28.12.07

fijn stof ... om over na te denken

De nieuwjaarskaarten moeten nog allemaal de deur uit - het is ieder jaar weer een sport om een leuke spreuk te verzinnen EN de buren voor te zijn; maar ik heb net ontdekt dat we dit jaar weer verloren hebben...

'Metten' is een hulp bij de plantenstudie : viburnum, skimmia, gaulthera,... ze staan daar allemaal in hapklare compacte versies. In het plantencentrum staan er uiteraard nog veel meer te wachten en ik heb me weer niet kunnen inhouden. De klimroos (absolute klassieker 'New Dawn'), de klimhortensia (H. anomala subsp. Petiolaris) en de roze blauwe regen, moeten nu zo snel mogelijk de grond in; maar eerst moet ik nog wat verderklussen aan de geboortekaartjes want moeder de vrouw wordt een beetje zenuwachtig en de afgelopen weken waren niet echt produktief.

De afdruk op doek van mijn afbeelding is ook thuis geraakt. Nu die nog wat op maat maken en het voorpaneel van onze vaatwasser is volledig klaar. Weldra is afwassen grotendeels verleden tijd, en gewonnen tijd ... voor de tuin.

26.12.07

Huisje, boompje, beestje...

Plant eens een boom. Zolang het niet vriest kunnen dit soort dingen nog perfect. De 'inzichten' zijn ook hier veranderd en zo luidt het advies nu dat de put niet te diep hoeft te te zijn maar wel zeer ruim in omvang, de wortels vestigen zich meestal nogal oppervlakkig en lijken zo'n voorbereid gat wel te willen smaken. Een vierkant gat schijnt ook wat beter te werken, zeker wanneer de plant in een ronde pot heeft gestaan. Werk de grond aan de rand van het plantgat ook nog wat los met de spitvork. De nieuwe trend lijkt ook te zijn om de plantpalen (boomsteun) niet meer recht maar onder een hoek van 45° te plaatsen (vanuit de meest voorkomende windrichting) - let erop (ook in de jaren die volgen) dat de bindband niet insnoert. Wortel en een eerste takkensnoei kan zeker, al zullen de meesten tamelijk onzeker en ongerust met de schaar in de hand staan treuzelen.
Plant de boom zeker niet dieper dan hij gestaan heeft in de kwekerij - een fout die nogal eens gemaakt wordt en dan meestal nog in combinatie met omhoogliggende wortels na het aandrukken rond de stam. De beste manier is misschien wel om de boom eerst wat dieper te zetten, de kuil vol (VOL) te gieten met water en dan de boom wat omhoog te 'hodderen' in die modder. Zo komen dan de wortels netjes te liggen en zitten er geen luchtzakken bij de wortels.
Organisch materiaal in de plantkuil hoeft niet, bij het verteren van het materiaal kunnen er weer holle ruimtes ontstaan en kan de boom zakken. Dan liever een plantschijf aanhouden - het vrijhouden van een ruime cirkel rond de boom met een mulchlaag van mest en compost - en dat is uiteraard makkelijk als je net een plantgat hebt gemaakt. Gras rondom de stam is voor de meeste bomen een zware concurrent.

Zelf heb ik een aantal bomen in gedachte (meerstammige berk, ...) maar wacht ik nog even op 'the bigger picture'. Aangezien bomen een tamelijk definitieve ruggegraat zullen vormen van je tuin, is het inderdaad best om al een redelijk idee te hebben van hoe je je tuin zou willen zien groeien. Een boompje planten is op een half uurtje gefikst maar een boom verplanten wordt al snel een heel ander verhaal.
Een boom of struik cadeau doen is niet echt gebruikelijk maar zo uitzonderlijk vind ik dit nu ook weer niet. Iedereen heeft nog wel een hoekje waar wat kleinfruit zou kunnen staan en het is een geschenk waar je vele jaren 'geniet' van hebt - prijs/kwaliteit een winner; niet goed voor de après-feest-actie van ebay. Het loont dan wel om eens op zoek te gaan naar een bijzonder ras - in een doorsnee plantenwarenhuisketen zijn het meestal allemaal dezelfde soorten die aangeboden worden, grote kans dat er zo al eentje in de tuin van de ontvanger staat.

Het beloven weer drukke dagen te worden bij de online veilingsites, met al die mislukte cadeaus. Elk jaar slaat de angst ons om de oren : "wat moet ik in hemelsnaam voor die of deze kopen", en elk jaar slagen we er minstens een paar keer in om het foute cadeau uit te kiezen. Elk jaar worden we er ook beter in om die foute cadeaus zonder verpinken te ontvangen wat handig is want we begrijpen zelden waarom iemand zo ongelukkig kan zijn met dat cadeau waarvoor je zoveel kilometers hebt liggen zoeken. Maar sinds kort moet die ellende dus niet langer dan nodig in de al met rommel verzadigde bergingen gestald worden. Het wordt wel wat lastiger om de glaskristallen druiventros van tante Trees te wisselen met de foeilelijke paarse porseleinen fruitschaal van tante Marie-Louise, als die dreigen op bezoek te komen maar met jonge kinderen in huis mag er al eens iets gerechtigd sneuvelen, jammer maar helaas ('ik was er zo aan gehecht Trees, nee hoor, vervangen hoeft echt niet').

23.12.07

Lasagna XL

De Kelsae zaden zijn nog niet toegekomen dus het wordt spannend of ik het nieuwe seizoen wel al kan inzetten met oudjaar. Gelukkig blijft er nog het snoeien van de druivelaar op 1 januari. Ik heb trouwens nog wat andere ui-zaden teruggevonden in mijn zaadkist dus ik kan nog altijd doen alsof, interimajuinen zeg maar.

Gisteren een half uurtje lasagnabladen gezwengeld; er gaat niks boven verse pasta en als het echt feest mag zijn op basis van eieren - het is elke minuut van het werk waard. Moeilijk is het in elk geval niet : voor elke honderd grammen bloem een ei en als je de pasta goed geel wil nog enkele eieren (of enkel de dooiers) extra. De onze is dus wat geler want ik heb het fenomeen van de XL eieren ontdekt. Ik dacht dat dit gewoon bovenmaatse eieren waren maar blijkbaar slagen ze erin om in elk ei een dubbele dooier te steken. Ik kan me nog goed de kinderlijke blijdschap van vroeger herinneren wanneer je zo'n dubbele dooier vond maar nu was het plezant eraf na het tweede ei; het was net als bij elk kraslot weten dat je gaat winnen... Zit er nu iemand aan de legband die alle eieren moet doorlichten of hebben ze een ras ontwikkeld dat graag dubbele dooiers kakt ? To be investigated.

Gisteren mijn 5 snoeischaren een winterbeurt gegeven. Dat lijken er nogal veel maar elk karwijtje heeft zo z'n eigen schaar. 'Den Dunne' is mee gekomen uit Italië en wordt gebruikt om de druiven uit te dunnen, maar is ondertussen mijn allround schaar gebleken. De Felco (de Rolls, numero 8 aka ergonomic) is er voor het zuiverste snoeiwerk. Het aambeeld (de rozenschaar) voor de snijwondes die wat mogen terugsterven. De rest zijn er voor het ondankbare vuile werk : wortels snoeien/stekken, snoeihout verder verkleinen, touw knippen,... kortom al die dingetje waarop de felco zijn nagels niet mag breken.
Een klassieker voor onder de kerstboom trouwens.

17.12.07

einde van het weekeinde

gageleerEn de kerstmarkten volgen mekaar in ijltempo op. Drie heb ik er al achter de kiezen. Leuven was nogal aan de natte kant (maar vanwege de droevige opkomst wel twee kerstspiezen voor de prijs van één). Begijnhof Diest wat aan de koude kant. Daar heb ik wel West-Vleteren gedronken ten voordele van iets dat ik al niet meer weet wat, hoe het smaakte weet ik ook al niet meer en dat is aan 7 euro wel een spijtige zaak - hersenschudding of geen hersenschudding; ten voordele van mensjes in Roemenië (denk ik) heb ik nog een tuinboek gekocht waarvan ik al een exemplaar liggen had thuis, 'geërfd' van papa, nu kan ik dus één exemplaar teruggeven, of beide exemplaren later op mijn beurt doorgeven aan mijn kinders. @papa : ik denk dat ik voor de tweede optie ga gaan.
In Aarschot was er nog een alternatieve kerstmarkt. Via natuurpunt was ik hiervan op de hoogte (naar aanleiding van een vertelavond binnekort over milieu- en onderhoudsvriendelijk tuinieren was dit ter sprake gekomen) : "wij staan daar ook". Ik vind dat de standjes van natuurpunt meestal worden bevolkt door een bende irritante agressieve ettertjes, die je nooit gerust laten en bij contact ook amper weer loslaten, en ik had me eigenlijk al een beetje defensief opgesteld maar die van Aarschot waren natuurlijk weer totaal anders. Het was een gezellig gesprek bij de gageleer. Op die alternatieve kerstmarkt heb ik ook geleerd dat de zeepnoten ook in het Leuvense te krijgen zijn, goedkoper dan online en geen verzending dus dat viel ook mee.

Zondagavond kregen we bezoek van een "fietser-op-reis" die halt hield bij elk huis dat bij boeiend vond; het onze voldeed aan al zijn vereisten. Hij was ook op zoek naar een goedkope slaapplaats maar dat is nu net iets waar onze charmant woning eerder te weinig van heeft dan teveel. Voor een tas koffie met iets bij is "Frederik" uit Retie altijd welkom.

We hadden gedacht om de gevels van onze oude gerenoveerde woning te laten reinigen maar de werkers die al langs gekomen zijn zijn niet echt enthousiast over de nog bikkelharde voegen die erin zitten. Het effect van het reinigen wordt voor een groot deel bepaald door de voegen (lees : nieuwe voegen hebben een zeer groot effect op het uiterlijk) en de voegen bepalen ook voor een groot deel het isolerend vermogen; dus als die voegen niet op een betaalbare manier kunnen vervangen worden bij het reinigen dan hoeft deze makeover niet. Dan kleed ik het huis wel volledig in met klimplanten - ik heb voor elke zijde al minstens één favoriet. Klimplanten dragen ook bij tot isolatie en bescherming van de muren en vele klimmers zijn nog niet half zo agressief als algemeen wordt gesteld. En het vormt zeker 'het karakter' van het huis.

Seffens nog eens langs de dokter passeren want mijn hoofd hangt mijn voeten uit. Mijn lichaam cumuleert nog even iets verkoudheidachtigs erbij en dat helpt mijn schudding-hoofdpijn uiteraard voor geen meter...

14.12.07

oh denneboom...

onze denneboomOndertussen houdt men heel de maatschappij tegen de CO2-loep en vindt iedereen  bijtijds wel nieuwe problemen en af en toe een oplossing. Barry Walters, professor aan de universiteit van West Australië vindt dat families die meer dan x aantal kinderen willen een carbon-taks moeten krijgen, en condomen en sterilisatie moeten dan weer recht geven op carbon-kredieten. Het hebben van kinderen komt inderdaad steeds meer in het CO2 licht : meestal is de tweede auto "nodig voor de kinderen", en die nieuwe mondjes vragen uiteraard uitstoot die er tevoren niet was... Voorlopig is het nog taboe om hierover te spreken.

Tegelijk is men alweer blij dat de Sint zijn gat heeft gedraaid want de kerst-mania moest er natuurlijk dringend uit bij sommigen. Wat gaat men weer allemaal moeten compenseren om die bomen te kappen, de absurde lichtjes buiten te branden, alsmaar groter wordende opblaaspoppen opgeblazen te houden,.... "Gelukkig" kan je je geweten zuiveren door nieuwe led-lampjes te kopen die minder verbruiken ... kopen kopen kopen. Niet echt de makkelijkste periode, om te consuminderen, die voor de deur staat.

Hoe vaak heeft men mij al niet gezegd : "ge moet kerstbomen planten om te verkopen, da verdient goe zulle". Misschien ooit, als ik het tuinieren beu ben en geld tekort kom.
Wat meer respect misschien voor de kerstbomen, de gewone 'Picea abies', waarvan het vuurhout wordt gebruikt voor het voorblad van strijkinstrumenten - toch als de boom meer kansen krijgt dan een gloriemoment van twee weken die typisch wordt afgerond met kaalheid en vervloeking of in het beste geval een rustplaats naast het tuinhuis.
Thuis heb ik, naar een idee dat ik 'geleend' heb van het internet, een boom, ballen en pakjes uit kleurig vilt geknipt, en die boom hangt nu al voor de tweede keer tegen de schouw. Het kerststalleke is kindvriendelijk van de hema, kinneke Jezus mag al gezellig in zijn kribbeke liggen, daar doen wij niet moeilijk over. We hebben er blijkbaar wel vier wijzen bij gekregen, en daar is geen neger, zwarte, kleurling of hoe dit tegenwoordig politiek correct zou moeten heten, bij. "De" wiki leert mij "Mattheüs noemt het aantal wijzen niet, maar waarschijnlijk is uit het
aantal geschenken de conclusie getrokken dat er drie wijzen moeten zijn
geweest". Misschien heeft de zwarte man uit Saba (Balthazar) dit jaar gewoon zijn sabbatjaar...

the sky is the limit...

kelsae onion - not me in the pic ;-)'Hot topic' in het nieuws is tegenwoordig wel hoe duur het leven wel niet wordt - elke  dag komt er wel iets dat weer zus procenten duurder is dan vroeger. Gisteren mochten  enkele moestuinders opdraven om te zeggen hoe goedkoop de eigen legumen wel waren, en  met verschillende generaties runderen in huis bleef ook het vlees betaalbaar. Geen  nieuw nieuws uiteraard maar misschien wel wat kort door de bocht voor velen.  Doe-het-zelven kan inderdaad goedkoper zijn dan de winkelrekken maar het kan net zo  goed een dure teleurstelling worden. Als je plantgoed moet kopen ben je al gauw wat  euros kwijt, zaaien van goed (krachtig) plantgoed vergt wel wat ervaring en als je  weinig ervaring hebt kan je op één dag zowat je hele oogst zien tenondergaan aan  ziekte, beestjes, beesten of gewoon de grillen van de natuur. Soms kan je je boeltje  nog in extremis redden met dure poedertjes en dan is de winst (gezondheid en de  portemonne) helemaal zoek - hou zeker de wachttijden in de gaten want die staan niet voor niets tussen de kleine lettertjes.

Sommige adviezen zijn zo oud als de straat en meestal zit er dan wel een grond van  waarheid in. "Klein beginnen en ervaring op doen" is er daar zo eentje van. Want in  één seizoen al je tomaten verliezen aan de aardappelziekte, enkel rotte aardappelen  rooien, plantgoed gekortwiekt zien door de konijnen en de duiven, geen aardbeien  vinden door de vogels, wortelen verliezen aan de vlieg, (snij)bieten aan de woelmuizen,...kan een flinke domper zetten op het enthousiasme en daar sta je dan met je niet zo geslaagde investering (nieuwe uitrusting, serre, 'dure' zaden,...).

Vorig jaar was een geslaagd jaar voor de tomaten, althans in de serre, buiten was het  een moeilijk seizoen waar de meesten enkel konden oogsten met het kundige sproeiwerk  (maar dan haak ik af).
Voor mijn gevoel heb ik de tomaten, de pepers en de meloenen in de serre nu wel onder  de knie en is het tijd voor een nieuwe uitdaging. Het komende seizoen worden dat de  kelsae-uien en annex 'wie heeft er de grootste'-wedtrijd. Door die uien kan ik het  seizoen al weer wat vroeger laten starten want om de superui (winnaar vorig jaar  ongeveer 3.5 kg, toch al goed voor een casserole juinsop) maximale kansen te geven kan  hij al eind december worden gezaaid. En de winnaar krijgt een kwaliteitsserre van  'Janssens', niets dan het beste komt verder uit die bloedlijn.

11.12.07

monkey see monkey do

De monkeytrap als businessmodel uitgelegd door Benjamin Barber de Al Gore van de eco-nomie. Vroeger was het kapitalisme een nuttig gevolg van 'het tegemoetkomen aan werkelijke behoeften' (men werd rijker omdat men iets leverde wat iemand blijkbaar nodig had). Tegenwoordig is het kapitalisme goed bezig om vooral eerst de behoeften te creëeren waar ze dan iets tegenover kunnen zetten waaraan ze hun geld kunnen verdienen. De infantilisering van de consument wordt dit wel eens genoemd. Die consument is steeds drukker in de weer om zich weer nieuwe dingetjes aan te schaffen, voor steeds kortere gebruikstermijnen en met een steeds grotere merkdrang ("hij is Nike'r on sony, en zij is puma by samsung, en anderen zijn adidassers met ipods,...).
De onbeschermde consument lijkt in zijn consumptiegedrag vrij, maar hij is zo vrij als de aap in de apenval. Een apenval is een zeer eenvoudig maar bijzonder effectief dingetje. Een afgesloten kistje met een toegang net groter dan de hand van een aap. In de kist een noot; de aap kan vrij zijn hand in het kistje steken maar eens hij de noot heeft wil hij ze niet meer loslaten maar met de noot in de hand kan hij niet meer uit het kistje en zo
vinden jagers uren nadat de aap zichzelf in de val heeft gezet de apen nog steeds met die noot in de hand, een enkele keer zelfs wacht die aap de dood af terwijl hij eigenlijk niet meer moet doen dan de noot weer los te laten.
Hoe vrij ben je zelf ? En kan men zich echt niet meer verrijken aan werkelijke behoeften ? (heeft een kind van 4 echt die gsm nodig, en heeft ons landschap echt al die masten nodig, hebben jullie echt al die masten nodig ??)

Er schijnt een krapte te zijn door de toenemende vraag naar biovoeding want de productie stijgt niet mee. Zelf zal ik met de uitbreiding van mijn gezinnetje de eigen (biologische) productie ook wat moeten opdrijven en als het effe kan het seizoen nog wat verlengen maar daar wordt je gelukkig elk seizoen wat handiger in. Ondertussen eten we allemaal wat aangeboden wordt in de supermarkten want dat is toch allemaal keurig voedsel ("is dat niet wat 'te groen' die bio dinges.").
De groenten worden inderdaad getest en gekeurd en er bestaan zelfs normen waaraan het voedsel moet voldoen maar blijkbaar wordt daar toch nogal soepel mee omgesprongen. De normen volgen de wetenschap met vertraging, en echte consequenties zijn er bij overtredingen niet.
De meeste 'reguliere' groenten bevatten in min of meerdere mate residu's van pesticiden; in die mate dat wassen niet meer baat. Spaanse paprika's bevatten een cocktail van tot wel 14 pesticiden waarvan er een aantal verboden zijn. Nederlandse paprika's bevatten weinig tot geen van deze pesticiden en Duitse winkelketens hanteren voor zichzelf strengere normen en importeren enkel nog Nederlandse paprika's omdat zij daarmee produkten kunnen aanbieden die onder de norm blijven. Vooral bepaalde populaties zijn
hieraan gevoelig (kinderen en ouderen) en de effecten kunnen wel eens de generaties overstijgen (radar, consumentenprogramma).
Op het zelfde ontspannen televisiemoment toont het Kinderziekenhuis het zoveelste kankerpatiëntje van nog geen twee jaar (we zijn er bijna aan gewoon geworden) "wat heeft dit kindje meer gedaan in zijn leven dan gespeeld". Zijn het enkel de zogeheten groene perverten die zich een verband durven voorstellen (waanbeelden)? Op weet wat je eet krijg je een overzichtje van gegevens die tot voor kort ongepubliceerd bleven, je ziet er hoe enkele Nederlandse ketens het er vanaf brengen (zij kiezen voor ons de oorsprong van onze goederen en laten zich onder andere in hun keuzes leiden door de kwaliteitstesten ... en de inkoopprijs) en nog ergens op de site kan je de reportage van 'radar' herbekijken. De verantwoordelijken zijn van een beweging Milieudefensie, zowat de gaia van de legumen, maar elke maatschappij heeft dwarsliggers nodig om de blik kritisch te houden.

Vrouwen moeten samen douchen want alleen zo zien zij dat niemand perfect is en zullen zij zekerder zijn over zichzelf en hun borsten ("als ik het mag vergelijken met dedie zijn die van mij perfect"). Volgens Saskia Reuskens, schrijfster van het boek 'Borsten' levert de boezem de vrouwen een hoop frustraties. Mannen blijken vaak totaal verschillende opvattingen te hebben over de vrouwelijke borsten dan de eigenares in kwestie. Misschien moeten wij mannen die samen douchende vrouwen dan maar bijstaan in die zelfbeeldreddende en dus levensbelangrijke vergelijkende testen...

Nog eentje als uitsmijter voor wie bijvoorbeeld één van deze dagen een lange rit naar de wintersport voor de boeg heeft : een sterk kop koffie heeft bij bestuurders tussen 40 en 50 meer effect dan de klassieke 'powernap' ergens langs de kant (89% minder kans op ongevallen). Bij jongere bestuurders heeft de koffie hetzelfde effect als een korte dut. Cafeïnevrije rijders raakten de middellijn 159 keer. Wie even had geslapen, deed dat 'maar' 84 keer. De koffiedrinkers scoorden het best met 27. Wie niet vermoeid was, raakte gemiddeld 2 keer de lijn op het traject. Dus drink and drive...

9.12.07

papa rijdt toch niet zo snel...

Weer een verzoek tot sponsoring van de plaatselijke politiekring. Ik heb mijn naastenliefde aan de Walen wel betuigd de afgelopen weken, wie me niet kent zou onderhand al wel gaan denken dat ik een bandiet met een zware voet ben maar dat is helemaal niet zo. Ik moet wel toegeven dat de politie in haar eigen werkterrein de strategische trefzekere plaatsen wel goed in beeld heeft, beter als ik in elk geval - want zeg nu zelf, het heeft toch geen zin om een half uur met je nieuwe speedgun op plaatsen te gaan staan waar iedereen zich wel netjes aan de voorgeschreven snelheden houdt. Nee dan kan je beter die strookjes van 50m gaan staan waar je eventjes 50 km/u mag uitbollen tussen zones van 70 km/u.

De bovenkamer wil maar niet op snelheid komen, geef me dan maar twee keer op een jaar een gebroken neus in plaats van een lichte of zware schudding. De gelatenheid begint wat plaats te maken voor ongerustheid; ik hoop dat ik binnen een paar weken kan zeggen dat dit geheel onterecht was.

Wat wel redelijk lijkt te lukken zijn de zeepnoten die ondertussen zijn toegekomen - hoewel de vrucht botanisch gezien een steenvrucht is, wordt deze meestal aangeduid als noot. Het vruchtvlees van de zeepnootboom (Sapindus Mukkrossi) bevat saponine, om voor schadelijke insecten oneetbaar te zijn en om zich tegen bederf door schimmels en bacteriën te beschermen. Lokaal worden ze al lang gebruikt als wasmiddel (maar uiteraard zijn onze Westerse poedertjes ook daar in opmars, en waarschijnlijk ook de jarenlange pesterijen in de reklameblokken).
Wat vooral opviel was dat de was veel zachter leek - wat de theorie ook al liet uitschijnen (cfr savon de marseille) - en geen witte uitslag op het wasgoed. Voorlopig kunnen we nog wel wat verder met onze bescheiden voorraad (250g, ongeveer 10g per wasbeurt maar wel een viertal keer te gebruiken), en enkel een langetermijn evaluatie zal doorslaggevend zijn. Nog één keertje wassen en dan kunnen de eerste 7 halve schelpjes na hun wascarriëre een nieuw leven beginnen op de composthoop. Een tip met stip als groen kado (voor jezelf?).

3.12.07

hersenpuddink

Het leven met een hersenschudding is niet zo prettig; (beeld)schermen staan bovenaan de not-to-do list dus heel snel twee korte berichtjes als teken van leven ...

Vandaag een pizzasteen gehaald en ingekort. Vuurvaste (chamotte) steen bij een haardwinkel in het Leuvense en dus niet de online variant die ik op het oog had; twee redenen : ten eerste onze oven is maar 36 breed (en de kleine versie was 40 cm breed dus al extra kosten voor de 'verwerking') en ten tweede geen geduld (zondag feest en als het effe meezit met zelfgebakken vloerpistolets). De man van het magazijn zag het niet goed zitten dat ik de steen ging inkorten - dat zou me nooit lukken ("daar gade gij veel schijfkes op verslijten zulle kameraad") en ik mocht altijd terugkomen om het daar te laten doen. Maar de diamantschijven 'van den aldi' deden hun best en een paar minuten later paste de steen in de oven.
Hij is wel wat ruwer denk ik dan de steen die her en der als pizzasteen wordt verkocht maar dat zal het verschil wel niet maken, en deze kost maar 23 euro (40x40x4) dus toch wel een aanzienlijk verschil (bijna 40 euro in de pocket).
Het zijn ook deze vuurvaste stenen die in de broodoven buiten moeten (ooit) dus van het op maat snijden moeten we alvast gene bang hebben.

Nog een groene tip voor ik mijn oogjes weer wat te rusten leg : koop altijd de grootst mogelijke hoeveelheid. Je spaart er niet alleen veel centen mee uit maar ook tijd, verpakkingsmateriaal, ...
En dat mag je vrij ruim interpreteren van wc-rollen (beter één teveel dan één te weinig) tot in mijn ervaringsdeskundig geval de droge gist. Ik deed mijn voorraad in voor al die broden die we bakken en de vriendelijke kassajuffrouw wees me erop dat ik dezelfde hoeveelheid vacuüm in bulk 1.5 euro ipv bijna 8 euro betaalde - op 250g gist toch een aanzienlijk verschil. Meestal is het dubbele pret want heel wat kortingsbonnen gaan juist op de grote hoeveelheden. Dus denk niet meer na als je nog eens voor de 10+2 pizza's staat, of de 36+4 keukenrollen : dit krijg ik nooit op.

29.11.07

sweet swedes...


Zweden die volgende week hun rijbewijs willen hebben geleerd hoe ze moeten 'eco-rijden'. Zowel op theorie als praktijk wordt er getoetst of ze die groene gedachte onder de knie hebben. Wat moet er dan zoal onder die knie ?
Motor tussen 1200 en 300 tpm houden, schakelen bij 200-2500 tpm, in de hoogste versnelling(en) rijden bij lagere snelheden (bv 50 in vijfde versnelling), anticiperen om plots versnellen of plotse remmen te vermijden, houden aan de snelheidslimieten, bandenspanning 10% hoger dan standaard aangewezen, airco uitschakelen of niet hoger dan 21°C, fiets gebruiken voor korte afstanden want brandstofverbruik 300% hoger bij 'koude' motor,... Weer geen wereldschokkend nieuws maar als rijstijl zeker nog niet ingeburgerd stille getuige daarvan zijn de vele harmonicafiles op onze autowegen. En toch heeft men het gevoel sneller te gaan als het snel gaat - terwijl de feiten (de boordcomputer die een gemiddelde snelheid van amper 50 km/u geeft, de eco-drivers op het rechter baanvak die quasi even snel rijden als de harmonica spelers op het linker baanvak) meestal het tegendeel aantonen.

Ik moet bekennen dat mijn 'beeldscherm'job niet de allerbeste is wanneer je van een hersenschudding herstelt; al zijn kan het wel 'leuker' (video / productbeschrijving).

Ondertussen komt onze spectaculaire inbouwafwasmachine weer een stapje korter bij - grotendeels vanwege papa; nu schoonpapa nog en we kunnen eindelijk rustig en volledig eco-vriendelijk afwassen.
De zeepnoten voor de wasmachine zijn ondertussen ook besteld, ik ben eens benieuwd hoe wit ze de witte was wassen.

26.11.07

komkommertijd

De spreekwoordelijke komkommertijd voor de tuinier, als die al bestaat, is nu ongeveer; de wachttijd tussen de twee seizoenen die meestal gevuld wordt door planning, boeken lezen en zaden kiezen. Gelukkig is er nog de arm der wet om me ook in deze tijd van het jaar te ambeteren. De prothese-arm der wet vandaag, de parkeerwacht.
Op de letterlijk twee minuten dat ik mijn wagen voor de bankautomaat had gezet, hing er al eentje rond mijn nummerplaat geklemd - blijkbaar hebben die daar een apart zintuig voor ontwikkeld, iets wat je slechts op het einde van de zenuwslopende selectieprocedures aangeleerd krijgt. Gelukkig had ik me net op tijd omgedraaid en kon ik 'haar' overtuigen (kleine charmeur die ik ben) om los te laten, wat ze dan ook gewillig deed. Pas toen ze aan het volgende slachtoffer begon kon ik het toch niet laten haar nog even te complimenteren met haar leuke baan, waarna haar ros haar naadloos leek over te gaan in haar rode jas door een combinatie van schaamduiken en rood aanlopen van het toch wel gigantische hoofd. Ze hield op met 'whatever she calls work' en leek af te druipen richting 'hoofdkwartier' (zag ik daar een traan?). Wellicht is ze pas na wat peptalk van de über-klootzak weer aan het werk gekunnen maar stiekem hoop ik natuurlijk dat ze door mijn toedoen vandaag nog op zoek gaat naar een echte baan.

Ik moet even zelf mijn donker hol in - de dokter heeft vanmorgen een hersenschuddingske gediagnosticeerd en ik heb waarschijnlijk al langer gezondigd dan goed voor me is.

25.11.07

gestekt en gestoken, plagen

Net 10 wilgentakken in de grond gestoken, twee duimen tot een duim dik. Om ze wat kans te geven tegen de zijwind heb ik ze helemaal kaal gemaakt. De rest van het stekmateriaal dat ik gekregen had heb ik 'ingekuild', zo heb ik nog iets om op terug te vallen als er een stek niet wil wortelen. Wilg heeft echter de eigenschap makkelijk te wortelen (soms eerder een plaag dan een zege) en vlug te groeien. Op de natte valleibodem staan ze waar ze graag staan dus binnen een paar jaar heb ik als alles goed gaat weer een mooi bron van snoei/kaphout. Composthoop, wilgenschermpjes, steunhout in de moestuin, brandhout voor de brood/pizza-oven die nog op de 'te bouwen'-lijst staat, ... noem maar op.

De tuin (en daar neem ik voor het volgende verhaal even de aanliggende tuinen en velden van de buren bij) lijkt tegenwoordig wel op het San Marco-plein in Venetië. Honderden duiven strijken neer, en springen af en toe als een ongeordend leger bij de minste aanleiding weer op. Ratten met vleugels, noemen de Venetianen ze wel eens, en ik ben geneigd die mening te delen. Weinig aan te doen. Met het carabijn ben ik wel een tijdje zoet en ik zou niet willen dat ik iemand zijn sportduif 5g zwaarder maak (maar ineens verdacht veel trager) - en hier in het dorp zijn er nog een paar 'die spelen'.

Eén van onze mollen begint ook op wat mijn zenuwen te werken. Ik heb sowieso al een haat liefde verhouding met deze beesten. Het zijn mooie diertjes en als ik het blinkende pelsje uit de klem haal dan overvalt de spijt me altijd weer. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog maar één keer eentje heb kunnen vangen, de tweede gesneuvelde was geheel voor de rekening van onze kat Whiskey (zaliger).
In het gazon krijgen ze vrij spel - het is nooit een duur aangelegde biljart-gazon geweest en als ze af en toe wat glooiingen toevoegen dan moet dat maar (wel veel werk die tientallen hopen per week steeds weer uiteenharken, maar het is dat of heel veel plekken dood gras in het voorjaar). Het zijn daar ook kleine helpertjes : ze draineren onze vochtige gronden, houden viezere beesten eruit (engerlingen,...) en snoepen nog wat regenwormpjes die er bij ons gelukkig meer dan genoeg zitten (in een chemie-arme tuin krijgt het leven alle kansen). Je ziet ook goed dat er verschillende territoria zijn, en een aantal zijn nu naar de voortuin (siertuin) getrokken waar ik ze minder graag zie komen. Al het positieve van daarnet is ook daar van toepassing, en mollen brengen normaal gezien geen schade toe aan planten dus wat is dan het probleem zou je denken... Ze bedelven sommige planten wel onder bergen zand die soms kniehoog komen. Erger is echter dat ze ook onder de inkom en het paadje naar de voordeur zitten te wroeten en het allerergste is dat ze nu ook naast de pas aangelegde (dure) bestrating liggen te flaneren. Als daar ook maar een schijn van 'vernieling' in zit dan vrees ik dat mijn groene stoppen tijdelijk doorslagen en dat ik mezelf niet met groene argumenten zal kunnen bedaren en naar 'grove' middelen grijp : in benzine gedrenkte lappen stof in alle gangen, en plankgas met de uitlaat verlengd in de pijpen om er maar enkele te noemen.
Voorlopig dus 'maar' met de klem (ik heb in het verleden genoeg ochtenden naast een hoop gekampeerd om hem met de schup te wippen zoals grootvader zij dat ik het moest doen, maar nooit gelukt, deze kan het zelfs met een schupke) en daar heeft eentje me alvast een ferme pandoerie in de edele delen gegeven. Ik heb, netjes zoals in de handleiding staat : een actieve gang gezocht, vrijgegraven, klem gezet, emmer erover voor 'verduistering ende rust', elke dag inspecteren. Bij mijn eerste ronde had ik al prijs - althans dat dacht ik. Onder het emmertje was het gat netjes weer gevuld met grond (het emmertje was bij wijze van spreken onderste boven gevuld) maar de klem stond nog op scherp.
Het opzoeken van de juiste gang heb ik dus al onder de knie, nu het vangen nog.

22.11.07

acrylwadde ??

Weer een stofje om bij op je angst-lijstje te zetten : acrylamide is voor de mens een niet verwaarloosbare risicofactor voor kankers. En waar vinden wij deze stof ? Pepernoten, speculoos, frieten, koekjes, brood, chips - allemaal dingetjes waarvan we met de komst van de Sint in gedachten binnekort weer een redelijke portie van naar binnen werken. In de nederlandse ontbijtkoek schijnt er ook nogal wat van in te zitten : toevallig onstaan door een ideale cocktail van meel, glucose- en fructosestroop en het bakpoeder ammoniumbicarbonaat. Beter zou zijn natriumcarbonaat te gebruiken (eerder op de blog al alle lof gekregen als huis-, tuin- en keukenwondermiddel) waardoor de vorming van acrylamide fors afneemt. En met name voor baarmoederhals- en eierstokkanker lijkt de relatie sterk te zijn (borstkanker minder).

Recent onderzoek heeft ook aangetoond dat het vaccin tegen het humaan papillomavirus (HPV, virus dat baarmoederhalskanker veroorzaakt), door vaccinatie bij mannen ook wel eens het aantal orale kankers zou kunnen terugdringen. Enkel seksueel ondergestimuleerde personen en jonge papa's (al beweren kwatongen dat dat grotendeels dezelfe populatie is) zien hier een verborgen relatie - voor de anderen een kleine toelichting : kan wat persoonlijke hygiëne bij de cunnilingus misschien soelaas brengen voor minstens één van beide partijen ?

En er is er weer eentje gepromoveerd. Vier jaar hard gewerkt op haar doctoraatsstudie, met wat geluk - en dat hoop ik van harte - bijgestaan door een handvol gewillige en gedreven slaven. En haar conclusie is (tromgeroffel) : 'De hele bevolking neemt te weinig omega 3-vetzuren op. Die vetzuren kunnen heel wat voordelen hebben. Visoliesupplementen zijn een hype en geen wondermiddel en horen thuis in de apotheek voor mensen met een visallergie'. Nou nou, een gewaagde conclusie, en gelukkig volledig in overeenstemming met de artikels die al 10 jaar in de boekskes bij de tandarts of de kapper staan gepubliceerd (en ja, ik heb het even niet over de vakpers). De academische wereld heeft dus nog eens het licht gezien. Wat me in deze wellicht het meeste stoort is de academische blasé, 'het pilletje is niet goed, te gemakkelijk'. Wat ik van een onderzoeker wil horen is of het pilletje doet wat het zegt te doen, een onderzoeker moet voor mij niet de morele overweging maken of dat nu via een pilletje of een filetje vette vis gaat. In een wereld waar alles voor velen te duur wordt, is het niet ondenkbaar dat dergelijke 'supplementen' een belangrijk aandeel in het dieet vormen. In die wereld waar sommigen hun dagelijke aanbevolen portie fruit niet kunnen betalen of zelfs de visblokjes uit de kartonnen doos boven het budget zijn komen te liggen, kan men maar blij zijn met een goedkoop oplostabletje vitaminen, of een bolletje olie. Beter iets dan niets.
Als al die pilletjes maar geen kwakzalverij zijn, en men maar de gezonde bedenking maakt dat een appel leuker is dan een tabletje dus als het effe kan ...
Ik weet dus nog altijd niet of het wel een goed idee is om die bolletjes te beginnen slikken, of ik mijn kippen nu wel of niet met omega3 verrijkt voer moet geven in de hoop daar zelf van te profiteren via de eieren. Ik weet alleen dat omega3 goed voor je 'kan zijn' en dat gerucht doet al langer de ronde.
Maar misschien gaat de samenvatting van de samenvatting wat kort door de bocht.

"Teveel melk voor een baby/peuter (>500ml/dag) zet stress op de nieren en proteïnen in de melk verhogen de kans op obesitas later", vertelt Kind en Gezin ons tijdens ons afgelopen onderzoek.
Los daarvan lees ik vandaag dat wetenschappers hebben ontdekt dat een bepaalde proteïne in de hersenen
verantwoordelijk is voor zwaarlijvigheid. De proteïne zou, via het
hormoon leptine, het verzadigingsgevoel beïnvloeden en zo dus ook
invloed heeft op het gewicht (zoals blijkt uit een Franse studie op muizen).
Heeft Abraham wel op de juiste plaats zijn mosterd gehaald ? We zijn in elk geval weer een jaar of tien zoet in de boekjes.

Ik ben eens benieuwd welke lekkere biologische kool mijn vrouwtje uit de tuin heeft geoogst, het wordt alleszins smullen, met een lekkere vettige worst want pas morgen is het vrijdag-visdag.

20.11.07

Rechts is beter dan links...

Als je nog op zoek bent naar een manier om tijd en brandstof te sparen voor al die hoogstnoodzakelijke tochten met de wagen dan komt hier een trick-of-the-trade : vermijd linkse bochten. Links is vies. Says who ? UPS heeft software ontwikkelt om bij de routeplanning voorkeur te geven aan rechtse bochten waarmee ze naar eigen zeggen vorig jaar 11 miljoen liter brandstof en 45 miljoen kilometer hebben uitgespaard. UPS roadrunners zeggen zelf minstens een minuut te kunnen uitsparen per bestelling.

Gisteren een burgerplicht vervuld - al zullen sommigen het 'klikken bij de flikken' noemen gevoed door rancune. Zondag werden wij opgeschrikt door een onverlicht pleb op de autostrade in een oude mercedes. Toen wij de bestuurder hierop attendeerden antwoordde hij hierop doodleuk dat hij wist dat er geen enkel lampje brandde en reed olijk verder. Waar ik onlangs blijkbaar de gemeenschap in het gevaar bracht door op een zachte berm te parkeren, voelde ik mezelf, mijn gezinnetje en diezelfde gemeenschap veel sterker bedreigd door deze levensgevaarlijke nalatigheid. Ik vond het daarom mijn plicht dit te melden aan de arm der wet van het stukje autostrade waarop dit misdrijf werd gepleegd, niet toevallig mijn eigen gemeente. Een nummerplaat en een email-adres, meer heeft men niet nodig om deze wereld weer een stapje dichter bij die zo begeerde perfectie.

De Verenigde Staten willen een totaalverbod op tonijnvissen voor 3 tot 5 jaar inroepen voor de (oost) Atlantische Oceaan en de Middenlandse Zee omdat het visbestand daar dreigt te verdwijnen. De Jappen zullen dit niet graag horen en zullen de andere gebieden die ze nu (onder verschillende vlaggen) al overbevissen, volledig plunderen om hun sushis te kunnen rollen. Diezelfde Jappen hebben hun (culinair) oog ondertussen gezet op de bultrug walvis - ze willen er 1000 van deze al bedreigde soort 'verzamelen voor wetenschappelijk onderzoek'. Het wordt dringend tijd dat die gasten terug lijst met culluy en kipfilet lelen eten.

'De weg naar Mekka' van Leyers is een leuk avondje tv, niet allen bij gebrek aan beter, al valt het bekje toch wel af en toe open; heilige huisjes en absolute taboes die in West-Europa lijken te heersen zijn ter plekke meestal al lang geen 'issue' meer. Ik denk dat de meeste Europeanen zich wel zouden kunnen verzoenen met de geseculariseerde Turk - al zit ik te wachten op de (linkse) trap in de rug om me mijn vaststelling (waarom kan het ginder wel en hier niet) te doen bijstellen, ofwel is mijn interpretatie van de feiten al niet meer zo scherp (het is dan ook al laat op de avond).

Het wordt tijd om de dakgoten en aflopen eens te controleren op al dat gevallen blad. U kijkt toch ook ?

16.11.07

less is moore, more or less...

De wet van Moore, een 'wetmatigheid' die al van in 1965 zegt dat de capaciteit van een computerprocessor ongeveer elk jaar verdubbeld blijkt nog altijd redelijk te kloppen ook al wordt dat interval wel eens gerelativeerd (12mnd, 24 mnd, 18 mnd, 12 mnd,18mnd,...) en neemt men aan dat dat ooit wel eens wat gaat afvlakken. Wat voorlopig nog niet aan afvlakken denkt is de bloghype en die gaat wat aan een scherper tempo : elke 6 maand verdubbelt het aantal blogs en ook de inhoud. (Elektronische) kranten gaan er wat op achteruit. Maar waarom doet ne mens dat toch ? Slechts een handvol bloggers heeft respectabele inkomsten door het bloggen; zij zitten vaak in een niche die zeer veel traffiek trekt en daardoor wel wat reklameinkomsten kunnen vangen. Maar het merendeel verdient pindanoten of (zoals ikzelf) mooie ronde nougabollen. Het is voro de fun maar met een missie want zeg nu zelf wat je zelf groeit, groei je meestal beter...

Mama moet niet alleen multitasken, maar blijkbaar ook steeds meer multi-koken. Uit een engelse studie is gebleken dat er gemiddeld 2.4 verschillende maaltijden worden geserveerd tijdens het avondmaal om aan ieders wensen te voldoen. Dat betekent dus dat er plaatsen zijn waar nog meer dan 3 maaltijden worden geserveerd want ten huize villa Gelrose Place wordt het klassieke one-for-all dieet toegepast (saai blijkbaar maar het moet nog maar even zo). De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat er af en toe wel eens een apart potje groenten worden geserveerd omdat ik mijn vrouwtje haar gestoofde witloof, spinazielasagna, of 'robkuulschuiven' niet wil ontzeggen (met de beste wil van de wereld krijg ik die dingen niet voorbij de achterkant van mijn tong) - parels uit de keuken wellicht maar al te vaak onrecht aangedaan. Zoals spruiten bijvoorbeeld, meestal doorgekookt tot er een bittere, eigenlijk oneetbare bijna giftige, geelbruine pap overblijft; als een kind dat wel wil eten DAN heb je pas een probleem. Zo had ik zelf een spruitendegout tot ik ze zelf eens klaar gemaakt (ik kon niet geloven dat ik deze, streekgroente bij uitstek, niet lustte) en in mijn versie 'choux de Bruxelles entre Lyon et Dijon' met een sausje van stroop en mosterd maakt zelfs de spruitenhater krassen in de casserole wat volledig gepermiteerd door de vingers wordt gezien.

15.11.07

de afrekening...

Onlangs de jaarlijkse afrekening gehad van het oh zo gevreesde diftar afval inzamelingsconcept dat de stad Aarschot al een aantal jaren (één van de pioniers) hanteert. Een bescheiden 21 euro, voor een al even bescheiden 105 kg afval. Maar dat kan uiteraard nog beter. Groenafval zit er al jaar en dag niet meer bij (al verdwijnt er al wel eens iets in het gewone huisvuil wat eigenlijk wel op de composthoop had gekunnen - er verdwijnen zelfs dingen op de hoop die er misschien beter niet hadden ingekunnen). 14 keer laten ophalen met een gemiddelde van 10 kg per maand en 7.5 kg per ophaling (en een 'uitschieter' van 16 kg).

In de eerste les tuinkunstgeschiedenis werd als toppunt van de renaissance tuinen de Boboli tuin in Firenze aangehaald. Een tuin van de Medici, een familie die wel het één en ander nagelaten heeft in Italië - ook de tuinen op de eilandjes in de grote meren bijvoorbeeld, die we al bezocht hebben en wel prettig waren om te zien. We kijken dan ook al uit om tijdens onze volgende vlucht uit de 'rat-race' naar Toscane in september een bezoekje te brengen aan de Boboli tuin.

Gisteren was het prettig werken in de tuin, met het roodborstje dat (mee)genietend van de zon komt toekijken of je het wel allemaal goed doet. Nog wat gesnoeid en een laatste keer het gras afgereden - het werd me toch nog wat te lang, en lang gras valt plat en creëert zo veel te mooie omstandigheden voor schimmels en ander onheil. Lang afrijden is zoals altijd, zeker bij de laatste maaibeurten, de boodschap; zo houd je de mossen uit het gazon en dat spaart 'de mensen' weer wat koper- en andere anti-mos middeltjes in het voorjaar. In diezelfde moeite zijn ook de gevallen bladeren geruimd - gek hoeveel bladeren er lagen te weten dat ik eigenlijk zelf amper bomen heb (buiten de boomgaard zelf), het bos strooit zijn goedheid gul en breed uit.
In het droge zonnetje nog maar wat poortjes ge(bio)carbolit, wat de duurzaamheid van mijn palettenhouten omheining weer wat zou moeten verlengen.

Goed brood uit de broodmachine trouwens, al heb ik weer geleerd hoe je de kleine lettertjes moet lezen van sommige meelzakjes. Een enkele keer maken ze daar kant-en-klaar deegmengelingen van (lees met zout en gist) - het duurde wel niet lang eer de euro viel maar was toch niet zo prettig om vast te stellen dat er precies wat veel zout zat in het brood. Dus indien met dan zonder en anders met.

Het ranzige kerstmannetje is er weer vroeg bij dit jaar. Hij kan zijn beurt weer niet afwachten. Dat ontneemt me dus elke goesting om nog in die winkels te kopen (awoerd Carrefour); "als we dat nu eens met z'n allen deden". Zondag mag Rosemarie voor de eerste keer bij de Sint op de knie. Ik probeer haar al een beetje voor te bereiden bij de promobeelden op Nederland (1-2-3) met name voor die 'zwetten'. Ik ben toch benieuwd hoe ze het zal hebben daar naast die witte baard.
Misschien nog iets om ergens op een cadeaulijstje te zetten (ook dat zit er weer aan te komen : de lijstjes) een A vormige plooifiets van strida die er precies toch wat beter uitziet dan de a-bike. Met name de wielen die groter zijn lijken comfortabeler fietsen. Als ik een nieuwe vuilnisemmer mag kiezen dan zou het dedeze zijn, waar ook meteen een fles/blik propper inzit maar het is weer zo'n item dat je voorlopig niet naar hier kan halen. Bijna bovenaan de lijst staan ondertussen Nellie's dryerballs (werkt wat beter in IE met name voor de demo filmpjes, onbegrijpelijk hoeveel sites er nog steeds browser specifiek zijn opgebouwd). Wat groot om als chinese ballen te dienen, maar ze 'zouden' het droogproces van de droogtrommel wat moeten versnellen (25%) en 'zouden' de was ook zachter maken. Een radicale anti-consumptie-groene-jongen zou zeggen dat tante Maria dat al jaren met tennisballen doet, maar tennisballen zijn niet zo leuk om onder de kerstboom te leggen natuurlijk.

9.11.07

soppige panties

Meer en meer zie je de nylon theezakjes opduiken waarbij de producent de consument met elke synthetische vezel in zijn lijf probeert uit te leggen wat voor een wonderlijke verbetering deze innovatie met zich meebrengt : meer aroma met minder thee want de papiersmaak van de traditionele zakjes moet niet worden gecompenseerd.
Helaas is het zoals steeds weer winst die enkel in de zakken van de fabricant terecht komt : de theezakjes kunnen goedkoper geproduceerd worden, de consument betaalt evenveel (als het al niet meer is voor 'de innovatie') maar uiteindelijk is het weer het milieu die de echte rekening betaalt. De papieren versie kon redelijk eenvoudig worden verwerkt, op de composthoop zijn ze verdwenen voor je parallellepipedum kan zeggen. Nylon is niet biologisch afbreekbaar maar daar ligt de producent uiteraard niet meer van wakker als hij zijn euros telt op één of ander tropisch, elitair, maagedelijk ongeschonden, zandstrand terwijl jan modaal leeggemolken staat te ploeteren
Gelukkig zet de bewuste consument deze geldwolven een hak door nog steeds voor de traditionele zakjes of nog beter, de losse thee te kiezen - want het vullen van het theebolletjes is toch bijna zo rustgevend als het drinken van de thee zelf.

We zijn toch goed in recycleren ? We worden er in elk geval steeds beter in, maar post-consumenten recyclage/verwerking is nu eenmaal moeilijker dan pre of post-produktie. De Verenigde staten zijn het enige geïndustrialiseerde land waar het niet illegaal is om gevaarlijk afval naar minder ontwikkelde landen te sturen en dat doen ze dan ook gretig zoals je in eDump kan zien, een documentaire over de (onzichtbare; wat de boer niet weet...) omstandigheden waarin het puin van de IT-elektronische (r)evolutie wordt verwerkt. De sector zorgt ervoor dat je elke drie maanden met een achterhaald systeem opgescheept zit, en helaas zijn die ondingen niet gauw een andere functie in huis te geven (een zonderling maakt er wel eens een mail, file, web of ftp-servertje van maar op een gegeven moment houdt het dan ook weer op).
Dat doet er me aan denken dat ik nog eens bij de pc verhuur moet gaan checken of ze geen kapot toetsenbord voor me hebben dat ik dan met wat knutselen een nieuw leven als gitaar/ukulele effectenpedaal kan geven.

Na een half uurtje sleutelen heeft mijn garagist mijn wagen een nieuw oog gegeven, voor de bespottelijke prijs van 12,04 euro (weggeefprijzen zijn dat). Spijtig dat ik net twee ogen had gekocht bij den didldaldi voor 5 euro.

8.11.07

cancer is in the air, blowing in the wind...

De Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) heeft in heel wat soorten honing een kankerverwekkende stof gevonden. Het gaat om pyrrolizidine alkaloïden (PA's), die afkomstig zijn van onder meer het plantengeslacht waartoe het Jacobskruiskruid behoort. Imkerij stond nochtans ook nog op mijn verlanglijstje, ooit eens achteraan in de boomgaard een kastje op te zetten.
Een tijdje geleden trouwens nog een reportage gezien waarbij ze nog wat honingmysteries uit de doeken deden. Blijkbaar was de Aziatische honing nog niet helemaal op het zelfde niveau geregelneefd als de onze, en mocht hij tot voor kort zelfs Europa niet binnen. Voorlopig zou hij toch voornamelijk worden gebruikt in bereide produkten (koekjesbakkerijen, tabakindustrie,...) onder het motto daar kan het al een stuk minder kwaad. Heel af en toe wordt hij echter al eens stiekem onder de Europese honingen gemengd om de kosten wat te drukken van sommige low budget merken - in de reportage werd een 4 letter keten genoemd waarbij de gastheer zich wel verontschuldigde (pro forma?) omdat hij niet wilde bedoelen dat die keten dat wel effectief zo deed om zijn prijs te drukken maar het was wel de manier om de prijs te drukken. Om nog maar eens te zeggen hoe weinig we weten van wat we zoal in ons mondje proppen.

Het artikel over hoe goed organisch voedsel wel is werd trouwens het meest bekeken in de laatste medische nieuwsbrieven. Niet schrikken dus wanneer je huisarts, diëtist, kinesitherapeut of andere witte schort plots meer aarde onder de nagels vertoond.

En alsof er nog niet genoeg gekankerd wordt, komt de kankerpreventiespecialist van de universiteit Gent en woordvoerder van het Steunpunt Milieu en Gezondheid nog eens verkondigen dat uiteindelijk 2,5 tot 12,5 procent Van de niet-rokende Vlamingen sterft aan kanker als gevolg van de milieuvervuiling, waarbij ik me dan afvraag hoeveel verschil er dan nog overblijft tussen wel roken en niet-roken (misschien krijg je enkel kanker van het roken van met aziatische honing geparfumeerde honing).
Misschien wordt het eens tijd om een ionisator uit te testen om te zien of fijn stof en andere vuiligheid inderdaad uit de lucht kan worden gefilterd tot de heerlijkste berglucht uit de documentatie.
Maar eerst ga ik voor een andere gadget, de HYmini, een moderne versie van de windmolentjes van Scherpenheuvel om bv op de fiets te monteren en zo je 20km/u windverplaatsing om te zetten in energie om je gsm, je digitale camera of andere hebbedingetjes van stroom te voorzien. Het is me alleen nog niet duidelijk hoeveel het me weer gaat kosten om dit naar Gelrode te krijgen. Ik ben ook weer niet goed consumptie-arm bezig maar dat compenseer ik dan wel weer met mijn lichturen op het werk (hoewel ik het al even moeilijk heb met dat compenseer-gedrag als met de consumptie-maatschappij maar allez).

6.11.07

sad sad planet

Moeilijk te geloven en toch gebeurd het, na de graancirkels het buitengewoon trieste fenomeen van de maïsroof. Wie haalt het in zijn hoofd om met een dorser (niet meteen een kameleonesk vervoersmiddel) een hectare (of zeven) leeg te rijden ? Ik weet niet precies hoeveel een dorser kan meezeulen maar het lijkt me dat daar nog minstens een vrachtwagentje bij mocht om het gedorste goed op te vangen. De kranten meldden dan doodleuk dat de boefjes, stout als ze zijn, nog een rijtje of tien lieten staan als geluidsbuffer (tot wel 20 rijen waar het veld dicht bij huizen liep). Ik weet niet of die stadsjochies die die 50 lijnen mogen volschrijven wel eens ooit een dorser hebben gezien, die verstop je in elk geval niet achter tien rijtjes maïs.
Maar het is haast de perfecte misdaad : iedereen is ondertussen twee verdiener en deze periode is niet superpopulair om je verlof aan op te offeren dus niemand is nog thuis, en de weinigen die nog wel thuis zijn zitten naast de kachel (kolen zijn alsmaar meer in trek) als het effe kan met de ipod-dopjes in de oren en kennen boer-buur of zijn machines amper (als die boer zijn veld al niet heeft uitbesteed aan een loonwerker). Daar sluip je dan met je 130 m³ grote paard van Troje. Helaas hebben de niet zo snuggere boeren een paard gekozen dat nogal zeldzaam bleek te zijn, zo zeldzaam dat zelfs onze politie op punt staat ze te vatten. Straf hen hard, dan moeten wij onze hardverdiende centen niet achterlaten omdat er een licht stuk is in de wagen, omdat we iets te hard reden waar er ooit werken zijn geweest (ondertussen hebben ze zowat iedereen die voorbij Option-Imec moet wel eens geflitst, proficiat), omdat je je wagen deftig probeert te parkeren, of om God weet welke idiote wetten ze nog in die boekjes van die snorren hebben staan.

Mijn voorlicht is inderdaad stuk, en de flokken kunnen me inderdaad volledig volgens hun boekje een bekeuring geven; zelfs ondanks het feit dat ik 'reservelampjes' in de wagen heb. Waarom vervang je het lampje dan niet snel, o-handige-Peter (er is tenslotte in theorie niets waaraan je je kan verbranden of snijden). Wel omdat ik mijn auto half uit elkaar moet halen om bij de lampjes te kunnen in mijn knusse familiewagentje. Maar het kan nog erger; er zijn er die hun bumper mogen demonteren of gewoon een volledig nieuwe koplamp mogen hangen als een lampje stuk is.
De handleiding van de wagen is weinig verhullend : "vanwege de beperkte toegangkelijkheid (soms is het nodig om organen (?) van de carrosserie of mechanische organen te demonteren), raden wij u aan de lamp(en) door een [hier stond het merk]-dealer te laten vervangen". Ik heb me laten wijsmaken dat ze dit voor de prijs van een lampje doen, ik zal morgen weten of dit effectief zo is. Tot die tijd blijf ik lekker in de legaliteit.

Monty Don, één van mijn groene-vinger-voorbeelden laat zich nog eens even gaan tegen de olie-afhankelijke-maatschappij. maar ook boer en tuinder -met de beste bedoelingen- zijn nog op een heleboel vlakken afhankelijk van olie.
In tegenstelling tot wat je zou denken ontwijkt hij de groene-vinger-gemeenschap niet met zijn pijlen, sterker nog hij richt ze eerst op hen (hem, ons). We doen wel zo ons best met onze (biologische) groentjes, en ons zwarte goud (compost-eren), zorgen goed voor onze beestjes en onze groene (of anders gekleurde) omgeving.
Helegans akkoord maar anderszijds ook wel een beetje bij de haren getrokken. Plantpotjes en andere plastics zijn inderdaad uit olie ontstaan maar de gemiddelde amateur doet wel zijn best om die zo lang mogelijk te herbruiken (anders dan de professionals die elk jaar nieuwe potjes kopen omdat reinigen/ontsmetten meer kan kosten dan nieuwe steriele potjes te kopen). Machines lopen inderdaad meestal op brandstof. Duwertjes, zeis, heggeschaar, ... worden zoveel mogelijk ingezet maar soms zijn er grenzen aan tijd of ruimte die onverzoenbaar zijn met de motorloze verzorging.
Hoe het ook zij, zelfs de groenste groene vinger ontvangt al die tips en alternatieven met open armen en geest want het kan altijd beter, en soms liggen die dingetjes zo voor de hand dat je ze al lang niet meer ziet.
Bijvoorbeeld : morgen staan er bij de Aldi tochtstrips in de aanbieding, en je hebt altijd wel een aantal deuren die grenzen aan een koudere ruimte. Al die deuren verdienen tochtstrips, en jij verdient die tochtstrips gauw terug. Dus 't is de moment (maar als je in Aarschot gaat, laat er dan nog een paar voor mij).

Trendwatchers hebben een nieuwe trend en term ontdekt : eco-fatigue. Iedereen, alles, altijd en overal met het vingertje wijzen om het maar eens allemaal anders te doen, heeft, zoals deze blog ook al opmerkte de mensen al snel verzadigd - en dat komt de zaak uiteraad niet ten goede.

5.11.07

back to the future

De toekomst ligt in het verleden. Want in het verleden was alles beter, toch ? Een tijd waar de mensen die gooiden met 'onthaasten' werden gezien als halve garens die waarschijnlijk zelfs niet eens wisten wat werken was; nu gaat zelfs het onthaasten te snel.

Waarom is het statiegeld niet verplicht op alle flessen. In het weekend werd er een vergelijkende test gedaan tussen kraantjeswater en flessenwater, een o-zo populaire groen geheiligde polemiek vandaag de dag. "U drinkt toch ook van de kraan ?". Uit de vergelijking bleek flessenwater het meest vervuilende te zijn, meer dan PET en uiteraard meer dan kraantjeswater. Nu kan ik aannemen dat sommige mineraalwaters uit hetzelfde grondwater worden getrokken als sommige leidingwaters (bij het nederlandse voorbeeld stonden beide 'fabriekjes' op neem een kilometertje van mekaar) en dat dat dus goedkoper en groener kan zijn. Maar hoe kan een duurzame glazen fles de ene keer de ecoprijs winnen en de andere keer vele malen meer vervuilend zijn ? Is dat misschien omdat we met z'n allen die zware bakken vervoeren, om ze leeg te maken en dan in vele gevallen in gekleurde bollen stuksmijten zodat iemand anders die zware bollen weer kan komen leegmaken, vervoeren naar nog iemand anders die ze dan weer kan heelmaken ? Hoe kan glas dat je schoonmaakt/spoelt nu vervuilender zijn dan plastiek dat je weer moet smelten en verwerken ?

Carlo Leifert, de coördinator van het Europees onderzoek naar biologische groenten, deelt graag mee dat het onderzoek heeft uitgewezen dat groenten die niet chemisch werden 'verzorgd' niet alleen gezonder waren, maar heel veel gezonder.
Organisch geteelde groenten en fruit bevatten veel meer goede
ingrediënten dan bespoten exemplaren. Zoals veertig procent meer
antioxidanten en die stoffen zijn een belangrijk verdedigingsmechanisme
tegen dodelijke aandoeningen als kanker en hartziekten.
Af en toe een open deur intrappen, het moet kunnen. Duh!

Boekenbeurzen zijn leuk, maar niet als je in tropische temperaturen door de zalen moet schuifelen. Een leuk souveniertje heb ik er wel aan overgehouden.
Tijdens ons bongo-kado-ontbijt dat we met de boekenbeurs hebben gecombineerd, lazen we één van de boeken die op de lange (gemeenschappelijke) ontbijttafel lagen en vielen we van de ene verbazing in de andere. "Het mysterie van je geboortedag". Karakterbeschrijvingen voor elke dag van het jaar, analyses op basis van de personologie een combinatie van psychologie, geschiedenis en astrologie; hocus-pocus 'written all over it'. 22 juli, de dag van de beroepsschommelingen. Wie deze dag leest en de overeenkomst niet ziet is stekeblind. Dus de boekenbeurs werd een dag met een missie. Mission completed. Wie wil weten of zijn persoonlijkheid klopt met de dag waarop hij geboren is (of zoals het dus zou moeten zijn volgens 'De Boek') komt maar eens een biologisch tomatensoepke drinken, hij ligt op salontafel. Ik heb er alleszins gemoedsrust door gevonden ;-)

30.10.07

zondagsrijden

Rijden met de wagen op zondag lijkt een dure hobby te worden. Op weg naar de herfstbeurs waar we onze vaatwasser met een mooie korting hebben gekocht stond weer een snor te schilderen. 73 waar je normaal 70 mag maar tijdens de werken 50, gecorrigeerd naar 67, in der minne geschikt voor 85 euro. Op een zondag wordt er niet gewerkt; alleen door gefrustreerde snorren... Bandietenstreken vind ik dat, voor 85 euro kan ik een heel seizoen rijkelijk van zaad en plantgoed voorzien, maar eigenlijk heb ik nog gewoon veel liever dat die arm der wet 'werkt', bandieten in de gevangenis houdt, criminelen uit de criminaliteit houdt; en niet gewoon als hang-ouderen in de berm naar radio 2 ligt te luisteren, met choukes en lauwe koffie, om goede (betere) huisvaders en hun gezinnen - die maar van hun weekend proberen te genieten, voor het minste op de bon sleuren.

Zo dadelijk een nieuw folieke kopen, een Kenwood BM350 broodbakmachine. De Funai van de mama mag dan terug naar huis, voortaan wordt perfect brood gebakken en deeg gekneed in de Kenwood. Met het kortste programma in slechts 58 minuten heb je eigenlijk geen uitvlucht meer om je brood niet zelf te bakken.

Morgen nog wat knoflook planten maar na die rotte bocht van bij Aveve ga ik het wel eens met wat bollen uit de 4-letter-budgetketens proberen; ik heb me laten vertellen dat dat prima knoflook geeft.

29.10.07

van een druppeltje gesproken

De olympische vlam van 2012 wordt CO2 neutraal... wow daar wordt een mens stil van, lang leve meneer Rogge. De hele spelen op zich zijn toch niet echt 'niet-vervuilend', en ze moeten die vlam-technologie blijkbaar nog uitvinden of aanpassen want er gaan nog twee edities overheen (2008 Beijing, 2010 Vancouver, 2012 Londen) voor de olympische vlam zijn CO2 neutrale eigenschappen geïmplementeerd ziet. Hoe een vervuilend event toch een groen label krijgt door een kleine geste te doen.

het rode gevaar...

... van de groene gedachte. Terwijl de groene hype wat lijkt te gaan liggen, maar sommige toch nog hun best proberen te doen om het wat ecologischer aan te pakken, lijkt niemand zich echt bewust van wat er op andere plaatsen in de wereld staat te gebeuren. Onze spleetogige onderburen bezitten nog niet veel wagens, maar de markt begint daar wel aardig aan te trekken (25% meer verkoop het afgelopen jaar), en de cijfers die zowat circuleren zijn ongeveer 1000 nieuwe wagens in het aziatische straatbeeld - elke dag.
Dus terwijl wij hier mondjesmaat de fiets beginnen te nemen (als het effe niet regent, want doorweekt op het werk aankomen is ook geen zicht), komen er toch nog onvoorstelbaar veel vervuilers bij. De liefde voor die ultieme materialisatie van het materialisme, de auto, zal helaas blijven groeien tot er geen plaats meer is om te groeien; tot er geen rijvak meer naast kan, of geen rijlaag meer bovenop... pas als dan iedereen stille-staat zal men misschien de moed hebben om bedrijven te stimuleren (verplichten?) om zich eens buiten Brussel (het fiscale paradijs?) te vestigen (in de buurt van al die stationnetjes die ze hebben gesloten), werknemers thuis te laten werken of hen een riante kilometervergoeding te gunnen. Iedereen kent oplossingen, maar er wordt er geen enkele toegepast of zelfs maar geprobeerd (alsof de mensen oproepen om niet allemaal om negen uur 's morgens te beginnen een oplossing zou kunnen zijn).
Die chinezen geven trouwens de voorkeur aan 'exotische' europese wagens, die nog meer hun welstand benadrukken, (Volkswagen verkoopt al meer aan Chinezen dan aan Duitsers) ook niet meteen 'buy local'-groen. Met de economische groei zullen deze effecten versneld optreden want de Chinezen blijken bovenal goede spaarders.

Dus gooien we nog maar wat druppeltjes op de hete plaat. Vangen we het water op, dat vroeger zomaar wegliep zolang het nog niet warm genoeg was om in de casserole te gaan, plassen we bewust naast het porselein om drinkwater te sparen,... En gaan op zoek naar nieuwe druppeltjes voor de nog hete plaat (al lijken de druppeltjes alsmaar kleiner te worden). zo wordt het voorverwarmen van de oven in vraag gesteld - een nieuwe copy/paste bug weliswaar. Op enkele uitzonderingen na (cake) heeft het geen zin om de oven voor te verwamen maar vanuit de oude kookboeken wordt generatie na generatie de voorverwarming als hoogste goed in de keuken verdedigd. De eerste ovens op hout en steenkool hadden inderdaad wat tijd nodig om op temperatuur te komen. Met onze moderne ovens is dat vaak een kwestie van miuten, zeker als je deur niet onnodig vaak of lang opent. Zo is de gemiddelde moderne oven ook voldoende geïsoleerd zodat het niet nodig is om tot op de laatste seconde de vlam erin te houden, maar die reflexen hebben we NOG niet. Als volgend jaar onze energiefactuur effectief als een raket de lucht in gaat dan zullen we weer niet anders kunnen. Jammer dat we ons gedrag enkel aanpassen als het onze enige optie is geworden.
Voor gasovens is het trouwens belangrijk dat je de oven kraaknet houdt; de verwarming zit 'buiten' de oven, en het vuil kan 'isoleren' - bij de elektrische ovens zit het verwarmingselement vaak 'in' de oven en speelt het proper houden van de oven geen rol in de energieëfficiëntie. Een beetje hygiëne kan uiteraard geen kwaad.

25.10.07

het is weer voorbij die mooie zomer


Dinsdagochtend heeft de tuin de eerste en voor sommige planten ook de laatste winterprik gekregen. De serre heeft zijn fatale klop gekregen, en er is zelfs een steen uit het huis gesprongen dus het was echt vriezen dat het kraakte, dat belooft  voor de winter. Op zich niets mis mee natuurlijk met een beetje vriesweer. Heel wat insecten leggen het loodje, en er zijn er wel een aantal die wat teruggedrongen mogen worden - want professionele tuinwerkers merken op dat ze steeds meer naar de chemische middelen moeten grijpen.
Nu ja, wat heet moeten natuurlijk. Wat bladluis, daar is niemand van gestorven - ok het plakt wat als je een close-encouter meemaakt tijdens bv de snoeiwerken maar voor de rest is het ook maar voedsel voor de volgende in de keten, maar dat houdt natuurlijk in dat de keten redelijk in evenwicht is en de mens die bovenaan die keten zegt te staan is uiteraard zeer bedreven in het verstoren van die evenwichten.
Goed wat vriezen is trouwens ook goed om de grond wat te verbeteren. Door het invriezen zal bij grof spitten de grond verder verkruimeld worden tot een zachte teellaag volgend seizoen - let er dus goed op dat je die na deze inspanningen niet meteen zelf weer vastloopt door in een nat voorjaar deze grond onnodig te betreden.
Alleen maar goeds over dit vriezen ? Niet bepaald. Probeer geen grondbewerking te doen bij dagtemperaturen onder nul, en wees zeer voorzichtig bij het vervoeren van planten - zeker planten met losse wortel zijn, dan nog meer dan anders, gevoelig aan uitdrogen en ook dat zal fataal zijn voor de plant.
Het hoenderhok zal ook wat meer aandacht vragen want de beesten hebben uiteraard niet alleen in een warme zomer dorst en lusten daarenboven geen ijs-on-the-rocks. Toevoegen van zout en andere antivries (geachte) middelen zijn zinloos tenzij je wil euthanaseren - dat wil ik alleszins niet want na de winter zullen mijn kippen eindelijk beginnen leggen.

Wie de KULeuven wat wil helpen in haar zoektocht naar alle waarheden en in casu  van het tuingebruik kan deze enquête even invullen...

23.10.07

druk druk druk

Straks naar de les 'groendaken' om te zien of het wel zo'n goed idee is om het dak van het d(r)uivenkot op te waarderen met plantjes, morgen naar de 'gewone' tuinles, overmorgen wat gaan spitten in de nieuwe tuin van de schoonouders, vrijdag nog eens in het buikje van de nieuwe mama gaan kijken, zaterdag bomen noemen in de Kruidtuin van Leuven, nog een trouwfeestje en een afterparty (zucht) eens mens zou van minder oververmoeid geraken...

Maar de najaarsschoonmaak van de serre is half ingezet en moet toch ook nog ergens worden ingepland. De laatste meloenenplanten werden al geruimd (en de laatste vruchten bijna allemaal binnengespeeld - meloenen zijn een onverhoopt succes gebleken, zeker voor herhaling vatbaar ondanks de bijna gebroken teen uit frustatie in het begin van het seizoen), de tomatenplanten verzorgd, de peperplanten in pot hadden verschrikkelijke dorst (had het niet aan de fijne worteltjes die via de afwateringsgaten naar de grond liepen gelegen dan waren ze waarschijnlijk mors dood geweest)... in elk geval ik weet niet of een serre er zo goed hoort uit te zien in dit deel van het jaar ;-)

In elk geval moet de groene aanslag nog van de wanden (met stoom of een andere biologisch correct middel), en alle groene containers gevuld met water weer in de serre gezet om zoveel mogelijk van de dagwarmte te bufferen naar de nacht. De hardste van de gevoelige planten kunnen dan in de serre overwinteren en de wussies mogen zo onderhand in de wasplaats genieten van een vorstvrij klimaat.
Zelf ben ik een hard gevoelig plantje en ga ik proberen optimaal gebruik te maken van de koude maar droge dagen door dik ingedost mijn fietskilometers nog wat op te krikken... u rijdt toch ook ??

22.10.07

vegetarian meatballs

Wat is het toch leuk om door de tuin te wandelen, wat boere- en andere kool te plukken en daar een eenvoudige stoemp mee te maken. Het is voor mij nog steeds een sport om aan tafel alle ingrediënten uit eigen tuin - op het bord - fier te benoemen. Vaak is het enkel het vlees, de vis of wat vegetarische tegenhangers die daar nog wat aan ontbreken. De vegetarische burgers, ballen en worsten zouden nog niet eens zo'n probleem vormen, maar op het vlak van vlees en vis wordt dat al wat moeilijker. Mijn grootouders hadden altijd wel wat konijnen en kippen om vet te mesten, en er is een periode in je leven waar het soms moeilijk is als dat ene favoriete konijn niet meer in z'n hok zit (kijk eens op je bord) maar toch het blijft een eerlijke manier om aan je proteïnen te geraken en je weet wat er op je bord komt wat niet altijd het geval is, daar zijn in het verleden voldoende voorbeelden van komen bovendrijven. Hoe dan ook, ik krijg dit principe waarop al onze voorouders zijn groot geworden thuis toch niet makkelijk verkocht.

Afgelopen weekend geïnvesteerd in een vaatwasser; het allerbeste model uiteraard. Daarbij zag ik meteen in de documentatie hoe milieuvriendelijk zo'n vaatwasser wel is : slechts 12 liter per wasbeurt wat me wel 12m³ per jaar kan uitsparen en als ik kan sparen op het drinkwater dan is dat mooi meegenomen (om van de vrije tijd nog maar te zwijgen). Nu nog biodetergenten voor de afwasmachine aanschaffen en het geval in de muur geïnstalleerd krijgen en we zijn weer goed bezig.

Tegelijk nog maar eens uitgekeken naar de verschillende opties op het vlak van de waterontkalking. Omdat ik het zelf niet zo heb op de chemische ontkalking met zouten, stond ik open voor de 'andere' methodes. Niet zozeer tegen de chemie op zich, maar ik zag het gesleur met de zakken zout niet zo zitten (die honderden kilos hondenbrokken en kippengraan volstaan), en de installatie is invasief, lelijk en staat me serieus in de weg.
Maar hoe staat het met de alternatieven ? Water magnetiseren, of anders doen golven waardoor het water hetzelfde blijft maar kalk en roest niet meer aanslaan. Hocus Pocus ? Vele sceptici beweren van wel. Gelukkig heb ik bij één modelletje een testperiode van 4 weken kunnen bedingen (want zo zag ik dat bij www.merus.de); lijkt me alleszins geen slecht idee voor een toestelletje van 700 euro waarover de meningen zo uiteenlopen.
Ontkalken zonder dat er kalk uit het water wordt gehaald is uiteraard niet eenvoudig te testen. Portfolios met klanten die niemand kent zijn ook een handelsmerk van charlatans, maar ik zou toch denken dat op een beurs van samenaankoop van DE universiteit van België kwakzalvers worden geweerd, of achten zij alle werknemers voldoende scherp van geest om deze miskopen te doorzien ? Wordt wellicht vervolgd...

15.10.07

compost

Het is tijd om de compost boven te halen en als een dekentje op je bedden te leggen. Het is geen slecht idee om eerst die bedden nog eens een grote schoonmaak te geven, en daarna ook je compostinstallatie een grote beurt te geven. In mijn geval betekent dit dat bak nummer 3 volledig leeg mocht, en dat alle andere bakken (2+ 1/2) eneke mochten opschuiven (Dat moet niet allemaal even netjes, er mag wat leven van de vorige 'cultuur' overblijven.)

Het is soms grappig om te lezen (al is de groep die ermee kan lachen betrekkelijk klein) hoe men in de artikels graag schrijft dat een laagje van 'slechts 5 cm' voldoende is. In mijn derde bak (rijpe compost, fijne kruimel, bosgeur) had ik ongeveer 1m x 1.2m x 1.2m klaarliggen, aan 5cm zou ik daarmee ongeveer 28m² mee kunnen bedekken, wat overeenkomt met ongeveer 1 plantbed in de groententuin.
Zelf composteren we thuis alles, niets vertrekt via groene bak of remorque, en deze ene bak was zowat het resultaat van een heel jaar composteren (er was een klein deel opgeofferd aan wat beplantingen in de voortuin, en wat boomcirkels in de boomgaard). Dat zou dus betekenen dat ik ongeveer nog 8 van die bakken zou moeten zien te vullen om heel mijn moestuin een gezonde lading compost te geven... onhaalbaar qua infrastructuur en ik zou materiaal moeten gaan roven van plaatsen die het waarschijnlijk zelf kunnen gebruiken.

Gelukkig neemt het volume materiaal dat uit een tuin komt alleen maar toe (tenzij je echt geen groene vingers hebt dan krijg je elke plant klein) maar het is duidelijk dat de moestuinier altijd te weinig heeft van het zwarte goud.

Het is trouwens een goed idee het compost af te dekken met bijvoorbeeld een dun laagje gras zodat het niet te snel uitdroogd en alle leven verliest.
Als je bedenkt dat dit proces met relatief weinig inspanning een hoop afval die vele malen groter was ter plaatse heeft verwerkt tot een hoopje dat zo belangrijk is voor je tuin, dan is het niet te begrijpen waarom er dagelijks al die vrachtwagens de baan op moeten om al die stinkende containers te verzamelen.
Reuk is voor sommigen zo'n reden, en plaats. Voor compostbakken heb je inderdaad wel wat plaats nodig, maar als je geen plaats hebt voor bakken heb je meestal ook niet genoeg materiaal om ze te vullen, voor een vat heb je al wat minder plaats nodig, en voor een wormenbak al helemaal geen plaats. En er zit pas een reukje aan als je het niet goed doet - zelfs de wormenbak zou gewoon bij in de keuken kunnen (al moet ik eerlijk bekennen dat ik er zelf nog geen ervaring mee heb).

10.10.07

de politie, uw vriend

Net een mooie witte envelope gevonden, overtreding van de tweede graad - 100 euro plus (al is dat niet geheel duidelijk) 0.46 voorgeschoten ter frankering der verzending van het afschrift van het proces-verbaal.
Waar is de tijd van de verwittigende vermaning, het belerende vingertje? Waar is de tijd van de pro-actieve flik die vermeed dat je in de fout kon gaan. Locus delictus ? Heist-markt, op een zonnige zondag sowieso al niet zo'n best idee? Na een half uurtje parking-spotten eindelijk een strook berm gevonden waar geen parkeerverbodstekens stonden, en waar het aantal geparkeerde wagens geen ernstig misdrijf deden vermoeden. Mis poes, en den gemeente hij boerde goed. Op dit wekelijkse treffen is het wellicht wekelijks onmiddellijk innen in straten zoals dedeze (valkuilen, tourist-traps) - voor sommigen volgt nu wellicht de schok van hun leven maar wat ben ik blij met MIJN job.
Ik hoop alvast dat ze dit geld nuttig gebruiken en het eerste wat me te binnen schiet is een metershoge stenen muur rond het dorp, zonder poorten.

3.10.07

lang leve de nederlandse trein

Groningen is niet bij de deur 'from where I live', en op vond het nogal dom om 800 km slijtage in de auto te duwen voor een studiereisje van een paar uur. Dus dan maar 6 op de trein, wat oude nummers van Bloemen en Planten lezen - ik had er tien mee, en de jaargids van de tuinen van Appeltern dus ik was zelfs voorzien op onvoorziene vertragingen. Maar op het traject Aarschot-Groningen deden de nederlandse spoorwegen het behoorlijk keurig. Voor de terugweg viel mijn oog op een vreemd treinstel, de ramen waren volledig geblindeerd (draperiemotief) en door een openstaand raam zag je wat wandverlichting uit de jaren dertig en wat flatscreens. De mensen van het Nederlands Filmfestival hadden een coupé opgeëisd en een beperkt aantal reizigers kon blijkbaar wat filmpjes bekijken. En we hadden geluk er waren nog een aantal lege plaatsen (en het treinstel zat in het midden van de trein, en de lege plaatsen zaten in de goede richting, allemaal akkefietjes waaraan mijn collega nogal gevoelig bleek). 'Geluk' was ook de eerste kortfilm die we geserveerd kregen, gevolgd door 'het rijexamen', allebei redelijk komische en goed verteerbare stukjes. Toen de kortfilms op waren, kwam er warempel nog een hoofdfilm, zwartboek van Paul Verhoeven, een mooie weerom nederlandstalige kortfilm. Nederlands gesproken (en 40% duits gesproken) zonder ondertitels is niet altijd goed te volgen in een razende trein maar het smaakt in elk geval naar meer.

oh ja, Groningen is best wel een leuke stad (voor zover ik dit heb kunnen vaststellen tijdens dat uurtje nachtelijke excursie dat ik er nog heb kunnen afknijpen) - proper ook en geheel in nederlandse traditie vooral doorreden door tweewielers en een enkele bus.

28.9.07

something smells fishy, again

Bij Walgreen worden drie 'stinkers uit de pries' aka elektrische luchtverfrissers, uit de rekken gehaald. Een onderzoek van de Natural Resources Defense Council op 14 van deze verfrissers heeft een aantal stinkende feiten naar boven gehaald die toch wat gezondheidsrisicos met zich mee kunnen brengen. Die verfrissers bevatten in die kleine potjes obscure cocktails voor die geautomatiseerd welriekende pufjes. Eén van de magische ingrediënten zijn de pftalaten, niet geheel onbesproken want laat dat nou net die stoffen zijn die met de vinger worden gewezen voor de vervrouwelijking van onze samenleving. Het is misschien op zich geen probleem dat er wat minder manvrouwen worden geboren, al een iets groter probleem dat er steeds meer vrouwen worden geboren, maar het aandeel vrouwmannen neemt ook steeds toe en daar zit niemand op te wachten, toch ?
De pftalaten bootsen oestrogenen na en kunnen dus de hormonale huishouding overhoop zetten, concentraties van sommige pftalaten vertonen correlatie met de buikomtrek, en andere met insulineresistentie.

Waarvoor hadden we die pftalaten weer nodig, ahja om plastiek flexibeler te maken. In sommige sexspeeltjes zitten ze ook wel eens en de sporadische gebruiker wordt al wel eens aangeraden om steeds een condoom te gebruiken - wat een gedoe, lang leve de komkommer.

Bij wie het toch niet zo aangenaam vertoeven is zonder die verfrissers is misschien een cursus (persoonlijke) hygiëne op zijn plaats, af en toe de kamers verluchten is sowieso gezond, en wat een boeketje snijbloemen al niet kan doen..., voor de onfortuinelijke bezoekers is er nog de edele kunst van de zelfhypnose.

De modellen die teruggetrokken werden zijn van het huismerk 'Walgreens' wegens hoge aanwezigheid van pftalaten, Air Wick en Febreze hadden gemiddelde aanwezigheid van pftaladinges, en Febreze Air Effects Air Refresher had er geen dus dat kan ook.

27.9.07

verse vis bestaat niet

Panga(sius), een opkomende superhit in het vissegment uit Vietnam - lekker en goedkoop. Ik heb em zelf nog niet gezien in de winkel maar ik ben dan ook niet echt een fan van vis (en mijn vrouwtje doet vooral de aankopen). Zonet een reportage gezien waarbij men zonder schroom uit de doeken doet dat er in onze contreien geen verse Panga te verkrijgen is, terwijl het bij de visboer wel al eens als 'verse' vis in de rekken ligt. Alle Pangas komen echter van dezelfde vriesbanden en worden allemaal zonder verschil in kwaliteit, diepgevroren naar Europa gebracht; wat er ook van zij : geen enkele verse vis volgt de diepgevroren filets. Waar de visboer dus tot 3 keer zoveel vraagt voor de 'verse' Panga, betaal je die ontdooiing die je (veel gezonder) beter thuis kan doen dus vrij duur.

Waarom zou dit fenomeen zich enkel voordoen bij de Panga en niet ook bij onze zalm, kabeljauw en polakken ?

tikkeneikes

Achter in de tuin aan het kippenhok liggen nu kievitseitjes. Niet die eitjes die je soms vroeg op het jaar in de tuin ziet liggen, vaak als het nog vriest (vroeger werd het eerste van die eitjes wel eens aan koningen en koninginnen geschonken). Nee het zijn die kievitsbloemen, gisteren voor de stortbui nog wat bollen aan de grond toevertrouwd. Ze komen nog voor in de vrije natuur, en daar houden ze van wat nattere gronden - dat maakt dat ze in de meeste tuinen wel een plekje vinden nu het bij iedereen toch altijd onderloopt als het een half uurtje regent.
Gisteren was trouwens weer zo'n superbui (met hagel) - de kruiwagen stond halfvol en hij was leeg want ik had nog maar net mijn snoeihout van de frambozen (alle bruine verhoute takken mogen ertussenuit, zo kort mogelijk bij de grond) naar de hakselaar gebracht.

Vooraan in de tuin ook nog wat tulpen gelegd, en straks (als de grond het toelaat tenminst) nog wat sierlook - de ster van Perzië (allium christophii). Mooie bol maar weer niet goed opgelet bij het aankopen, wat kleiner uitgevallen dan ik had gehoopt. Dus misschien toch nog eens op zoek naar een hogere variant om te combineren.

Als het nog voldoende licht is, en daar vrees ik voor, dan kan ik misschien nog een paar rijtjes van de zaden zaaien die ik de laatste weken heb verzameld - op rijtjes is handiger want ik ken het verschil niet tussen de zaailingen van kruid en 'onkruid', waar een doorwinterde tuinier dat uiteraard al van bij het eerste paar blaadjes in de mot heeft; ik weet ook niet wanneer de zaden zullen kiemen en of de zaailingen misschien al de winter moeten overleven (het is in elk geval ongeveer hoe de natuur het meestal zelf doet). Het andere deel zal ik in het voorjaar zaaien in bakjes in de serre, dan heb ik nog wat meer controle over wat er uitkomt.

De tomatenzaden werden gisteren gespoeld en liggen nu te drogen. Ik houd voor mezelf net genoeg om toch zeker 1 plant te hebben volgend jaar, de rest mag de deur uit. Voor een aantal rassen is het zelfs volledige uitverkoop. De ananas bv. die me tomaten van meer dan een kilo per stuk heeft gegeven maar die er zoals de meeste grote vleesrassen meestal niet echt mooi uitzag; van de andere kant had je natuurlijk wel gauw een ketel soep gereed.

Vanavond eens een kolfje popcornmaïs poffen - de korrels mogen ook niet 'te' droog zijn want het is het vocht uit de maïskorrel die moet beginnen stomen en de korrel moet laten ontploffen.

25.9.07

holgersson, lagersson

Ik voelde me precies Niels Holgersson gisteren toen ik onder de roestbruine wolken mijn popcornmaïs stond te verzamelen. De ganzen zijn blijkbaar al aan hun najaarstrek begonnen, enkele meters boven mijn hoofd trokken ze in de klassieke V naar het Zuiden. Hoewel, ze trokken eigenlijk naar het westen maar daar zullen ze wel een reden voor gehad hebben; misschien was het maar een testrondje om de formatie te oefenen. Die formatie is belangrijk om die tocht van soms wel duizenden kilometers te kunnen afleggen. De achterliggende gans profiteert namelijk van de opwaartse druk die door zijn voorligger wordt gecreëerd, zo zouden ze tot 71% aan vermogen winnen. De dappere gans in de spits houdt het zo lang mogelijk vol, opgezweept door het gehonk van de achterliggers, maar laat zich bijtijds afzakken en vervangen. Ik kon ze bijna aanraken, zo laag scheerden ze over het landgoed, en ze hadden nog plaats in die asymmetrische V, misschien was het een uitnodiging - maar ik kan helaas niet vliegen...

atalantaDe ganzen zijn trouwens niet de enige die de winter liever wat zuidelijker doorbrengen. Naast de bussen bejaarden zijn er ook specimen waarvan je het niet meteen zou verwachten. De atalanta bijvoorbeeld, die zwarte vlinder met oranje randen en witte vlekjes die nog het laatste van de buddlejas probeert te snoepen en ook de herfstasters wel ziet zitten. Hij geraakt tot aan noord-afrika als zijn vleugels hem zolang kunnen dragen. De asters behoren trouwens ook tot mijn favorieten. Een 'makkelijke' plant met mooie struik en bloemvorm, en met al zijn variëteiten voor elk wat wils. Het kan wel een krachtige woekeraar zijn dus plaats hem best bij andere krachtige planten of hij duwt zijn omstaanders weer de grond in.

Vanmorgen de politie op de koffie gehad. Kwam melden dat de auto los was en dat de autoradio blijkbaar weg was. Inderdaad die is 6 jaar geleden gestolen aan het station van Aarschot. Wel leuk dat de politie patrouilleert in onze straat, wel pijnlijk dat onze wagen bleek los te staan. Ik, die sinds de verijdelde diefstal op onze andere wagen waarbij ik als een echte stripheld met onze hond achter de dieven ben gegaan, die zelf gezorgd heeft voor patrouilles in onze straat. Of was hij toch gesloten gisteren - dieven zijn ook maar mensen en de mensen worden alsmaar dommer dus het zou kunnen ?

24.9.07

the autumn leafs

drift by my window... de zomer pakt zo stilaan zijn biezen, en maakt plaats voor herfst met al zijn kleuren en een krakende winter die alles zuivert. Althans dat is de theorie, waarschijnlijk wordt het weer gewoon een halfjaar seizoensloos grijs strontweer.

Het inschatten wanneer iets oogstrijp is, is misschien wel het moeilijkste van het moestuinieren, dit weekend weer twee pompoenen en een meloen 'verloren' aan de natuur. De kippen doen er hun voordeel mee, dus het is geen echt verlies, maar het blijft jammer. De kolen mogen ook wat extra aandacht krijgen nu, want rode en witte kool kunnen best voor de vries geplukt worden. Er kan nog veel geoogst worden dus het wordt waarschijnlijk tijd om nog eens een nieuwe 'echte' vriezer aan te schaffen.

Het wordt ook stilaan tijd om de bedden leeg te maken en voor te bereiden op het nieuwe seizoen. Ik heb op kapaza nog een paardeboer in de buurt gevonden waar je gratis mest kan halen dus het wordt tijd dat de trekhaak op de wagen komt. Ik ben eigenlijk weer te laat voor groenbemesting maar wel nog goed op tijd om de onkruiden onder te graven en de grond al wat in winterbedden te leggen - weldra wordt de zware grond te nat om te bewerken zonder risico op schade (aan rug en grondstructuur). De winterbedden maken echt een verschil op onze zware grond.
De twee laatste perkjes die in circulatie worden genomen worden kortgemaaid en afgedekt met karton en mest of compost zodat ze zonder veel moeite in het voorjaar kunnen worden omgespit. Het verwijderen van de graszoden wanneer je een stukje grasland voor het eerst in gebruik neemt is een veel te zwaar werk dat met wat planning kan vermeden worden.

Zondag nog eens het pad gekruist met een hoornaar, een indrukwekkend stukje natuur. De eerste keer ik met zo'n steroïden wesp in contact kwam zat ik met de broek op de enkels op mijn porseleinen troon, niet echt de meest comfortabele manier om kennis te maken met de soort. Ondertussen weet ik dat het vrij rustige beestjes zijn, die niet zo geïnteresseerd zijn in zoetigheden en doorgaans ook niet zo agressief uit de hoek kunnen komen zoals de gewone wesp tenzij je te kort bij de nest komt. Ik heb een vermoeden dat we misschien zo'n nest gaan vinden als we een groendak gaan leggen op de bovenste verdieping van het d(r)uivenkot.

En geen vespa gevonden die me kon bekoren, die zoektocht gaat gewoon verder.

21.9.07

een dag in het park

En weeral een andere feestdag heeft het levenslicht gezien : PARK(ing) dag (21 september).
Het is eigenlijk geweldadig om te zien hoe vrij uitgebreide lappen grond worden gebetonneerd, asfalteerd of een andere manier verhard om onze heilige koeien te stallen. Afgezien van het feit dat ze bijna altijd lelijk zijn, zijn ze ook nog eens slecht voor de waterhuishouding en het milieu want ze nodigen uit om met de auto te gaan zodat de fiets als optie zelfs geen kans krijgt.

Nee, dan valt het in Italië toch op dat ze het daar anders proberen te doen - de meest gebruikte soort verharding is daar de grasdal en dat ideetje heb ik dan maar geleend en voldoende aangepast om de Leuvense plagiaatman bij zijn veel te klein geschapen pietje te hebben. De klassieke betonnen grasdal maar dan met dolomiet in plaats van grond en gras - zo blijft in elk geval het waterdoorlatend karakter behouden. Ze lagen nog maar een halve dag en de eerste wandelaars belden al aan om te vragen waar ze moesten zijn om dit bij hen thuis ook te hebben; het is op zich een mooi compliment.
De italianen blinken trouwens uit in innovatie en creativiteit (ze maken de mooiste auto's en vrouwen maar ze kunnen er helaas niet mee rijden), zo is er nog een ander type grasdal dat zeker nog een plaats krijgt in mijn eigen tuin. Er moet nog een pad naar de achtertuin komen, en de plaats aan het achterpoortje en de kippenlegbak moeten wegens intensief gedremmel ook wat worden verhard; die dal lijken grote keien waartussen het gras kan blijven groeien - de zoektocht kan beginnen.

20.9.07

krentemik vs gps

De tijd van het goedkope voedsel nadert zijn voorspelde einde. Na de uitzinnige prijzen die sommige van onze luxemaaltijden beginnen aan te nemen (cfr. de frieten), zijn onlangs ook melk, maïs en pasta op de prijzenwip geraakt. Steeds meer voedsel moet wijken voor de productie van brandstof voor koning auto en aangezien de constructeurs goed brood zien in hun eco lifestyle (eindelijk een nieuwe wind door autoland om weer auto's te kunnen verkopen) lijkt die trend onomkeerbaar. De italianen vragen een boycot van pastaprodukten nu hun heilige pasta zo duur dreigt te worden, en om aan die boycot tegemoet te komen ga ik vanavond nog eens wat verse pasta draaien. Niet te evenaren en weer poepsimpel : wat eieren (2), bloem (220g) en tijd - allemaal ingrediënten waar we steeds minder en minder van lijken te hebben (of 250g bloem en 125ml water en een snuifje zout voor de 'ordinaire' pasta).
Zwengelen met de pastamachine is geweldig, bijna zo leuk en rustgevend als grasmaaien, en als de pasta eenmaal hangt te drogen ruikt heel de keuken naar Italië.

Melk en bloem, dan moet ook onze krentemik er aan geloven - of misschien wordt het dan in ere herstelt en enkel nog op speciale zondagen geserveerd. Tenzij je een broodbakmachine hebt (misschien moet ik maar eens een krentenversie van het brood-zonder-kneden-brood proberen).

Europa vond dat ze de subsidies van de boeren moet afromen nu er toch zoveel verdient wordt op graan en maïs, en wat ze afromen kan dan naar Galileo, de europese satelliet-dienst ten voordelen van de gps. Momenteel berusten wij europeanen op de gegevens uit navstar van het amerikaanse leger, waar het in militair beheer kan worden beïnvloed of afgezet. Voor bepaalde applicaties (landen vliegtuig, besturen van treinen, bombarderen van militaire doelwitten, navigeren van vrachtwagens door brugge...) is het onbetrouwbaar (5 meter nauwkeurig) en daarom wil europa een onafhankelijk systeem (1 meter nauwkeurig).
Het afromen van de boeren krijgt voorlopig in elk geval geen groen licht.

Er komt weer zo'n 'elke dag een feestdag' aan : zaterdag (22 sept) is het wereld-autoloze-dag. Dus : pomp je banden (van je fiets) nog eens op (die van je wagen trouwens ook maar you should get the picture already), of verdeel je veters van je beste wandelsloffen nog eens symmetrisch over de haken, en laat koning auto even staan. Euhm, probleempje, laat het nu net zaterdag zijn dat ik eens in de Vespa-snoepwinkel ga rondneuzen. Een oude tweetakt Vespa is ook niet echt een toonbeeld van groene perfectie, maar het is toch het tijdperk van de compensatie van de zonden dus daar ga ik me misschien toch even achter verstoppen in dit zeer specifieke maar verder niemendallig dossier. Ofwel moet ik mijn niet zo groene folieke een week uitstellen... dilemma.

17.9.07

De kolen waren de soep niet waard.

Driekolen op melksaus met een varkenshaasje daarentegen - de voltreffer van het afgelopen weekend.
De eerste witte kool van het seizoen werd samen met wat handgeplukte delen van twee andere niet zo bekende variëteiten ('thousand head' en de andere ben ik even kwijt) zachtgekookt en opgewerkt met melksaus - misschien wel mijn favoriete sauske bij de groenten. Thousand head is eigenlijk veevoer, maar ik zou niet weten op waar het zijn gratie heeft verloren.

Wanneer je de kolen oogst kan je die best wat hoger afsnijden dan je gewend bent. Wanneer je de vlakke stomp dan kruislings insnijdt, dan is de theorie dat er hier nieuwe kooltjes ontstaan. We zullen zien wat de praktijk geeft.
Straks nog wat kool oogsten en eens proberen om zelf zuurkool te maken - een proces dat blijkbaar drie weken moet duren, van slowfood gesproken.

De veelkleurige warmoes heeft de geest gegeven; misschien heb ik te lang willen genieten van het decoratieve kleurenpallet en was de plant gewoon aan het einde van zijn latijn - ofwel is hem iets overkomen maar dan heb ik geen idee wat dat geweest kan zijn. Hier moet ik toch het fijne van weten.

Vanavond gaan ook alle pompoenen van het veld - de planten zijn zo toch onderhand gestopt met de vruchten te voeden en met de aankomende nattigheid is de kans op rotten te groot.

13.9.07

google does it again


De niet zo aandachtige student is het misschien niet opgevallen maar de zeer aandachtige student in mij had maar een halve hint en google nodig om een handig speeltje te leren kennen : google sketchup. Het is gratis en zit ondertussen al aan versie 6, dus op zich vind ik het wel vreemd dat dit nu pas in mijn leefwereld komt bovendrijven ...
Met sketchup is het vrij 'eenvoudig' om een 3D model van je huis (of dat van iemand anders) of je gesadoliniseerde tuinhuis of kippehok te modeleren en aan te kleden. Heel handig is dat je dit kan doen vanuit een aantal foto's (vanuit verschillende hoeken) waarbij je het model nog kan 'inkleuren' met patronen vanuit die foto; zo heb je in geen tijd (ahum) een 3D model van het onderwerp in kwestie.
"Leuk" hoor ik je denken ", en dan ?" Wel in eerste instantie kan je het object dan koppelen aan google earth - zo kan iedereen het zien, maar je kan de verschillende perspectieven ook gebruiken om je tuinontwerpen uit te proberen.

Na Drachten (NL) geeft ook Bohmte (DUI) de voorkeur aan de totale verkeersanarchie : alle borden en verkeerslichten weg. Het experiment in Drachten leerde dat het aantal ongevallen verminderde omdat de mensen minder bezig waren met 'de regels' en meer met de weg; de weggebruikers moeten immers communiceren/negociëren soit overeenkomen wie wat wanneer.
Toen deze week een aantal van de verkeerslichten op mijn woonwerktraject stuk waren viel het me in elk geval op dat daar opvallend minder wachtrijen waren. Het is dus niet alleen een ecologische vooruitgang (want elke wagen die moet stoppen moet ook weer accelereren en zolang er geen systeem is dat de potentiële energie van de afremmende auto opslaat om die acceleratie te ondersteunen kost dit kostbare brandstof) - het zorgt er ook voor dat je minder kostbare tijd verknoeit. "Wat zijn nu een paar minuten" ? Elke dag sta ik (de files niet meegerekend) tussen de 5 en 10 minuten te wachten op 'mijn beurt'. Met de natte vinger betekent dit voor ongeveer 200 werkdagen op een kalenderjaar 1000 tot 2000 minuten ofte 16 tot 33 uur ofte 1 à 2 'wakkere' dagen... op een werkjaar.En maar al te vaak sta je daar op dat complexe kruispunt, in je eentje te wachten, en ken je ondertussen de volledige routine uit je hoofd "nu die van ginder komen, dan de fietsers van die kant, dan gene kant nog en dan is het aan mij..."
Laat ze in Leuven fietsstad maar beginnen met alle borden, lichten en flitspalen weg te halen - om te beginnen die 'fiets aan de hand' borden in de winkel'wandel'straten - de anarchie onder de bevolking is al zo ingeburgerd dat zelfs de niet-anonieme alcoholiekers van de stadswacht er niemand nog over aanspreken.

Het is de vraag of dit geen Europees experiment zal blijven "Anarchy seems to breed  courtesy, and at the very
least, it increases awareness. But in Holland and Germany, citizens
don't have guns".

12.9.07

Frietkoten onder vuur

Deze week komen de 'barakken' onder vuur te liggen en terecht. Niet om de redenen die worden aangehaald (met name onhygiënisch en een doorn in het straat-oog), maar omdat die parels van de vlaamse kultuur, ons erfgoed, hoe langer hoe meer pure goudmijnen geworden zijn. Dat lijkt me ook de enige reden waarom die barakken hoe langer hoe minder open te vinden zijn : de geldwolven schuiven de centjes zo vlot binnen dat ze nog amper moeten werken om meer dan dik te verdienen. Dan doet de gemiddelde kebabzaak met zijn verdorven vlees het beter, alleszins wat de beschikbaarheid betreft.

Een noorderbuur heeft de prijsevolutie in Nederland wat in kaart gezet, en die zal bij ons wel niet zoveel verschillen : "in 1960 kostte een pak friet met mayo 12 eurocent, nu al gauw 2,5 euro - 2100% duurder; het bruto minimumloon toen  0,97 euro per uur, nu 5,7 euro ongeveer 600%; huisjes konden gekocht aan 13.000 euro, nu al gauw over de 300.000 euro ongeveer 2600%".
Waar je het vroeger met één loon kon trekken en het tweeverdienen puurr voor de luxe was, is het vandaag de dag bijna een must om met twee in de rat-race te hangen om het noodzakelijke bol te werken (al zijn we heel wat luxe ook wel wat 'gewoon' geworden). Zijn de aardappelen en het vet dan niet duurder geworden ? Ja, toch wel : 11 eurocent per kilo in '60 en ongeveer 75 eurocent nu - 7 keer duurder, geen 21 keer. Nu zijn die aardappelen (en brood van het zelfde laken een broek) wel extremen; een ei is maar twee keer zo duur geworden, melk drie keer, bier 4 keer... maar toch het zijn niet de enige dingen die tegenwoordige een aardige hap uit het budget beginnen te vragen?

Het gaat er dus niet op vooruit voor de arme werkmensjes - stressen stressen stressen om af en toe eens te onthaasten ... Als het je kan helpen : kook eens wat pepertjes mee met de chocolade pudding, pikant (koud uit de frigo) dessertje om te helpen onthaasten.

10.9.07

troebel sap heeft heldere voordelen

Troebel sap overtreft zijn gezuiverde broers en zussen in elk geval wat betreft de hoeveelheid nuttige stoffen. Zo werd in troebel appelsap tot vier keer meer polyfenolen teruggevonden, anti-oxidanten die zo worden bejubeld in het bestrijden van kankers en andere ziekten.
Helaas vind je in de winkelrekken vooral 'gezuiverde' sappen terug - bij de lokale appelboer vind je ze al wat gemakkelijker - meestal verkiezen de consumenten de gezuiverde sappen omdat ze mooier presenteren, vaak wat goedkoper zijn, en ze kunnen wat langer op de rekken kunnen bewaard blijven dan de troebele sappen wat voor de winkels dan weer een voordeel kan zijn. De consument heeft het in zijn onwetendheid dus weer eens mis want ook de smaak vind ik persoonlijk interessanter?

Ik heb gisteren nog maar eens zelf sap gemaakt met de sapcentrifuge. Het is de bedoeling dat de boomgaard ooit teveel fruit levert, of dat de gevallen vruchten hiervoor (onder andere) worden gebruikt. Voorlopig werden die paar vruchten van het seizoen uit de hand geconsumeerd.
Het is momenteel zeker nog de moment om eens door een plaatselijke boomgaard te lopen en het beste van het gevallen fruit te sprokkelen - als de boer je tegenhoudt met een zakje geblutste vruchten dan zal hij daar zeker geen drama van maken. Vers fruit kopen om te persen is niet echt een economische manier om aan je sap te geraken - dat fruit betaal je veel te duur want die vruchten werden op hun perfectie geselecteerd; als je je niet wilt bukken dan moet je maar eens langs de plaatselijke fruitboer passeren om een paar kilo's 'fruit voor de vogelkes' (30ct per kilo) of moesappelen (nog goedkoper) dan ben je zeker goedkoper gesteld.
Sapcentrifugeren is ook ideaal om nog wat restfruit te verwerken, dat anders in het beste geval voor de composthoop was bestemd (het afval van de sapverwerking is trouwens eerste klas materiaal voor de composthoop - ongekookt voedsel composteert veel makkelijker)

Het is wel wat werk om twee liter sap te maken (mengen zodat je niet één fles limoensap en één fles appelsap hebt, wat zeven om het meeste prut eruit te halen, ...) maar het resultaat is ongeëvenaard. puur natuur.

9.9.07

Time to brunch

Ik heb het nooit goed gesnapt waarom men ontbijt, middagmaal, avondeten en een desertje per se naadloos aan mekaar wil breien, à volonté dan nog, aanschuifelend aan troggen en doorgespoeld met witte of rode wijn (incluis inbegrepen in de prijs). Als je wordt uitgenodigd om te gaan brunchen in de orangerie van het park Bokrijk, dan stel je die vragen even niet meer, maar nu het allemaal weer wat is bezonken snap ik het nog steeds niet.
Eén van de andere gasten (geen connecties whats-o-ever) was Dzjef Hoeyberghs, de exuberant-extroverte welBekende Plastisch Chirurg -  in gezinsverband is hij vrij ingetogen, een gewone mens onder de gewone mensen. Toch leek het even op een reunie van ex-patiënten, hoewel de meeste eerder kandidaat patiënten - en daar hebben lichte maaltijden zoals dedeze uiteraard een hand in.
Over het muurtje van de plaatselijke urinoir vroeg ik Dzjef wat hij aan me zou veranderen : "Voorlopig toch maar even niets", antwoorde hij me beleefd terug. Dat deed hij uiteraard niet; ik probeer de sociale contacten met vreemden op toiletten te beperken.

Zaterdag (en ook zondag maar ik was verlet met de brunch) waren het de moestuindagen aan het kasteel van Hex. Indrukwekkende (moes)tuin, maar mijn legumen en heel wat planten moesten zeker niet onderdoen - het is voor iedereen een moeilijk seizoen geweest.

Uiteraard was het 'festival' aangedikt met kraampjes met mooie (dure) planten, gereedschappen en snoeperijen waaronder een ambachtelijke wafelen- en kokosrotsenbak. "Tot subiet", zei de vlotte verkoper bij het afrekenen. Hij wist toen blijkbaar al dat zijn produkten niet deugden en dat ik ze zou terugbrengen. Ik heb ze maar gehouden voor de kippen. Het heeft me wel weer zin gegeven om deze week nog wat wafelen te bakken, maar mijn Tefal wafelijzer is beter in croque meneren dan in wafels die altijd een blinkende plastiek-achtige schijn krijgen. Ik doe nochtans niets anders dan op het oeroude wafelijzer 'bij moeder thuis' dus weer een uitvlucht om een nieuw ijzer aan te schaffen.
Waar ik wel mee ga ophouden is het aankopen van die multi-purpose toestellen. Een staafmixer die ook kan kneden of een wafelijzer dat kan croquen, een kantensnijder die de haag kan snoeien ... noem maar op. Meestal houden ze het eerst op te werken voor de functie waarvoor je ze eigenlijk had gekocht, en meestal is de prestatie van de afzonderlijke functionaliteiten sowieso al niet zo best.

Vanmorgen voor de brunch nog maar eens het gras gekamd (de maan staat goed voor graswerken), morgen het dode gras bij elkaar harken, schoonmaaien en een ondersteunende winterbemesting geven. Hoewel het tegen mijn principes is misschien nog nog maar een lichte onkruidbestrijding er bovenop - ik heb een vermoeden dat die van mij een booster-mest bevat, zo kan de mat nog wat sneller herstellen; de kruipende boterbloem (verspreid zich bovengrond zoals de uitlopers van aardbei) kan ik niet toch niet bestrijden met mijn weedpull en ik had eigenlijk gehoopt dat die zich met het kammen zou hebben gegeven. Dus nu al een Mea culpa.