24.8.13

home is where my veggies are ...

"Zottem nog leven?", "schrijf nog eens iet!", "zijde gestopt?", een greep uit de gehoorde differentiaal diagnoses op het symptoom : 'blogpostdatumovertijd'.



Andere prioriteiten en besoignes, wordt dan "hij die er wat minder over spreekt, is hij die ervan kan blijven eten". Reizen en boeren zijn inderdaad niet zo compatibel, zeker niet als dat, work and/or pleasure, ongeveer één keer per maand mocht in een al 'challenging gardening season' op z'n eigen, maar hoor je me klagen ? (dan hoorde je het verkeerd).

En na wat sporadische verkennende trekjes van kleine koppeltjes ganzen over de vaste route du soleil, trok gisteren heel de familie weer in formatie voorbij in wat minstens een voorteken mag zijn van de naderende winter (nature knows best, alsof de Hibiscus het al niet zachtjes had ingefluisterd). Helaas. Want iemand heeft de tomatenverf gepikt, alle kleuren (uitgezonderd blauw en wit) zijn welkom. Want er valt nog wel wat te rijpen voor de winter prikt. Met een klimaat dat uitvlakt naar een jaarrond 18° en ietwat nazomer kan het meevallen maar anders was het geen grellig geweldig tomatenseizoen : later begonnen (laat koud), veel blossom drop (warmte stress), langzaam kleuren (warmte stress), maar we eten dus no stress... En de rest van de moestuin ligt bijna winterklaar, chill!! ;-)