31.12.09

AFTELLEN ...

aftelleuh !! cookie-style ...

happy new year 2010

maak er een goed begin van ...

25.12.09

stroenk ...

nej Pippi, inte spunk ... stroenk ! Alhoewel, hij was wel spunk de stroenk.

Kerstmis en in verlengenis nieuwjaar, is nog altijd de periode van de overdaad. Een weekje schransen en (spijt komt na de zonde?) die lijn weer op het lijstje van de goede voornemens voor het nieuwe jaar (je bent toch ook alweer begonnen aan jouw lijstje?)

[biscuit bakken en snijden]

Geen kerstmis zonder [stroenk] maar die gewoon bij de bakker halen is altijd een risico (jammer maar helaas). De crème-au-beurre is soms zo vettig dat je ervan moet klotsen, en soms word je gewoon doodongelukkig als je het dure verpieterde boomstammetje in z'n doos ziet liggen. Dus dan maar weer zelf aan de slag.
Love2Bake heeft een alternatief voor die crème-au-beurre, met Crisco (oppassen als je dat produktje goegelt, zeker in België - zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb). Blijkbaar zou je Crisco ook kunnen vervangen door Ossewit (nu begrijp ik waarom Lorre daar een hele frietketel van op kon - de zelfgemaakte vetbollen voor de vogeltjes had hij ook weer snel gevonden - eigen schuld, we hadden ze maar hoger moeten hangen).
Maar gelukkig is slagroom ook altijd een goed alternatief. (Wie nog gemakkelijk aan ijswater wil komen voor de vier minuten chocomousse, zal zich moeten haasten want dat smelt hier alleszins als sneeuw voor de zon - dag witte kerst!).

[dit is stroenk]

Biscuit bakken is (ook zonder mix : 150g suiker, 150g bloem, 1 pakje vanillesuiker, 5 eieren op kamertemperatuur, eiwit apart opkloppen, facultatief een halve koffielepel bakpoeder, een uurke in de oven) een makkie, en dan heb je het moeilijkste eigenlijk weer gehad. Versieren (en lijmen) met slagroom, fruit, chocoladeschilfers,... klaar.

Aan tafel, maar eerst nog zeven andere gangen ahja. Servetten vouwen tot roosjes is ook niet zo heel moeilijk en toch weer goed voor een paar oh's en ah's in de richting van een trotse gastheer (servet rollen tot een worst, en de worst rollen tot een roos ... u raadt het al : klaar).

[aan tafel, komen eten]

one down, many more to go...
gelukkige kerst trouwens.

20.12.09

autoloze zondag ...

Wat doen een mens zoal op een autoloze zondag van de extremere soort ...

[img: bakerman, baking bread]

... pistolekes bakken omdat niemand wilde strootje trekken om naar de bakker te gaan,

[img: purple gnocchi]

... gnocchis rollen van alweer de laatste (paarse) truffelpatatten aka 'Violetta' want er moet ook nog na de middag gegeten worden,

[img: kerstversiering uit papier]

... nog wat poepsimpele kerstdecoratie knippen en plakken, en daarbij de DIY golfkartonnen 'snoot' (later een betere versie van kapotte schrijfstokken) op de flits even uitproberen in combinatie met wat light-painting,

[img: ikea hack]

... een ikea klok niet al te serieus hacken voor in het d(r)uivenkot, weer goed voor 4-holiday-memories-in-one,

... een heel klein beetje (niet te lang) nadenken over hoe we morgen weer naar het werk schuiven (niet te lang), hopelijk iets korter dan de 3u30 van vorige week donderdag (niet te lang dus)

... en bedenken hoe we meer van die eindeloze autoloze zondagen kunnen inpassen. Ahja dat kan, dat heet gewoon kerstvakantie (K minus 3 days, joehoe!!)

18.12.09

alles kan beter ...

Ook de gezondheid nog maar kom daarover gaan we niet zeuren. "Alles alle jaren beter" zou één van mijn lijfspreuken kunnen zijn. 2010 moet dus ook weer beter. 2010, het jaar van de tijger, feest dus als je bv. in 1974 uit de kolen kwam gekropen (waaronder de groene kool, die eindelijk haar verplichte vrieskuur kreeg en dus nog lekkerder werd). 2010, het jaar van maar gelukkig ook tegen de armoede. En last but not least, het jaar van de biodiversiteit. Tussen het oeverloze gezwets over de opwarming van de aarde zouden we bijna dat andere kantelmomentje in de leefbaarheid en dus de toekomst van onze planeet uit het oog verliezen (in 2001 aangekondigd met als deadline 2010).

De laatste tijd worden we weer bedolven onder de goed nieuws reportages over het klimaat, wel netjes verstopt na 00u00 zodat niemand er zijn slaap moet voor laten. Eerder deze week : overbevissing. Al onze wateren (en dus niet alleen de Zenne) geraken stilaan leger en leger. Steeds meer soorten komen op rode lijsten (voor Jan met de Ferrari heet dat "zijn bijna niet meer te krijgen en kosten duur") of zijn al uitgestorven. 10% van wat onze professionele viszuigers uit de zee halen gaat dadelijk (maar jammer genoeg dood) overboord wegens onverkoopbaar. Rog en kreeftenpopulaties exploderen op sommige plaatsen omdat hun praedatoren al uitgestorven zijn. "Hmm, lekker toch rog en kreeft, perfect voor de feestdagen". Ja maar als we ook die 'op'gevist hebben blijven er alleen nog garnalen over. "Hmm, lekker toch scampis, gambas en harnaaln, perfect voor de feestdagen". Ja, maar als die dan weer op zijn, zijn het alleen nog heel veel wormen, kwallen en slijkdiertjes (want wat weg is komt dus niet meer terug voor de duidelijkheid). Oh, maar daartegen kweken we al onze vis zelf en met aquaponics telen we daar zelfs direkt geassorteerde lekkere groentjes bij. Wie zich de reportage van de keuringsdienst over de gekleurde visvoervlokken nog herinnert weet wel beter. 40% van alle vis die momenteel wordt gevangen (40%!!) wordt al gemalen tot meel om vis "in gevangenschap" te voeren. 4kg ansjovis voor een kilo kweekvis naar keuze. Jammer dat de kermisvis meestal op z'n rug gaat liggen voor hij zijn potje heeft leeggegeten. Dag oplossing. Probleem dus want (wilde) vis was nu net één van de duurzaamste voedselbronnen die we hadden (hebben).

biodiversity 2010 zaden

Zelf probeer ik mijn bescheiden bijdrage aan de biodiversiteit onder andere te leveren door te seedswappen. Want ook bij de plantjes en de groenten in het bijzonder is het verschraling troef. Je hebt heel gedisciplineerde swaps waar je netjes met elkaar afspreekt wat je hebt en wat je zou willen krijgen (meestal krijg je meer), hoe dik de watten in je enveloppe moeten zijn, welke stringente maatregelen je genomen moet hebben tegen kruisbestuiving, hoe je het zaad gewonnen hebt en of je netjes bij elke stap een weesgegroetje hebt gebeden. Er zijn er gelukkig ook waar het wat meer 'rock en roll' mag zijn : je gooit wat in de groep van een dappere moderator en die zorgt ervoor dat iedereen minstens evenveel terugkrijgt als hij gestort heeft - als het maar een naam heeft (of had) en geen F1, met of zonder wensenlijst.
Als we niet ruilen mag er ook al wel wat gekocht worden en dat gaat dan meestal online via een anonieme webwinkel of zelfs een bende nog anoniemere ebay'ers. Tot nog toe is al het zaad altijd netjes aangekomen en uitgekomen, en zagen alle vruchten er gezond en normaal uit. Onder de rasfetishisten (racisten bekt makkelijker) heerst er een echter een panische angst rond 'Appellation d'Origine Contrôlée' en 'spontane kruisingen' terwijl dat nu net de gewoonste overlevingsstrategie van de natuur is. Zij spelen liever zelf voor God, en dan nog een irritant Godje dat beslist dat zijn 'gewenste kruising' zoveel beter is dan al de rest (en daarbij meestal 'gewoon' eigenschapjes pikt uit andere rassen).
Bij de rashonden waar bastaard het ultieme scheldwoord is geworden, is al schrijnend duidelijk wat de connoisseur heeft bereikt met zijn (in)teeltkunsten : het genetisch potentiaal bestaat daar voor sommige rassen nog uit een handvol (show)families, en niet zonder gevolgen.
Voedseldeskundigen beginnen zich stilaan ook zorgen te maken over die verschraling in groenten en fruit, en de soorten daarbinnen, en onze gezondheid. Nog een potentieel voordeel in eigen beheer als je zelf je groenten teelt. Er zijn wel een aantal redenen te bedenken waarom sommige "vergeten groenten" uit de boot zijn gevallen, tijd voor de gulden middenweg dan maar weer zeker ??

Een voordeel van ziekte, elk nadeel heb ze voordeel, is dat er soms een lethargische periode in het herstel zit waar je zelfs de TV niet kan volgen. Ideaal om de zaden weer wat op orde te stellen want meer dan tien seconden - om de zaaimaand te vinden op het pakje en het pakje te sorteren in het juiste bakje - moet je dan niet kunnen vasthouden.

En zo komt het begin van het seizoen, gesorteerd en met een duidelijk beeld over de hiaten, ook weer wat korter bij want kerstmis heet een klassieker om uien voor te telen. Grow for it.

10.12.09

zweten ... als een varken ...

ziek varkentje

Waar ik dit weekend nog gemiddeld 9 schoot in de schietkelder van de gilde (niet slecht voor "een eerste keer"), schiet ik er ondertussen gemiddeld 39 (°C) als ik niet netjes mijn paternoster van Dafalgan en Nerofen afbid - hopelijk toch niet te lang ("dus nu terug uw bed in gij !").
No hablo espanõl dus de mexicaanse griep zal het wel niet zijn, en ik heb in langens geen geiten meer gezien dus de Q-koorts is ook weinig waarschijnlijk ...

trouwens, varkens zweten niet...

6.12.09

2 vliegen in 1 klap ...

Wat doet een (moes)tuinblogger als er niets te doen valt in de (moes)tuin ? Lezen, zaden kiezen, of kokeneten met bij voorkeur groenten uit eigen hof, om flink gesterkt en sterk gemotiveerd aan de meet te staan als het nieuwe seizoen weer van start gaat (misschien dit jaar wat vroeger dan gewoonlijk maar dat is iets voor later). En dat is allemaal nog plezanter als je hoog bezoek verwacht.

Twee dingen die nog hoog op mijn lijst stonden waren gegratineerde mosselen (cozze gratinate) en 'iets' met de rest van de mosselsoep. Maar dat is toch zo'n geprul met die mosselen voor een doordeweekse maaltijd, en rest van de soep was er zelden of nooit genoeg om er nog wat mee aan te vangen. Twee vliegen in één klap dus want voor de gegratineerde mosselen kook je de mosselen zoals je dat gewoon zou doen maar wat korter, en blijft al het nat over als nieuwe grondstof.

cozze gratinate

Neem een braadslee met grof zout (want een mossel blijft zo moeilijk liggen van z'n eigen), leg daarin de mooiste (grootste en zuiver gemaakte halve) schelpen, in elke schelp weer een mossel, een streepje lookboter, kaas, grillen, klaar. Het voordeel voor "feestjes" is dat je dit rustig op voorhand kan klaarmaken, en amusekes zijn HOT tegenwoordig.

cozze gratinate ready

Tweede gang werd een soepje met als basis het mosselnat en de mosselgroenten. Toevallig net een pakje rode kool ontdooid dat geen rode kool bleek te zijn maar tomatensap met rode biet (vandaar de misleidende dieprode kleur). Nog wat water en een groenteblokje. Even (factultatief) de staafmixer erin. klaar. Voor de feestjes leukt een beetje room elk soepje verder op, onvoorstelbaar wat je allemaal kan doen met een spuitje en 2,5 ml room.

mosselsoep

verse pasta

Voor de derde gang 'gewoon' wat pasta gezwengeld ("pieten" van ne meter), scampis met heel veel look en olie - aglio olio - (look, het nieuwe goud op de beurs blijkbaar), en een saus op basis van tomaten, paprika's en "nog wat uit de kist". Meer moet dat niet zijn, en mislukken doet het zelden (een kleine onoplettendheid in de hoeveelheid scampis - tien dozijn voor vier man - kan je hoogstens een onoplettendheid noemen).

verse pasta met scampi aglio olio

En om de laatste (schaarse) vrije gaatjes in de maag op slag te vullen nog een dessert, een variatie op de 4-minuten-chocomousse, de 8 minuten-chocomousse : eneke met witte chocolade en eneke met pure chocolade. Samen gedresseerd in een potje op z'n K3's (wie had ooit kunnen denken dat K3 mij zou inspireren in de keuken, maar zij hadden ook zo'n schuine duo-chocopasta in "de wereld van K3").
Voor een feestelijke versie afwerken met een streepje speculaaskruimel en/of bloemsuiker en/of ... Als je geen commentaar wilt over Brazilian Wax, of je niet wilt uitleggen aan je oma wat dat dan wel is, zet je meer dan één streep of geen.

Ik begin hier na amper drie pogingen wel al expert te worden in die 4 minuten chocomousse, de truuk is echt om de room waarin je de chocolade gaat smelten niet warmer te laten worden dan nodig om de chocolade te smelten, het opkloppen van de room is dan een makkie in het ijswater. Opkoken zegt nochtans het originele recept maar dat is maar om de maagden een kloot af te trekken denk ik (of doet dat iets voor room, opkoken ?).

8 minuten chocomousse

Moet wel een hele belangrijke gast geweest zijn ? En of : een professioneel setje studiolampen van Sachtler (3x300H), daar kan je toch geen pannekoeken voor bakken. Spelen met continu licht in de donkere keuken (want een flitsopstelling is toch zo passé voor niet bewegende onderwerpen), is ne keer wat anders zelfs volledig verzadigd en met de twijfelachtige steun van vrienden Viré Clessé, Barolo en Brunello. To be continued in elk geval. Thanks Hans.

Groentjes uit eigen hof, daar kan je veel mee doen. Grow for it.

4.12.09

zo vader zo zoon ...

zo vader zo zoon, Converse One Star Mid Brown, jr. + sr.

Vetkoel ... effenaf. Zoals meestal zijn die kinderexemplaarkes wel weer een stuk mooier (pffrt, een ontwerper die zich conformeert aan de 'alleen-nog-veters-vanaf-de-plechtige-communie'-wet : you're fired !!, en waarom krijgen wij 'goedkoper' leer ?, en veters Allah (WachtMaar) ... maar moeten het daarom ook lelijke veters zijn ? En waar zijn de vette ribbels onder mijn zolen ? en, en, en, ...). Maar als trotse vader vind ik het toch wel stoer dat we op gelijke voet door het leven stappen. Hij zit in z'n peuter puberteit dus het is af en toe wel een beetje (en soms zelfs vergeefs) speuren naar dat trotse gevoel en met zijn eerste diploma (cum laude) "Master in Science Strategisch FLETSEN" is er ook weinig tegen te beginnen. Dat belooft.

Koelvet. Lorre (onze bullmastif) heeft de frietketel 'onbewaakt' gevonden (wisten niet dat we die moesten bewaken). Twee kilogram ossewit spoorloos, dat kan zelfs op een lijf van 55kg spier niet gezond zijn (hoe begin je eraan en hoe hou je het vol vraag ik me dan af ?). Ben benieuwd welk staartje dit krijgt (meer dan waarschijnlijk één dat niet geschikt is voor de composthoop). Dat worden in elk geval frieten van de frietenbakker vanavond.


Dat boek over biodynamisch tuinieren is voorlopig vooral goede gymnastiek voor de wenkbrauwen (voor de botoxers leest het dus als een trein). De enige "aha" was een "ahja" (het lof over compost niet meegerekend) : een voordeel van de biodynamische plantkalender is dat de tuinplanning enerzijds wat dwingender is, anderszijds zelfspreidend.

Dwingend : doordat welbepaalde momenten beter geschikt zouden zijn voor welbepaalde activiteiten is het wel handig dat je dat venster van soms maar een paar dagen "pakt", anders is het weer een paar weken wachten op het volgende gunstige venster. Dat kan het motivationele verschil maken tussen "het is vies weer ... da'k het morregen zal doen ..." en "ik zal mijn botten toch maar aan doen dan zeker ..." (een gigantisch groot verschil in goesting in elk geval). Deze ongedwongen dwang is meteen de belangrijkste reden waarom ik, de luie boer zonder agenda, al een paar jaar de maankalender probeer te volgen want uitstel is vaak afstel (en dat de invloed op de aarde wat verder gaat dan de regen uit het wolkje en het licht en de warmte van het zonnetje daar ben ik ook wel van overtuigd).

Spreidend : er zijn namelijk dagen dat je niet mag werken en er zijn dagen waarop bepaalde taken enkel voor bepaalde gewassen moeten gebeuren. Als je het systeem volledig volgt spreid je dus vanzelf de taken en de aandacht over de tuin.

Soms gaan de wenkbrauwen wel zorgwekkend hoog staan, zoals bij het uurtje roeren met de 500 en 501 preparaten, en de waarneembare veranderingen in het water (het lijkt daardoor vooral op een goedkoop hallucinogeen - misschien toch maar eens uitproberen; voor de wetenschap of wat had je gedacht ?). Of de negatieve invloed op onze tuin, van de gebeurtenissen op Golgotha 20 eeuwen geleden ... het was bijkanst een boek voor vurekestook (in de nief stoof met alle plezier).
De biodynamische composteermethode an sich zal het ook niet halen vrees ik, teveel gedoe : gangen prikken en die weer opvullen met gehaktballetjes zonder krieken maar met 504, 505, 506, 507... 't is iets voor gepensioneerde filosofen denk ik.

Volgens de biodynamische methode zou de winter (wat voor winter?) een belangrijke periode zijn voor de bodem. De zonnestralen die nu onder een zeer scherpe hoek de bodem binnendringen zouden de bodem revitaliseren. Moet ik mijn karton dan maar weer gaan wegdoen ??
Voorlopig dus een minder onbekend maar nog niet minder vreemd systeem dat biodynamisch tuinieren. Maar mijn b(r)oek zit nog niet in den helft, misschien moet de allesomvattende aha nog komen ... en zo lezen wij met een open geest verder.

Wel leuk was de bloemenklok van Linnaeus, die we vooral kennen van de huidige plantennomenclatuur, perkjes met bloemen die zo voorspelbaar op hun uur open gaan dat je er bijna je uurwerk kan op gelijkstellen. Eneke om eens wat verder uit te vlooien voor de categorie "knipogen" bij het ontwerpen ...

Nog 300 keer slapen ongeveer en dan mag ik naar de cursus natuurfotografie bij Rollin Verlinde, dezelfde cursus als van/bij Bart maar toen was het dubbele boeking en nu bij ons eigen Regionaal Landschap (Noord Hageland). "Dat er haast bij is" schijnt 't, als je er ook wil bij zijn, want de inschrijvingen stromen zonder reclame al even vlot binnen als het water in sommige kelders.

1.12.09

pompoenen ajaat ...

ayote ... Pompoenen horen misschien tot het selecte groepje van "de makkelijke b(r)oertjes" in de moestuin, zonder veel zorgen te telen en al even vlot lang te bewaren. Al dat positieve kan ook meteen hun zwakste punt zijn. Als het een beetje te goed gaat dan komen ze je snel de oren uit. Zeker als het altijd weer diezelfde pompoensoep of -puree is wat de pot moet schaffen. Gelukkig zijn er nog voldoende alternatieven zoals pompoenzalfjes, pompoenschijfjes op de bbq, ... en bv. pastel de ayote, een pompoenpudding uit Costa Rica :

- 800g pompoen
- 125g boter
- 4 kruidnagels
- 2 eieren
- 2 eetlepels magere kwark (yuck ... 2 eetlepels volle yoghurt marcheert ook)
- 250g suikerriet
- 200g zelfrijzende bloem (of bloem met geweetwel)

Pompoen in stukken verdelen, koken met ruim water. Afgieten en vlees van de schil halen als het zacht is. Vlees met de helft van de boter tot puree prakken. Suiker met twee lepels water, kruidnagel en de rest van de boter smoren tot er een zoete saus ontstaat (maar ik heb het gewoon meteen bij de puree gekieperd). Eieren met de yoghurt opkloppen. Puree, yoghurt- en suikermengsel samenvoegen. Als laatste de bloem eronder. Je kan het geheel nog wat afkruiden met gember en kaneel (zoals altijd opletten met kaneel : juist genoeg brengt je in de eindejaarsstemming, iets teveel en je waant je op een slechte kerstmarkt in de koopjeshoek van een bouwmarkt, onder een lekkend dak). Pompoentaart.

Het beslag van de pompoentaart in een beboterde en bebloemde bakvorm gieten. 60 minuten in een op 250° voorverwarmde oven die je meteen terugdraait naar 180° zodra je de vorm erin plaatst. Laten afkoelen in de vorm. Het lijkt niet zo heel veel anders dan een klassieke pumpkin pie, maar dan zonder "taartbodem". Een betere flantaart zou je kunnen zeggen. En gezond. Pompoentaart.
Heerlijk nagerecht bij een deftig kopje koffie in elk geval. Zeker eens proberen.
Wat variatie in de pompoensoorten en met name de wat kleinere soorten kunnen de pompoenindigestie in en rond de moestuin misschien ook wat verlichten.

pompoenpudding, pastel de ayote, it's the last piece ... you hurry now ...

Zaterdagmiddag toevallig een geweldig kookprogramma 'ontdekt' op BBC, Nigel Slater's Simple Suppers, halfweg in een reeks van 6 alweer. Echt hoe het perfecte kookprogramma er zou moeten uitzien. Geen half uur trekken en duwen aan een gerecht dat je dan uiteindelijk nooit van je leven wil maken, integendeel, net genoeg klank en beeld per gerecht om het te kunnen namaken met op het einde het ingrediëntenlijstje voor de hedendaagse digiboxkijker (nee Pavlov, daar zit geen blote madam of meneer tussen gemonteerd). Stuk voor stuk "try before you die" materiaal, met af en toe een knipoog naar de moestuin (onderdeel van de dig in campagne ??). En letterlijk en figuurlijk 'voor elke dag wat' dus er zal altijd wel iets bij zijn dat je wel eens zou lusten.
De BBC is helaas niet de meest vriendelijke omroep wat betreft het (online) herbekijken voor ons buitenlanders en het is al een herhaalde reeks blijkbaar dus we zullen het voorlopig moeten stellen met de laatste 3. Maar die zou ik wel graag alle drie meepikken ...

Het einde van het jaar nadert, en dan is het weer tijd voor lijstjes. Een eerste lijstje is dat van de 10 populairste zoektermen in België dit jaar. Op nummer één 'Facebook' en op nummer 5 'google' (?) en daartussen en daarrond van hetzelfde zoveel (Netlog, youtube, hotmail, yahoo, msn). Waarvoor dank, ik heb het altijd al gezegd : who needs "friendly" URLs ... mensen typen toch geen URLs.

Wedstrijdje ? Ik heb hier nog een vijftal google wave accounts liggen (de nieuwe mail van google). Wave staat nog in de kinderschoenen maar voor de Jan Peeters'en en Peter Janssens'en van deze wereld kan het belangrijk zijn om er snel bij te zijn. Stuur gewoon je email en jouw "try before you die" recept en ik geef je een account in ruil (tenzij de jury het een echt goor gerecht vindt en haar veto stelt, en uiteraard maar zolang de voorraad strekt).