6.11.07

sad sad planet

Moeilijk te geloven en toch gebeurd het, na de graancirkels het buitengewoon trieste fenomeen van de maïsroof. Wie haalt het in zijn hoofd om met een dorser (niet meteen een kameleonesk vervoersmiddel) een hectare (of zeven) leeg te rijden ? Ik weet niet precies hoeveel een dorser kan meezeulen maar het lijkt me dat daar nog minstens een vrachtwagentje bij mocht om het gedorste goed op te vangen. De kranten meldden dan doodleuk dat de boefjes, stout als ze zijn, nog een rijtje of tien lieten staan als geluidsbuffer (tot wel 20 rijen waar het veld dicht bij huizen liep). Ik weet niet of die stadsjochies die die 50 lijnen mogen volschrijven wel eens ooit een dorser hebben gezien, die verstop je in elk geval niet achter tien rijtjes maïs.
Maar het is haast de perfecte misdaad : iedereen is ondertussen twee verdiener en deze periode is niet superpopulair om je verlof aan op te offeren dus niemand is nog thuis, en de weinigen die nog wel thuis zijn zitten naast de kachel (kolen zijn alsmaar meer in trek) als het effe kan met de ipod-dopjes in de oren en kennen boer-buur of zijn machines amper (als die boer zijn veld al niet heeft uitbesteed aan een loonwerker). Daar sluip je dan met je 130 m³ grote paard van Troje. Helaas hebben de niet zo snuggere boeren een paard gekozen dat nogal zeldzaam bleek te zijn, zo zeldzaam dat zelfs onze politie op punt staat ze te vatten. Straf hen hard, dan moeten wij onze hardverdiende centen niet achterlaten omdat er een licht stuk is in de wagen, omdat we iets te hard reden waar er ooit werken zijn geweest (ondertussen hebben ze zowat iedereen die voorbij Option-Imec moet wel eens geflitst, proficiat), omdat je je wagen deftig probeert te parkeren, of om God weet welke idiote wetten ze nog in die boekjes van die snorren hebben staan.

Mijn voorlicht is inderdaad stuk, en de flokken kunnen me inderdaad volledig volgens hun boekje een bekeuring geven; zelfs ondanks het feit dat ik 'reservelampjes' in de wagen heb. Waarom vervang je het lampje dan niet snel, o-handige-Peter (er is tenslotte in theorie niets waaraan je je kan verbranden of snijden). Wel omdat ik mijn auto half uit elkaar moet halen om bij de lampjes te kunnen in mijn knusse familiewagentje. Maar het kan nog erger; er zijn er die hun bumper mogen demonteren of gewoon een volledig nieuwe koplamp mogen hangen als een lampje stuk is.
De handleiding van de wagen is weinig verhullend : "vanwege de beperkte toegangkelijkheid (soms is het nodig om organen (?) van de carrosserie of mechanische organen te demonteren), raden wij u aan de lamp(en) door een [hier stond het merk]-dealer te laten vervangen". Ik heb me laten wijsmaken dat ze dit voor de prijs van een lampje doen, ik zal morgen weten of dit effectief zo is. Tot die tijd blijf ik lekker in de legaliteit.

Monty Don, één van mijn groene-vinger-voorbeelden laat zich nog eens even gaan tegen de olie-afhankelijke-maatschappij. maar ook boer en tuinder -met de beste bedoelingen- zijn nog op een heleboel vlakken afhankelijk van olie.
In tegenstelling tot wat je zou denken ontwijkt hij de groene-vinger-gemeenschap niet met zijn pijlen, sterker nog hij richt ze eerst op hen (hem, ons). We doen wel zo ons best met onze (biologische) groentjes, en ons zwarte goud (compost-eren), zorgen goed voor onze beestjes en onze groene (of anders gekleurde) omgeving.
Helegans akkoord maar anderszijds ook wel een beetje bij de haren getrokken. Plantpotjes en andere plastics zijn inderdaad uit olie ontstaan maar de gemiddelde amateur doet wel zijn best om die zo lang mogelijk te herbruiken (anders dan de professionals die elk jaar nieuwe potjes kopen omdat reinigen/ontsmetten meer kan kosten dan nieuwe steriele potjes te kopen). Machines lopen inderdaad meestal op brandstof. Duwertjes, zeis, heggeschaar, ... worden zoveel mogelijk ingezet maar soms zijn er grenzen aan tijd of ruimte die onverzoenbaar zijn met de motorloze verzorging.
Hoe het ook zij, zelfs de groenste groene vinger ontvangt al die tips en alternatieven met open armen en geest want het kan altijd beter, en soms liggen die dingetjes zo voor de hand dat je ze al lang niet meer ziet.
Bijvoorbeeld : morgen staan er bij de Aldi tochtstrips in de aanbieding, en je hebt altijd wel een aantal deuren die grenzen aan een koudere ruimte. Al die deuren verdienen tochtstrips, en jij verdient die tochtstrips gauw terug. Dus 't is de moment (maar als je in Aarschot gaat, laat er dan nog een paar voor mij).

Trendwatchers hebben een nieuwe trend en term ontdekt : eco-fatigue. Iedereen, alles, altijd en overal met het vingertje wijzen om het maar eens allemaal anders te doen, heeft, zoals deze blog ook al opmerkte de mensen al snel verzadigd - en dat komt de zaak uiteraad niet ten goede.

No comments: