lang leve de nederlandse trein

Groningen is niet bij de deur 'from where I live', en op vond het nogal dom om 800 km slijtage in de auto te duwen voor een studiereisje van een paar uur. Dus dan maar 6 op de trein, wat oude nummers van Bloemen en Planten lezen - ik had er tien mee, en de jaargids van de tuinen van Appeltern dus ik was zelfs voorzien op onvoorziene vertragingen. Maar op het traject Aarschot-Groningen deden de nederlandse spoorwegen het behoorlijk keurig. Voor de terugweg viel mijn oog op een vreemd treinstel, de ramen waren volledig geblindeerd (draperiemotief) en door een openstaand raam zag je wat wandverlichting uit de jaren dertig en wat flatscreens. De mensen van het Nederlands Filmfestival hadden een coupé opgeëisd en een beperkt aantal reizigers kon blijkbaar wat filmpjes bekijken. En we hadden geluk er waren nog een aantal lege plaatsen (en het treinstel zat in het midden van de trein, en de lege plaatsen zaten in de goede richting, allemaal akkefietjes waaraan mijn collega nogal gevoelig bleek). 'Geluk' was ook de eerste kortfilm die we geserveerd kregen, gevolgd door 'het rijexamen', allebei redelijk komische en goed verteerbare stukjes. Toen de kortfilms op waren, kwam er warempel nog een hoofdfilm, zwartboek van Paul Verhoeven, een mooie weerom nederlandstalige kortfilm. Nederlands gesproken (en 40% duits gesproken) zonder ondertitels is niet altijd goed te volgen in een razende trein maar het smaakt in elk geval naar meer.

oh ja, Groningen is best wel een leuke stad (voor zover ik dit heb kunnen vaststellen tijdens dat uurtje nachtelijke excursie dat ik er nog heb kunnen afknijpen) - proper ook en geheel in nederlandse traditie vooral doorreden door tweewielers en een enkele bus.