De monkeytrap als businessmodel uitgelegd door Benjamin Barber de Al Gore van de eco-nomie. Vroeger was het kapitalisme een nuttig gevolg van 'het tegemoetkomen aan werkelijke behoeften' (men werd rijker omdat men iets leverde wat iemand blijkbaar nodig had). Tegenwoordig is het kapitalisme goed bezig om vooral eerst de behoeften te creëeren waar ze dan iets tegenover kunnen zetten waaraan ze hun geld kunnen verdienen. De infantilisering van de consument wordt dit wel eens genoemd. Die consument is steeds drukker in de weer om zich weer nieuwe dingetjes aan te schaffen, voor steeds kortere gebruikstermijnen en met een steeds grotere merkdrang ("hij is Nike'r on sony, en zij is puma by samsung, en anderen zijn adidassers met ipods,...).
De onbeschermde consument lijkt in zijn consumptiegedrag vrij, maar hij is zo vrij als de aap in de apenval. Een apenval is een zeer eenvoudig maar bijzonder effectief dingetje. Een afgesloten kistje met een toegang net groter dan de hand van een aap. In de kist een noot; de aap kan vrij zijn hand in het kistje steken maar eens hij de noot heeft wil hij ze niet meer loslaten maar met de noot in de hand kan hij niet meer uit het kistje en zo
vinden jagers uren nadat de aap zichzelf in de val heeft gezet de apen nog steeds met die noot in de hand, een enkele keer zelfs wacht die aap de dood af terwijl hij eigenlijk niet meer moet doen dan de noot weer los te laten.
Hoe vrij ben je zelf ? En kan men zich echt niet meer verrijken aan werkelijke behoeften ? (heeft een kind van 4 echt die gsm nodig, en heeft ons landschap echt al die masten nodig, hebben jullie echt al die masten nodig ??)
Er schijnt een krapte te zijn door de toenemende vraag naar biovoeding want de productie stijgt niet mee. Zelf zal ik met de uitbreiding van mijn gezinnetje de eigen (biologische) productie ook wat moeten opdrijven en als het effe kan het seizoen nog wat verlengen maar daar wordt je gelukkig elk seizoen wat handiger in. Ondertussen eten we allemaal wat aangeboden wordt in de supermarkten want dat is toch allemaal keurig voedsel ("is dat niet wat 'te groen' die bio dinges.").
De groenten worden inderdaad getest en gekeurd en er bestaan zelfs normen waaraan het voedsel moet voldoen maar blijkbaar wordt daar toch nogal soepel mee omgesprongen. De normen volgen de wetenschap met vertraging, en echte consequenties zijn er bij overtredingen niet.
De meeste 'reguliere' groenten bevatten in min of meerdere mate residu's van pesticiden; in die mate dat wassen niet meer baat. Spaanse paprika's bevatten een cocktail van tot wel 14 pesticiden waarvan er een aantal verboden zijn. Nederlandse paprika's bevatten weinig tot geen van deze pesticiden en Duitse winkelketens hanteren voor zichzelf strengere normen en importeren enkel nog Nederlandse paprika's omdat zij daarmee produkten kunnen aanbieden die onder de norm blijven. Vooral bepaalde populaties zijn
hieraan gevoelig (kinderen en ouderen) en de effecten kunnen wel eens de generaties overstijgen (radar, consumentenprogramma).
Op het zelfde ontspannen televisiemoment toont het Kinderziekenhuis het zoveelste kankerpatiëntje van nog geen twee jaar (we zijn er bijna aan gewoon geworden) "wat heeft dit kindje meer gedaan in zijn leven dan gespeeld". Zijn het enkel de zogeheten groene perverten die zich een verband durven voorstellen (waanbeelden)? Op weet wat je eet krijg je een overzichtje van gegevens die tot voor kort ongepubliceerd bleven, je ziet er hoe enkele Nederlandse ketens het er vanaf brengen (zij kiezen voor ons de oorsprong van onze goederen en laten zich onder andere in hun keuzes leiden door de kwaliteitstesten ... en de inkoopprijs) en nog ergens op de site kan je de reportage van 'radar' herbekijken. De verantwoordelijken zijn van een beweging Milieudefensie, zowat de gaia van de legumen, maar elke maatschappij heeft dwarsliggers nodig om de blik kritisch te houden.
Vrouwen moeten samen douchen want alleen zo zien zij dat niemand perfect is en zullen zij zekerder zijn over zichzelf en hun borsten ("als ik het mag vergelijken met dedie zijn die van mij perfect"). Volgens Saskia Reuskens, schrijfster van het boek 'Borsten' levert de boezem de vrouwen een hoop frustraties. Mannen blijken vaak totaal verschillende opvattingen te hebben over de vrouwelijke borsten dan de eigenares in kwestie. Misschien moeten wij mannen die samen douchende vrouwen dan maar bijstaan in die zelfbeeldreddende en dus levensbelangrijke vergelijkende testen...
Nog eentje als uitsmijter voor wie bijvoorbeeld één van deze dagen een lange rit naar de wintersport voor de boeg heeft : een sterk kop koffie heeft bij bestuurders tussen 40 en 50 meer effect dan de klassieke 'powernap' ergens langs de kant (89% minder kans op ongevallen). Bij jongere bestuurders heeft de koffie hetzelfde effect als een korte dut. Cafeïnevrije rijders raakten de middellijn 159 keer. Wie even had geslapen, deed dat 'maar' 84 keer. De koffiedrinkers scoorden het best met 27. Wie niet vermoeid was, raakte gemiddeld 2 keer de lijn op het traject. Dus drink and drive...
No comments:
Post a Comment