Altijd prijs, altijd gewonnen

Het is de moment om eens onder de nasturtiums (aka Oost-Indische kers/Tropaeolum) te kijken - massa's zaden liggen daar nu gratis voor het rapen, groen, sommige al bruin, een enkeling die er al wat langer ligt is al ten prooi gevallen aan de natuur. Ik heb er nog geen enkele bruin zien worden aan de plant, het steeltje waar
het groepje zaden aan vasthangt laat blijkbaar al los wanneer ze nog groen zijn.
Je kan ze uiteraard ook gewoon laten liggen - zaden die in situ mogen kiemen en opgroeien doen het vaak nog beter dan diegene die we met zorg opkweken en uitplanten. Maar sommige planten kunnen vaak ook op andere plaatsen interessant of nuttig zijn zoals bv de nasturtiums bij de koolplanten : het koolwitje blijkt naast kolen misschien nog wel een grotere liefhebber van nasturtium en zo blijven de kolen weer wat gespaard.
Maar zaad is ook ooit een krachtig betaalmiddel geweest dus waarom zouden we het niet gebruiken om de tuin te verrijken door te ruilen voor andere kleuren of andere variëteiten met andere amateurs.
"Stiekem" zaden winnen is uiteraard een zeer goedkope manier om je eigen collectie te vergroten, en het is leuk om al dat zaad daar voor het rapen te zien - iets waar je vroeger misschien niet op lette.

De eerste noten vallen ook richting aarde, en dan weet je dat de herfst er ligt aan te komen (als die er al niet een paar weken zit). Beuken en hazelaar heb ik vanmiddag verzameld, ik heb zelfs thuis al een paar bokalen notenjenever zien staan trekken (groen in de bolster uiteraard).
En die noten zijn uiteraard ook 'maar' zaad. Bij mijn ouders zijn pas enkele okkernootzaailingen spontaan in een bloembak tevoorschijn gekomen. En hoewel ik soms de wat snobistische neigingen uit de boekskes dreig over te nemen (geoculeerd is beter) denk ik toch dat ik wat van die zaailingen ga recupereren - het zijn noten uit goede bron; en in het 'echte' bos is het de enige manier waarop de bomen zich propageren, geen enkel boompje dat zichzelf oculeert. Toegegeven, het duurt wat langer voor de bomen noten dragen - boompje groot plantertje dood - maar ik moet niet leven van mijn noten, ik zal er 'tijdterwijl' wel vinden...

Dus voor even mag je wel je hoofd laten zakken - want al die noten zijn uiteraard goed voor je, maar laat er bij het speuren ook nog wat voor wie na jou komt.