het belang van ...

Composteren is gecontroleerd het natuurlijk afbraakproces begeleiden, zodat het zo optimaal verloopt (snel en zonder hinder). Meestal wordt er echter vrij passief gecomposteerd (laat maar bollen) en weinig controle uitgevoerd.  Eén van de factoren die het meest uit het oog wordt verloren is de vochtigheid van de  hoop en dat vocht toch wel belangrijk is kon je vandaag misschien zelf vaststellen  langs de wegen. Op weg naar mijn werk heeft de groendienst een tijdje geleden een  aantal bermen schoongemaakt en de takken door de versnipperaar gehaald. In het begin  was die hoop aardig aan het dampen (dus temperatuur maken = goed) wat typisch is voor de  eerste fase in de compostering. Na een paar weken was het broeien gedaan. Voor je  eigen hoop betekent dat dat je hoop zeker nog eens mag omzetten zodat je weer lucht  inbrengt, eventueel wat vocht als hij te droog is, zodat hij aan z'n tweede opwarmbeurt kan beginnen. Op de verweesd achtergelaten hoop houtsnippers gebeurde daarna een hele tijd  niets, tot vandaag dus waar met de regen de hoop weer goed nat werd en 'spontaan' weer op  gang kwam. En van de natuur mogen we leren natuurlijk. Het blijkt dat ze ook van elders nieuw materiaal hebben aangebracht, dus het effect is misschien minder spectaculair als eerst gedacht maar dat neemt niet weg dat het vochtgehalte tijdens het composteren wel wat meer aandacht verdient.

Ik begin de euro eigenlijk wat beu te worden. Ik wil terug achterovergeslagen worden door de indrukwekkende getallen, tienduizend bef, 484075 Italiaanse lires, 2361  Zweedse kronen, 39423 Japanse yen,... want die kindgetalletjes roven teveel centen uit eigen zak. Gemiddeld zwadder ik twee blikjes cola achterover tijdens onze 'praatgroep' (zelfhulpgroep?) tuinieren op dinsdag. Twee blikjes ter plaatse : 2 euro, twee blikjes van op het werk : 1 euro. Wat is nu 1 euro verschil ? Op 25 lessen 25 euro; duizend oude franken.  Duizend frank verdiend of verloren door 'niets' te doen. Recessie of niet, loonsstop of niet, dit euro-effect kost aardig wat centen.

Op het werk was ik blijkbaar de enige die met het daglicht voldoende had om z'n werk  te doen. Was en had, want ondanks het feit dat mijn deur altijd open of op een kier staat,  heeft men wel eens de indruk dat ik er niet ben doordat mijn glas boven de deur niet  bol staat van het neonlicht. Door zuinig te zijn maak ik dus slechte punten, slechte  punten vallen slecht op een functioneringsgesprek, dat kan dan weer slecht nieuws  betekenen voor de portemonnee en dat is een risico dat ik niet wil nemen. Dat zou 2-0  zijn voor mijn werknemer (verliest minder energie en moet minder opslag geven),  maar dat leest ook als 0-2 voor mij. Dan maar even kijken naar het eigenbelang, al betekent dat dan weer 0-1 voor de natuur.

Gisteren is ons Joke toegekomen in een kartonnen doos. Naast Bianca en Muriëlleke is er nu ook een dame op leeftijd waarmee ik van mijn lief vrouwtje mag spelen terwijl ze er bij zit. Een banjo ukulele voor de goede verstaander, of wat had je gedacht ? Ik kijk, onverzadigbaar als ik ben, al uit naar ons Nina maar het zal nog wel even duren voor ik op haar koekendozekelele kan spelen.