happy flowers

Sommige planten veranderen wel eens van naam, een bende taxonomen oordeelt dan dat deze planten meer aanleunt bij die groep dan wel gene. Meestal krijgt de plant dan een nieuwe naam maar soms blijven beide synoniemen gelden. In de kruidtuin vond ik Eleutherocccus simonii verdacht veel lijken op Acanthopanax sieboldiana; meer dan wat doornige 'gebroebelde' takken zijn er momenteel niet te zijn en er wil al wel eens een bordje ontbreken daar dus waarom zou er al eens niet eentje verkeerd staan. Er staan zo nog wel een paar bordjes waarvan de naam nog te exotisch is om te weten welke plant komt als je hem bij die naam roept, en bij de vijver staat een mooie plant waar ik geen bordje bij zie staan - misschien toch maar eens een 'local' vragen welke plant het zou kunnen zijn.

Maar niet vandaag, vandaag hadden zij hun handen vol met een tamelijk verontwaardigde bezoeker die zich afvroeg of het wel nodig was dat de kruidtuin er zo gestofzuigd uitzag. Men is daar inderdaad precies wel met de grote schoonmaak bezig, goed gesnoeid en opgeruimd, en het ziet er inderdaad wel 'leeg' uit op sommige plaatsen. Weinig natuurlijke kringloop in elk geval. Ik ben niet blijven luistervinken naar alle pro's en contra's want dat werd niet echt op prijs gesteld (normaal zou ik me daar weinig van aantrekken maar ik moest toch mijn ronde verderzetten).

Bij Lonicera denk ik direkt aan de haagjes met de lange takjes en de kleine blaadjes (L. nitida), maar de Lonicera fragantissima ziet er heel anders uit. Fragantissima dat vraagt om een snuifbeurt, en met de geur van manderijntjes zijn er inderdaad minder leuke dingen om te ruiken.

Een bloempje dat ik ook nog niet had opgemerkt was de Scillia mischtschenkoana, het lag er al wat 'besmodderd' bij, de fijne blauw lijn op de witte bloem alsof de inkt was uitgelopen, dus het had zijn beste tijd misschien al gehad.
De winterakoniet (Eranthis hyemalis) maakt een mooi groen tapijtje dat vol lijkt te liggen met gele eitjes, een kleurig zicht.

Maar het kan blijkbaar kleuriger, misschien wel te kleurig. Waar Indiërs al eens ge-outsourced worden voor informatica projecten worden ze ook al eens ge-buiten-sourced als ze weer met de blauwe rozen naast je tafeltje staan. Een bijdehandse nederlander is er nu in geslaagd om bloemen vol te pompen met verschillende kleuren.
Op deze video zie je de bloemen kleur bekennen. De gebruikte stoffen zouden vrij onschuldig zijn dus de uitgebloemde bloemen mogen gewoon de composthoop op; al is dat met de meeste cultuurbloemen met al dat gespuit sowieso al niet echt een goed idee.

Gisteren nog een tiental pepersoorten besteld, waarvan de meeste zoet (paprika) want die ontbraken nog in mijn verzameling, maar nu dus niet meer : van wit over paars tot bruin, klein en groot, en natuurlijk ook een paar 'gewone'.