De dag van de verlossing, donderdag, komt steeds dichter bij. Mama het is een ...
goedkoop/duurkoop, meer conformen dan uitzonderingen op deze regel. De goedkope potgrond van makro gedraagt zich helaas perfect voorspelbaar als goedkope potgrond : blijft zeer lang nat en dat hebben jonge plantjes niet zo graag. Daar krijgen ze koude voeten van en soms valt er al eens eentje om omdat hij zich letterlijk en figuurlijk rot voelt. Voordeel zou kunnen zijn dat je minder moet gieten maar de nadelen nemen hier wel de overhand denk ik. Dus ben ik maar een vracht 'goede' potgrond gaan halen om de boel wat te compenseren. Het zou kunnen dat ik al mijn zaailingen voor de zekerheid maar eens even nieuwe grond geef ... nog een paar extra slachtoffers voor ik aan dit karwei begin.
In de tuincentra is het de beurt aan de dahliaknollen en pioenen. Je kan uiteraard meerdere knollen per soort kopen en dan word je zelfs beloond met een kleine korting maar blijkbaar kan je dahlias ook eenvoudig stekken. Twee manieren : je snijdt een knolstek af (met de kraag waarmee het aan de überknol vasthangt) of je legt de knol te rusten in een bedje goede potgrond. Ik heb voor de tweede variant gekozen. Nu is het wachten op scheuten rond het midden, afsnijden (ook weer met een stukje van de kraag), wat stekpoeder en klaar. To be continued...
De strida maakte een verrassende indruk : stevig en fietste vrij behoorlijk en comfortabel. Fietsen met kleine wieltjes vraagt wel wat aanpassing en het zal ook wennen zijn aan de aandacht die je met dit buitenaardse vervoersmiddel blijkt te trekken. In elk geval blijft de strida 'in the running' in de zoektocht. Er zijn uiteraard nog meer modelletjes die ik zou willen uitproberen, maar met de goedkopere vouwfietsen werd al gauw duidelijk waarom het medium niet echt doorbreekt, op sommige fietsen zat je even comfortabel en gerust als op een pas gekastreerde stier met ZIJN kloten om je nek. Goedkoop plooifietsen zit er dus waarschijnlijk niet in.
Bella, de kip, is broeds en is in deze toestand zoals de meeste schijndrachtigen niet te genieten. Ze ligt plat als een vijg op het nest de eieren warm te houden en verdedigt die eieren met haar leven. Blijkbaar is een oud en probaat middel om ze op andere gedachten te brengen haar met het kont in koud water te dompelen maar dan moet ik haar eerst nog gevangen krijgen - zelfs met een onnozele kip die het liefst van al op haar gat blijft zitten is dat niet evident.
Het leven in en om de moestuin, extreme slow food (van zaadje tot dessert), nog slower door het leven. Liefhebber/verzamelaar van tomaten en pepers, lekker eten en drinken,... en als het kan biologisch
25.2.08
you cheap-ass son of a father, father of a ???
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment