Bij de laatste aflevering (op de digicorder, dus van vorige donderdag - van het nieuwe seizoen trouwens) dacht ik heel even aan zappen toen ze begonnen over voedsel en ijzer en spinazie. Ik zat plots weer in de aula, tijdens die ene les biochemie waar de legendarische zeepbel van het 'hoge' ijzergehalte in spinazie werd doorprikt. Ze zouden het dus wel weer gaan hebben over die rekenfout en het niet zo hoge gehalte ijzer in spinazie (Placebo Popeye).
Maar daar bleek het helemaal niet over te gaan. En vanaf toen was het weer WTF?! - happyhour.
Ze nemen het daar wel ernstig bij de ontbijtgranen wanneer ze 'dieet-ijzer' toevoegen (voor wie toch zo graag in het slanke jurkje glijdt : K Special K kreeg het er goed van langs). Maar het blijkt om 'echt' ijzer te gaan helaas (gemalen, verpulverd en 'ontdaan van onreinheden') en niet het minerale ijzer waar we van uitgaan dat het wel vanzelf in de spinazie geraakt en in de andere produkten die wij voedsel noemen. Met de hulp van een trekstaal (magneet) kwam er een hele voedselbeweging op gang, waar voedsel doorgaans vrij inert hoort te zijn (er zijn grenzen aan saignant, toch ?).
In een gemalen ontbijtpapje bleef er ook grut aan de magneet plakken, en dat puin liet zich op een papiertje gedwee verplaatsen door nog steeds diezelfde magneet. In Denemarken mag Kellogs blijkbaar niet verkocht worden want teveel ijzer is al niet goed voor de mens, laat staan als het van gemalen fietsen of ander gevarieerd ontbijtschroot komt. En wij onze tanden maar poetsen tegen 'de suiker' terwijl we met z'n allen dagelijks op ijzervijlsel zitten te knabbelen. We worden weer genaaid door de industrie. Terwijl ijzer zich in die vorm niet goed laat opnemen (understatement), en in combinatie met melk al helemaal niet meer. Je moet zelf maar eens kijken om het te geloven want het blijft ongelofelijk ongelooflijk.
Ik weet in elk geval dat we voortaan kunnen besparen op de ontbijtgranen. En ik word steeds blijer bij de gedachte dat er al maar vaker een vol bord uit de eigen tuin komt.
Het wordt stilaan tijd om weer aan de afwerking van het d(r)uivenkot te denken als ik tegen het voorjaar verwarmd, verlicht, gemeubeld en redelijk tochtarm in mijn nieuwe kweekkamer (nursingroom, mooier toch) aan de slag wil. En iedereen wil dat dat lukt, nog meer dan ikzelf, dus dat gaat lukken. Ondertussen begin ik wel een verzamelaar van oude stovekes te worden. De oude cuisinière werd definitief van de lijst gegooid omdat we het toch nooit (veilig en zonder een fortuin aan liften) boven zouden krijgen. En moest het daar toch geraken dan moet ik misschien een halve dag stoken voor ik er weer wat warmte uitkrijg. De strakke Nestor Martin A80 die ik gekregen heb is met zijn panoramisch zicht wel een knap ding, maar ook niet echt licht te noemen (en wel nog wat werk aan om het in zijn oude glorie te herstellen). In de weinige documentatie die ik erover vind lees ik vooral dingen over mazout en olie, dus het is precies nog niet zeker dat ik daar zomaar hout in kan gebruiken. De andere twee zijn type duvelke. Ik zal alle kandidaten sowieso nog eens moeten testen voor we er eentje naar boven tillen, en misschien moet ik dan toch nog een nieuwe kopen. Gelukkig kan ik de afvallers nog altijd "vermalen, verpulveren en ontdoen van onreinheden" voor ons gevarieerd dieet. Ik zal al maar kruidenpotjes beginnen te sprokkelen.
(
No comments:
Post a Comment