28.4.08

Regenfiles en andere anticlimaxen...

bloggen is leuk maar als je lezers meespelen dan is het natuurlijk nog leuker. Zo heeft Menck het anoniempje herkend dat ik in de tuinen van Hoegaarden had gezien, en geeft AnneTanne een nuttige voetnoot bij mijn uit-tip naar de plantendag van radio 2 te Bokrijk. Gelukkig (of helaas) moet ik net die kant op (even over de grens naar Nederland heb ik een mooi mega-speeltuig gezien - en ik wil de potentiële winnaar van de digitale prospectie wel eens in het echt zien voor ik mijn investering doe).

Dit weekend moest ik kiezen tussen 'Jarden en fête' in Hélécine, en 'de grootste nationale plantenmarkt van Hombeek'. Omdat ik niet kon kiezen heb ik ze maar allebei gedaan, al is dat een vrije interpretatie van de feiten na de feiten. Hélécine was een beetje tegengevallen, ik had er alleszins meer van verwacht. Enkel de voortuin van het kasteel was bezet met standjes; kwaliteit boven quantiteit dat mag gezegd maar het was toch wat magertjes. We zijn toch niet voor niets naar daar geweest want we hebben er een mooi mobieltje gekocht. Wie mij kent weet dat dit niets met bellen te maken heeft, maar met een kikker en een kroon, een vislijn en een glazen bol, dansend in de wind - misschien moet ik daar toch nog eens foto van maken als het nog eens stopt met regenen.
Dan nog maar even doorgereden naar Hombeek, en dat wordt dan weer wel een blijvertje. Als je niet oplet kom je thuis met wat je portemonnee en handen kunnen dragen, maar ik had me voorgehouden slechts een keur aan planten mee te brengen (time is not on my hand, en wat je koopt moet uiteindelijk zo snel mogelijk in de grond - of gaat het toch nog vriezen?) - ik heb er helaas geen enkele van gevonden. Actinidia kolomikta stond hoog op mijn verlanglijst maar blijkbaar ben ik toch de enige die ervan houdt of er alleszins naar op zoek is.

De rest van het weekend stond weer in het teken van het graven, en was ik dat ook niet op verplaatsing gaan doen dan waren mijn eigen werken zeker klaar geweest. De remorque groencompost (10 euro in plaats van 6 euro wegens 'gewone' compost op, dan maar fijne compost) zag er goed uit en is ondertussen bijna volledig verwerkt, nog een klein stukje afwerken en dan kunnen we de leibomen gaan verplanten. Papa heeft bijzonder mooi werk geleverd om de bekabeling tegen de muur te kunnen bevestigen; straks moeten we de precieze afmetingen voor de gevelplinten maar eens opnemen dan kunnen we die nog zetten voor de bomen op hun plaats kunnen. De installatiekost is hoog maar het resultaat zal "af" zijn.

Ik vond het vreemd dat de plantgoedwereld zo mainstream is geworden. Er lijkt maar één leverancier van kleinfruit te bestaan, en variëteit staat blijkbaar gelijk met 'kleur' (gele framboos, rode framboos, zwarte framboos). Tussen de honderden kraampjes was het aantal verschillende tomatenrassen bv. makkelijk op twee handen te tellen en sommige tomatenliefhebbers worden onwel als ik vertel dat yellow pear met één van die vingers ging lopen (ik heb hem dit jaar ook eens gezaaid om te zien of het nu echt zo'n triestige tomaat is als men zegt - let wel, de referentie is niet de supermarkt 'tomaat'). Waar zitten die promotoren van de biodiversiteit ??
De eerste 24 tomatenfinalisten staan in grotere potten verspeend, en ook al een 50 tal van de anonieme zaailingen uit zaad dat ik in het najaar in binnen- en buitenlandse tuinen heb verzameld. Daar ga ik waarschijnlijk weer beroep moeten doen op de collectieve plantenkennis van 'de blogosphere'. Eentje heb ik er alvast herkend : Mina lobata ofte Ipomoea versicolor. Voor het grafje van ons (toen, voorlopig) laatste poesje, Mina, zochten en vonden we dit gelijknamige klimplantje. Een frivool plantje voor misschien wel de gekste kat die we ooit hebben gehad, en die nooit veel groter is geworden dan kitten-size hoewel ze al een paar jaar oud was toen we ze (aangereden/vergiftigd/..) in ons voortuintje vonden. Als het weer zo blijft dan heb ik de volgende dagen weer tijd genoeg voor de rest van het verspeenwerk.

Elk jaar zijn er vijf Belgen die sterven ten gevolge van wespen. Een paar dagen geleden is er een wesp gestorven tegen gevolge van de 'boekdrukkunst'. Verbazend hoe lang het achterlijfje nog gericht bleef prikken en nog verbazender hoe het achterwerk zich opende om de priemende angel door te laten. De natuur zit mooi in elkaar, en nog mooier als je let op de details.

Het wordt misschien mogelijk om borstkanker op te sporen via tepelvocht. Zo hopen ze een patiëntvriendelijke methode te hebben gevonden die kanker in een vroeg stadium kan verklikken. Nu moeten ze alleen nog een patiëntvriendelijke methode vinden om dat vocht uit die tepel te krijgen. "Door middel van een neusspray is het succespercentage in elk geval gestegen". Hoe bedenkt men zo'n hypothese "als we nu eens een neusspray gebruiken?" : hing de onderzoekende arts te kort met z'n neus op de tepel ?. Ah, blijkbaar is de neusspray met het lichaamseigen hormoon oxytocine bedoelt voor de neus van de patiënte en niet voor de tepel. Maar moet er dan gemolken worden, of tapt men zoals berkensap ?

No comments: