16.9.09

wat, water, waterder, waterst ...

[img: polaroid zonder polaroid]Virtueel plonsen in een waterbekken op de binnentuin van een kasteel vonden ze leuk, maar met een beetje meer water (en zij haar prinsessenkleed) hadden ze het waarschijnlijk nog leuker gevonden (maar dan mama en papa misschien weer wat minder). Zaterdag een facultatief bezoekje gebracht aan de moestuindagen van Hex (Heks is het bijna gelijknamige dorpje, slechts zo groot als het bijna gelijknamige kasteeldomein), met het nieuwe klasje (een verademing trouwens daar in Heusden, Veni Vidi Contenti).
Met de barometer nog vers in het geheugen geen planten gekocht (verschrikkelijk moeilijk want ik had er wel een paar in gedachten - wat oude ramblerrozen bijvoorbeeld voor de 'hemelpoort' naar de moestuin; of moet ik daarvoor toch maar eens uitkijken naar de 'nieuwe' Engelse rozen, die de geurkwaliteit van de oude roos combineren met de groeikracht van de moderne roos ??).
Rosemarie wilde wel een paar plantjes kiezen, en haar kan ik zelden iets weigeren (pappatje toch). Het zijn twee Cyclamens geworden - een geluk dat het geen twee bomen waren want de auto stond zo ver als hij maar geparkeerd kon staan. "Door omstandigheden" werd de planning zodanig in de war gestuurd dat ik een aantal mensen op en naast het terrein niet ben kunnen gaan 'bezoeken' (klinkt nu een beetje alsof ze ziek waren) ... volgende keer beter.

Water 'bloot' in een zinken ton is geen goed idee voor een waterelement in de tuin. Ik weet niet welke chemische reacties er allemaal betrokken zijn, het water kreeg in elk geval alle kleuren maar voornamelijk rood en zwart, niet echt kleuren die zich laten associëren met 'leven'. Waterzuiverende planten hebben het even klaarder gekregen maar begonnen er zelf alsmaar slechter uit te zien en moesten uiteindelijk het 'zinkje' leggen. De waterplanten die ik erin gezet had hebben al helemaal niets gedaan. Bij een volgende poging dus toch maar een onderkleed in rubber voorzien; misschien ook maar meteen voor het zinken kruidenbad dan.
De waterlelie in de melkkruik vond ik dan weer wel een succes. Tegen alle verwachtingen in want voor een lelie denk je al gauw aan een diepte van een metertje of zo en daar haalt zo'n ton met moeite de helft. Toch hebben we een opeenvolging van bloemen gekregen die je wel zelf moest gaan 'ontdekken' want met één blad lag de kruik al weer toe. Wel leuk voor de ontdekker, zo'n vette rooie knipoog. Wel regelmatig controleren op de waterstand want als je in één keer teveel moet bijvullen verzuip je 'per direkt' misschien een prima bloem.
Een echt erfstuk die melkkruik, van grootvader, wellicht de enige 'boer' (in alle betekenissen van het woord) die met z'n koeien 'op de met' van Meret zat. Ik vermoed dat ik dat 'twaalf stielen-gen' ook van hem heb (smid, schrijnwerker, bakker, boer, koopman, zatlap, andere lap, ... dingen waar hij in uitblonk voor de goede orde), en ik weet nog altijd niet of ik hem daar wel zo dankbaar moet voor zijn ... misschien wel, alvast bedankt ... voor de ton (Mien waar is mijn feestneus, Mien waar is m'n neus).

waterlelie

8 comments:

Anonymous said...

Och, zo'n oude melkkan, dat zoeken wij al een tijdje als nestplaats voor onze eendjes! (we zouden ze wel schoon ondergraven dan) Maar 'daar vragen ze véél geld voor', zegt mijn mama, en we hebben er nog altijd geen gevonden. En jij hebt dat zomaar, als erfstuk zelfs! Wel mooi met die waterlelie erin. Moeten we ook eens werk van maken, van waterplanten...

Tom said...

@ onderdeappelboom
De moet je zondag voormiddag maar eens naar de rommelmarkt gaan in Heist-op-den-berg. Daar stond afgelopen zondag iemand met melkkannen in alle maten en kleuren.

the666bbq said...

vorige week stond er ook eentje redelijk goedkoop in de recupwinkel aan de Vaart in Leuven, maar ik ben al voor je gaan kijken en hij was weg...
Ik had toen nog getwijfeld, maar ik heb er zelf al twee en het moet hier geen melkerij worden he (want van melk krijg je toch maar fluimende slijmen zo schijnt 't)

Anonymous said...

Beste Tom: inderdaad, een rommelmarkt, maar daar geraak ik zo goed als nooit. Bedankt voor de tip!
666bbq: recupwinkel aan de Vaart? Dat is dan niet 't Spit? Zijn er daar regelmatig? Anders kan ik schoonpapa eens mobiliseren :-)

the666bbq said...

nee, die recup aan de vaart is meer een soort pandjeshuis dan de klassieke sociale kringloop, mensen kunnen daar spullen naartoe brengen en in het beste geval krijgen ze daar nog iets voor wat maakt dat de prijzen soms iets duurder zijn dan 't Spit (alhoewel die hun prijzen voor sommige dingen tegenwoordig ook de pan uit durven vliegen) maar het aanbod is daardoor ook wel anders...
Ik verdenk het Spit er trouwens van dat de echt leuke dingen de toonzaal niet meer halen; zo kan je bijvoorbeeld elke week wel een dozijn viewfinders kopen maar nooit viewfinder schijfjes - die gaan volgens mij direkt in een parallel circuit...
Als iets er een beetje retro uitziet dan gooien ze meteen een nul achter de prijs (voor de komma)...

ik "frequenteer" ze allebei regelmatig, ik wil wel mee een oogje in het zeil houden, maar bij die van de Vaart zal de kans groter zijn...

Daar in Heist kom ik door omstandigheden (een onnozel parkeerbeleid weet je nog) niet meer zo direkt maar ik kan me wel voorstellen dat je daar zeker met zo'n ton naar huis kan ... ik vrees wel dat de meeste ton-handelaars daar de prijs gaan kennen...

De moe was wel een beetje boos over het zinken waterelement, niet zo erg kindvriendelijk; ook al zijn ze allebei waterratten (de kleinste voorop) had ze wel een beetje gelijk ... dus daar moet ik dan ook nog iets op verzinnen...

Anonymous said...

Sja, gewoon de straten afspeuren op de dag van groothuisvuil bleek meestal goedkoper dan 't Spit :-) Je hoeft echt geen oogje in het zeil te houden hoor; je kent me niet eens :-)
Water en kinderen... Een beetje gevaarlijk inderdaad. Een omheining is geen optie, eventueel een beetje aan het oog onttrokken met mooie klimplanten ofzo?

the666bbq said...

kijken kost gelukkig niks ... maar dit is toch geen ootmoedige waarschuwing dat het daar te mijden louche boel is onder de appelboom ?? Zolang het geen levensverkortende toestanden zijn kan ik wel een teleurstelling verdragen op tijd en stond ;-)
(Friedrich Nietzsche That which does not kill us makes us stronger; the666bbq : or wiser)

Persoonlijk heb ik het wel voor de eiland-theorie, waar het vooral ingeweken niet-eilanders zijn die in de verdrinkingsstatistieken belanden, met andere woorden: leer hen het gevaar in plaats van het gevaar te verstoppen (allemaal leuk als theorie tot je kind komt te verdrinken dat besef ik met mijn paar bijna-verdrinkingen maar al te goed - misschien dat ik om die reden ooit Redder geworden ben). Dat doet me denken aan het schoolgedichtje dat 'tante Clem' (van de soep) altijd reciteerde... Jantje mocht van zijne vader nooit onttrent te water gaan (enzoverder, ik heb het haar ooit eens op een blaadje laten schrijven en ik heb dat blaadje normaal nog ergens liggen), maar Jantje ging natuurlijk wel naar het water, en Jantje verdronk vanzelfsprekend (anders had het gedicht wel over pruimen gegaan)...

Anonymous said...

Louche boel, zeer zeker. En een teleurstelling, sja, er zijn er geen grotere.

Eilandjes en kinderen: zo redeneert mijn collega ook als haar peuter wijn wil drinken: beter nu al toelaten, dan loopt het later tenminste niet uit de hand :-)