Het leven in en om de moestuin, extreme slow food (van zaadje tot dessert), nog slower door het leven. Liefhebber/verzamelaar van tomaten en pepers, lekker eten en drinken,... en als het kan biologisch
21.9.09
dus toch ...
De derde van de drie doodles was duidelijker dan duidelijk met UFO's en tripods, verklarende tooltip en verklarende afbeeldingsnaam : het was dus toch de (143ste) verjaardag van H.G. Wells die vandaag maar dus met een kleine aanloop in de kijker werd gezet. De locatie van de tweede doodle was niet die van de close encounter in Surrey, maar van Horsell Commons in Surrey waar Wells de eerste marsmannetjes liet landen in zijn boek 'War of the Worlds', het boek dat later door Orson Welles werd gebruikt in een legendarisch radiomoment. De meeste luisteraars waren doodsbang want wat de radio vertelde was toen nog altijd voorwaar en ze geloofden dus echt dat de aarde aangevallen werd door buitenaardse wezens (zoiets wat de RTBF een tijdje geleden haar Walen gelapt heeft met de scheiding van België door de Vlamingen). Misschien toch maar eens aan de leeslijst hangen dat boek...
Surrey waar trouwens oppertuinguru Gertrude Jekyll ook haar roots had zitten, 23 en dus al goed op dreef toen Wells geboren werd; een naam die dan door vriend des huizes, die andere schrijver Robert Louis Stephenson, werd gebruikt in zijn boek 'Dr Jekyll & Mr Hyde'.
en als we dan toch aan het lezen zijn (het schoolgedichtje van Clementine J., door Clementine J. voor een andere J., dieje van de Ludo) :
En nu ik dit gedicht weer een paar keer gelezen heb valt het me op dat mijn neiging om zeer lange zinnen te schrijven (of punten te vergeten) ook genetisch bepaald lijkt (ik heb zo eens een volledig opstel geschreven met slechts een punt (een point final om u tegen te zeggen) op het einde van de vier bladzijden. De arme meester vond dat opstel zo bijzonder dat hij het ook in één asem probeerde voor te lezen in de klas - wat hem uiteraard zelfs op karakter en met het nodige blauw op gezicht en lippen net niet is gelukt...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
ik vond 'de triffids' en 'night of the triffids' beter, als het op aliendingk aankomt. Maar dit geheel ter zijde.
ik ben meer voor de non-fictie als het op aliens aankomt ;-) maar wandelende stoute plantjes lijken me wel leuk voor een avondje met popcorn...
und nun wir jetzt doch im Kino angelandet sein : een absolute aanrader op dit moment is 'Inglorious basterds' (aka bastards), een oorlogsfilm van Tarantino met een rauw en ruw kantje, waar de Fransoos nog Frans spreekt, den Duits Duits en den Amerikaan gewoon z'n Engels (de Italiaanse scene is hilarisch wegens te weinig Italianen). Zeer mooie Franse dialogen trouwens - mijn leraren Frans zouden zenuwachtig met de ogen beginnen te knipperen moesten ze me dit horen zeggen, behalve die laaste die me zelfs naar de 'Concours de Français' stuurde - en ik miste zowaar even mijn Parijse ex-collega's (en een handvol Walen zelfs die ene uit Verviers ... heel heel even). De keuze voor Brad Pitt en Mike 'Austin Powers' Meyers voor hoofd en bijrolletje waren misschien niet zo heel gelukkig, voor Brad Pitt ging het nog (der'over-en-er-weer-op-achtig-iets). In elk geval een oorlogsverhaaltje met een redelijk happy end (denk ik, er blijven er toch nog een paar leven), en als de echte afloop ook maar een beetje in de buurt had gekomen dan waren we met z'n allen waarschijnlijk Geschiedenis gaan studeren.
Heel af en toe bekruipt je het gevoel of het wel gepast is om te lachen (maar als je merkt dat de rest van de zaal gewoon meedoet valt die schroom vrij snel weg - er mag dus gelachen worden, maar kies je moment goed, er zijn ook scenes waar het zeer verdacht en ongepast is om te lachen).
Hij duurt ook wel even maar ik vond het jammer dat hij gedaan was, dat soort film...
Niet twijfelen dus, doen !
Post a Comment