Van de ui heeft het merendeel het voorjaar niet eens gehaald, althans niet in een vorm die we algemeen als ajuin [jaowenn] zouden herkennen en benoemen. De look deed het wat betreft 'overleven' een stuk beter maar qua omvang (met uitzondering van een bol of twee) weinig om over te stoefen. Aangezien je pakweg een stuk of éénentwintig vaststellingen nodig hebt om statistisch relevante en enigszins betrouwbare uitspraken te (mogen) doen hebben ze recht op nog een paar herkansingen (wat doet een mens anders in het najaar, en de moestuin ligt er dan toch zo kaal en uitnodigend bij) maar dan toch maar eens een keertje op ruggen. Akkoord, niet erg lui-gezind maar waarschijnlijk droger en dus misschien meer succes.
Iets anders om volgend jaar op te letten is het vrijmaken van de grond rond de vruchten naar het einde van de rit, elkeen zijn eigen greppeltje zeg maar, dat moet moet ook bijdragen aan de waterhuishouding (en misschien wat aan de diktegroei?). En in periodes van lange droogte toch eens wat water geven, dan hebben de uien blijkbaar minder de neiging om te gaan bloeien. Vechten tegen de nattigheid, en dan weer vechten tegen de droogte, wie zei dat de natuur mooi in elkaar zit ?
Capucijners stonden al lang op de verlanglijst maar er was altijd wel weer een reden waarom het er niet van kwam. Vorig jaar stonden ze al in het doosje te wachten waardoor dit jaar het argument 'ik moet er nog gaan halen of bestellen' kwam te vervallen. En voor een eerste keer deden ze het aardig volgens het boekje totdat ...
Na het peulen en 'morgen doen we verder' kwamen we die volgende dag tot een wat vervelende vaststelling : de erwten begonnen bruin te verkleuren, ze konden het blijkbaar niet zo vinden in de openlucht zo zonder hun kostuum. De omstandigheden waren nochtans niet echt extreem te noemen en dat gedrag is ons bij de 'gewone' erwt nooit opgevallen (sterallures?). Is dat misschien de reden waarom we de Capucijner niet zo vaak in het commerciële circuit vinden ? Doen we iets verkeerd, of doen we iets niet wat we wel zouden moeten gedaan hebben ?
Niet erg smakelijk meer in elk geval en een hele oogst verloren zien gaan is ook niet erg prettig, ook al valt het 'werk' bij de peulenfamilie nogal mee (in de grond leggen, wachten, oogsten, peulen). Dan maar, u raadt het al, dubbel peulen om het verlies te beperken (weggooien zou zonde zijn). Maar dat dubbel peulen is bij iets ter grootte van een erwt toch een heel gedoe, dat kan niet echt de bedoeling zijn, dat moet anders kunnen.
Alle tips zijn dus welgekomen of het worden hier weer 'vergeten groenten'.
5 comments:
Nooit gehoord...voor de winter planten. Ze bevriezen toch??
En de foto....leuk midden der in een nieuwe plant? Is toch knoflook of niet ?
Inderdaad, vanaf september (sommigen zweren bij augustus), het zijn wel harde jongens hoor maar misschien net niet hard genoeg voor de winterprikken van deze winter ? De winternatte bodem is hier een grotere vijand dan de kou in elk geval.
Wat we hier zien is inderdaad de geboorte van wat nieuw broedsel op de look. Foto had wel wat beter gekund; weinig licht, onhanding getrokken met de doos op mijn knie in spreidstand op de trap om het laatste licht van de dag nog wat via een zijraampje te vangen, kodak in één hand, spiegel om nog een beetje bij te lichten in de andere hand ... tijd voor een deftige driepikkel ;-) Misschien dat ik hem maar eens opnieuw moet schieten...
't was inderdaad een uitzonderlijke winter hé. Ik zou die herkansing toch maar afwachten.
Ik had ook in de herfst look en juinen geplant en kan niet zeggen dat ze aanmerkelijk dikker waren dan wanneer ze in het voorjaar waren geplant. Wel heb ik nu lookbollen met teentjes. Als de vorst er niet over heen is gegaan wordt het 1 grote teen, dus toch wel verstandig om look in het najaar te planten.
Look en juinen hebben bij mij de strenge vorst ( min 15C) overleeft maar mijn potager ligt behoorlijk beschut.
De look op richels met veel zand gezet (afwatering) en dat werkte uitstekend.
ah daarmee ... mijn grootmoeder had bijna uitsluitend van die teenloze 'bollen' dit jaar en erg handig zijn die niet want meestal te groot voor wat je nodig hebt.
Post a Comment