eindelijk, een molshoop ...

Alleen met voorkennis valt het te begrijpen waarom een mens echt blij kan zijn met het verschijnen van molshopen in de tuin. Nu kan ik eindelijk mijn wapen-tegen-lelijke-molshopen inzetten, dat ondertussen al enkele maanden technisch werkloos lag te wachten in de kast. Het doet, voorspelbaar effectief, zijn werk ... Nu maar hopen dat Lorre deze vreemde gast accepteert.

Nog meer redenen om blij te zijn want ik heb eindelijk mijn leiperen kunnen planten (William Bon Chrétien, Beurré Hardy aka Gellerts Butterbirne, Delbard Péradel, Comtese de Paris, William Delbard Gourmande, Automne Delbard, Delbard Super Comice). Toegegeven niet de meest ideale periode, een maand eerder was beter geweest en zo stond het ook op de planning, maar plannen veranderen. De grond was niet bevroren dus het mocht nog. De leibomen stonden ook in pot, met een grote wortelkluit, ze zouden de verhuis van ingekuild naar de definitieve standplaats niet gemerkt mogen hebben. Ik ga wachten met water geven tot dinsdag want vanaf dan schijnt het weer weer zachter te worden, water geven als het vriest lijkt me slechter dan even geen water geven, de grond is vochtig genoeg.
Het is nog mooier geworden dan ik in gedachten had en daar zit ons ingenieuze spandradensysteem ook voor iets tussen. Papa was ook bijzonder blij met zijn bijdrage, hij stond zowaar te dansen van contentement...

Er is wel redelijk wat blauwe steen onder de grond verdwenen maar dat ging niet anders. Ik heb trouwens een bijzonder goede partij teelaarde gevonden maar de bron ga ik pas bekend maken wanneer ik zelf geen teelaarde meer nodig heb ;-) Het is in elk geval niet de dure teelaarde van een brave man uit G. wiens verbeterde teelaarde ineens plantgrond was, een mengeling van de gele zandleem uit de streek met wat perliet en compost. Kan een zeer goede mengeling zijn maar te duur voor wat het was en in de betonnen opslagkuil ook steenhard bevroren.

De fruitbomen in de boomgaard hebben een laagje karton rond de voeten gekregen; volgende week nog wat organische mest onder de druiplijn van de kruin (waar ongeveer de meeste haarwortels zullen zitten). De leibomen deftig aan de latten aan de bekabeling hangen staat ook nog op de planning.

Zondag heb ik dan met Rosemarie de bollen onder de peren gelegd : tulpen (pinocchio en toronto), Chionodoxa en Puschkinia. Ook maar net op de valreep maar het één kon uiteraard niet voor het ander en de bollen waren al gekocht. Als je bollen aankoopt heeft het geen zin te wachten tot het laatste moment want dan zijn de lekkerste snoepjes al verdeeld.
Als laatste strooide Rosemarie de zaden van de oostindische kers 'dik' onder de bomen. Laat de lente maar komen.