28.11.10

en toen ...

...was het plan voor het restaurant klaar. Of de schoonheid van binnen(tuin) zit kan je in het restaurant in Overrepen gaan bekijken, want al onze plannen worden daar - als ze daar woord houden - aan de gasten geëxposeerd. Vergeet gastheer en -vrouw niet te overtuigen welk plan je het beste vindt (democratie zonder sms-votes), en als je daar dan toch bent, eet dan een hapje mee want de keuken is er wel ok eigenlijk.
Het volgende project wordt andere koek, dat wordt regelmatig spoelen. Met rode wijn. De jaarlijkse wijnproeverij was gelukkig weer een succes. Een dozijn flessen mogen zo de kelder in, van meer dan een dozijn blijven we veilig uit de buurt (toch altijd de beste investering in een proeverij : bucht spotten).

vooraanzicht_overrepen

... viel de eerste sneeuw over de (moes)tuin. Jaja, welle hebben tot nu moeten wachten (en dan nog). Gelukkig hadden we vorige week nog maar pas het onkruid tussen de look gewied want anders was 't helemaal geen zicht geweest.
Zo goed als alle tenen hebben loof of prikken minstens al door de grond.
De winterui had over het algemeen minder geluk maar doet het al bij al nog redelijk goed. De ratten-met-pluimen winnen hier steeds meer terrein zo zonder hond, en lusten de ui nog rauwer dan anders. Wel 35 keer heb ik ze netjes op hun plaats gezet, steeds een tikkeltje minder net als de eerste keer helaas. Zoals altijd moet vooral de witte ui eraan geloven, en dat allemaal voor die toevallige worm tussen de worteltjes (?) want eten doen ze niet van de uitjes zelf.
Volgend jaar een kooi erover (over de moestuin, en anders over de duiven), alhoewel, er is nog iets dat een staartje moet krijgen. Twee staartjes eigenlijk maar die hangen we nog even bij de cliffhanger van Beervelde; want die is ondertussen wel aangekomen maar komt in deze periode niet echt meer aan (kunde nog volgen ?)

moestuin-winter

... zag ik overal die daring bakers (niet die hairy biker bakers) "donut challenge" van oktober voorbij komen, vaak in de pompoen variant. En ineens was het al november, geweest. Pompoendonuts ! Verschrikkelijk lekker. Als je in een vereniging zit (zoals de lokale fotoclub die de fotokameraad en ik deze week een bezoekje brachtten, of iets heleganst anders) en je mag straks op de kerstmarkt van het dorp wafels gaan verkopen voor de clubkas : niet doen !! Pompoendonuts !!!

3 1/2 kop (all purpose) bloem
4 tl (theelepels) bakpoeder
1 tl zout
1 tl kaneel
1/2 tl gember
1/2 tl soda (bicarbonaat, geen spabroebel)
1/4 tl nootmuskaat
1/8 tl kruidnagel

1 kop suiker
3 EL (eetlepels) ongezouten boter, kamertemperatuur
1 groot ei en twee dooiers
1 tl vanille (extract)
1/2 kop + EL botermelk (karnemelk pap)
1 kop pompoenpuree

pumpkindonut_uncooked

Eerste reeks ingrediënten mengen (bloem, kruiden).
Boter en suiker mengen (vork of mixer) tot een een korrelige massa. Geleidelijk ei, dooiers en vanille toevoegen. Daarna ook de botermelk en de pompoen in stapjes toevoegen.
Afdekken en drie uur de koelkast in.

Het deeg op een bebloemde ondergrond uitrollen tot een goede centimeter (niet te dik), rondjes uitsteken en daarin rondjes uitsteken (maar dan lijkt het al snel op een oubollige donut, dus wij hebben de hartjes gestolen, en van de overschotjes nog beertjes enzo gestoken) - wie heeft er eigenlijk boetseerklei nodig ??
Met een spaan de deegjes in de frituurolie laten zakken, niet teveel ineens (stuk of twee, drie, vier), een minuutje of twee aan elke kant en laten afdruipen op een rekje met keukenpapier. Dat druipen valt goed mee eigenlijk, de donuts zijn alles behalve vet te noemen. De temperatuur van de olie kan daar wel wat mee te maken hebben. 365-370 Fahrenheit zeggen de recepten al eens, maar da's echt wel hoog (185-190°C). Te hoog te bruin, te laag te vet en niet doorbakken, 170° bleek bij ons meer dan voldoende, maar tenzij je daar een echte thermometer in hangt is dat redelijk natte vingerwerk aan de hand van de thermostaatknop (met de natte vinger temperaturen is nooit een goed idee, NOOIT ;-).
Afwerken met een glazuurke, (geparfumeerd) suiker of gewoon in zijne pure.

Weer veel tekst voor "beslagje maken en vormpjes steken", gewoon doen.

pumpkindonut_cooked

9 comments:

bart said...

Gevederde ratten, 't is een vuiligheid.Zouden ze geen pompoendonuts lusten in de plaats?

madam boerenerf said...

Mmm, zien er lekkere donuts uit. Als ik terug een oven heb ook eens uitproberen. Krijgen genoeg pompoenen van de buren en ge kunt niet altijd pompoensoep maken hé.

the666bbq said...

oven gaat ook maar (friet)vet is beter ;-)

De enige keer dat ik de ondergewaardeerde pompoen ga versmossen aan 'den duif' is als bij- of toegerecht bij haar 'op 100 wijzen' - waar ik me plots de vraag stel : die ringetjes, is dat blauwe zak (plastiek/blik) of restafval ??

Zelfs pompoensoep mag hier alle dagen maar dan niet altijd het type waar je de lepel kunt in rechtzetten ;-) Eerder deze week de soepversie van de Black and Tan cocktail gemaakt (Guinness-pompoen, maar dan niet in laagjes), en de tomatenessence combineert hier met de glimlach in de betere pompoensoep ;-)
Net genoeg vloeistof (fond, bier, sap,..) toevoegen is dus de kunst.

bart said...

a propos, die foto's van de donuts (en dan vooral die van de niet-gebakkene) zien er bijzonder smakelijk uit. Je wordt een echte food-fotograaf stillekesaan. Ik ben daar wel een beetje jaloers op.
(bemerk de afwezigheid van enige smiley! bloedserieus ben ik!)

the666bbq said...

ah merci uiteraard, bij het proeven van die ongebakken deeg weet je trouwens al dat het prijs gaat zijn ...

maar nen echte ? dan moet ik er misschien stillekesaan ook mee gaan stoppen want ik voel me nog vrij van het bijna genetisch bepaalde liegen en bedriegen van de echte food-fotograaf (als Hilda moest meelezen : als alle vingers langer zijn dan de middenvinger dan is 'em zuiver op de graat ;-)
Neenee, daar zitten echte kunstenaars tussen en daar zijn we toch nog verre van, maar onderweg zijn is ook al plezant (in alle stijlen).

hilda said...

moh, beweer je nu dat foodfotografen liegers en bedriegers zijn ;-)
nu, foodfotografie is wel meer dan een lap vlees op een bord kwakken en daar een foto van maken, maar een model gaat toch ook eerst langs bij de kapper en de visagist en de stylist, niet?
de tijd van met schoensmeer ingestreken biefstukken is wel al passé, gelukkig maar.

the666bbq said...

neuhneuh ... maar controleer toch zijn vingers maar eens ;-)

foodfotografen zijn een beetje mijn helden hoor, dat mag je weten en daar moet je niet aan twijfelen; die van de laatste generaties toch (kookboeken ouder dan 10 jaar geven zelden veel goesting om te gaan koken ;-)
Het arsenaal truuken uit de categorie schoensmeer wordt kleiner maar dan vooral omdat het gemiddelde bord tegenwoordig nog geserveerd moet worden, niet omdat die mannen plots veel ethischer zijn geworden ;-)
Ik wil de mensen gewoon meegeven dat het niet erg is als een bord er uiteindelijk niet uitziet zoals op de foto. Daar zijn vooral technische skills mee gemoeid (styling, compositie, belichting, camera, (tilt)lenzen,..., en het koken zelf uiteraard) maar ook gewoon lepe truukskes ;-)

Probeer maar eens roze bubblegum-ijs te maken (keilekker) zonder toevoeging van kleurstof of schuiven aan schuiverkes in de nabewerking (na het infuseren van de gum in de melk is de melk in het beste geval al beige, en oh ja de kookpot bijna rijp voor de vuilbak dus neem niet uw beste casserole - gum plakt, nogal, maar dat zeggen ze niet in de recepten ;-) en van kleurstoffen wordt er al helemaal niet gesproken in het recept...

Het is niet erg als uw tomaten blinken, wij zien niet alles door een polarisatie filter of onder een laagje fijne nevel... een ander smeert ze dan weer juist extra in met boenwas (tegenwoordig doen de producenten dat voor ons helaas)

hilda said...

roze bubbelgum ijs?!

the666bbq said...

awel ijs gemaakt met bubblicious, the ultimate original (ge weet wel die gele repen, DE kauwgombellenblazenkauwgom), recept uit het vakblad 'Pâtisserie & Desserts', nr. 8, pagina 992 - naast napoleonnekes saus, fishermansfriend lollies, granite van drop en andere vergeten snoepgoed. ;-)
Erg lekker en leuk op feestjes als je nog niet verklapt wat je de mensen gegeven hebt. IJs dat hebben ze snel door maar dan ... 'dan ken, ik ken da, wa is da, allez da's dinges, neeje, nee ik weet het niet zegget ... heh, dakannie, ochjom' ;-) en bijvragen doen ze bijna allemaal...