Spaghetti aglio olio e peperoncino.
De ingrediënten (waarvan de meeste optioneel, door wat te spelen met de combinaties hoef je zelfs in moeilijke tijden nooit twee dagen na mekaar hetzelfde te eten - een luxe waar je recht op hebt in mijn ideale wereld) :
- spaghetti (fijn)
- aglio : look, een dikke teen per persoon (liever teveel dan te weinig)
- olio : olijfolie (sommigen gebruiken arachideolie), ongeveer een dikke soeplepel per persoon, liever teveel dan te weinig)
- peperoncino : peperkes : zoveel als ge durft maar liever teveel dan te weinig, met al die olie valt de scherpte wel mee. Hoeveelheden opgeven is bij pepers trouwens niet echt relevant (één halfke van mijn habaneros, zijn misschien wel tien van die supermarkt dingetjes, hou gewoon wat gedroogde pepervlokken bij de hand om te corrigeren als het scherpte mist want dat is toch makkelijker dan andersom)
- platte (Italiaanse) peterselie (optioneel)
- theelepel (riet)suiker (optioneel)
- parmesan (optioneel)
- ansjovis (optioneel, mag gewoon uit blik)
Kook de spaghetti (in flink gezouten water). Maak ondertussen de olijfolie warm met look (dunne plakjes) en pepertjes (snippers) op een niet al te hoog vuur. De look mag kleuren maar niet bruin worden, hou de pan dus in de gaten (door de look te koken verliest hij wat van zijn bitterheid maar als je hem bruin stookt wordt hij juist bitterder).
Als je peterselie (versnipperd) gebruikt dan mag een deel al mee in de olie, de rest (of toch gewoon alles) hou je dan om te garneren.
In sommige recepten wordt ook een beetje suiker toegevoegd (in verhouding doen meer recepturen het niet dan wel), ansjovis wordt al ietske couranter toegepast (ongeveer fifty fifty). De ansjovis lost bijna volledig op in de warme olie en verandert helemaal van smaak als je bang moest zijn dat je seffens een bord kattevoer gaat serveren. Ik heb de all'olio al zo vaak zonder gemaakt maar 'met visjes' is echt wel een verrassing (wel wat zouter dus iets minder zout in het kookwater). Maar dus evengoed optioneel, als je al geen liefhebber bent van ansjovis, laat het er dan maar uit (ahja, gebruik ook de olie van de visjes!).
Wanneer de spaghetti beetgaar is afgieten, maar nog beter gewoon overlepelen; er mag dus gemorst worden met kookvocht in de saus (sommigen doen zelfs sowieso een pollepelke kookvocht bij de olie - opgepast, er komt dan leven in uw pan).
Goed doorroeren zodat alle pieten onder de olie zitten (vuur weer niet overdreven hoog want ondanks alle olie kan de pasta beginnen kleven aan de pan, en de pasta ook niet te lang in de olie, de pasta moet blinken in de olie, niet verzadigen). Klaar. (filmpjeuh!)
Slechte foto's - waarvoor mijn excuses (veel te grote honger ... onder andere) - maar een extreem lekker bord, laat je daarover absoluut niets wijsmaken. Gewoon uitproberen, je verliest er amper een euro aan en het is een van de makkelijkste gerechten die je ooit zal leren maken (en je zal het gegarandeerd vaak maken). Ahoh, en het huis ruikt verrukkelijk. Zet dus volgend seizoen zeker platte peterselie, look en pepertjes in de moestuin moest je dat nog niet van plan zijn (nu weet je meteen waar al die pepers en look hier naar toe gaan ;-).
Voor de echt low budget variant vervang je de parmesan door armeluisparmesan : pangrattato. (zuurdesem)brood drogen, verkruimelen en goudbruin bakken in olijfolie met wat zout en een geplette knoflookteen.
Smakelijk.
In dezelfde categorie (comfortfood) kreeg ik deze week een prachtig kookboekje : "de brooddoos" van Lut De Clercq en Tony Le Duc. Jaja, op zo'n momenten leert men zijn vrienden kennen (nogmaals bedankt HerrHerr) ;-)
Ook de muziek gaat ons zalven. Morgen nog eens naar Luka Bloom in het Depot in Leuven, kan al lang niet meer tellen de hoeveelste keer. Hopelijk speelt hij te adoro, één van m'n lievelingsnummers van het eerste uur (ApolloRock, Meerhout); misschien moet ik het hem gewoon eens vragen (check!, fingers crossed, maar ik kan mijn kansen ook vergroten door overmorgen eveneens naar de Cactusclub in Brugge te trekken - 't wordt toch hondeweer, en zo zonder hond trekt dat op niet veel). Ondertussen gaan we af en toe eens bij Dr. Rosen Rosen op consultatie. Gratis, ook niet duur.
10 comments:
Ziet er heerlijk uit! Zelfs nu het ontbijt nog maar pas verorberd is ;)
spaghetti is toch ideaal troostvoedsel hé, dat en appeltaart.
Namnam, klinkt heerlijk. Ga ik zeker klaarmaken als ik de volgende dag in vergadering moet met iemand die ik zwaar wil pesten ;-)
En die song van Luka Bloom kende ik niet; dat moet ik eens opzoeken in een goede kwaliteit. Hij en zijn broertje blijven toch de top als je 't mij vraagt.
ik zou zeggen 'good luck' want dat instrumentale nummer staat op zijn eerste vinyl als Luka Bloom (1988) ;-) Dus je zal het voorlopig met de youtube filmkes moeten doen en dan is die van de Roma één van de betere. Alhoewel, deze duitse is ook leuk, dat moet ongeveer de tijd geweest zijn waar ik hem de eerste keer zag optreden (in m'n eigen boeredorp Meerhout zelfs toen nog, hoe meer kan je een fan verwennen); toen ging hij er nog voor zitten voor te adoro; ik heb me rotgezocht achter dat nummer ;-) vroeger (in de tijd dat je in de bib alleen fiches had).
Maar die van de Roma geeft een beter idee van z'n typische bass-drone waardoor dat lieke zo leuk dwars door uw lijf gaat ;-) Eentje waar vaak de meeste reactie op komt uit het publiek ook (misschien al de gitaristen ;-)
Zijn optreden van gisteren was zeker één van z'n beste (hij had er duidelijk zin in - 2u15 aan een stuk), en toen hij aan Gone to Pablo begon wist ik al hoe laat het was ;-)
Christy is inderdaad ook fantastisch, z'n versie van Black is the colour (nog zo'n nummer dat ik de hele dag op repeat kan laten staan) vind ik nog altijd een tikkeltje beter (zachter) dan die van Luka, hier een leuke YouTube waar hij z'n broereke uitwuift voor hij naar Amerika vertrok :
(dat wordt in andere filmkes al eens weggeknipt). Christy zou weer eens wat vaker buiten Dublin moeten spelen, of welle vaker naar Dublin afzakken - rara wat zou ik kiezen ;-)
Mooi mooi; Christy kan het duidelijk ook, die Luka-Bloom-toets op de gitaar; dat had ik hem nog niet veel horen doen.
Op ons huwelijksfeest was de voorlaatste song 'the voyage' (de allerlaatste was 'de zotte morgen' ;-)); de volgende morgen (= enkele uren later) zijn we met een resem feestgangers naar Dranouter doorgereden alwaar eerste song (of toch zo ongeveer) van Christy Moore: the voyage. Geweldig! Maar als hij in Ierland optreedt, mag je het me altijd laten weten :-)
Luka Bloom heb ik nog nooit live gezien :-(
alle weken ;-). Wat een geluk dat we daar niet voor 300 oude Belgische franskes kunnen naartoe ferryboten zoals in den goeie ouden tijd of we zaten daar ook alle weken ...
Misschien wordt het toch tijd voor een sessie 'strategisch plannen' ;-)
De 'arme keuken' mag er zijn...ziet er buitengewoon smakelijk uit!Ga ik proberen;-)
Gisteren pas voor het eerst dit receptje gemaakt. Namnam! De eerste hap vonden we gewoontjes, bij de tweede hap kwamen de smaken al beter los, en op het eind hebben we er een stokbrood bijgehaald om de saus in de pan tot de laatste druppel eruit te kunnen krijgen. Wordt een klassiekerke bij ons!
Al jaaaaren mijn favoriet en zal het voor de rest van mijn leven ook blijven... ;)
ja, een mens heeft niet veel nodig om lekker te eten ... geld al amper ;-) in de zomer maken we er soms een 'luxe' versie van met een handjevol kerstomaten uit de serre.
dat en gefrituurde salieblaadjes, man man lekker!
Post a Comment