Bloody Butcher was de eerste om te rijpen en geproefd te worden. Is het nu allemaal wel de moeite dat thuismoestuinieren ? Reken maar van yes !! Bloody Butcher is zeker een blijvertje ;-) Maar ook de komkommers zijn zeer lekker, blind geproefd zou je bijna twijfelen dat je een meloen in de mond hebt (makkelijk aan te nemen aangezien ze toch uit dezelfde familie komen).
De serre begint dus stilaan kleur en geur te krijgen, en de eerste vlagjes kunnen bij de kleine meloenvruchtjes worden gezet. Hoog tijd dat ik daar aan de klimraamwerkjes begin.
"Ik wil een moestuin beginnen, wat moet ik zetten?", vraagt men al eens. De zorgenvrije aardappel is dan één van mijn eerste antwoorden. Zo zorgenvrij is hij echter niet dit jaar, want de knollen kunnen toch ook wel wat water gebruiken. De meeste mensen willen er hun soms beperkte moestuinoppervlakte niet aan verspillen. Nochtans zijn ze zeer smaakvol uit eigen hof.
Voor anderen is prijs al eens een discriminator om de spelers in de moestuin te kiezen. Ik veronderstel dat de meeste (Belgische) groenten en fruit dit jaar wel wat duurder zullen uitvallen dus dat is dit jaar nog een slechter criterium dan anders. Voedselkilomters kunnen ook al eens de doorslag geven, maar weten we altijd wel dat en of onze aardappelen als poters vanuit Engeland ergens naar een woestijn gevlogen worden, om daar met heel veel irrigatie geteeld en geoogst te worden, om ze netjes verpakt in aangevlogen Iers turf weer naar hier te brengen ?
De groenten waarvoor de meeste pesticiden worden gebruikt kan misschien ook een "leuke" invalshoek zijn : paprika's op nummer één, gevolgd door selder, kolen, sla, wortelen, spinazie, aardappelen(!), boontjes, courgette, pepers en komkommers. Toch ook al een aardig lijstje om organisch te telen (of biologisch te kopen). Uien in dat opzicht absoluut niet dus, maar daarvan zijn er weer zoveel soorten om mee te experimenteren (uien kan je eigenlijk nooit teveel hebben).
Soms kan ik die pesticiden-top ook moeilijk begrijpen als ik kijk naar mijn eigen tuin (zonder). Bij de paprika's heb ik zelf nog nooit problemen gehad. Tot ik deze week in de serre kwam en een blad van de paprika ferm dubbelgeplooid zag liggen. Maar het bleek een onschuldig spinnetje te zijn (een buisspin met reuma aan de poot ofzo), die er zijn nieuwe huisje van had gemaakt. Verhuisfirma the666bbq heeft deze bewoner inclusief blad en nieuwe generatie (zie eikes onder haar gat) een nieuwe locatie gegeven en de paprika is weer de probleemloze plant als voorheen. Ook weer niet helemaal waar, want ik heb alweer een eerste vrucht moeten opofferen met neusrotachtige verschijnselen. Maar dat heb je sporadisch ook al eens bij de tomaten en pesticiden helpen daar ook niet echt, dus het blijft naar mijn gevoel een probleemloze plant. Maar misschien importeren we met dat nieuwe klimaat ooit wel nieuwe problemen ... we zien wel ... Begin ondertussen gewoon met wat je echt lekker vindt, en begin klein want dat maakt de slaagkansen wat groter. De zuurste (en duurste) legume die je in de tuin kan hebben is toch de Teleurstellingus depressivorum x maximus.
Allemaal de schuld van Eyjafjallajökull zeggen ze ... ach.
6 comments:
Mooie oogst.
ah, en bovendien gaat het 'm niet enkel en alleen om die oogst tenslotte. Je baseline 'you can burry a lot of trouble digging in the dirt' vat het mooi samen. Wist niet dat meloenen een klimwerkje moeten hebben trouwens. Moet ik dus ook dringend ineenknutselen, want hier hangen er ook al minitjes aan. Nog geen rijpe tomaten helaas, dat zal nog wel een paar weken duren zo te zien.
Waaw, rijpe tomaten! Ik zie er bij ons buiten heel veel groene hangen, maar ik weet van vorig jaar dat het belachelijk lang duurt vooraleer ze dan ook echt rood zijn. Komkommers vond ik ook zo heerlijk uit eigen tuin, maar dit jaar heb ik mijn plantjes te vroeg buitengezet, en hebben ze het niet overleefd...
Ivm zelf tuinieren: wat Bart hierboven aanhaalt is helemaal terecht, wat mij betreft. En wat de meeste mensen moeten afleren, dat zijn vragen zoals: 'En, heb je een goede oogst? Hoe groot zijn jouw patatten? Hoeveel tomaten heb je eigenlijk van zo'n struik? enz.' Het gaat niet om aantal of grootte, het gaat om de smaak en het plezier van zelf eten te 'creëren'.
stilte voor de storm die oogst ;-) straks staan we weer uren in de keuken tomaten in te maken maar daarover zal je me nooit horen klagen. Zeker niet als ze allemaal zo lekker zijn als deze eerste - amai !
all troubles (uitgezonderd schoonmoeders) en ge zijt er voor een tijdje vanaf ;-) pure therapie dat tuinieren
het is geen echte must die klimwerkjes, plat op de grond werkt ook prima maar dan verlies je al eens een vrucht uit het oog en/of geef je ze de kans om te rotten van het liggen (vooral dat eerste vond ik een probleem want 24 planten maakt nogal wat blad). Het zal vermoedelijk een laag schuin raamwerk worden voor wat overzicht, eerst nog wat tijd maken ;-)
In het begin liet ik ze volledig verticaal omhoog groeien op snoeren gelijk de tomaten, maar dat nam nogal wat plaats in, en de komkommerachtigen laten zich niet zo heel graag bepotelen, en er viel al eens een vrucht naar beneden (vanaf te hoog kon dat al eens tegenvallen)
... maar zonder oogst zouden we het niet lang blijven doen he, zoveel troubles heb ik ook niet om te begraven ;-)
smaak en plezier, dat heb je met overschot in de eigen moestuin...
De Bloody Butcher was bij mij ook de eerste. En het is inderdaad een blijvertje dat kan ik beamen.
dan hebben we goeie smaak Tom ;-)
next in line waren American Wonder, Rose Quartz, The tomato formerly known as Blueberry en anoniempje (ws black cherry). Blueberry-ish durf ik zelfs niet opensnijden ;-)
Post a Comment