preikes ...

De grond was me nog te nat maar mijn zin, dus werd het door heel wat omstandigheden verkort weekend ingevuld met andere dingen dan 'volle grond'. Ik ben daarin misschien streng voor mezelf maar ik heb geleerd dat dat geen theoretisch geleuter is van die 'structuurvernieling' (maar probeer het vooral zelf eens) : als ik natte grond (plakt een beetje) bewerk kan ik wel een paar taken van mijn todolijst schrappen maar krijg ik gegarandeerd van die baksteenklompjes waartussen het niet leuk groeien moet zijn; bewerk je alleen als het kruimelt, dan kruimelt het de rest van het seizoen.
Ik zou nochtans wel weten wat er in die volle grond mag. Schorseneren om te beginnen want die hebben baat bij een lange carrière. En erwten en bonen. De tuinbonen heb ik in dit seizoen-met-valse-start zelfs nog niet eens indoor voorgezaaid. Ik heb een heleboel dingen nog niet gedaan begint het plots te dagen. Gelukkig ook een heleboel dingen wel. En gelukkig valt er ook nog genoeg te doen waarvoor je niet in de grond moet zitten (zoals de grote schoonmaak - vergeet de oude aardbeibladeren niet op te ruimen).

Nog wat bomen gesnoeid, thuis en op verplaatsing. Bij die laatste was het bijna boomchirurgie (ik kruip gelukkig liever een boom in dan een ladder op). Ook nog eens een ervaring-aan-den-lijve dat je niet te spaarzaam moet snoeien bij opgroeiende (fruit)bomen. Als er een tak teveel zit (en die zijn er altijd) wil je hem toch ooit weg, en dan beter nu (potlooddik, op een trapladder) dan over 5 jaar (armdik, 4m boven de grond) - zowel voor snoeier (snoeischaar met twee vingers en de pink omhoog vs. forsbollen, zaagblad, zweet en 'van-ondereuh!!') als voor de snoeiwonden. Snoeien is altijd een beetje een gevecht met jezelf, maar maak gewoon af en toe een steen van je hart en zet de schaar erin ;-).
Als je nog moet snoeien dan moet je je toch wat haasten. Het is te zeggen, je hebt nog wel even de tijd maar nu de knoppen al uitlopen stoot je ze er ook makkelijker af en dat is spijtig. Het is wel belangrijk om fruit te snoeien, zowel bij de aanplant als het opgroeien (opbrengst van 'schoon fruit' en van die dingen).
Ook nog snel de wilgenstekken 'geknot' maar de melding duurt bijna langer dan het knotten zelf.

De compostfabriek een positie doorgedraaid. Bak één weer helemaal leeg, en een paar groene bakken vol compost geoogst uit bak drie, just-in-time voor het zaaien en planten straks (die mogen de kippen misschien volgende week wat onderdabben). Alle snoeihout netjes, verkort in stukjes van maximaal 10 cm, op de bodem van de drie bakken voor een goede drainage. Proper.

Alle winterprei geoogst en gezien dat het goed was. Allemaal fors dikker dan ze erin gingen - dat is ook al anders geweest. Sommige stokken een omtrek van wel bij de 20cm (zeg nu zelf, omtrek staat stoerder dan een doormetertje van 6cm of een straaltje van 3cm). Een tweetal ondergronds afgevreten, en nog een tweetal met rot in het hart. De rest allemaal eersteklas...
Er zijn geen honderd manieren om prei te oogsten, maar er is al zeker eentje hoe het niet moet : wild met rondvliegende aarde die maar al te graag bij de andere prei binnenvalt.
Het is trouwens ook de moment om de nieuwe herfstprei te zaaien, maar bij die uienfamilie heb ik de techniek toch nog niet helemaal te pakken. Geluggiklek kost een zakje zaad omzeggens niets en is er als het niet lukt toch altijd het vangnet van de plantprei op de markt.
Inderdaad aandachtige lezer, prei oogsten is ook "werken in de volle grond" maar dat oogsten is iets meer van te moetes dan het leggen van nieuwe zaden.
We kunnen er weer effe tegen...

PGHG89AMCRTU