De urban legend van Ciske werd gisteren realiteit toen ik hem/haar zelf zag trippelen. Slecht nieuws voor Ciske want nu moest ik wel optreden. Elke gemeente voorziet gratis korrels (zelfs Aarschot) en ook de tuincentra liggen vol met rodentkillers maar ik heb het niet zo voor die korrels. Ten eerste is het gevaarlijk spul, en krijg je er meestal teveel van waardoor er dus 'ergens' overschotjes bewaard moeten worden. Het zou de eerste hond, kat of kleuter niet zijn die er per ongeluk aan kan (of liggen ze bij iedereen en overal achter slot en grendel ? in het tuincentrum alleszins niet, daar liggen ze tot op het onderste 'schap') om maar te zwijgen van de egel die nog kan smikkelen van wat de rat niet (tijdig) opkreeg.
Daarbij zegt de verpakking : "het beest gaat meestal na een dag of 5 sterven in zijn hol, uit het zicht van de mens". Alsof dat allemaal goed nieuws is. Ik wil niet dat het beest zich 4 dagen mottig voelt om nog één dag anoniem te creperen in een donkere pijp; en ik wil het lijk zien anders kan ik verdorie blijven bedelen naar of investeren in van die korrels.
Nee, dan maar weer een kooike gekocht, het beproefde model van muizeke maar een maatje groter. Een nacht later had het ding zijn werk al gedaan, zo moeilijk is dat dus niet knaagdieren vangen (met dank aan de lachende koe).
Misschien moet ik het dier maar houden om er zoals House mijn persoonlijke labrat van te maken (want het is toch zo braaf met zijn zwarte oogjes, tot ik op wandel ging met de kooi ahum). Paarsgewijze vergelijking van de verschillende tomatenrassen zou een eerste studie kunnen zijn. Of nagaan of de SCC (Scoville-Conjunctivitis Constante) bestaat en of we daar dan een getal kunnen op plakken.
Als iemand dit beest wil domesticeren dan geeft die maar een seintje. Maar je moet wel een beetje geduld hebben (en geluk) want ze is naar de zwemles... (verdienstelijk net onder de minuut op haar eerste lengte, maar het keren dat wordt niks dat heb ik al gezien. Jongens en wetenschap, als je dan toch iets gruwelijk moet doen kan je er maar beter iets van opsteken - memo to myself : de emaillen emmer was maar net hoog genoeg voor deze olympische discipline en enkel nadat hij tot de rand (bij)gevuld was; meteen tot de rand vullen of andere emmer zoeken)
![[img : Ciske, wijlen de rat]](http://farm4.static.flickr.com/3509/3793706402_7ab2b1baff_o.jpg "eikes, die gasten bijten echt hunne start af")
ice ice baby... wel Vanilla-ice, not Vanilla ice
Na de vakantie hebben we meteen een ijsmachine gekocht (u raadt het al : de hoe-verleng-ik-mijn-vakantie strategie, maar ook een beetje 'wat ga ik doen met de laatste frambozen'). En ik moet zeggen dat dat goed meevalt. En leerrijk, ik wist bijvoorbeeld niet dat er een soort antivries in de commerciële crèmedozen zit (we zouden het ijs anders een half uur moeten uitzetten voor gebruik en dat past toch niet in onze moderne ratrace).
Ondertussen zijn er al heel wat alternatieve recepten de revue gepasseerd want je koopt zo'n toestel natuurlijk niet om er alleen vanille-ijs mee te draaien . Na 35 jaar mag het eens wat anders zijn, het wordt toch nooit meer zoals het horeke met twee witte bollen van "Liesbeth-van-de-crèmerie" die ik dit weekend na goed 20 jaar nog eens ontmoette in de Mareholt in Mareholt.
Nee, speculoos-ijs (beter dan de pasta), yoghurt-cocomarshmellows (ben&jerry eat your heart out), en hete-peper-ijs (tegelijk warm en koud in de bek, voor zover ik weet nog nergens te koop) om er maar een paar te noemen. Mojito-granite staat nog op de planning maar dan wil ik eerst 14 dagen zon zien.
hiese dase, tomatjes...
De aanvoer rijpe tomaten begint stilaan op volle toeren te draaien. Nu lukt het nog maar binnekort zullen we dus weer schilderstape en een pen moeten meenemen naar de serre om ze uit elkaar te houden. Er zijn blijvertjes die mogen blijven (Earl Faux, Black Sea Man, prune noire, rose quartz,...), en al een paar nieuwe blijvers (Jaune Flammée,..) en dit jaar nog geen echte wijkers (help!). De aandachtige lezer zal opmerken dat er een vreemde pomme in de mand ligt, dat is inderdaad een (Alkmene) appel. Ik pluk de tomaten soms al eens wat vroeger (blijkbaar gaat op een bepaald moment toch één van de twee kranen (xyleem en phloeem, en als ik me niet vergis de laatste) naar de tomaat toe, en kan er enkel nog water bij en niets meer uit. De kans op barsten neemt dus alleen maar toe, en voedings/smaakgewijs is 't vat eigenljk zo vol als je het kan krijgen. Een appel (gelijk welk 'merk', zelfs gewoon de andere rijpe tomaten) zal de rijping vernellen waar nodig.
Je kan het al een beetje zien aan dat knikje aan de tomaat wanneer de vrucht begint los te laten (de 'abscissie-lijn' tekent zich al wat af), maar als je ze gemakkelijk kan plukken (op dat knikje) dan is 't ok.
![[img : tomaten]](http://farm4.static.flickr.com/3433/3793706294_0808a51fda_o.jpg "hmm, lekkere tomaten")
ik heb er weer een meisje bij ...
(ik hoop voor zsazsa eerdaags van 't zelfde laken een rok)
Rosemarie was er flink mee weg ("papa gaat seffens Lisa halen"), Caroline schrok zich een ongeluk ('papa heeft een vriendinnetje mama') en toen we naar de post reden maakte ze uit eigen beweging de achterbank zorgvuldig leeg ('mag Lisa tussen jullie komen zitten ?'). 'Waar woont Lisa nu papa ?'. "We zijn er," en ik trok het postgebouw in om er even later met een doos weer uit te komen. 'Zit Lisa in een doos papa ?'. "Ja kijk maar", en de (genezen) oogjes gingen ver open toen Lisa eindelijk uit de doos mocht. Dit is ook een leuke manier om uit de doos te komen. (opgepast soms is het leuker NIET te weten hoe iets werkt).
Papa's nieuwste (dik 50 jaar oude, plastieken) ukulele. Alle ukuleles krijgen een meisjesnaam, en als de ukulele Lisa op haar hoofd heeft staan is het gek om er een andere naam voor te verzinnen (anders was het misschien Lieselot geweest). Lisa komt uit Amerika en papa mag met haar spelen. Thanks Ron. This is 'a quick spin' for you to see that she arrived well : (she's) On the road again, originally by the Memphis jug band but very nicely performed by Max & Veronica on the last ukulelefestival, (un)fortunately only recorded in the memories of the happy few that were there. There are many versions for the lyrics of this song with varying political correctnessnessness, therefore (and for some other reasons) I will not sing along, any of them ;-)
13 comments:
Hou je ijsmachine maar klaar voor de tamme kastanjes dit najaar; daar kan je onwaarschijnlijk lekker ijs mee maken.
serieus ? als ze mij op één mono-dieet mogen zetten dan zijn het kastanjes (noten in het algemeen maar kastanjes in het bijzonder). De hazelnoten knipogen ook al elke dag, mmm, echt nutella ijs...
Mijn eerste jaar als tomatenkweker leverde tot nu toe één waarschijnlijk-blijver (Gold nugget) op, drie wijkers (Carovita, Chocolate - prachtig donker van kleur, maar waterig en smakeloos - en Red Cherry) en één 'die zaai ik misschien wel opnieuw' (voortzaaien uit de 'Me Tarzan'-hybrides van Lieven David).
Maar een bezoekje aan diezelfde Lieven leverde mij een hele berg 'keukenrolpapiertjes met tomatenzaadjes' op van de rassen uit zijn serre die ons het meest bevielen (met Black and Red Boar en Brandywine als absolute toppers)
Van (verre buurman) Lieven heb ik ook één blijvertje geadopteerd, de Rose Quartz. Het is vooral Amerikaan David die me elk jaar weer een paar dozijn 'try-them-outs' bezorgd. Maar aan dit tempo staan er straks 42 blijvers ;-)
Smaak is goesting natuurlijk, keuze is er in elk geval genoeg. Het enige waar ik niet mee overweg kan zijn de melige tomaten (zoals Reisetomate vorig jaar) maar die voeden de tomatensoep/saus evengoed...
Om nog een beetje in de sfeer te blijven : tomatensorbet, ook een aanrader. Als je liefhebber bent van de tomaat dan is elk lepel een geconcentreerd tomatenbommetje.
en inderdaad, alle Brandywines (zo een beetje de Janssens van de tomatentelefoonboek) zijn goed ;-)
Van die tomatenkweekkennis snap ik feitelijk totaal niets, maar die rat ziet er zowaar lief uit en dat ijs klinkt superlekker. En hebben jullie allemaal een ijs-machine ofzo? Zeg niet dat je dan óók nog een broodbakmachine hebt?
Hey,
Is de prune noire hetzelfde als de Black plum? Van uitzicht zien ze er in elk geval hetzelfde uit.
Ik heb de black plum staan maar bij mij zijn deze eerder droog dus zeker geen blijvers.
@Tom, ik dacht van niet ...
maar om helemaal zeker te zijn zou ik mijn "dorpshoofden" eens moeten aanspreken ;-) want ik heb zelf
geen kopij van de Seed Savers Yearbook liggen. tatianastomatobase.com is ook altijd een goede bron maar daar vind ik prune noire (originele bron semailles, al bijna 9 jaar uit hetzelfde zakje) niet terug, maar bijvoorbeeld wel een 'black mavr' die op 't zicht voor de andere twee zou kunnen doorgaan...
Een andere klassieker is 'Yellow pear' waar er onder liefhebbers een vrij grote consensus bestaat dat die niet te vreten is (ook droog), en dat je (omdat die peertjes toch zo schatttig zijn ?) dan beter 'Yellow submarine' kan proberen. Ik heb al zoveel ananassen zien passeren(ook niet mijn favorieten wegens te gewrongen met teveel 'catfacing' en te vaak vergroeid rond het steleke en dus lastig te plukken), dat ik daar ook al lang niet meer weet wie nu nog familie is en wie niet (meer).
Ik weet dat sommige peperexperten wel eens het DNA durven (laten) uitvoeren als er een twijfelgevalletje bestaat (om op dat niveau te mogen meeruilen moet je bijna een garantiebewijs van echtheid meesturen). Het zal waarschijnlijk helpen als je dan ergens op een faculteit biowetenschappen zit (elk jaar weer nieuwe thesisonderwerpen verzinnen het is een opgave). Wij zullen het maar op de smaak houden zeker ;-)
Als je wil kan ik je wel wat zaden sturen van de 'prune noire', dan kan je volgend jaar zelf de vergelijking maken.
@onderdeappelboom, ik dacht van wel ;-)
Van die tomatenkweekkennis : ik dacht te hebben begrepen dat de stroom van boven naar beneden (suikers van de bladeren) op een bepaald moment 'verzegeld' wordt. Vanaf dat moment komt er alleen nog water bij in de vrucht (en er ook niet meer uit). Te lang laten rijpen aan de tros geeft dus alleen maar grotere vruchten met eenzelfde suikergehalte (wegens aanvoer gestopt), en meer vocht betekent meer kans op barsten (en die zijn toch lelijk). Heel dat 'trosgerijpte tomaten'-gebeuren is als je het mij vraagt ook alleen maar een marketingdingetje denk ik. Ik denk niet dat volledig afgerijpte tomaten de transportcyclus heelhuids en bijtijds zouden overleven om met dezelfde blos op de wangen in de rekken te gaan liggen. Vrijdag helaas een reportage over tomaten gemist op BBC (nog net 5 minuten voor de opname van Gardeners World) en daar werden de tomaten ook half rijp geplukt door de bio-boer.
De samenvatting van de samenvatting : laten hangen van tomaten tot rijp-voor-talloor hoeft niet. Zo'n barst is trouwens niet zo heel erg, we moeten onze tomaten tenslotte niet proberen te verkopen aan de kritische consument die alleen 'spotless' en 'spotgoedkoop' wil ...
Ik ben zeker geïntresseerd in enkele zaden van de prune noir maar ook van enkele van je andere soorten :D
Ik kan er wel weinig tegenover zetten om te ruilen want ben nog maar het eerste jaar bezig met tomaten en heb maar 3 soorten staan.
En opsturen is niet nodig want ik kom geregeld in Gelrode om fruit te kopen.
ah maar dan moet je maar eens langskomen he Tom. stuur maar een mailke naar the666geweetwel bij hotmail punkt kom, maar dan een beetje juister en in één stuk ;-)
dan spreken we wel eens af en rommelen we eens door de zadendoos en/of plukken we ne keer door de serre (verser kan je de zaden niet krijgen, en smakelijker ook niet).
Tom, het 'opper-dorpshoofd' (Carolyn) heeft gesproken. Ze kende prune noire nog niet (de andere 666 trillioen soorten kent ze vermoed ik wel uit het hoofd), en vond deze soort ook niet terug in de seed saver listings. Dat maakte haar zo mogelijk nog nieuwsgieriger, en in haar Europese bronnen vond ze wel verwijzingen naar prune noire en nog een paar andere prune kleuren terug dus misschien bestaat er toch een parallel (verschillend) circuit.
Ze bevestigde eveneens dat meligheid niet echt gebonden is aan de soort, meer aan de (weers)omstandigheden.
Volgens vreeken.nl zijn prune noir en black plum dezelfde en ik heb het zaad bij hen gekocht.
Als de meligheid van de weersomstandigheden afhangt waarom zijn mijn andere tomaten (black berry en Brandywine dan niet melig?)
Mogelijks zijn de zaden niet geheeld soortvast want ik heb gehoord dat dit ook mogelijk is.
Tom, die Vreeken ken ik alleen van naam maar het is denk ik ook 'maar' een handelaar die zaden aankoopt en verkoopt. Daar bedoel ik niks mis mee, maar tussen de paarse korenbloemen (Centaurea) die ik onlangs van zo'n zaadhuis kocht kwamen er toch ook wat flauw lila bloemen uit datzelfde zakje, het blijven ook 'maar' zaadjes. Naamsverwarring bij het labelen, verdwaalde zaadjes bij het verpakken,... Niet iedereen is even begaan met de 'juiste' naamgeving van een ras, dat bewijzen de vele synoniemen, maar evengoed de variëteiten die bijna naamloos door het leven moeten gaan. Laten we het er op houden dat mijn prune noire in elk geval van een andere bron komt, ik kan met de gegevens waarover ik nu beschik niet definitief uitmaken of het synoniemen of varianten zijn. Guy De Kinder, een andere verzamelaar lijst ze ook apart op in zijn verzameling (http://users.telenet.be/guy.de.kinder/vakartikels/tomaten/tomaten_en.htm), maar dat is dus 'slechts' een bijkomende bron, daarom geen referentie. 'Mijn' prune noire heeft me in al die jaren nog niet echt teleurgesteld (noch qua smaak, noch qua opbrengst) maar je hoort me evenmin zeggen dat het de beste uit de serre is (wat sowieso subjectief is).
Om nog ruimte te laten voor interpretatie op de verklaring van (nochtans) über-tomato-guru Carolyn had ik 'weer' tussen haakjes gezet. Maar het is niet ondenkbaar dat bepaalde weersomstandigheden een andere invloed kunnen hebben op verschillende rassen, op een verschillende plaats in de serre, op een specifiek moment in ontwikkeling, ... net zoals al die factoren bij mensen op een verschillende manier kunnen bijdragen tot het al dan niet manifesteren van een kwaal. Watergift is nog zo'n factor die bijvoorbeeld voor neusrot van belang schijnt te zijn (in de calcium huishouding). Ik geef nochtans zeer regelmatig en afgemeten water en toch had ik dit jaar één ras met tijdelijk neusrot en 41 zonder. Laten we het er voorlopig op houden dat het niet echt duidelijk is waarom tomaten melig worden, idiopatische meligheid zou dat dan in medische termen heten, "van zijn eigen". Lange leve de variabiliteit (letterlijk en figuurlijk).
Soortvastheid is altijd een lastige. Daar moet ik misschien maar eens een apart berichtje over doen ;-)
Als je deze of andere zaden wil proberen (of gewoon dorst hebt van het fruit kopen en eens een pint wilt komen drinken) ben je nog altijd even welkom ;-)
Post a Comment