Nog even en 't scholeke gaat weer beginnen.
Ook voor papa. Niet meer bij Comedy Cup Syntra Haasrode (de afvallers editie :'wat u gelukkig niet moest zien op TV'), hun groene opleiding was platter dan magere plattekaas aangelengd met slootwater, daar heb ik definitief (en met plezier) de pries uitgetrokken, wel twee jaar van mijn leven verkwist maar kom er zijn ergere dingen. Nee doe mij maar CVO Heusden-Zolder dit jaar, met uitnodigende borders rond de parking en een serre/plantenkamer met verschillende tomatenrassen voor de deur, daar klopt het groene blijkbaar zonder ondersteunende pasmaker. (Jette blijft een optie)
Dus de grote vakantie loopt op haar laatste benen. Volgens recent onderzoek zit het vakantiegevoel er voor de meeste mensen amper twee dagen na hun vakantie alweer op. Jammer maar helaas niet hier, (nee oh nee oh niet met mij, nee oh nee nee neeeej) want wij hebben de verleng-je-vakantie technieken stilaan onder de knie. Akkoord, ik had ook een volle mailbox (bwa) en mijn werk blijft tijdens mijn afwezigheid ook geduldig liggen wachten tot ik terug ben maar daar zijn ook technieken voor.
De hectoliters Chianti zijn ondertussen geleidelijk ontwend met gelijke hoeveelheden Franse wijn, huisbereide ijsjes knipogen naar de betere gelaterias (of zijn het toch die pepers), en de multicolore capreses della casa zijn eigenlijk beter dan in Italië, eerlijk is eerlijk.
Toen ik vanmorgen uit het raam keek moest ik plots terugdenken aan die avond dat ik tot aan mijn oksels in een Toscaans zonnebloemveld stond ...
De olijfbomen zijn wel vervangen door de Vlaamse variant (Salix alba) en het kasteel staat op de voorgrond maar ik zat toch weer even 1500km naast mijn boterham met banaan (en bruine -kinnekes- suiker, ahja).
Speaking of which ... Ik stond op het punt die banaan open te breken en toen schoot me ineens de truuk met de banaan te binnen. Ik had eens een filmpje gezien hoe een aap een banaan opent (learn from the experts), en dat moest ik toch maar eens even uitproberen ... wat een behoorlijk emotioneel moment werd. Op iets van één seconde figuurlijk maar ook een beetje letterlijk (belachelijk) aan den lijve ondervinden dat je iets al 35 jaar (belachelijk) verkeerd doet (belachelijk!). Dat komt aan.
In de categorie "must try this at home" : hoe open ik (poepsimpel) een banaan. Neem de banaan vast zoals een balpen en druk met je duim op het 'topje' (laat die steel dus maar voor wat hij is, steel is de onderkant, altijd al geweest, ook aan de plant alleen wij mensapen hebben daar een ander gedacht over) : klaar. Troost u, een gemiddelde aap opent een balpen waarschijnlijk ook door hem te breken...
Als het niet echt duidelijk was ('t is ook behoorlijk complex zo met twee uiteinden en al) : een filmpje. Bij de eerste banaan die je tegenkomt uitproberen (maar hou er dus rekening mee dat je je even ongemakkelijk gaat voelen), en ook wel meteen uitproberen want voor je het weet zijn we weer een paar generaties verder op de oude manier.
Er is een variant (voor de tusseninaap waarschijnlijk) : open het topje als een zakje chips
Nog een variant zoals een collega-aap op het werk het schijnt te doen (verder dan de filmaap van Dirty Harry zal zijn stamboom niet geraken ;-)).
En er kwam ook meteen reactie van de gorillagemeenschap, "dat dat niet klopte van die apen", maar dat zijn ook een beetje zoals wij, eigenaardige apen.
En als we dan toch aan het goochelen zijn met bananen : zo maak je de enige "echte" bananasplit .
Een voordeel van het knopje is ook dat 'de draadjes' zo beter aan de pel blijven hangen en niet aan de banaan, de steel is verder een handig handvat om de banaan vast te houden (want is nu de 'onderkant') en het laatste stukje banaan komt er gemakkelijker uit ... meester Darwin, hoe is dit kunnen gebeuren ??? Ik weet het antwoord wel, we zijn popjes in de poppenkast van Aliens, en dit is gewoon Alien-humor, net zoals zelfknopende touwen/kabels/tuinslangen (waarom moet iemand zijn veters leren knoppen, ik heb geen enkele verlengkabel waar niet "vanzelf" knopen in komen), of vanzelf-vastlopende touwen/kabels/tuinslangen (net achter dat ene steentje een zandkorrel eigenlijk, of een takje, of achter een emmer die eigenlijk nooit in de weg stond) ... komaan je hebt toch ook nooit geloofd dat dat gewoon de wetten van de fysica zijn ?
5 comments:
Soms klinkt deze blog alsof jullie een restaurant zijn, en dan nog één waar wij graag aan tafel zouden schuiven :-) Als op de dessertkaart 'banaan op aapse wijze' verschijnt, vermoed ik dat het ook bij kinderen een hit wordt :-) (Misschien dit topic toch beter 16+ maken; ik denk dat er deze avond aan vele huistafels heel wat bananen door het luchtruim floepen (of was dat dan die ufo waarover je het had?)
ik ga dat toch ook eens proberen, zo een banaan openen op aapse wijze (maar dan niet façon-gorille)
@appelboom : nog niet (zeg nooit nooit) maar dat wil niet zeggen dat jullie je beentjes niet nu al onder onze tafel mogen schuiven, altijd welgekomen en zo goed mogelijk gesoigneerd ;-)
't Is een heel vriendelijk voorstel, maar aangezien ik nauwelijks op blogontmoetingen durf verschijnen, stel ik voor dat ik mijn voeten maar gewoon onder mijn eigen tafel schuif (alwaar ook steeds goed gesoigneerd :-) )
ochgodja, de truuk met de kruiwagen was dat zeker ;-) ik was toen net te laat, ik had hem ook maar 'van horen zeggen' ...
Post a Comment