hoera, er is er eentje jarig ...

en op zijn verjaardag kwam papa zijn zoneke helpen. Meteen het dak op om de berkenzaailing achter de schouw weg te halen (Gelrodens' slechtste gevelwerker had nogal wat puin achtergelaten op het dak waar het pioniersgewas bij uitstek bodem vond om te groeien - de pas gerenoveerde dakgoot lag trouwens ook vol met zijn troep dus die hebben we ook maar schoongemaakt). Maar wat er eigenlijk echt op de agenda stond was het waterdicht maken van het groendak op het d(r)uivenkot. EPDM is op deze bescheiden oppervlakte (3x4m) toch al redelijk lomp en onhandig dus met twee zijn leek me een minimum. Ik dacht er goed aan te doen naden en dergelijke nog wat af te kitten met silicone voor de middagpauze. Na het middageten was die helaas nog niet droog en niet veel later leek het hellende dak wel ingesmeerd met vet en verdacht veel op Garmisch-Partenkirchen (de bekende schansspringarena op nieuwjaarsdag, en naast forel in botersaus en de Volks-wagen Kever een onschuldig wistjedatje van Dolfke). Een paar uur later lag er een perfect afwaterend en nu dus ook waterdicht dak; de moeilijkste fase van het groendak is daarmee achter de rug - met een bovengemiddeld resultaat trouwens, niet slecht dus voor een eerste keer. Half april het vervolg want het is te laat om nog stekken te zetten.

Zaterdag ging ik 'efkens' met Rosemarie nog wat plantjes uitzetten (een Sedum spectabile die wel lijkt op te lichten in het donker, nog wat witte viooltjes en een Helleborus waarvan pot en label elkaars kleur weer tegenspreken - hebben we er een rode bij of nog maar eens een witte ?). 'Efkens' kwam ongeveer overeen met de tijdsduur tussen het opnemen van de spade en het botte contact op alweer een goed verstopte zandsteenklomp. Na een uurtje graven had ik er weer een stuk of tien extra. Streekeigen (en gratis) basismateriaal voor een 'alpine garden' tussen de twee tijdelijke keermuurtjes in de bocht. En terwijl het onderste niveau zich nu spontaan voltrokken had, moest ik 'snel' een oplossing hebben voor het volgende niveau, en van die wilgenhekjes leken me wel geschikt. Helaas (of misschien gelukkig) waren die kleine vlechtwerkjes duur en slecht afgewerkt. Dan maar de 'cheap charlie' manier, en na een half uurtje knutselen had ik 8 meter degelijk vlechtwerk voor 40 euro. Het voordeel van de doe-het-dan-maar-zelf techniek was dat ik de tenen zeer dicht op elkaar kon drukken en de hekjes zo compact werden dat je ze bijna zonder worteldoek kon gebruiken. Ik ging tevreden slapen.



(Hopelijk heb je niet teveel op de rommel gelet). Af en toe krijg ik het in mijn hoofd om de kiezel te wassen. Na een tijdje lopen ze namelijk goed vol met aarde en andere rotzooi (haal maar eens de verkeerde gevelwerker in huis). De standaaard oplossing voor dit probleem is om er dan maar een nieuw laagje kiezel over te gooien maar ik ben om een heleboel redenen niet zo te vinden voor die oplossing (niet in het minst omdat het niets oplost). Gelukkig ligt er antiworteldoek onder de kiezel en is het relatief gemakkelijk (maar niet heel gemakkelijk) om hem af te graven. Dan komt mijn all-round bedressort weer tussen met aan de ene kant de kiezel en aan de andere kant het puin. Ik zeg niet dat iedereen het zo moet doen, en ik kom het voor geen enkele prijs bij iemand anders doen maar voor mij werkt het. Eén regenbeurt later heb je een als-nieuw kiezelpad. Ik was bijna klaar maar toen kreeg ik het weer in mijn hoofd om nog eens een boompje te planten en zo staat er ondertussen een Morus nigra bij de boompaal die al een paar jaar in het gazon staat te wachten op gezelschap. Lekker gezelschap...