Kalk gehaald, niet om de tuinschetsen op over te brengen (want die liggen al een tijdje in voorlopig-definitieve digitale verf, de toekomst zal uitwijzen of dat een slimme zet was), maar zeewierkalk voor de tuin.
Het wordt dus weer tijd om aan de najaarsbekalking te denken. Bekalken in het najaar zou beter zijn dan in het voorjaar omdat de kalk dan langer de tijd heeft om zich homogeen over de bodem te verdelen zodat het optimaal aanwezig is wanneer de planten het terug nodig hebben. Van de andere kant hoef je dan in het voorjaar niet meer mee te doen aan die eindeloze discussies of uw voorjaarsbemesting nu wel of niet uw voorjaarsbekalking teniet doet wanneer die twee te snel op elkaar volgen.
"Waarom zou ik kalken, moeder natuur kalkt toch ook niet?" hoor ik je denken. De bodem heeft altijd de neiging om te verzuren : planten trekken stoffen uit de bodem, zure regen (al dat zuur zweet van al die zure mensen), chemische bemesting voor wie nog altijd niet beter weet, ... Moeder natuur heeft echter haar eigen 'verdedingingsmechanismen' tegen die verzuring : haar gelaagdheid en de cyclus waaraan al die lagen meewerken. Niet alle zure regen valt rechtstreeks op de bodem (een deel komt er zelfs nooit terecht), bomenlaag, struiklaag, kruidlaag en strooisellaag geven af en toe wat materiaal terug aan de bodem (in koor : "compost is goed voor alles"). Op een klassiek onderhouden gazon helpen we de natuur op geen enkele manier : alle zure regen bereikt de bodem, naast gras is er weinig te vinden en grassnippers en een verdwaald blad worden zo snel mogelijk afgevoerd. Zandbodems moet je zeker in de gaten houden want die verzuren van nature meer.
De meeste planten voelen zich in hun nopjes op hun topjes op een licht zure tot neutrale grond (afhankelijk van de grondsoort). In de grafiek zie je dat sommige stoffen moeilijker worden opgenomen door de plant als de grond te zuur of te basisch wordt. Voor je dus extra (specifiek) bemest (zal maar magnesium strooien want alleen de nerven zien nog groen, zal maar calcium strooien want ik heb neusrot op de tomaten) moet je je misschien eens afvragen of de zuurtegraad van de bodem wel ok is, en of de (al aanwezige) voedingsstoffen wel vlot opgenomen kunnen worden.
Kalk maakt de grond ook kruimeliger en activeert het bodemleven. Maar pas op : "trop is teveel".
Ook nog wat knoflook en witte plantui meegebracht; want die hadden eigenlijk al lang de grond in gemogen, het kwam er (weer) niet van. Niet te lang meer treuzelen, al was het maar omdat de gewone ui bij Aveve al (weer) lag te rotten (zou dat zo moeilijk zijn om die 'vers' te houden?). Moet nog op zoek naar bloembollen voor onder de leiperen; want het duurt niet meer lang voor ook die naar hun definitieve plaats mogen (eindelijk).
Ondertussen wacht ik nog altijd op de eerste duidelijke molshoop in mijn tuin voorlopig zie ik ze net naast de afscheiding boven komen, wat ik misschien nog erger vind want het is duidelijk mijn prachtige zwarte grond die ze daar opduwen.
Er ligt een mooie hoop compost op me te wachten. De compostboer in Herent had eigenlijk geen compost meer (einde sezoen) maar kon me toch nog plezieren met een ladinkje jonge compost, voldoende rijp om er grond mee af te dekken.
No comments:
Post a Comment