xeros

Vlinders halen de kranten : "Weinig vlinders ondanks het goede weer". Ik heb er ook nog niet bijzonder veel gezien nee. Ik heb ook al  een paar jaren weinig last van dazen (dazerik) maar daar klaagt niemand over, ook ik niet trouwens.

Het water in de tuin is in elk geval welgekomen en de eerstvolgende dagen is het weer niet meer zo broeierig dus kunnen de dahliastekken en de nasturtiums, de planten uit bokrijk en misschien nog wat van de éénjarigen de grond in, nu met overlevingskansen. Het had vroeger ook al gekund maar dan moest je bijna met je gietertje kamperen naast de jonge plantjes en daar doe ik niet aan mee. Misschien moeten we ons toch maar verdiepen in xeriscaping als ons klimaat maar blijft opwarmen. Tuinen ontwerpen die geen extra irrigatie vereisen  (zonder dat het op een cactus- of rotstuin, kiezelpad of klinkerplein hoeft te lijken). Xeros (grieks voor droog) + landscaping soms  ook xeroscaping of zeroscaping genoemd. Planten kiezen die minder droogtegevoelig zijn is uiteraard een belangrijk onderdeel maar ook  het verzamelen van water en efficiënte irrigatie, kleinere gazons, groeperen van planten naargelang hun dorstigheid, mulch en  bodemverbeteraars en de correcte onderhoudstechnieken (regelmatig hakken = minder water geven, minder vormsnoeien, minder 'vetmesten',  onkruidcontrole,..) zijn basisprincipes bij xeriscaping. Op zich geen wereldschokkende dingen, permaculturisten zullen roepen : "dat  doen wij al jaren zo". Ik ben dan wel geen permaculturist maar ik probeer er toch ook zelf een punt van te maken om geen drinkwater te  verspillen aan de tuin. Een regenwaterton en een ouderwetse handpomp zitten in mijn dagelijkse tuinfitnessroutine. Het gazon krijgt  sowieso geen extra water, potplanten moet je wel in de gaten houden want de uitdroging loert daar continu om het hoekje.
In de moestuin ben ik sowieso gierig met water. Gierig in de brede zin van het woord. Ik giet weinig en als ik giet is het vaak met gier  (brandnetel-, rababer-,...). De tomaten krijgen maar één keer in de week water, lijkt voor de meeste tuiniers belachelijk weinig, voor een enkeling nog waanzinnig veel. Minder gieten komt daar de smaak zelfs ten goede (zegt men). Sommige mensen spelen graag virtuele managerspelletjes  (voetbalmanager en van die ondingen) maar als je wil komen er wel wat resourcemanagementstrategiën kijken bij het tuinieren.

We hebben nog wat solarlampjes ingedaan om de oprit en een pad wat in de LED-verf te zetten (heb altijd al een eigen landingsbaan gewild). Ik ben nog op zoek naar wat solarpompjes om wat waterelementen in de tuin te brengen, nog geen (zwem)vijver uiteraard want de kleintjes hebben hun zwembrevet 100m (en 25m gekleed zwemmen - brevet A?) nog niet gehaald. Helaas zijn de meeste fontein- of waterlooppompen op zonneënergie nog vrij duur (als je het water hoger dan 30cm wil krijgen alleszins) maar ik heb wel iets op het oog ... net zoals ik enkele ('vervuilende' tweetakt) Vespa's op het oog heb (iedereen heeft recht op een zonde op tijd en stond). Het is ondertussen al een oud gadget maar ik heb toch nog altijd geen solar bikinis gezien.
In de auto steken al wat grondstoffen om enkele technische concepten voor de balustrade van het dakterras uit te proberen. De zomer komt met rasse schreden dichterbij en die balustrade moet er nu maar eens eindelijk van komen.