Het extra stukje voor de aardappelen blootleggen ging vlotter dan verwacht - de grond lag immers afgedekt (met rommel vooral) en is dan een paradijs voor woelmuizen die de grond gratis en voor niets omwoelen. Nog een klein stukje en dan kan het laatste beetje van de aardappelen worden gepoot. Het stukje voor de pompoenen en maïs (met nog wat bonen de 'three sister garden') is wel bewust afgedekt en is op dezelfde manier voorbereid door de tuinkabouters.
Van alle dagen kies ik een regenachtige dag om weer met de fiets naar het werk te rijden. Maar bij elke regendruppel moest ik eraan denken hoe welgekomen dit buitje moest zijn voor de tuin. Het was van korte duur voorlopig maar er komt nog.
De druivelaar begint aardig op gang te komen, als je even je rug hebt gekeerd dan schieten de dieven een pinklang uit; dus hou de dieven in de gaten, ze moeten eruit. Dit jaar bewaar ik enkel de eerste tros het kortst bij de gesteltakken - ik ben ondertussen al gestopt met tellen maar dat laat nog altijd meer dan genoeg trossen over om te eten. Ik heb heel even getwijfeld bij tweede tros die groter was dan de gemiddelde eerste maar je moet bij je principes blijven. Verder volstaan twee à drie bladeren voorbij die eerste tros, de rest mag weg (twijgen zonder tros ook inkorten op een 40cm - een blad of drie).
De jurassic-muggen steken ook weer op volle toeren. Met de bloedverdunners die ik via hun steekbuis heb binnengekregen kan een plattelandskliniekske waarschijnlijk heel de afdeling hart- en vaatziekten behandelen. Maar erger nog vind ik die onnutig kleine vliegjes (echt belachelijk klein) die bijten als een hondsdolle pitbull (echt verschrikkelijk hard). Als iemand de naam kent van die hooligans dan had ik het graag geweten dan weet ik tenminste waarop ik moet vloeken.
De bontbladige Euonymus fortunei ('Emerald Gaiety' ? 'Harlequin' ?) is al voor een deel gescheurd en gestekt. Met wat stekpoeder en later wat watergeven met een beendermeelsapje komt dat wel in orde. Beendermeel stimuleert de wortelgroei daar de fosfor die erin zit (N en P). Trouwe lezers kennen het gezegde al : "There a lot of P in pee" maar dat 'sapje' (altijd verdund weliswaar) is niet echt geschikt voor binnenshuis gebruik. Misschien moet ik ook eens een wilgensapje gebruiken, auxine is een hormoon dat in wilg (Salix) zit waardoor het zo gemakkelijk te stekken is (stimuleert wortelvorming). Voor men stekpoeder had gebruikte men dit nogal eens om het bewortelen te bevorderen. Ik heb eens horen zeggen dat 'gewoon' talkpoeder, krijtstof, turn/klimkalk,... (allemaal goedkoper dan stekpoeder) ook goed te gebruiken zijn als stekhulp doordat ze ervoor zorgen dat de wond mooi uitdroogt en niet rot. Ik zal eraan denken als mijn potje(s) leeg zijn.
De druivelaarstekjes van bij meester Wim zijn nu zeker vertrokken, er werden al mooie witte worteltjes gesignaleerd. Als het goed is heb ik 8 stuks uit twee stukjes "afval". Even leek het fout te gaan toen ik ze wat bruut in de zon had gezet (kweekkast leeggemaakt voor de nieuwe stekken) maar dat had ik gelukkig snel genoeg in de mot. Kleine plantjes worden groot. De Nasturtiums palmen in de keuken heel de kast in (etalagekweekkast van ikea) en sommigen staan zelfs al in bloei (ongelooflijk te weten dat ze in een schamel hoopje grond staan van misschien 5 cm diep). Soms lijkt ons huisje wel een plantenkwekerij.
No comments:
Post a Comment