Een zeer praktische kalender voor de tuin, is nog steeds die van Velt, die zelfs al een beetje rekening houdt met de tuingrond, maar je kan ook gewoon naar de natuur kijken. Wanneer de blaadjes van de sering (Syringa vulgaris) ongeveer zo groot als muizeoortjes zijn, zou de grond met een redelijke zekerheid voldoende warm zijn voor de eerste erwten, en die is hier ondertussen al verder doorgeschoten dus ... (nu de nattigheid nog want te snel bewerken heeft weinig zin).
Over de haag kijken bij de wat oudere lokale moestuinders werkt natuurlijk ook altijd, maar als die straks gaan serviceflatten dan kijkt de jongere tuinyup wel ineens over jouw haag mee en dan kan je die jongere generatie maar beter niet teleurstellen.
creative commons : Karelj
In de meeste moestuinen is er dus al erwstige bedrijvigheid (bonen nog niet, die leggen bij de minste vries het loodje - een hulplijn daar is dat bonen de maand mei niet mogen zien). Ui-setjes kunnen ook de grond in maar het lokale aanbod nettekes is weer zo rot (ik begrijp daar dus niets van) dat ik dit jaar misschien alle uien maar zelf ga zaaien. Of volgend jaar de setjes van de speciaalzaken over de plas maar eens proberen, zoals de look (geweldige kwaliteit was dat). Maar nee kijk, op de eerste plantenmarkt van het jaar in de tuinen van Hoegaarden stond ons Yo, en die had prima plantgoed bij. Voortaan maken we met de wesp bij de eerste mooie lentedag een uitje richting Sint-Katherina-Lombeek voor de uitjes (en de patatjes,...) maar dan niet zo en al zeker niet zo.
De aardbeiperken verder opruimen, paar rijtjes patatjes in de grond leggen, graskammen, radijs, vroege wortel, sla in de serre (maar dan moet die eerst verhuizen dus "de verhuisploeg" bestellen), koude bak/voorzaai perkje klaarmaken, prei, biet, ... het leven van een weekendtuinder is hard maar ...
opgeschud staat netjes ...
... want toen was de grond (grotendeels) droog genoeg om bewerkt te worden. Een eerste thuiswedstrijd voor mijn nibbi 519 "traktor-op-2-wielen" in de nieuwe borders waarvan ik voor de winter de zoden (met de hand, diep) onderspitte. En ik moet dan wel een masochist zonder gevoel in de leden zijn als ik de moestuinvakken die nog onder het karton lagen ook niet even liet verpulveren.
Slechts een dik half uur later waren die ook allemaal (perfect) rul gelegd en dat brengt de no-digg gardener in mij wel aan het twijfelen moet ik zeggen want zelfs op de bijna onkruidvrije kartonlasagne-perken had ik daar met de spitvork toch weer een paar dagen moeten op wroeten.
Zelfs/ook met de frees blijken de winterbedden een enorm verschil te maken dus het is voorlopig definitief dat we vanaf nu alles voor de winter netjes op ruggen achterlaten... probeer het ook, ge gaat verschieten !
6 comments:
Aha ook een frees gekocht!? 'T scheelt idd een pak werk, spijtig van het lawaat!!!
ik spaar voor een kleine traktor! ;-)
Maar euhm, 'op ruggen' hoe is dat eigenlijk? Alles op een lange bult geharkt of nog iets anders? De onkruidweelde valt hier bijzonder goed mee, een klein uurtje wieden per bedje en het ligt er alweer pico bello bij.
er zijn er die dat netjes uitmeten (40 greppel 20 diep, 120 bult, schuine kanten,...), en direkt verse mest dan wel kalk voorzien en van die dingen. bij mij gaat het er gewoon om dat de bedden goed moeten kunnen ontwateren dus een smal greppelke rondomrond en dan in de breedte van het vak een wat diepere greppel (ongeveer 1 à 2 schoppen breed en één diep), de grond uit twee greppels tussenin op een rug (niet te netjes, laat de vries zijn werk maar doen, en de kanten niet te recht anders kunt ge een paar weken later al opnieuw beginnen en dan is het meestal al niet meer de moment). De grond ligt dus direkt 2 spades hoger dan de greppels zonder al te veel grondverzet (want je wil natuurlijk de goede grond vanboven houden). En dus inderdaad ongeveer 40/20 voor de greppel en 120 voor de bult ;-)
De grond is in het voorjaar veel droger en 'fijner' dan die van een vlak bed, hier (waar het water in de winter bijna uit de grond spuit) is het bijna van te moetes. Zonder mini-ruggetjes zou ik er niet aan moeten denken om look over de winter te zetten.
de traktor/frees is een soortement surrogaat erfstuk geworden. De 'ba' had me zijne Porsche (traktor) belooft maar die was ineens verdwenen nog voor zijn potteke toe was, maar buiten blinken op de jaarlijkse traktorstoet in 't dorp had ik daar weinig mee kunnen doen op mijn bescheiden "erf", eerlijk is eerlijk. De nibbi heeft met zijn kar ook veel baankilometers gedaan eigenlijk maar tussen de Bulldogs zou het op z'n Frans toch maar een onnozel zicht zijn, maar een krachtig beestje in nieuwere staat dan bijvoorbeeld den deze, dus ik blijf het nog even nen traktor noemen ;-)
en de muziek valt nog wel mee eigenlijk ;-) ik moet al bijna geen gras niemeer af doen tegenwoordig ... dat scheelt
Heel leuk, die tuinkalender, ik kende em nog niet!
Dat jij met al dat moestuinwerk nog tijd hebt om die waanzinnige filmpjes op te duiken..:-)))))))))))))
bedankt voor de uitleg, ik knoop het in mijn oren voor volgende winter.
Post a Comment