ik is in zijn nopjes ...

... heb je gezien hoe hij met z'n (pretty expensive looking) zevenmijlslaarzen weer letterlijk zeven mijlen per pas aflegde in z'n eigen tuintje ?? Monty, aka my garden guru, is back !! Rondleiding bij hem thuis dus, waar het nieuwe seizoen blijkbaar gedraaid zal worden. Hij vond het altijd al jammer om in de "tv-tuin" te moeten werken, waar de geur van de aangelegen autoparking nog een beetje overheenhing. "Die zijn allemaal 18 jaar geleden gestekt, hier, hier en hier liggen mijn (overleden) honden, daar is de moestuin, dit is mijn serre, ...", grijpt één van zijn dozijn felcos-aan-een-haakje en gaat aan de slag.

En dan vliegt een mens met nog meer goesting zelf het weekend en den hof in. (Moes)tuinfitness. De compost is geoogst, de rest weer doorsgeschoven (volgende bak was eigenlijk ook quasi 'rijp'). Voor de composteerder is het dan een compliment wanneer een toevallige voorbijganger zegt : "ik heb dat ook maar bij mij zit er zoveel zand niet in!". Zeker als je weet dat er geen zand in de composthoop gaat, en het "zand" dus niet meer is dan het perfecte eindprodukt zelf. "Vroeger" sloop er wel al eens zand in de compost wanneer ik de bodem van de bak voorbijgroef, maar sinds er dikke drainagelagen op de bodem liggen (al het grof materiaal na het ziften) is je compost niet alleen nooit nog te nat maar weet je dus ook wanneer je mag stoppen met graven. Het kippenhok is daarmee ook weer proper genoeg om er een Alys Fowlerke in te doen (die jammer en helaas blijkbaar niet meer mag meespelen in GW, Carol gelukkig nog wel).

De tuinbonen en de schorseneren liggen in de grond. Voor die laatste schrijft Velt wat later voor, van Franz (die andere tuinbijbel) mag het zelfs nog wat vroeger maar in elk geval voor half maart (zakje zaad geeft maart en april aan om te zaaien dus het lijkt toch toegestaan). Vroeger zaaien geeft kans op doorschieters, later geeft een magere opbrengst (of als je echt laat bent, en tweejarig teelt zoals men dat vroeger al eens deed, houtigere stokken). De nieuwe rassen zijn naar 't schijnt wel beter bestand tegen doorschieten (de Va sneed in mijn eerste seizoen de kop van de doorschieters en ... ik had schorseneren - of was dat toen tegen de meeldauw?). Soit, we zetten later op het seizoen nog wel eens een rijtje.
De Cornus alba'ssen van de voortuin werden nog redelijk kortgezet want zowat de halve familie kon blijkbaar stekmateriaal gebruiken, hij had maar niet zo de aandacht moeten trekken naar "zijn eigen" met die mooie helrode takken in de wintertuin (gelukkig is dat snoeien ook net de truuk om de dieprode takken te krijgen). Stekt vlot in elk geval, de vlechtwerkjes die ik een paar geleden had gemaakt om wat planten te ondersteunen waren bijna allemaal vanzelf geworteld ("en eigenlijk he," was da niet de "edoeling" zei Bram).
En de tuin is gekalkt, als we er vanuit gaan dat de regen nog altijd zuur is (waarom zou dat ooit nog veranderen) dan kan een beetje onderhoudskalk nooit kwaad.
Als mijn grasmachine niet weigerde in zijn enige versnelling te gaan (rondelleke dat de koppeling vasthield is "kwijt") dan had ik zelfs al een eerste keer over de pelouse gereden. Zal voor volgende week zijn (als ik dat stukje vastkrijg, en een halve dag extra weekend eventueel).

En wat is er dan leuker dan nog eens een kameleon-knutselprojectje uit Gardeners World Magazine (het boekske in tegenstelling tot het programma van de eerste paragraaf - op BBC2/hd op vrijdag avond maar wie moet ik dat nog vertellen ??) van maart 2008 : a caravan of Love voor de plaatselijke Housemartins (deel 1) :



lekker smossen met behangpap, krantenpapier (moeten altijd geen rolletjes zijn) en een ballon. Minstens 5 lagen, nog het gat op de juiste plaats, donker kleurtje, laagje vernis, dak en rugje en klaar is straks deel 2. Of we er ooit een zwaluw logie krijgen is niet zeker maar plezant was het al weer wel.