goed begonnen is half gewonnen ... nondenonde

Het is waarschijnlijk mijn meest vervormde pano ooit (wellicht doordat de draai-as niet door de intredepupil ging zoals Rollin ons vorige week in een privé-audiëntie kwam verklappen - de macroschuif blijkt ook voor panos een handig ding waardoor die weer een trappeke hoger op de buy-a-licious komt te staan) maar de fotoreeks was genomen toen de lente nog in het land was en zoveel zonnige herkansingen zitten er niet meer in de volgende dagen (as if ...).
Waarom ik bij de winterbloeierzeëen die ik maar niet in mijn vensterke gepropt kreeg, niet aan panorama-opnamen gedacht heb begrijp ik nog altijd niet.



Soit. In 180° mijn bijna ideale opstelling. Bijna ideaal want het tocht er nog wat, is de condensator van het nieuwste lichtarmatuur uit de kringloop ondertussen al twee keer ontploft (foei kringloop) en heeft ook de thermostaat van de kweekkast z'n kuren waardoor ik de zaden gisteren wie-weet-al-hoelang bij 6° vond (heb ik me eens kunnen bedwingen om niet elke 5 minuten te gaan zien of de potgrond al beweegt - u kent wellicht het gevoel - en dan heb ik dat weer). Als dat voortekenen zijn voor de rest van het moestuin seizoen dan neem ik beter een ciabatta jaar (braakligging in de moestuin wordt toch onderschat in het rotatieschema).

Het begint er in elk geval wel op een echte plantenkamer te lijken. Stoelen, barkast met borrels, stereo, ... Nieuwe draperieën, niet onbelangrijk om de kamer sneller warm te stoken maar ook om de paarse gloed van het bijlicht wat te verstoppen, je wil toch niet dat de mensen gaan denken dat er daarboven een weedplantage zit (ik wil niet elke week een hele combi op de borrel).

En plantjes uiteraard. In wording toch al. Op de (tijdelijke) werktafel 'de bak' met zaadjes, bakjes met krantenrolletjes en eentje met de duurzame plantlabels van kringloopluxaflexstukjes (niemand koopt die vergeelde luxaflexen nog om ze op te hangen maar ze geven voor die paar euro wel een paar honderd labels, knipknip). Twee zeer handige opkweektools die op het tomatenforum enthousiast worden onthaald : de IKJA bakken (ga bij die zweuden toch eens een percentje moeten lospingelen). Eentje om rondvliegende potgrond te bedwingen (meestal vochtig genoeg zoals hij uit de zak komt maar soms moet je die toch nog een beetje kunnen "verbeteren" met water, zand, vermiculiet,... ) en eentje met een bodempje water, net groot genoeg om een groentenmand vol (kranten)potjes in te laten zakken. In luttele seconden 100 plantjes tegelijk water geven, het kan (heb het ooit nog één voor één gedaan met de injectiespuit omdat je er met een gietertje niet bij kan zonder de planten nat te maken en dat willen we niet laten gebeuren). Van onderuit water geven is meestal beter (helpt ook tegen "de vallende ziekte" bij tomaten, stengelrot). En niet teveel water geven is dan maar een kwestie van op tijd eruit of het bodempje water bij vertrek niet te hoog. Nee die bakken, ik zou het niet anders meer willen (heb er meer dan twee maar twee is al handig). Die injectiespuit gebruik ik ook nog altijd trouwens, om de pas neerge-chopstick-te zaden niet te verdrinken in de kamillethee (thee zoals u weet bevordert het kiemen, en kamille is goed tegen de schimmel). Allemaal facultatief ;-) ieder zijn rituelen.

De schalen voorkiemende patatjes liggen vooraan in de balkonkas weer op een bedje van huiscompost. Ik had vorig jaar de indruk dat de poters op compost mooiere kiemen gaven. De proefopstelling was verre van wetenschappelijk verantwoord (kon ook gewoon liggen aan het feit dat ze hoger in de plantschaal zaten dan de niet-compost'ers en daardoor meer licht kregen ... wat ook de voornaamste reden was waarom ik de compost in de schaal deed, alhoewel ... denk wel dat ik de hoogte redelijk onder controle had tussen de groepen). Je verliest er gelukkig weer niets mee en komkom niet te bescheiden : huiscompost is beter voor alles.

Stenen bloempotten vergroten zeer effectief de effectief verwarmende massa van de kachel (niet dat dat nodig is in die kleine kamer) maar het staat ook beeldig decoratief; tinnen kruisbeelden stonden ook - gezond kitscherig - Beeldig maar daar bleek de kachel net iets te heet voor - mooie blauwe plasjes metaal was wat er van de Heren de volgende ochtend nog restte... (chocostem) nog bloempotten !
En een klein grilplaatje voor een mini-bbq-op-z'n-eentje tussendoor boven op de panoramische Nestor Martin.... tssss tsssss klaar.

Kijk, meer moet dat toch niet zijn ...
Maar nu moet ik er even vandoor (don't you dare say brake a leg, of ge krijgt geen tomaten dit jaar ;-)