Things you can do in the garden this weekend ...

*
*
**
*
Eindelijk.
Een beetje sneeuw.
Met kerstmis dan nog.
Winterprettig allemaal maar,
daarmee moet er ook weer wat gewerkt
worden.

Controleer zeker de voederhuisjes eens, of de vogels er nog wel bijkunnen.



Eigenaars met niet verplaatsbare serre kruien overschotjes sneeuw alvast naar binnen om de grond te spoelen (niet te gierig, er komt nog). Niet verplaatsbare serre-grond wordt niet alleen moe na een tijdje maar stapelt ook vervelende dingen op (zoals zouten) omdat daar doorgaans niet meer water passeert dan wat er uit het gieterke valt. Het smeltwater zal de bodem spoelen waardoor het weer wat langer duurt eer je de serre grond moet verplaatsen, of de serre zelf. Hier wordt ondertussen de drank besteld voor de jaarlijkse serre-dans in het voorjaar. Da's ook goed op tijd zou je denken maar onze brouwer kan die hoeveelheden niet in één keer verwerken; maar dat ligt meer aan de brouwer dan aan de hoeveelheden - echt de waarheid (jammer genoeg).

Voor sommige gemeentes is het strooizout (weer)al op, eens een andere manier om te ontdekken waar de gemeentegrenzen zo ongeveer lopen (schuiven). Ik denk niet dat de budgetten te klein zijn maar dat er teveel werd gestrooid (een handvol sneeuwdagen en de wegen lagen er meestal beter bij dan op een miezerige nazomerdag). Strooi als particulier ook eens wat minder, de bodem, onze wateren en de meeste vogels zullen u dankbaar zijn.

Ga eens langs de struiken, voor sommige is de sneeuwlast zwaar om dragen. Beter voorkomen dan genezen want een tak die uitscheurt duurt soms een eeuwigheid om weer in vorm te geraken. Een tik met de borstel (of de heksenbezem die knutselpapa voor de school had gemaakt) en 't is al in orde.



Tweede kerstdag (boxing day) staat voor vele moestuinders mentaal op de tuinkalender genoteerd als "uien zaaien" (zoals 1 januari staat voor "druivelaars snoeien"). Binnen uiteraard, en dan vooral de speciallekes zoals Kelsae of Ailsa Craig. Morgen mag het verwarmde kastje dus weer in het stopcontact om aan zijn tournee te beginnen (want als de uien klaar zijn, mogen de pepers, en niet zo heel lang erna kunnen we alweer uitkijken naar de tomaten). Morgen begint hier dus het nieuwe tuinjaar !

Maar eerst dus nog heel het gebeuren van kerstmis zelf, en voor wie eigenlijk niet goed meer weet hoe of waarom we ons zo folteren met die dagen, en de versie van de middernachtmis (of die koude stinkende stal in het algemeen) maar niks vindt een opgefriste versie uit de modernen tijd :



Ik moet hierbij spontaan denken aan een zinnetje uit de kerstklassieker van urbanus 'al wie da mij volgen wil zal wreed hard moeten lopen'. Die nieuwe|social media gaat zo mogelijk nog harder dan tinternet zelf... en we moeten zien dat we daar geen analfabeet in worden (zeker als je daar tegenwoordig je brood mee verdient). 2011 wordt dus misschien het jaar dat ik een gsm koop... ne slimme...
(Als je na het filmke iets had van "wawasdatallemaal?", dan zijt ge zelf al verder op weg naar Analfabetigië)

Alleen de muziekjes die je overal gedwongen wordt te horen deugen niet altijd even goed. Eén van de favoriete gospels die hier met deze dagen al eens op de DADGAD gestemde gitaar gedreund worden is "go tell it on the mountain" (dat u misschien nog kent uit House MD seizoen 2, want naast de vette serie ook een vette soundtrack voor onder de kerstboom), maar helaas zelfs niet half zo goed getokkeld als deze :



en zo heeft u weer minstens één verteerbaar liedje voor tijdens de feestdagen ;-) 2010 was een muzikaal jaar dat Emilie Jane White mocht afsluiten in de cosy rotonde van de Botanique. Bij "everybody's got a little hole in the middle and everybody does a little dance with the devil" moest ik spontaan aan mezelf en de donuts denken ... leuk is dat, dus niet alleen Luka Bloom speelt liedjes speciaal voor mij alleen ;-)
De festivals hebben hun spammachines ook weer op gang getrokken. Zelfs Dranouter probeert al early bird kaarten te slijten door het campingticket er gratis bij te geven. Gaat niet pakken. Alhoewel. Ik vroeg onlangs aan het management van The Unthanks wanneer ze nog eens naar onze kanten afzakken : "dat zal niet voor augustus zijn" was hun antwoord. Het zal toch niet waar zijn he ...

allez ik ga u laten, en moest ik u niet meer bijtijds treffen : niet te zat en niet te dik, en kom veilig thuis, ik zou graag al mijn lezers weer begroeten in het nieuwe jaar ;-)