- 20 g boter
- 1 eetlepel wittewijnazijn
- 2 eetlepels bruine basterdsuiker
- 500g (gele) kerstomaatjes
- 4 vellen van 200 g kant en klaar bladerdeeg, ontdooid
- basilicum
Verwarm de oven op 220°.
Verwarm boter, suiker en azijn in een ovenbestendige anti-aanbakpan van 13cm, tot de suiker is opgelost en het mengsel wat ingedikt.
Voeg de tomaten toe, snijkant naar onder (want de taart bakt ondersteboven).
Snij rondjes deeg van 18cm en leg die bovenop de tomaten, pan 15 minuten in de oven (kijken) tot het deeg mooi gerezen is en goudbruin.
Nog 5 minuten laten rusten en kieper de pan (spectaculair en mogelijks brandwondengevaarlijk) op een bord.
Strooi er (kort voor het opdienen) nog wat basilicum over.
Kort door de bocht drie zeer eenvoudige stappen : siroopje maken, stapelen, bakken. En toch ging het mis (eigen schuld) en omdat we daarover niet flauw moeten doen het volledige verslag ('het leven zoals het is...' kan niet altijd en alleen goednieuwsshow zijn).
Ik had om te beginnen geen pan die kon dienen. De bakvorm die dan maar moest inspringen was niet geschikt om de siroop te maken op het vuur, dus via een klein panneke de siroop (die voor een veel grotere hoeveelheid was beschreven, ahja) in de bakvorm.
Rode- in plaats van wittewijnazijn zou de zaak niet maken en ten behoeve van de antiplagiaatwet nog een koffielepel honing toegevoegd. Ongeveer 27 halve tomaten en drie hele foto's later kon alles (weer koud!) de oven in en voltrok zich toch nog een mooi mirakel : het deeg rees en werd goudbruin.
Ziet dat er niet goed uit, ik dacht het wel. Maar daar dachten we ook snel anders over. En vooral dat klein lepelke (volledig overbodige) honing is de schuldige (en dus ikzelf, maxima culpa). Alles (siroop en tomaten) mag de volgende keer ook een tikkeltje droger. Maar het recept verdient zeker een herkansing, je ziet het potentieel van het taartje zo en tinternet staat vol met varianten (met extra's als ui, parmezan,... maar altijd zonder honing).
Het helpt waarschijnlijk ook dat je van caramel houdt, de basis van de meeste tarte tatins, al heb ik ondertussen ook een aantal alternatieve versies gezien zonder suiker.
5 comments:
amaai dat ziet er wel lekker uit. Je kan altijd uw "foutje?" (de honing) verklaren voor fototechnische redenen meer bling bling :)
da's eigenlijk ook weer waar ... ja nu ge het zegt, dat was eigenlijk van in het begin mijn bedoeling geweest ;-)
vorig jaar een mini-workshop foodfotografie gedaan op belgiumdigitallive (dit jaar een heel ander parcours vnl. rond licht maar dat geheel ter zijde) en je moest eens weten wat de stylist en de fotograaf zoal op hun eten gooien om de foto's te verlekkeren (maar soms heb ik het vermoeden dat je dat soort dingen maar al te goed weet ;-).
mijn pa was ooit nog fotograaf, en idd, wat er allemaal niet met dat eten gebeurde... schoensmeer op de biefstuk, scheerschuim op het pintje, "ijsjes" van opgesteven ossenvet, enz.
ooit had hij een opdracht voor zeelandia (bakkerijproducten) en van de duizenden taartjes bleef aan 't eind van de dag nauwelijks nog een eetbaar exemplaar over, pure kwelling!
tarte tatin van witloof is één van mijn succesrecepten, maar deze wil ik ook wel eens proberen, ooit...
ossewit met bloemsuiker, het is precies een klassieker
so many recipes, so little time ... ;-)
Wat een mooi plaatje!!
Post a Comment