what's in a name ...

Blueberry, de blauwe tomaat. Dat hij blauw wordt dat staat al vast maar of hij zijn naam eer aan zal doen schijnt weinig waarschijnlijk want er is vermoedelijk een naamswissel in het spel. Waarschijnlijk, vermoedelijk, hopelijk zelfs een beetje.

Er zijn namelijk twee bloedlijnen in de familie der blauwe tomaten. De echte "Blueberry, genaamd Blueberry" is een (Europese) genetisch gemanipuleerde (!) tomaat waarvan de zaden nog niet vrijgegeven zouden mogen geweest zijn (bij wet verboden zelfs maar mag ik u vertrouwen meneer mevrouw de ruilende partij?). De andere blauwe tomaat (OSU, naar Oregon State University, aka P20) is eveneens een vrij jong project, volledig old school handmatig gekruist maar nog niet helemaal stabiel (want, hier zeer mooi uitgelegd : dat ongeveer maar vanaf F8). Van die laatste zijn wel al zaden in omloop geraakt maar die waren eigenlijk alleen bedoeld voor 'a happy few' voor verdere "kruistochten", als ik tussen de regels lees vooral omdat de smurf nog niet te vreten is -lees- er nog wat smaak in gekruist mag worden. Wat beide varianten zo bijzonder maakt is dat ze een stof bevatten (anthocyanines) die zeer effectief zou zijn tegen kanker, waar tomaten sowieso al redelijk wat antioxidanten bevatten en daardoor al in de top 10 van "health (super) foods" zitten, moest je nog een reden nodig hebben om ze in je moestuin te zetten (an apple a day keeps the doctor away, maar een tomaat op het dagmenu gezet houdt de oncoloog van 't bed - van bij/naast het bed natuurlijk, wat had je gedacht...).

Eigenlijk hoop ik dus toch een beetje dat mijn blueberry inderdaad geen Blueberry is, want dan kan ik dit jaar van geen enkel ras zaden oogsten (alhoewel, voor beide bloedlijnen zijn er wel al liefhebbers). De "echte" blueberry zou door en door blauw kleuren (vlees inclusief), de OSU variant alleen het vel dus qua determinatie kan het nog meevallen.



Een ander anoniempje dat dit jaar weer van de partij is is ... u zegt het maar, ik heb geen flauw idee (had geen flauw idee, zie commentaren). Vorig jaar zagen we net voor we half juni op reis vertrokken een klein onbekend plantje in de border opgroeien, en vreemde vogels krijgen hier altijd (meestal) wel een kans. Wat de plant zo bijzonder maakte waren de dikke, gesloten, hangende knotsen die wel leuke bloemen moesten gaan opleveren. Onze verbazing kon bij thuiskomst niet groter zijn want het kleine plantje was ondertussen Groot, wel 150cm+, met gigantische, sterk maar fris zepig ruikende "bloemtrossen". Ik had wel duizend zaden geoogst voor ik aan het eind van het seizoen de rest van de plant wegdeed, en oh ja, voor ik struikelde met de bak en alle zaden tussen de kiezel zag verdwijnen. Ik ben dus maar al te blij dat hij dit jaar aan de andere kant van het huis (?) de kop opstak.
Hij heeft wat weg van Salvias maar verder dan de familie Lamiaceae (het lila lipje, het typische zaaddoosje,...) durf ik voorlopig niet gokken. Anyone ??



Trouwens wie "de wolk" heeft mag ze weer doorgeven, het begint hier stilaan fataal droog te worden en dat is niet goed voor mijn luie tuinstijl met overvolle kalender...