3.6.09

3/6/9

Beseffen - zij die graag huwen op symbolische dagen - dat ze vandaag per definitie een contract van korte duur getekend hebben ?

de genomineerden zijn ...

(in willekeurige volgorde doch op genummerde plaatsen) : Mule team, large pink bulgarian, white queen, black virginia, cherokee purple, abricot brandywine, X, purple passion, eagles beak, caro riche, dr wynches yellow, marizol bratka, marizol red, marizol purple, marizol gold, hillbilly, millionaire missouri, eva's purple ball, rose quartz, fantôme du laos, great white, tenessee britches, black sea man, pink berkeley td, black cherry, mariannne's peace, pêche blanche, grandfather ashlock, cabin, Hawaian red cherry, jaune flammée, earl faux, mazarini, prune noire, stump of the world, northern lights, great white, paul robeson, japanese oxheart, riesentraube, halfmoon china,.... (tomaten dus) sommige dubbel en toch nog eentje anoniem (X, waarschijnlijk label mee ondergegraven). Meloenen : crane, verona (werknaam, reisdessertje van onder het balkon van Julia), arancina, prescott fond blanc, Lloret III (werknaam, reisdessertje beach volley tornooi Spanje), petit gris de rennes, oka, emerald gem, sakata's sweet asian, desert king, yellow moon & stars, delice de table. 14 praprika's (naampjes later). 23 hetere pepers (in potten, naampjes later). Dat wordt weer "welcome to my jungle" binnen een paar weken.

Er hangen ook weer een aantal tomaten ondersteboven in emmers aan de pergola, niet dat ik daar ooit al meer dan twee (wrakke) tomaten heb mogen oogsten maar ik zie zo graag verwonderde gezichten. Dit jaar wel in een verbeterde versie (met extra drainagegaten en waterbuffer met overschotjes van het groendak) waardoor de planten misschien (misschien!) iets minder last hebben van chronische snotvalling.

Ook de pompoenen staan allemaal, ik heb ze letterlijk allemaal gezet, de natuur moet maar selecteren (en dat doet de schroeiende zon momenteel meer dan me lief is, maar daarmee lijk ik wel een 'echte' boer die vandaag klaagt over te weinig regen en morgen weer over teveel).

"Kijk Rosemarie een worm, moet jij hem eens vasthouden ?" "NEE ... die heeft bang van mij". Zonder de hulp van Rosemarie was het me natuurlijk weer nooit gelukt.

nieuw patatjes

De eerste "nief patattekes", gewipt en gewogen, achter de kiezen en goed bevonden.


Vanessa, distelvlinder

Ondanks het drukke 'schema' toch nog tijd voor een dauwwandeling (zonder dauw), in eigen dorp met natuurpunt. Hoewel er in de Vorsdonk minder in bloei leek te staan ten opzichte van vorig jaar waren er nog altijd genoeg orchidëëen en ander visueel lekkers te kieken. De gids kon bevestigen dat er veel meer vlinders zijn dit jaar, met vooral een enorme migratie van distelvlinders uit Afrika. Blauwe reigerjongen waren al wat aan het proefvliegen (hoog en droog op de beganetak).

aan de oevers, van de Demer

3 comments:

bart said...

ooooh! aaaaah! Nu al patatjes!?
Ik vermoed dat de mijne nog niet 'rijp' zijn toch. Hoe weet je in feite wanneer je die mag oogsten (de mijn bloeien zelfs nog niet)? Steekproefgewijs of kan je het aan iets anders merken?

the666bbq said...

steekproefgewijs is altijd de betere optie. Op mijn eerstelingen zit ook nog geen bloem (de enige die al wat bloem hebben zijn de Charlottekes die nog later de grond zijn ingegaan) maar eerstelingen moeten (voor mij) niet hun volledige omvang hebben om de pan in te mogen ;-)
Normaal gezien lukt dat door eens onder de plant te graven met de vingers maar de grond is ondertussen weer beenhard zodat het graven hoogstens goed was om de vingernagels te wetten. Dus even een eerste plant gewipt (dat schijnt een stoel te heten), gevolgd door een tweede om het hele gezin te kunnen spijzen (en als ik heel eerlijk ben een derde want aan de tweede hingen slechts twee -weliswaar dikke- knollen).

Zo blind offeren is natuurlijk gemakkelijker als je zoals ik begint met overschot, anders is geduld de beste strategie ;-)

Volgens het boekje 'strijkt' men het loof nadat de bloem is geweest (een beetje zoals bij uien, de pro's spuiten het loof kapot en dat scheen vroeger wel eens met petrol te gebeuren, tegenwoordig hebben ze daar moderner hoogtechnologisch gif voor). Huidvastheid schijnt ook een maat voor rooien te zijn : als de huid met de duim moeiteloos gelost kan worden mogen ze nog blijven zitten.

Hier is te laat eerder de regel dan te vroeg, tijd om daar maar eens verandering in te brengen...

Anonymous said...

Hm, interessant. Soms komt er per ongeluk eens een patatje bovendrijven bij mij als ik onkruid trek (ja, ik ben eindelijk die joekels te lijf gegaan; veel schonere groentetuin nu; veel kapottere rug ook ;-)) Toch mega leuk, als je zo'n overschotten hebt!