ukulelefestival achter de rug maar met een staartje, gelukkig niet al te lang en met een kleine krul. (foto met de IXUS trouwens)Het werd een drukke ukulelemarathon, met een hele rits artiesten, misschien net eentje te veel (en als je het mij vraagt was het die ene in het midden). Een twaalf-uren-zitten-festival op de zeteltjes van de schouwburg van Sint-Niklaas liet zich toch wat voelen, zelfs comfortabele zetels worden na verloop van tijd een pain in the ass (speaking of which, ik schrok me een primaat toen ik daarnet het nieuwe programma ASStv op de nieuwe zender GUNKtv voorbij gezapt zag komen, vooral voor de liefhebbers van pruimen en appelsienen leek me zo op het eerste 'gezicht'). Soit, na twaalf uur, elke vierkante centimeter van een aantal zetels (vrije plaatsen) te hebben bezocht (rollend van het lachen, schuifelend naar de punt van verbazing, ritmisch meestrummend, zakkend van verveling bij die middelste,...) was het tijd om naar huis te gaan. Maar in de ondergrondse weigerde de Scenic die nochtans normaal vrij gewillig opent als je maar in zijn buurt komt. "Kom dan wat korter bij", fluisterde Caro zacht (en moe). Dat mocht weinig baten. Hmm, zou het, het zal toch niet, miljaar 't is ... kom, lopen ! De sleuteloze wagen is mooi in theorie (en meer dan handig in de praktijk) maar kent blijkbaar zijn grenzen, zonder sleutel marche pas. Ondertussen was de schouwburg al afgesloten maar een medewerker (die ik plots herkende als iemand van 'Meret' waar ik in een ver verleden ooit nog volleybal mee gespeeld heb) kon me wel even langs de artiesteningang binnenlaten. "Op welke van de 450 zetels zat je ?" Goede vraag, maar minder donker en zonder volk was het lastig oriënteren op zoek naar de sleutel onder een paar potentiële lokaties (zucht, en seffens de foyer nog). "Vergeet de zetels niet open te klappen" ... ook dat nog, opnieuw dan maar. "Ik ga eens even bellen naar een collega of ze niets hebben binnengebracht". Waarom heb ik daar niet zelf (eerst, eerder) aan gedacht ? Terecht.
De toppers : Veronica en Max (first), Yan Yalego (second), Jan De Smet, Gertrude en Gérard (free-podium, volgende keer 'voor echt' ?). Het 'youtube' fenomeen, Gus & Fin, was ook goed maar het was vooral vreemd om die te zien zonder hun venstertje op tinternet.
Op naar de volgende, en voor mij moeten ze daar geen twee jaar mee wachten.
2 comments:
Ik heb je niet gezien, toen op de blog-ontmoeting in eco-flora, en als ik je wel gezien had, dan zou ik zeker zijn. Nu heb ik alleen maar zware vermoedens mbt die man in het midden...
dieje lelijkaard ?? nee, voor het grote podium is het nog een tikkeltje te vroeg, maar als ze me nog wat tijd gunnen dan haal ik het zijpodium misschien wel eens ... ooit ;-)
Post a Comment