en de 'ratrace' kan weer beginnen. Het is behoorlijk koud hier, toch als je twee weken in je zwembroek hebt geleefd (heerlijk maar je beseft ook pas na twee weken dat je in geen enkele broek meer past). De huis(je)bewaarders hebben goed hun best gedaan (qua watergift voor sommige planten misschien te goed - de uit zaad gekweekte Paradijsvogels waren na twee jaar geduldig groeien - nog een paar jaar voor de eerste bloem - bijna verdronken, en de druivenstekken vanuit de tuin van meester Wim hadden redelijk wat water in de kelder).
Het was een vakantie met ups and downs, en niet alleen in het stijle Toscaanse landschap. Twee tuinen bezocht, Boboli in Firenze en de orto botanico (zeg maar de kruidtuin) van Pisa en die vielen allebei behoorlijk tegen - zeker omdat je moest betalen 'om niets te zien'. Akkoord, het was half september en dan mag je meestal niet meer het vuurwerk van de zomer verwachten. Blijkbaar is het niet iedereen gegeven om een tuin te ontwerpen die het hele jaar rond boeiend blijft; maar zo triest - de Medici draaien zich om in hun graf als ze zien wat er met hun investering is gebeurd. De haagpartijen (vrij essentieel in een renaissance tuin) waren precies al jaren niet meer geknipt, onkruid overheerste, rozenstruiken leken met de bosmaaier getopt op heuphoogte. In de botanische tuin heb ik wel nog wat zaad kunnen 'lenen' (niet alleen daar trouwens, en ik ben benieuwd wat voor Iris-stekken ik heb getrokken ;-) ) en had je een mooi zicht op de toren zonder de meute errond. Er waren nochtans een aantal nog interessante plekjes op Boboli (de citrustuin, de exotentuin en een border aan een achterbouwtje) maar die waren allemaal afgesloten voor het publiek.
Soit er viel dus geen zak te zien, zonde van het geld (en ook een beetje de tijd).
De keukentoestelletjes heb ik niet gevonden, al ik moet bekennen dat ik ook niet veel de kans heb gehad om actief te zoeken. De uva fragola (aardbeidruif) heb ik wel gevonden (nera en bianca, want ik kon weer niet kiezen) en die staan nu in de grond, hopelijk slaan ze goed aan want ze zijn lekker. Het was een hele kunst om ze in de al volgeladen wagen te krijgen (baby+peuter=veel speelgoed, twee kinderwagens, twee kinderbedjes, wippertje, ...). Ik zou het niet in mijn eerste autotje, een AX'ke, gekregen hebben. Trouwens de hoogdringendheid van de 'passa pomodori' is weer wat lager op het einde van het seizoen, zeker sinds ik de tomatenessence uit mijn tomatensaus laat lekken en de rest pureer. Dat in de puree wat meer tomatenschil en hier een daar een pitje inzit (het meeste zaad wordt toch verwijderd) is niet zo erg. Ik denk dat ik deze week eens mosselen met die essence ga maken.
Wie kent er trouwens deze bomen ? Doorklikken geeft detail van het blad (tak?) met op het einde de roze bloem :
Chianti (Classico) is lekker (maar dat wisten we al) en ons Rosemarie (2j.) kan met wat morele steun van Nijntje (haar armbandjes) alleen "zwemmen" (hondenslag). Pistoia staat nu in elk geval nog op mijn todo-lijst (kilometers plantenkwekerijen bij elkaar) maar daartegen moet ik wel een groter transport voorzien.
Ondertussen is het dak van het d(r)uivenkot weer dicht gemaakt, het groendak komt dus weer een stapje dichterbij. Helaas komt ook half oktober dichterbij en dan is het niet meer zo ideaal om nog stekken op het dak te gooien. De verdere afwerking (buiten het waterdicht maken met epdm) zal dus voor half april zijn. De tuindagen van Beervelde (10-12 oktober) hebben als thema groendaken, dus misschien dat ik daar nog wel eens langsloop.
Vorige week de natuur weer eens uit de bocht gegaan blijkbaar want zelfs het onkruid had een goei mep gekregen van de nachtvorst (maar dus ook de dahlias, de pompoenen,...). Misschien toch maar de selder in de gaten houden want die staat er dit jaar zeer mooi bij (ze hebben rijkelijk hemelwater gekregen, waar ik andere jaren consequent (te) lui ben met watergeven). De winter(prikje?) lijkt dus vroeger te komen, net zoals de overshootday dit jaar weer vroeger was (23 september, de dag dat we verbruikt hebben wat moeder aarde op een jaar kan leveren). Voor wie het nog niet begrepen heeft : 't is de moment om te leren (moes)tuinieren.
Zondag met een 200-tal Vespisten door het Hageland (en bijna letterlijk mijn achtertuin) gereden. Meer Vespa's dan ik op de twee weken Italië heb gezien.
Op het werk staat er een potje pili-pili confituur in de frigo, zal waarschijnlijk zowat hetzelfde zijn als in dit recept (http://www.smulweb.nl/1311056/koken/recept/Peperoncini-confituur).
No comments:
Post a Comment