... guerilla artist in action
het moet toch altijd geen knitti-grafitti zijn, of toch ?? (I see cliff, do you see cliff ... hang on)
25.10.11
pepersaus ...
... waarmee je zelfs de bio-bifi-van-de-4-letterketen-die-wel-bio-mocht-maar-niet-per-se-zo-groen-hoefde had kunnen redden. De worst waarover ik normaal niet ging verder vertellen (al zeker niet onder de vorm van plaatjes), omdat hij godverdorie te goor was voor een familieblog maar kom : zelfs van dat soort consumentenbedrog (want het was gewoon net dezelfde troep als de andere uit het pakje maar dan zonder het rode-kleur-en-smaakpapje) had je nog een lekkernij kunnen maken met home-made peperkessaus.
Begin met de makkelijke versie, een pimped-up-chromed-out ketchup : een basis van tomaten en peperkes, zuren 'voor de bewaring' en de smaak (citroen, limoen, azijn, granny smith...) en verder wat je liggen hebt en lekker vindt (appel, paprika, kruiden, ui, knoflook, olijfolie, suiker/honing/wortelen als het te zuur is of zoet mag zijn,... niet al het bovenstaande tegelijk natuurlijk maar toch, ik doe niet mee met de twee smaken per bord "cultus").
"Hoeveel pepers ?" Watje denkje zelfje ? "Moeten de zaadjes eraf want wordt het anders niet te pikant ?" Dat het strafste in de pitten zitten schijnt een misconceptie te zijn. Pitten lijken wel straf maar dat zou eerder aan de zaadlijst liggen die er nog aan hangt dan aan de pitten zelf. Voor de dunne sauzen (type tabasco) zou ik wel de moeite doen om ze eruit te halen, voor de dikkere stoort het zo niet dat ze mee werden gemixed/gepasse-vitte'd, al zeker niet als de saus daarna even door de zeef lepelt (de perfecte routine dus voor deze luie boer). Oppassen geblazen boven de ketel, pepersaus heeft het in gas en vloeibare vorm op de ogen gemunt.
enneuh #durfteproeven, ze mag dan wel moeten pikken aan de tong, ze moet ook lekker zijn natuurlijk ...
18.10.11
papzakken ...
... is er niet echt bij tegenwoordig. Lopen waar de grond gelijk is, en anders rennen ...
... paprika in zakken wel. 4500 grammen netto gekuist, "amper" een nachtje werk maar kom we kunnen weer een jaartje verder (en met onder andere de ronduit fantastische doch bespottelijk gemakkelijke pompoenpaprika soep - laterz - schijnt dit maar overschot).
... paprika mag dan misschien niet meer in de nieuwe top 3 van de dirty dozen zitten, ze horen anno 2011 wel nog steeds bij de twaalf viezeriken. De twaalf die je dus zeker in je (moes)tuin moet hebben als je je lijf, leden en eventuele nageslachten ook op termijn een plezier wil doen (en vergeet uiteraard de natuur niet).
De lijst met propere legumen is anders ook wel interessant. Want aubergines waren bijvoorbeeld niet zo'n succes dit jaar, en voor het aantal dat we jaarlijks verbruiken ga ik waarschijnlijk de moeite niet meer doen. Paprika's moet je over het algemeen minder pamperen, en ik zou bijna durven zeggen dat de exemplaren in de emmers het zelfs beter deden dan die in de vollegrond (beiden in de serre, maar zelfs dat is in een normale zomer niet echt noodzakelijk).
Volgend jaar misschien nog wat meer in de lichtere kleurtjes investeren want dit seizoen kleurde (ondanks een ras of veertien) tamelijk rood.
Next stop : hot peppers!
... paprika in zakken wel. 4500 grammen netto gekuist, "amper" een nachtje werk maar kom we kunnen weer een jaartje verder (en met onder andere de ronduit fantastische doch bespottelijk gemakkelijke pompoenpaprika soep - laterz - schijnt dit maar overschot).
... paprika mag dan misschien niet meer in de nieuwe top 3 van de dirty dozen zitten, ze horen anno 2011 wel nog steeds bij de twaalf viezeriken. De twaalf die je dus zeker in je (moes)tuin moet hebben als je je lijf, leden en eventuele nageslachten ook op termijn een plezier wil doen (en vergeet uiteraard de natuur niet).
De lijst met propere legumen is anders ook wel interessant. Want aubergines waren bijvoorbeeld niet zo'n succes dit jaar, en voor het aantal dat we jaarlijks verbruiken ga ik waarschijnlijk de moeite niet meer doen. Paprika's moet je over het algemeen minder pamperen, en ik zou bijna durven zeggen dat de exemplaren in de emmers het zelfs beter deden dan die in de vollegrond (beiden in de serre, maar zelfs dat is in een normale zomer niet echt noodzakelijk).
Volgend jaar misschien nog wat meer in de lichtere kleurtjes investeren want dit seizoen kleurde (ondanks een ras of veertien) tamelijk rood.
Next stop : hot peppers!
3.10.11
Het einde in zicht ...
... dus in de serre begint stilaan de definitieve uittrede van de tomatenplanten op gang te komen, eerdaags zullen we maar eens met de (riante) peper en paprika oogst beginnen.
... dus de helft van de moestuin werd al winterklaar gemaakt, is ne keer wat anders bij 26° maar kom volgend weekend-en-wie-weet-voor-hoe-lang wordt het nog amper 13° overdag, en nat, en dat werkt een stuk minder prettig voor een weekendtuinier-van-te-moettes. Knoflook planten zal toch ook nog moeten, weer of geen weer.
... zaden oogsten, niet alleen van de tomaten en de pepers maar ook van de lange borders die fantastisch blijven doorgaan. Gaten hier en daar vallen niet erg op als je dat vanuit de lengte bekijkt.
... compostbakken doorgeschoven, zodat de rijpe compost mee onder de lasagna kan, en waardoor de bakken al de herfstopruim weer kunnen ontvangen.
... dus werd nog snel wat last-minute zomersnoei gedaan (onder het motto zachte snoei : "wat je nu wegneemt zal wegblijven" - ttz, er zullen wel ogen uitlopen maar veel minder dan bij de wintersnoei). Snel maar vooral maar heel even want ik werd bij boom drie gestoken door een wesp, en direkt daarna nog één en tegen dat ik onder het agressief gezoem van nog meer wespen 50m verder bij de keuken stond waren het er gelukkig 'maar' 4 (twee op de binnenkant van mijn dij waarvoor dank, één op mijn enkel en één op mijn pols). Wel weer een persoonlijke besttijd gelopen, mezelf onderwijl uitkledend om mijn weinig propulsieve armbewegingen met het weinige textiel toch wat meer slagkracht te geven (daarbij, een verdwaalde wesp in uw t-shirt, daar word je ook niet vrolijk van). Een aanrader. Was weer geleden van-als-klein ukkie (de klassieker : een dode wesp onder de blotevoetzool in de zandbak). (misschien toch wat minder fruit laten vallen, en nog minder laten liggen, daar onder die bomen).
Snoeischaar hangt nog in de boom, heb ik niet gemist bij het molenwieken onderweg.
... en de kweepeer staat in bloei. Ik heb dus blijkbaar een oktober-bloeier. Wist ik niet, maar lijkt me ook niet echt handig. Verklaart misschien waarom ik nog nooit fruit heb gehad (en nog altijd kweepeerconfituur moet lenen), want in het voorjaar is hij bijlange zo actief niet.
De laat-bloeiende notarisappel is helaas evenmin een goede kruisbestuiver.
... ook voor één van onze kippen. Kop eraf. Ik heb haar er meermaals mee bedreigd, als ze weer eens zat te schijnnesten, of als ze wat potshanerig aanviel. Maar ik zou hem er haar niet afgebeten hebben. Nu alle kippen bij de buren op-geplukt zijn, zijn de onze blijkbaar aan de beurt. Dit verhaal krijgt nog een staartje (en dan liefst één aan een sleutelhanger). Voorlopig gaat het deurtje van het slaaphok elke avond weer dicht ... vanaf morgen, want vandaag ben ik het weer vergeten. drukke drukke boem boem.
... dus de helft van de moestuin werd al winterklaar gemaakt, is ne keer wat anders bij 26° maar kom volgend weekend-en-wie-weet-voor-hoe-lang wordt het nog amper 13° overdag, en nat, en dat werkt een stuk minder prettig voor een weekendtuinier-van-te-moettes. Knoflook planten zal toch ook nog moeten, weer of geen weer.
... zaden oogsten, niet alleen van de tomaten en de pepers maar ook van de lange borders die fantastisch blijven doorgaan. Gaten hier en daar vallen niet erg op als je dat vanuit de lengte bekijkt.
... compostbakken doorgeschoven, zodat de rijpe compost mee onder de lasagna kan, en waardoor de bakken al de herfstopruim weer kunnen ontvangen.
... dus werd nog snel wat last-minute zomersnoei gedaan (onder het motto zachte snoei : "wat je nu wegneemt zal wegblijven" - ttz, er zullen wel ogen uitlopen maar veel minder dan bij de wintersnoei). Snel maar vooral maar heel even want ik werd bij boom drie gestoken door een wesp, en direkt daarna nog één en tegen dat ik onder het agressief gezoem van nog meer wespen 50m verder bij de keuken stond waren het er gelukkig 'maar' 4 (twee op de binnenkant van mijn dij waarvoor dank, één op mijn enkel en één op mijn pols). Wel weer een persoonlijke besttijd gelopen, mezelf onderwijl uitkledend om mijn weinig propulsieve armbewegingen met het weinige textiel toch wat meer slagkracht te geven (daarbij, een verdwaalde wesp in uw t-shirt, daar word je ook niet vrolijk van). Een aanrader. Was weer geleden van-als-klein ukkie (de klassieker : een dode wesp onder de blotevoetzool in de zandbak). (misschien toch wat minder fruit laten vallen, en nog minder laten liggen, daar onder die bomen).
Snoeischaar hangt nog in de boom, heb ik niet gemist bij het molenwieken onderweg.
... en de kweepeer staat in bloei. Ik heb dus blijkbaar een oktober-bloeier. Wist ik niet, maar lijkt me ook niet echt handig. Verklaart misschien waarom ik nog nooit fruit heb gehad (en nog altijd kweepeerconfituur moet lenen), want in het voorjaar is hij bijlange zo actief niet.
De laat-bloeiende notarisappel is helaas evenmin een goede kruisbestuiver.
... ook voor één van onze kippen. Kop eraf. Ik heb haar er meermaals mee bedreigd, als ze weer eens zat te schijnnesten, of als ze wat potshanerig aanviel. Maar ik zou hem er haar niet afgebeten hebben. Nu alle kippen bij de buren op-geplukt zijn, zijn de onze blijkbaar aan de beurt. Dit verhaal krijgt nog een staartje (en dan liefst één aan een sleutelhanger). Voorlopig gaat het deurtje van het slaaphok elke avond weer dicht ... vanaf morgen, want vandaag ben ik het weer vergeten. drukke drukke boem boem.
18.9.11
binnengluren bij oranje (slijmbal)buren ...
... na de hevige onweerstormen toch maar eens Heverlee bos gaan inspecteren. Voor het zelfde geld lagen al mijn favoriete shrooms-plekken onder het hout bedolven (hmm materiaal voor nog meer shrooms, de één zijn dood is de ander zijn eekhorentjesbrood).
Maar het viel allemaal nog redelijk mee precies, zo'n bos vangt waarschijnlijk minder wind dan een paar solitaire hoge bomen. En het mocht dan wel al een tijdje herfst lijken, de natuur foppen we er niet mee : je viel nog niet overdreven veel over de paddestoelen.
Maar ik viel wel bijna over een slang. Daar leek het toch op, maar het bleek een zeerheellange naaktslak te zijn (15cm minstens en dat vind ik voor een slak behoorlijk lang). En knaloranje, zo had ik ze ook nog niet vaak gezien. Kiekte een foto van haar rechterkant, maar daar zat een vlek op (leek wel gebeten door een vogel of zo ocharme) dus ik nam galant nog snel één "van haar goede kant".
Even later zag ik er weer één (ze moeten maar niet oranje knallen in een donker bos willen ze niet opvallen), met nethetzelfde vlekje. Nu kan ik mijn snelheden te voet redelijk inschatten tegenover die van een slak : dat was niet dezelfde slak, dus dat kon niet hetzelfde (letsel)vlekje zijn, een vlekje dat ze trouwens vernuftig kunnen openen en sluiten.
Het was maar bij de derde slak (waar ik de "face-recognition" van de camera had afgezet en wat meer inspraak had over het scherpstellen) dat mijn Canon SX110 inzicht gaf in de asymmetrische anatomie : een ademgat (pneumostoma, hoe voorspelbaar dat latijn), met zeer snel daarachter de long.
Kan het ook anders ineenzitten als je heel de dag met je bek over de grond (en onze legumen en blommen) ligt te schrapen ?
Het kan verrassen de macro op een point-and-shooterke. Ineenkrimpen kan ze ook ... de gewone wegslak (Arion rufus), ook wel rode of grote wegslak.
Bij tomaten moet het gat blijkbaar wel aan de onderkant liggen. Ze schijnen langer te bewaren met de neus in de lucht, en de meesten onder ons (including me) leggen ze toch met het steeltje omhoog. Zo ondersteboven liggen ze ook op de stevigere 'schouders' dus er is wel iets voor te zeggen (als het steeltje niet in de weg zit tenminste). Deze tip zal dit seizoen niet veel potten meer breken (daarnet één van de laatste kisten geplukt, hoewel black cherry en oranje van goeijenbier voorlopig niet van plan zijn uit eigen beweging te stoppen; waarmee black cherry jaar op jaar zijn vaste plaats weer bevestigt) maar kom tips blijven leven en wie kijkt er nog niet uit naar het volgende seizoen ??
Gisteren met de harde kern van het tuinklasje nog op audiëntie geweest bij prairietuin-guru Jan 'vasteplant' Spruyt, om het prairietuinieren wat op te frissen en zijn nieuwe concept de macho-planten te ontdekken. Jan zou zeggen dat dieje van groenland zijn plantjes (zijn, en die van hem) toch wat vaster in de grond mag zetten... en alle planten op 30cm is toch wat kort door de bocht me dunkt, voor iets wat 170cm hoog wordt al zeker. En moeten bollen nu al water krijgen als je ze in pot (buiten? binnen?) zet ??
Maar het viel allemaal nog redelijk mee precies, zo'n bos vangt waarschijnlijk minder wind dan een paar solitaire hoge bomen. En het mocht dan wel al een tijdje herfst lijken, de natuur foppen we er niet mee : je viel nog niet overdreven veel over de paddestoelen.
Maar ik viel wel bijna over een slang. Daar leek het toch op, maar het bleek een zeerheellange naaktslak te zijn (15cm minstens en dat vind ik voor een slak behoorlijk lang). En knaloranje, zo had ik ze ook nog niet vaak gezien. Kiekte een foto van haar rechterkant, maar daar zat een vlek op (leek wel gebeten door een vogel of zo ocharme) dus ik nam galant nog snel één "van haar goede kant".
Even later zag ik er weer één (ze moeten maar niet oranje knallen in een donker bos willen ze niet opvallen), met nethetzelfde vlekje. Nu kan ik mijn snelheden te voet redelijk inschatten tegenover die van een slak : dat was niet dezelfde slak, dus dat kon niet hetzelfde (letsel)vlekje zijn, een vlekje dat ze trouwens vernuftig kunnen openen en sluiten.
Het was maar bij de derde slak (waar ik de "face-recognition" van de camera had afgezet en wat meer inspraak had over het scherpstellen) dat mijn Canon SX110 inzicht gaf in de asymmetrische anatomie : een ademgat (pneumostoma, hoe voorspelbaar dat latijn), met zeer snel daarachter de long.
Kan het ook anders ineenzitten als je heel de dag met je bek over de grond (en onze legumen en blommen) ligt te schrapen ?
Het kan verrassen de macro op een point-and-shooterke. Ineenkrimpen kan ze ook ... de gewone wegslak (Arion rufus), ook wel rode of grote wegslak.
Bij tomaten moet het gat blijkbaar wel aan de onderkant liggen. Ze schijnen langer te bewaren met de neus in de lucht, en de meesten onder ons (including me) leggen ze toch met het steeltje omhoog. Zo ondersteboven liggen ze ook op de stevigere 'schouders' dus er is wel iets voor te zeggen (als het steeltje niet in de weg zit tenminste). Deze tip zal dit seizoen niet veel potten meer breken (daarnet één van de laatste kisten geplukt, hoewel black cherry en oranje van goeijenbier voorlopig niet van plan zijn uit eigen beweging te stoppen; waarmee black cherry jaar op jaar zijn vaste plaats weer bevestigt) maar kom tips blijven leven en wie kijkt er nog niet uit naar het volgende seizoen ??
Gisteren met de harde kern van het tuinklasje nog op audiëntie geweest bij prairietuin-guru Jan 'vasteplant' Spruyt, om het prairietuinieren wat op te frissen en zijn nieuwe concept de macho-planten te ontdekken. Jan zou zeggen dat dieje van groenland zijn plantjes (zijn, en die van hem) toch wat vaster in de grond mag zetten... en alle planten op 30cm is toch wat kort door de bocht me dunkt, voor iets wat 170cm hoog wordt al zeker. En moeten bollen nu al water krijgen als je ze in pot (buiten? binnen?) zet ??
31.8.11
weettegijwelwatdatdadis ...
... "zwarte plekken op mijn tomaten ?" ... vroeg men terloops in die-serre-waar-niet-over-tomaten-werd-gesproken. Jahaah, ik weet (zonder ze te zien zelfs) watdatdatis ;-)
Met stip op nummer één en daarom krijgt die het mooiste plaatje uit de oude doos (als Bart dan toch prompt promiscuïteit promoot) : waarschijnlijk neusrot.
Donker tot zwarte verzonken plekken aan het neuzeke (vandaar aka neusrot), aan de onderkant dus (vandaar aka blossom end rot). Calciumdeficiëntie dat zich kenmerkt door het onttrekken van water bij zichzelf maar dat zich voornamelijk zou manifesteren bij onregelmatige watergift (als ineens teveel uit de hemel bv.). Huishouding van zowel water als calcium in de war, ook al zit er waarschijnlijk genoeg calcium in de (pot)grond. Niet te gek doen met watergeven dus.
Op twee : de (patatten)ziekte. Bruin tot zwart bovenaan de tomaat, aan het steleke dus. Die planten worden trouwens meestal eerst zelf ziek. Tomaten(planten) droog houden, bleek voor velen ook lastig dit seizoen, mezelf incluis (dankzij de almaar gaatjes prikkende obese duiven, misschien toch maar eens prijs vragen voor een nieuwe folie of volgend jaar eerst eens een verbeterde versie van de zelfwaterende serre DHZ'en).
Op drie, niet met stip maar wel met stippen : sproeten over heel de (meestal overrijpe) vrucht, Anthracnose (klinkt gevaarlijk). Rapper plukken dus, liever te rap dan te laat (moeten wel al kleur hebben als het geen groene rassen zijn).
Nog iet anders ? Dat kan, maar dan heb je het wel heel smerig gemaakt in de serre ;-)
Donker tot zwarte verzonken plekken aan het neuzeke (vandaar aka neusrot), aan de onderkant dus (vandaar aka blossom end rot). Calciumdeficiëntie dat zich kenmerkt door het onttrekken van water bij zichzelf maar dat zich voornamelijk zou manifesteren bij onregelmatige watergift (als ineens teveel uit de hemel bv.). Huishouding van zowel water als calcium in de war, ook al zit er waarschijnlijk genoeg calcium in de (pot)grond. Niet te gek doen met watergeven dus.
Op twee : de (patatten)ziekte. Bruin tot zwart bovenaan de tomaat, aan het steleke dus. Die planten worden trouwens meestal eerst zelf ziek. Tomaten(planten) droog houden, bleek voor velen ook lastig dit seizoen, mezelf incluis (dankzij de almaar gaatjes prikkende obese duiven, misschien toch maar eens prijs vragen voor een nieuwe folie of volgend jaar eerst eens een verbeterde versie van de zelfwaterende serre DHZ'en).
Op drie, niet met stip maar wel met stippen : sproeten over heel de (meestal overrijpe) vrucht, Anthracnose (klinkt gevaarlijk). Rapper plukken dus, liever te rap dan te laat (moeten wel al kleur hebben als het geen groene rassen zijn).
Nog iet anders ? Dat kan, maar dan heb je het wel heel smerig gemaakt in de serre ;-)
22.8.11
papa, geef mijn pop eens terug ...
...tuttut rosemarie, ik heb die nodig, en gij bram, ga maar even "wandelen" (het kan niet gezond zijn om uw vader met poppen te zien spelen).
Ze mogen hier zelf hun taarten kiezen -zolang het maar niet te ingewikkeld is- en ze koos "een prinses" (çavakes nog) ...
5 jaar is ze al geworden, mijn prinses.
Wel niet gemakkelijk, marsepeinepasta kleedjes dresseren bij 32°C, moesten alle bovenstukjes met hetzelfde gemak van het lichaam door mijn vingers glijden, het zou nogal iet geven. Een mooie voorkant is het wel geworden, maar moet een portret niet wat meer op de ogen scherpgesteld worden, papa ?
En kijk eens wat een schoon rugske, juist tot waar de merknaam overgaat in de pippa-poep (die we niet alleen onder de hoepel, maar ook onder het centuurke hebben moeten verstoppen omdat haar allange benen tijdens het opmeten van de lagen blijkbaar nog langer waren geworden - ze stak dus met haar pippa-bottom boven de gâteau en dat vond mama geen zicht, met een sluikse blik alsof ik dat express zo had geëxposeerd; maar wie vond die 5de laag weer overbodig ??).
Gouden tip is misschien wel de Pippa-billen-wrap met van die statische folie, zo blijft de binnenkant van de pop redelijk proper als je haar benen door de rok laat glijden.
En zo zag de prinses er onder de rok uit, twee witte en een roze laag aardbezieën met slagroom (reminding memo to self : meer doordragers voor volgend jaar), maar dat hadden dus ook vier laagjes kunnen zijn.
Maar eigenlijk eet de prinses zelf nog het liefst smurfenvlaai, juist gelijk hare papa...
Ze mogen hier zelf hun taarten kiezen -zolang het maar niet te ingewikkeld is- en ze koos "een prinses" (çavakes nog) ...
5 jaar is ze al geworden, mijn prinses.
Wel niet gemakkelijk, marsepeinepasta kleedjes dresseren bij 32°C, moesten alle bovenstukjes met hetzelfde gemak van het lichaam door mijn vingers glijden, het zou nogal iet geven. Een mooie voorkant is het wel geworden, maar moet een portret niet wat meer op de ogen scherpgesteld worden, papa ?
En kijk eens wat een schoon rugske, juist tot waar de merknaam overgaat in de pippa-poep (die we niet alleen onder de hoepel, maar ook onder het centuurke hebben moeten verstoppen omdat haar allange benen tijdens het opmeten van de lagen blijkbaar nog langer waren geworden - ze stak dus met haar pippa-bottom boven de gâteau en dat vond mama geen zicht, met een sluikse blik alsof ik dat express zo had geëxposeerd; maar wie vond die 5de laag weer overbodig ??).
Gouden tip is misschien wel de Pippa-billen-wrap met van die statische folie, zo blijft de binnenkant van de pop redelijk proper als je haar benen door de rok laat glijden.
En zo zag de prinses er onder de rok uit, twee witte en een roze laag aardbezieën met slagroom (reminding memo to self : meer doordragers voor volgend jaar), maar dat hadden dus ook vier laagjes kunnen zijn.
Maar eigenlijk eet de prinses zelf nog het liefst smurfenvlaai, juist gelijk hare papa...
19.8.11
ik ga naar het werk en neem mee ...
... mijn klein kodakske, Canon SX110 met chdk software, want ze hebben een grellig onweer voorspeld en met wat geluk kunnen we dan weer wat (beter) bliksem in een potje vangen zoals op 29 juni.
Dat het een memorabel onweer zou worden wist mijn twitter-timeline nog niet, dat het een buitengewone was wel.
17u29 : met "zit ik net mijn toestel op te stellen, valt er (een joekel van) een boom om" kondigt het onweer zich aan. Gelukkig was de parking waar de boom viel (al) leeg. Maar de lucht is helaas veel te bewolkt om afgelijnde schichten te kieken, met elke flits wordt de lucht gewoon één grote lichtbox.
17u32 : "was dat een koe ? op twee (fysiek drie) hoog kan dat niet ... nee, dat kan niet". Het zal geen koe geweest zijn, maar wat er daarboven allemaal door de lucht vloog ... en toen werd het middernacht.
17u32 : "ze gooien knikkers tegen het raam". Hagel hoort naar beneden te vallen, maar blijkbaar duwden de hevige valwinden de hagel ook horizontaal...
Stilte na de storm.
Buienradar, de bookmark van iedereen die met de fiets naar het werk komt en/of tuiniert en/of zijn gras moet stofzuigen, gaf aan dat het onweer even pauze hield. Voldoende lang om droog naar de auto te rennen. Ach, daar stond toch een wagen onder de boom (van de meneer met assortishirt), maar het "valt" nog mee.
Moet dit onweer nog naar Pukkelpop ? Instinct en mijn SAS Survival Handbook zeggen dat een open vlakte met hoge bomen zowat de slechtste plaats is om in rond te hangen ... tijdens een normaal onweer. Mijn blindekaartkennis van België is niet meer zo sterk als in het vierde studiejaar maar met wat geluk lijkt het onweer Kiewit te gaan schampschieten.
18u00 :
(mijn excuses aan de fietser (en collega aan de fiets te zien) op het einde van het filmpje, maar dat plasje kon ik toch niet laten liggen)
Het Nieuws : De beurscrisis en oh ja, het regent.
Enkele uren later tijdens een terrasje op de oude markt onder een paraplu (en een vers onweer) ... "tenten ingezakt op Pukkelpop". Vrienden ok op het festival. Rustig tafelen en een afzakkertje later in de pub 'sky news' : 3 doden en zovele gewonden. Nog wat later de extra nieuws'en : Pukkelpop afgelast wegens minstens 5 doden. Apocalyptica werd Apocalyps (het zou mijn 7de festivalbandje van het jaar worden op zaterdag, en Apocalyptica, cello-candy, stond al heel lang op mijn lijstje). Het schampschieten werd "een afbuigerke" met een zeer actieve kern waarvan tornado-hunters beginnen te wiebelen op hun autostoelen zo schijnt 't ...
En we gingen nog zo ons best doen om deze rotzomer zo snel mogelijk te vergeten. Het zal verdorie moeilijk worden.
Dat het een memorabel onweer zou worden wist mijn twitter-timeline nog niet, dat het een buitengewone was wel.
17u29 : met "zit ik net mijn toestel op te stellen, valt er (een joekel van) een boom om" kondigt het onweer zich aan. Gelukkig was de parking waar de boom viel (al) leeg. Maar de lucht is helaas veel te bewolkt om afgelijnde schichten te kieken, met elke flits wordt de lucht gewoon één grote lichtbox.
17u32 : "was dat een koe ? op twee (fysiek drie) hoog kan dat niet ... nee, dat kan niet". Het zal geen koe geweest zijn, maar wat er daarboven allemaal door de lucht vloog ... en toen werd het middernacht.
17u32 : "ze gooien knikkers tegen het raam". Hagel hoort naar beneden te vallen, maar blijkbaar duwden de hevige valwinden de hagel ook horizontaal...
Stilte na de storm.
Buienradar, de bookmark van iedereen die met de fiets naar het werk komt en/of tuiniert en/of zijn gras moet stofzuigen, gaf aan dat het onweer even pauze hield. Voldoende lang om droog naar de auto te rennen. Ach, daar stond toch een wagen onder de boom (van de meneer met assortishirt), maar het "valt" nog mee.
Moet dit onweer nog naar Pukkelpop ? Instinct en mijn SAS Survival Handbook zeggen dat een open vlakte met hoge bomen zowat de slechtste plaats is om in rond te hangen ... tijdens een normaal onweer. Mijn blindekaartkennis van België is niet meer zo sterk als in het vierde studiejaar maar met wat geluk lijkt het onweer Kiewit te gaan schampschieten.
18u00 :
(mijn excuses aan de fietser (en collega aan de fiets te zien) op het einde van het filmpje, maar dat plasje kon ik toch niet laten liggen)
Het Nieuws : De beurscrisis en oh ja, het regent.
Enkele uren later tijdens een terrasje op de oude markt onder een paraplu (en een vers onweer) ... "tenten ingezakt op Pukkelpop". Vrienden ok op het festival. Rustig tafelen en een afzakkertje later in de pub 'sky news' : 3 doden en zovele gewonden. Nog wat later de extra nieuws'en : Pukkelpop afgelast wegens minstens 5 doden. Apocalyptica werd Apocalyps (het zou mijn 7de festivalbandje van het jaar worden op zaterdag, en Apocalyptica, cello-candy, stond al heel lang op mijn lijstje). Het schampschieten werd "een afbuigerke" met een zeer actieve kern waarvan tornado-hunters beginnen te wiebelen op hun autostoelen zo schijnt 't ...
En we gingen nog zo ons best doen om deze rotzomer zo snel mogelijk te vergeten. Het zal verdorie moeilijk worden.
14.8.11
Het is allemaal waar wat ze zeggen ...
... het is een cliche dat staat als een huis op palen boven water : na (950km) regen komt zonneschijn. En die zonneschijn is daar ruimschoots heel ons verblijf verbleven, zodat het moestuinbruin van april zich ook over de rest van het lichaam kon verderzetten. Volgens het familiealbum zal de zomer van 2011 er dus niet zo gek veel anders uitzien dan alle vorige (en dat is maar normaal ook, blijft de weerman volhouden). Nee, echt, alleen het bootje ontbrak nog ...
... en het vaarbewijs, en een paar honderdduizend euro voor een redelijke okkazie (het eerste al wat gemakkelijker af te vinken dan het tweede). Dat bootje werd dan maar vervangen door een pedalo met schuif-af, een volwaardig-genoeg alternatief op zo'n stromingloos zonovergoten meer.
En tomaten, die ontbraken ook. Normaal gezien gaat er een kistje tomaten mee op vakantie maar dit jaar was er amper eentje rijp toen we moesten/mochten vertrekken. Met een banger hart dan anders trok ik na vakantie naar de serre, in de verwachting daar minstens alle onderste trossen rotter en kwel terug te vinden. Niet nodig, slechts een viertal kerstomaten waren voorbij hun piekmoment gebarsten, de rest gewoon blij me te zien. Het seizoen is dus ook tijdens onze vakantie blijven stilstaan.
Maar zo zijn er ondertussen dus weer tomaten in overvloed. En kunnen we niet alleen weer in de caprese (die bij 27° toch beter smaakt dan bij 17°, zelfs met eigen "zongerijpte" tomaten), maar het huis ook weer laten geuren naar tomatensoepen en -sauzen. Of knoflook. Want het is misschien de moment om die ook eens te controleren, kwestie van bij de inmaak te beginnen met de bollen die van hun eigen niet zo lang zullen bewaren. Kruidenboter (aka lookboter) bijvoorbeeld, of gewoon versnipperen en invriezen.
Eén teentje per 125gr boter zeggen de recepten. Are you kidding me ?? Da's dan speciaal-boter voor vampieren of speed-daters of zo ? Van tweehonderd teentjes pellen (die dus niet allemaal in dat ene klompke boter zijn gegaan) pikken mijn vingertoppen wel SERIEUS harder (en langer) dan van peperkes snijden, een gewaarschuwd man/vrouw ...
... en het vaarbewijs, en een paar honderdduizend euro voor een redelijke okkazie (het eerste al wat gemakkelijker af te vinken dan het tweede). Dat bootje werd dan maar vervangen door een pedalo met schuif-af, een volwaardig-genoeg alternatief op zo'n stromingloos zonovergoten meer.
En tomaten, die ontbraken ook. Normaal gezien gaat er een kistje tomaten mee op vakantie maar dit jaar was er amper eentje rijp toen we moesten/mochten vertrekken. Met een banger hart dan anders trok ik na vakantie naar de serre, in de verwachting daar minstens alle onderste trossen rotter en kwel terug te vinden. Niet nodig, slechts een viertal kerstomaten waren voorbij hun piekmoment gebarsten, de rest gewoon blij me te zien. Het seizoen is dus ook tijdens onze vakantie blijven stilstaan.
Maar zo zijn er ondertussen dus weer tomaten in overvloed. En kunnen we niet alleen weer in de caprese (die bij 27° toch beter smaakt dan bij 17°, zelfs met eigen "zongerijpte" tomaten), maar het huis ook weer laten geuren naar tomatensoepen en -sauzen. Of knoflook. Want het is misschien de moment om die ook eens te controleren, kwestie van bij de inmaak te beginnen met de bollen die van hun eigen niet zo lang zullen bewaren. Kruidenboter (aka lookboter) bijvoorbeeld, of gewoon versnipperen en invriezen.
Eén teentje per 125gr boter zeggen de recepten. Are you kidding me ?? Da's dan speciaal-boter voor vampieren of speed-daters of zo ? Van tweehonderd teentjes pellen (die dus niet allemaal in dat ene klompke boter zijn gegaan) pikken mijn vingertoppen wel SERIEUS harder (en langer) dan van peperkes snijden, een gewaarschuwd man/vrouw ...
18.7.11
vier op een rij ...
als er geen overschot groentekes komt uit de moestuin, dan maar een overschot vlezekes op de barbecue. En als het eigenlijk geen barbecue weer is, dan maar de spitfunctie van de barbecue, met achterbrander gelijk de kiekenkraam, uitproberen.
Eén spit vol en amper twee uur (niksen-met-Ricard-da'k-me-niet-ga-laten-kennen-flutzomer) later : kip op vier wijzen.
(ik vond mijn keukentouw niet - ligt waarschijnlijk in DenDriehoek met de cameralader, de raamclipsen, assortiment verweesde kousen, non-matching oorbellen, en whatnot (ik haat dat woord) - maar gewoon garen was toch ook goed voor bijna een uurke braden, net op tijd om het spek eraf te halen en als fingerfood op tafel te zetten).
Recepten heb je daar eigenlijk niet voor nodig, gewoon inwrijven (wrub) en/of laten marineren in olie of (kokos)melk met kruiden naar goesting (onder het vel mag ook) en klaar.
Alleen, kip mag een kerntemperatuur gehad hebben van 85°, van die roze kip die je moet losrukken van het bot lust niemand en is waarschijnlijk zelfs niet gezond.
Schaaltje eronder om het vet op te vangen, blijft de bbq ook netjes. Sop er de kip af en toe nog eens mee in of gebruik het voor de saus of om er de (nief) patattekes in te bakken.
Lekkerder dat dat is, kip van de bbq. Misschien toch maar een nestje Poule De Bresse opzetten, of met die van Mechelen ...
En de tuin ? Tja, die maakt zich klaar voor de winter zeker ... hoe zou je zelf zijn ?
Eén spit vol en amper twee uur (niksen-met-Ricard-da'k-me-niet-ga-laten-kennen-flutzomer) later : kip op vier wijzen.
(ik vond mijn keukentouw niet - ligt waarschijnlijk in DenDriehoek met de cameralader, de raamclipsen, assortiment verweesde kousen, non-matching oorbellen, en whatnot (ik haat dat woord) - maar gewoon garen was toch ook goed voor bijna een uurke braden, net op tijd om het spek eraf te halen en als fingerfood op tafel te zetten).
Recepten heb je daar eigenlijk niet voor nodig, gewoon inwrijven (wrub) en/of laten marineren in olie of (kokos)melk met kruiden naar goesting (onder het vel mag ook) en klaar.
Alleen, kip mag een kerntemperatuur gehad hebben van 85°, van die roze kip die je moet losrukken van het bot lust niemand en is waarschijnlijk zelfs niet gezond.
Schaaltje eronder om het vet op te vangen, blijft de bbq ook netjes. Sop er de kip af en toe nog eens mee in of gebruik het voor de saus of om er de (nief) patattekes in te bakken.
Lekkerder dat dat is, kip van de bbq. Misschien toch maar een nestje Poule De Bresse opzetten, of met die van Mechelen ...
En de tuin ? Tja, die maakt zich klaar voor de winter zeker ... hoe zou je zelf zijn ?
Subscribe to:
Posts (Atom)