Ik moet toch eens dringend een sticker bestellen of maken om die rommel uit de brievenbus te houden (het online aanbod is toch meestal groter en altijd goedkoper).
Aluminium folie voor de bokes en het fruit vind ik raar. Na de giftige aluminiummodderstromen van vorig jaar nog raarder - zelfs als ik weer een stukje bovenop de taart in de oven leg zodat die niet verbrand flitsen die beelden voorbij. Maar ik begrijp niet goed wat er zo gemakkelijk(er) is aan aluminiumfolie voor de boterhammen; tenzij nutella-croques je ding is. Terwijl er zoveel leuke en duurzame (en zelfs goedkope) dozekes bestaan. Multifunctionele tupperdingen waarvan we de grenzen van de ecologische veelzijdigheid nog niet hebben bereikt.
Neem nu "de appel". Toegegeven, niet zo handig voor de bo of de banaan (daarvoor is er 'de banaan') maar ze brengen de appel in de boekentas, die al eens onzacht met de speelplaats in contact komt, ongeschonden (al dan niet geschild en/of/al in partjes) tot aan de middagpauze. And beyond.
- "Rosemarie, waarom is uwen appel nog zo zwaar ?"
~ "Daar zitten twee wormen in"
- "Hoe, daar zaten twee wormen in ?"
~ "Nee, daar ZITTEN twee wormen in"
Ongeveer gelijktijdig hebben waarschijnlijk nog een paar ouders met zo mogelijk nog meer verbazing ook hun dozekes geopend want de dames speelden van komplot ;-) Ik vrees daarbij dat Rosemarie weinig aanmoediging nodig had, als ze er al niet mee begonnen was - de blogmeet'ers zien haar daar misschien nog staan met handen vol worm (lang wachten daar bij de ezelrit en ze lagen er maar voor het rapen, letterlijk). Ook toen zag ik de ontspannen wenkbrauwen voornamelijk bij de aanwezige bloggers (en inwonende gezinsleden) ;-)
Ach, het zijn maar wormen ... geef ze een leuk plaatsje ergens in de tuin.
Wie ondertussen een kook-diarree voelt opkomen met al die kook-"specials" in kranten en op teevee (check!) kan ik toch "de wilde keuken" aanbevelen op Ned1. Een nieuwe reeks van Klootwijk, beetje ala keuringsdienst van waarde, niet echt koken maar gezonde curiositeit waar ons eten vandaan komt. Waarom de Ieren die waanzinnig lekkere Angus wel kweken maar niet eten (spoiler : zij eten alleen de koebeesten, wij krijgen de ossen), waar onze uitgemolken koeien naartoe gaan (en waarom we ze daar wel lusten), hoe onze schelpdiertjes worden "geteeld" en van dat soort dingen. Echt eens kijken.
En sinds vrijdag maken we hier zelf groene stroom, al fietsend. Met de PowerBack van de fietstrainer. De teller zal er niet van terugdraaien maar uitvluchten als te laat thuis, te donker, te nat, teveel dit, te weinig dat, ... tellen niet meer mee.
9 comments:
Ik herinner mij vooral haar blik daarbij: zo'n beetje glunderend; alsof ze zich best wel bewust was van het effect dat ze scoorde :-). Maar waarom zou ze niet glunderen hé; 't is eens een andere vorm van streelmeisje in deze autozieke tijden.
PS Gewone boterhammen die een halve dag in een plastic brooddoos in een warme boekentas zitten (welke school biedt een frigo aan?) smaken echt wel niet meer lekker; vandaar wellicht de keuze voor aluminiumfolie. En wij hebben ook de banaan voor de banaan :-)
Met de handen in de aarde, wat kan een tuinierende papa nog meer wensen. Hier staat er met geregelde tijden ook een emmer met zand en wormen die ik dan ongemerkt hun vrijheid teruggeef tot zoonlief erachter komt!
Ik bracht de wormen blijkbaar al op jonge leeftijd ooit mee in mijn jaszakken. (1° kleuter ofzo) tot de moeder die zakken controleerde...
Ze verteld het nog steeds nu en dan.
en ik heb de alu folie nog geen seconde gemist sinds ik die uit mijn leven geband heb. en ook broodzakken zijn verschillende keren te recycleren als boterham verpakking.
hmm wat een vreselijke dt fout heb ik daar net getypt.
Een stuk bakpapier over den taart wil ook wel helpen, en dat kan vervolgens gerust op de composthoop... Iets ecologischer dan alu-folie.
@onderdeappelboom: volgens mij smaken die bokes uit alu-folie niet beter... Hoe het op de middelbare school zit, weet ik niet, maar op de lagere school van zoonlief waren brooddozen en drankbekers verplicht.
bedankt voor de tip Anne, gelukkig dreigt de taart niet vaak te verbranden en kan het stuk alu (in principe) bij de bakspullen blijven liggen. Weer minder aluminium (nu de ramen nog vervangen ;-)
Het blijft wel een fantastisch roestverwijdermiddel (verfromfraaid met een cola-dip) dus hou de al gebruikte folie gerust nog even bij.
Op onze school zijn de doosjes ook halvelings verplicht, terecht. Ik ben wel opgegroeid met polyethyleen, dus ik ben een tikkeltje subjectief ;-)
streelmeisje, hmm, daar moet ze in deze anderszieke tijden toch maar niet mee overdrijven ;-)
Geen klachten over mijn kaasbokes die hier dagelijks staan zweten bij 22 graden in de plastieken petit-beurkes koekendoos. (al moet ik toegeven dat ze doorgaans tegen 11u al lang en breed binnengespeeld, komt er van als je niet ontbijt). De kroost moet ook schoolreglement-gewijs aan de boterhammendozen, en ook voorverpakte koekjes en drankjes zijn uit den boze. Alleen wat veel afwas, dat wel, elke avond :-)
(en, if water has a memory, then homeopathy is full of crap!)
Kan wel voor plakkers zorgen zodat er geen ongeadresseerde drukwerk in uw brievenbus valt (welliswaar met het logo van de Stad "de stralende A)
Die bokes in brooddoos tegen 12 uur valt dat best mee hoor, hoewel ze bij mij amper de middag halen nogthans eet ik elke morgend (verplicht mezelf) bokes met choco of ander speculoossmeersel nogmaals gesopt in de koffie. Denk niet dat er een verschil is tussen houdbaarheid van allufolie en boterhamendoos.
Maar wel grappig die appel met 2 wormen :)
how Bart, verder dan 'het lijkt alsof dat water een opgedroogd spoor hergebruikt' ga ik niet met dat geheugen; wie mij kent weet dat ik geen liefhebber ben van de homeopaktnie, na een jaar met professor Betz heb je weinig alternatieven (of het moest in één of andere religieuze vorm zijn). Totale vrijheid van religie en mening(suiting) weze gegund uiteraard.
Lotte, ik heb ondertussen goed nieuws over de stickers van die andere stad met de A ;-) Dat komt dus in orde...
Post a Comment