druiven met pit ... of zonder

Schiacciata con l'uva. Italianen kunnen bakken en kennen hun dessert. Schiacciata zit daar zowat middentussenin. Het is een focaccia-achtig brood met druiven dat traditioneel werd gemaakt tijdens de druivenoogst van het lokale druivenras, in Toscane de kleine sangiovese dus. Maar het kan ook gewoon met onze dessertdruiven en het is ... amai.



het brood :
- 25g verse gist of 7g gedroogde gist
- 4 EL suiker
- 8 EL olijfolie
- 500g bloem
- 200ml water
- 1 tl zout

de rest:
- olijfolie
- 1 kg blauwe druiven
- 4 EL suiker
- 4 EL venkelzaad



papje maken met het (lauwwarme) water, de gist, wat van het bloem, wat van de suiker en even comfortabel warm wegzetten zodat de gist zijn werk kan doen. Het schuimende papje samen met de rest (bloem, olijfolie, zout, suiker) minimaal 15 minuten kneden en een uur laten rijzen (maar het kan zoals altijd ook een nachtje in de koelkast). Misschien heeft uw broodmachine ook wel zo'n handige deeg-functie.

oven voorverwarmen op 180°

lucht uit het deeg drukken en in twee porties verdelen. Vet een bakplaat van 30 x 40 cm in met olijfolie en leg één helft van het deeg in een dunne lap op de bodem (geen gaten maken). Als je het deeg in de koelkast had gezet laat het dan een uurtje bijkomen, dan vloeit het ook vlotter open op de bakplaat. Verdeel de helft van de druiven over die bodem, met de helft van het suiker en de helft van de venkelzaadjes. Besprenkelen met olijfolie en afdekken met de tweede helft van het deeg. Verdeel ook nu weer de rest van de druiven, de suiker en het venkelzaad. Dus, deeg maken, de helft van alles en de andere helft er bovenop. Duw de rand losjes dicht. Dat soort dingen hoef ik zelfden alleen te doen.

40-45 minuten in de oven. Bruin, knapperig en lekker. Wel even laten afkoelen.



Wat ze niet vertellen in de boekskes : er komt enorm veel sap uit die druiven. Hou er dus rekening mee bij het kiezen van de bakplaat (niet te laag tenzij je de oven graag poetst) of zet er voor de veiligheid een 'vangplaat' onder. Ik heb alles toch een keer of drie moeten afgieten want soppende koek daar had ik ook geen zin in (gelukkig stond er ook druivengelei op het programma dus dat sap was niet echt verloren - 7 potten lekkernij, geen idee waarom ze dat nergens verkopen eigenlijk). Met de oven hadden we voor de eerste afgietbeurt al prijs ...

Het eerste wat je opvalt - nadat je denkt 'lekker, amai da's lekker' - zijn de pitjes. Pitloze druiven zullen hier misschien beter scoren maar die staan hier nergens, en wijndruiven bevatten in verhouding zeker niet minder pitten dan tafeldruiven dus het schijnt zo te moeten mogen. Na drie kwartier in de oven zijn ze ook wat lichter verteerbaar geworden. Ik neem aan dat je op een half uurtje toch wel een kilo druiven kan ontpitten, anders.

Ik weet wel zeker dat ik dit brood volgend jaar ook met ander fruit ga proberen. De bakker verkoopt aan deze boer geen carré confiturekes meer ...