Eivol, als dat betekent "bomvol met nog net genoeg plaats om te ademen", dan komt dat aardig in de buurt om mijn planning tegenwoordig te omschrijven (maar 't kort af). Volgende dat van de lijst mocht was de workshop natuurfotografie in de Nationale Plantentuin van Meise onder de vleugels van Tom Linster.
Niet onbelezen over het onderwerp is zo'n dagcursus (sowieso al-tijd te kort) zelden een ganse dag nieuwnieuws, maar als je van experten van dit kaliber niets kan brain-picken dan heb je dat ook aardig aan jezelf te danken.
Theorie is leuk maar gestuurde praktijk is natuurlijk nog leuker, zeker als je meteen feedback kan krijgen van een pro (en gelijken - de cursisten - tegelijkertijd). Misschien moet ik met "de fotokameraad" maar eens wat meer walk-and-talk-studie-opdrachten inlassen (niet zo moeilijk want digital photography school bezorgt er mij op regelmatige basis wel een paar), met peer-review en een borrel achteraf (met meelwormen en sprinkhanen als borrelnootjes - als ze de volgende keer tenminste wel thuis geven bij de insectenboer in Borgerhout).
Opdrachten van vandaag waren : beperkte scherptediepte met herhaling, 5 visies op hetzelfde onderwerp en slechts twee kleuren in het beeld (zwart/wit niet toegestaan). Onderwerpen genoeg in de 93 hectaren grote tuin maar in de vernieuwde Victoriakas was het vooral lekker windstil (vernieuwd 't is te zeggen, er liggen weer Victoriawaterlelies Victoria amazonica). Eén van de 5 visies werd onder andere deze (ben even de naam kwijt) ...
Die druppel was ook vanonderuit nog mooi te zien door het blad en ik kwam nog net één visie te kort. Super. Maar voor mijn supertele had ik helaas niet genoeg ruimte onder het blad. Toen ik mijn heuptas losmaakte van het statief om mijn kwartmacro Minolta te nemen glipte de tas uit mijn handen en landde met de verkeerde zijkant op de grond (een boterham valt ook altijd met de boterkant naar beneden zeker). De lens rammelde harder dan ik gewoon was. Station Terminus ...
Lang leve de voorzetfilter in elk geval (wijze les : schroef altijd 'iets' voor je glas), al is het nog niet helemaal duidelijk of er echt geen schade is onder de dikke skylight filter die op mijn okkazielensje zat (50 euro, minolta mini beercan, AF 35-70 macro, net de autofocus op de 'macro' gehacked); want een kras is zo gezet. Nu ja, een echte macro lens stond toch al lang op mijn wensenlijst (en ondertussen dus ver vooraan) en Tom had ons bij aanvang al gewaarschuwd dat die aanschaf een zeer waarschijnlijke staart aan de workshop zou worden. Maar nu dus misschien een beetje versneld ;-) En als we dan toch bezig zijn meteen een nieuwe tas want zo'n rug/sling/ding is toch wel wat handiger dan een heuptas waarvan alle padding is gaan lopen.
Duur grapje zo'n workshop volgen ;-) Maar money well spent.
Tijdens de rondleiding met de gids in het park ook nog een paar leuke plekken gezien die me de vorige keer zijn ontgaan, gelukkig mogen we het park nu één jaar gratis bezoeken, dus er komen nog genoeg kansen ... ik hoop van de tijd hetzelfde.
Update:
Ze werkt nog ... geen krasje of niks (gevlekte Tropeolum majus, één van mijn lievelingsplanten - ook zonder vlekken) ...
2 comments:
O My, dure grap. Maar zoals je zegt "well spent" Ik moet ook dringend eens gaan nadenken over een macro nu ik een tuin heb.
eigenlijk valt dat nog relatief mee, een Sigma 105mm 2.8 zit zo rond de 350 euro, en dan zit ge bij de macro's eigenlijk al mee vooraan in het peloton heb ik me laten wijsmaken.
Ik had eerst de 150mm in gedachten (rond de 600 euro) maar in full
frame versie gaat die op mijn (cropped) sensor toch net iets te lang worden (want ongeveer x1.5) en ik ben nog lang niet toe aan een full frame, maar met lenzen rond de 500 euro is het misschien wel meegenomen om ze al op full frame formaat te nemen - in dat geval is die 105mm dus misschien handiger (want met de crop dinges zit die 105 dan toch ongeveer weer rond de 150mm - of mis ik hier iets ??)
Materiaal is zeker niet alles en ik was eigenlijk wel tevreden over mijn resultaten gisteren, zeker als je zag wat voor high-end spullen daar nog rondliepen. Een medecursist had voor een aantal beelden identiek hetzelfde onderwerp en compositie en daar zag je toch duidelijk het verschil met of zonder (echte) macro lens, het detail dat je uit eenzelfde beeld kan halen is enorm. Maar er waren ook foto's met macro waarbij je geen verschil zag met een standaard lens. Veel hangt dus af van het plantertje ;-)
Post a Comment