wat een apeland ...

... "en de zotste stond vanvoor" ... maar kom - politesse oblige - de anderen eerst.

Een land waar elektrisch aangedreven botsauto's gestopt kunnen worden maar de niet-botstreinen niet (lijkt me gewoon circuitje in serie achter de rode lamp? hoe duur kan dat zijn?).
Een land waar je vlot erfenissen mag weigeren behalve wanneer die negatief zouden uitvallen (waarom zou ik ze anders weigeren ambetantenaar ?), dan moet je zelf even PI Magnum (en dus ook een klein beetje beerputdoktertje) gaan spelen naar de preciese omvang van de schulden van je oom (is het al niet erg genoeg dat die dood is ?). Om daar dan eens een leuke babbel over te houden met een aantal mensen op het vredegerecht (uhm, administratieve vereenvoudiging : bolleke ja/nee klaar; my wish, your command). Alsof ik nog op een kleine schat zou stoten die me van gedacht doet veranderen. "Ohjee, nog een bijna volle tank in zijn wrak ... ieder de helft ??".
Een land waar er nog net genoeg centen zijn om alle veertiendagen (dezelfde) kraters in de weg te vullen (traag-weg-cariës) om geen hele grote staatsschuld op te bouwen (ne kleine met mayonaise voor ons twee, den Eddy en de Wally).
Een land waar je toch mag blijven betalen om je wagen voor de rest van de tijd naar de haaien te rijden als je hem niet op tijd naast die gaten kan mikken (auto-cariës).
Een land waar je een gepersonaliseerd bijvalletje krijgt op zonnepalen (want de economie moet zwengelen) maar dan minstens even lang een hogere belasting mag betalen op de gestegen waarde van je huis (KI zat waarschijnlijk in geen enkele simulatie die je hebt gekregen en welke taksen verzinnen ze later nog - taks op verouderde panelen ?)
Ik ga maar weer stoppen of we missen straks, creatief zoals die andere familie J. uit de reclamespotjes, onze retourvlucht nog wel eens met voorbedachte rade. Zoals deze Franse atlete op de Olympische Winterspelen waarschijnlijk niet meer naar huis durft, gelukkig kent ze de taal al. [Update : YouTube heeft alle videos 'moeten' verwijderen van het Olympisch Comité, Jaak (Rogge maar belgen mogen Jaak zeggen) mogen we nog een beetje lachen met deze Winterspelen die stilaan de 'pak de poen show' van de gebroeders Verreth doen verbleken; even geduld voor er alternatieve linken opduiken; hier bijvoorbeeld, of hier, of hier, of hier ...]

Deze aap heeft er zijn eerste blunder van het seizoen ook weer op zitten en blunders mogen ook gedocumenteerd ahja (l'honnêteté oblige aussi, kende u die nog ?).
De juicy stuff : bijna de hele lading peperzaailingen naar de Filistijnen. Pijnlijk.
Nog niet eens de Transplantatieblues (Kamagurka en co), eerder emigratiestress.
Ik hou de plantjes graag aan de droge kant omdat te nat vaak erger is dan te droog (stengelbasisrot/damping off en van die dingen).
In de kweekkast is dat droge grondmengsel (naar het advies: zoals het uit de zak komt is meestal al vochtig genoeg) meestal geen probleem vanwege de hoge luchtvochtigheid. Normaal gezien is een bodempje water als ze uit de kast komen voldoende om hun dorst te lessen maar nu hadden ze het in de (te?) koude wasplaats onder de lampen toch net iets te droog om het echt naar hun zin te hebben.
Het is eigenlijk verbluffend hoe die verfrommelde plantjes zich nog herpakt hebben, zelfs de palliatievos-station-terminus hebben al nieuwe blaadjes gemaakt.
De natuur, een aardig [owereg] beestje.



Meneer de grootplanscannerman wat doet u nu ! Gevonden waarom de scan zo 'slecht' was. Nu ja slecht is veel gezegd, minder instant bruikbaar voor mijn inkleurtechniek. Me weer mogen verdiepen in de wondere wereld achter een plaatje. 1 bits bitmapped tifs zijn zeer geschikt voor lijntekeningen, alleen ... 1 bit, dat zijn maar twee kleuren (zwart en wit), alles wat dus niet zwart of wit was op het plan (lees grijs) wordt arbitrair/'foutief' zwart of wit gedoopt. Op zich nog niet zo erg, want een grijs patroon wordt enigszins gereproduceerd door de verhouding witte en zwarte pixels maar bij het inkleurtruukje wordt wit transparant (nu dus teveel transparantie) en snelle selecties maken is er ook niet bij (wegens slechts twee dingen om op te selecteren, u raadt het al : witte of zwarte pixels, al dan niet contigu; nog een woord dat we veel te weinig gebruiken).
Nieuwe scan (muy expensivo) aan het andere uiteinde van het spectrum (24 bits kleurenscan) was al wat beter maar veel zwaarder en met meer achtergrond ruis. De gulden middenweg zou dus beter zijn (8 of 16 bit grijs) maar 'het is dit of het andere'. Ik mocht zelfs even meekijken in zijn dure scannertje (die knop 'uitgebreide instellingen' deed mijn vingers jeuken amai ... eens kijken in de handleiding van zijn Konica Minolta KIP 2120) .
Als ik nog eens vijf minuten tijd heb, dan kan ik eens uitvissen of vectoriseren hier soelaas brengt (op de 1 bit versie te weinig). Tss, volgende keer toch echt wel gewoon alles digitaal, geen mens die het zal merken, behalve ik ;-) Tot daar dit technische intermezzo, er moet maar één iemand ooit deugd van hebben...

In het land der blinden is één oog nog steeds koning. Als er in dat land alleen fotografen zouden wonen welk oog zouden zij dan verkiezen ? De nifty fifty wordt dan al eens genoemd. Ik heb er eentje voor amper 60 euro (Minolta 50mm 1.7 AF) op de kop kunnen tikken in een fotozaakje - ik kijk er al naar uit zo met mijn ogen toe.

En als we dan toch over fotograferen spreken : er worden zes workshops natuurfotografie georganiseerd in de plantentuin van Meise. Fotograaf van dienst is Tom Linster, inderdaad die van het boek dat onderdeappelboom eerder deze week kwam te bespreken. Ik doe mijn uiterste best om binnen te geraken, misschien heeft u meer geluk.