- 500 ml room, echte room, niet iets wat voor room moet doorgaan (het gerecht bestaat tenslotte voor 75% uit room : garbage in, garbage out)
- 100 ml (volle) melk
- 100 g suiker
- 1 vanillestok
- 10 g gelatine
Gelatine voorweken in koud water. Melk opkoken. Room opkoken met suiker en vanille in een andere pan. Gelatine uitknijpen en oplossen in de melk. Pannen van het vuur en samenvoegen. Klaar. Opstijven in de koelkast (in potjes of een vorm).
Typisch wordt deze lekkernij afgewerkt met een coulis dus kruip snel nog even in de diepvriezer voor een portie zomervruchten, opwarmen met een beetje suiker erbij (of wat confituur) en wat bindmiddel. Verdelen over de opgesteven potjes. Klaar.
![[img: panna cotta]](http://farm3.static.flickr.com/2514/4115231799_410cb9b14f_o.jpg "panna cotta, gekookte melk")
En lekker dat dat is. En zeg nu niet dat je daar geen 5 minuten voor zou kunnen vinden in je drukke schema. Perfect voor de feestdagen, maar ook op een gewone werkendag zal ik geen moeite doen om mijn gelukzalige snoeten te verstoppen als je me dit voorgeschotelt.
De gelatine zat verpakt in lattekes van 3 g en heb er zelf uiteindelijk maar 9 g van gebruikt ipv 10, maar ik zou het zelfs met nog minder durven proberen (het is wel de bedoeling dat het vast blijft natuurlijk, 't is geen poddinkje, maar als je moet afronden doe het dan maar naar beneden).
Gobelijn Schoepen wil het beurtelings parkeren afschaffen. Net nu de mollen doorhebben dat ze ook eens bij de buren mogen gaan liggen (daar gaat de theorie dat ze hier zaten voor de gezondere grond). Waarschijnlijk weer zo'n regel waarvan we vergeten zijn waarom we hem ingevoerd hebben; eentje om straks weer in te voeren. En awoerd met de wit zwarte platen, net nu ik een leuke rood witte op het oog had. Lang leve de rood witte nummerplaten. Lange leve rood wit, lang leve panna cotta met coulis.
Het is trouwens net handig om al vanop een afstand te kunnen zeggen : we pakken de volgende camping, hier staan teveel gele nummerplaten ;-) (is maar om te lachen he, d'Indianen zijn veel erger met hun gekke tippi-ni-duurs en hun pluimen).
En nu gaan we nog wat knutselen...
4 comments:
Ha, de specialiteit van meneer onderdeappelboom. Heerlijk! Maar heb jij nooit van die vanillepuntjes die op de bodem samenklitten? (vraagt meneer onderdeappelboom)
toch wel en zeker als je het stokje doormidden hebt gesneden (ahja), maar dan heb je tenminste nog een reden om een kwartiertje na te kretsen als het op is tot het werkelijk op is ;-)
(en een bewijs dat je niet gefoefeld hebt met de smaakmaker).
Deze keer waren het wel zeer vlakke bodempjes dus ze lagen wel redelijk mooi verspreid (meer kretswerk) ...
van mij mag het ;-)
Smaakt dat evenveel naar vanille als je het stokje NIET opensnijdt?
En meneer onderdeappelboom haalt die altijd zo ondersteboven uit het kommetje, om op een bordje te leggen met de dressing errond (ik kan je aardbeien met wijnazijn aanraden). En dan is dat echt een vanillekorst vanboven.
meestal wordt de stok doorgesneden en soms worden de zaadjes er meteen uitgehaald, misschien moeten we het zo de volgende keer ook maar eens proberen...
check : aardbeien en wijnazijn made it to the todolist ;-)
Post a Comment