"Doe maar een kringetje rond het speelgoedje dat de Sint moet brengen, dan zal papa even mailen met die brave man" (zo gaat dat 'tegenwoordig'). Natuurlijk had ze zo goed als al het speelgoed in het boekje aangeduid en nog voor ik haar daarover kon aanspreken counterde ze ad rem : "Het zijn wel veel speelgoedjes he papa" (drie buggies, allez gij) ", maar dat is wel voor als alle kindjes komen spelen he". Mijn rosemarie, zo nobel en vooral geen speld tussen te krijgen.
Geen Sinterklaas zonder Speculaas. Of is het Speculoos ? Beide termen worden al eens door elkaar gehusseld, dictee of geen dictee. Van Dale vindt dat speculoos minder frequent wordt gebruikt. Sommige producenten gebruiken bewust speculoos als er geen speculaaskruiden gebruikt zijn (als in kruiden-loos dus). Boven de landsgrens is speculaas de typisch Nederlandse kruidenkoek en speculoos de typisch Belgische koek met kaneel en gebrande suiker. Dus die gekke Nederlanders zeggen speculoos tegen onze speculaas, maar iedereen zegt altijd [speekulaas] (zucht). Die met/zonder theorie is wel duidelijk, kunnen we die niet algemeen aannemen ?
Hoe het ook zij, Marleen gaf een voorzet naar aanleiding van mijn venkelconfituur, "dat ik (eveneens in de categorie Anijs) misschien maar wat pepernoten moest maken voor Sinterklaas en de kinderen", en ik moest die maar even binnenkoppen.
Het ligt misschien aan mij en het feit dat ik de pepernoten van de Hema na 6 december "in de afslag" koop, maar ik vind pepernoten nogal hard. Geef mij maar berekoeken aka Hasseltse speculaas. Dan doen we toch gewoon Hasseltse speculaas pepernoten.
- 250 g (echte) ongezouten boter (schijnt belangrijk)
- 325 g (donkere) kandijsuiker (yuck ... ik heb rietsuiker gebruikt)
- 2 grote eieren
- 500 g zelfrijzende bloem (of uw eigenste mengeling van bloem en bicarbonaat/...)
- 100 g gemalen amandelen
- een "goede" theelepel kruiden
Boter zacht laten worden en romig roeren. Suiker erbij, dan de eieren, dan het meel en dan de kruiden, als laatste de amandelen. Het wordt een harde brok dus rol je mouwen maar op, vork of klopper halen het einde niet alleen.
Ik vond geen anijszaden, heb dan maar venkelzaden uit het potje viskruiden gevist en gevijzeld, het gaat 'em toch om de anethol dat je in beide zaden terugvindt. Nog wat 'speculaaskruiden' (komt in een zakje) erbij, en een borrelke pastis voor de zekerheid (en "de paring", zie later). Het deeg afgedekt een dagje in de koelkast laten rusten.
Volgende dag. Begin met wat bloem over het aanrecht te gooien. Het eerste wat je zegt als je het deeg uit de koelkast neemt is (binnensmonds want de kinderen zijn erbij) : 'f*ck, mislukt'. Het deeg lijkt immers veel meer op kassei dan op iets dat mals zou moeten worden. Als je er stukken uitplukt, in je handen rolt en met je lichaamswarmte weer wat opwarmt wordt het gauw duidelijk dat het wel zal meevallen. Klassiek wordt een worst gedraaid waarvan dan schijfjes worden gesneden. Het is natuurlijk veel leuker om zelf bolletjes te draaien die je dan keihard op het aanrecht gooit. Leuk voor de kinderen en een goed soupapke (ventieltje) voor eventuele zorgen en/of frustraties.
Soms worden de koekjes nog afwerkt met amandelschilfers voor ze de oven in gaan, 12 tot 15 minuten op een bakplaat (170-180°C), niet te kort bij elkaar want ze gaan nog uitzetten. In één van de recepten stond formeel "15 minuten en geen seconde langer", dus niet te ver gaan lopen tijdens het bakken. Als je ze van de plaat neemt denk je misschien "hmm, die zijn nog zo zacht", of "die mogen precies nog wat donkerder" : "zal ik ze nog even terugzetten ?!". Niet dus, ze worden vanzelf harder bij het afkoelen. En ze worden na een paar dagen weer zacht als je ze in een blikkendoos bewaard en dat is de bedoeling, stop ze dus niet in een luchtdichte supperware.
15 minuten 00 seconden, basta (en blijf een paar dagen weg van de doos).
Waarschijnlijk heb je nog wat gemalen amandelen over. Als je dan ook nog wat bloemsuiker hebt liggen en een ei, maak dan snel nog wat marsepein want gevulde hasseltse speculaas is nog lekkerder (en marsepein nog zo'n Sint-klassieker).
Poepsimpel die marsepein : amandelmeel, bloemsuiker en een eiwit mengen (125g/125g/1). klaar (ohja, ook een dagje laten rusten in de koelkast). Het recept van de boerinnenbond zegt oranjebloesemwater maar pastis werkt evengoed en dat "food-paired" handig met de speculaas (een klein koffielepelke is voldoende). Ja mannekes, da's ook de laatste keer geweest dat ik marsepein koop. (een tip nog : voor de marsepein werkt fijn gemalen amandelen wel wat beter).
Laagje speculaas, laagje marsepein, laagje speculaas en de randen dichtduwen.
Je weet niet wat je proeft.
In de categorie "lezersgestuurdeopdrachten" zou ik zeggen : NEXT !!
4 comments:
Ga ik ook eens proberen, mmm!
Juist door dat borrelke pastis zal dit vast poeplekker weg-eten!!
Heb kortgeleden cantuccini's ontdekt in pepernootformaat...en ja die trommel is ook alweer leeg;-))))
en gesopt in vin santo ??
In ons dialect zelfs 'speculatiekruiden'. Maar in een oud recept dat ik eens moet opduikelen is alleen sprake van 5-kruidenmengeling. En dat is nog steeds te koop, maar het varieert overal qua inhoud: peper, gember, kaneel, muskaatnoot, anijs, kruidnagel, enz. Leuk om zelf mee te experimenteren. Met die pastis heb je natuurlijk al geen anijs meer nodig.
Hoe dan ook: bij mij zouden deze koekjes in 3 dagen op zijn, in plaats van er 3 dagen op te wachten :-)
Post a Comment