Eten met stokjes ...

Sommige dingen zijn ook mij nog vreemd. Zoals de 'stokjes' die soms rondgaan in 'blogosphere'. Niet geheel vrij van verborgen agenda is het een manier om virtueel te socialisen onder bloggers, als we elkaar tegen het lijf lopen 'in real life' moeten we maar eens poken (2008 het jaar van het pokeren, 2009 misschien het jaar van het poken'en - weer zo'n dom zelfstandig naamwerkwoord).
AnneTanne gooide me een stokje (excuses dat het me bijna was ontgaan) : vertel 6 nutteloze weetjes over jezelf. Een beetje in verwarring omdat de hele blog al een gigantische ketting nutteloze weetjes is, ga ik er toch 6 nieuwe proberen.

• 1. ik geef namen aan mijn ukuleles : bianca (mijn eerste, de witte), murielleke (ma fille d'U) en joke (de banjolele). De vierde, Nina, is nog in wording, ik moet haar nekje nog op de blikken trommel van de after eight chocolattekes plaatsen - voor jullie psychologen mijn afwijking aan flarden analyseren : onder ukelisten is dit normaal gedrag.
• 2. ik heb vandaag mijn elektrische tandenborstel teruggevonden die ik al meer dan een jaar kwijt was (geen 'ohoh' jullie, ik heb niet anders gedaan dan gezocht EN die tandenborstel dient alleen maar om de tomatenbloemekes te trillen)
• 3. door bijna te verdrinken door mijn zwembandjes aan mijn enkels te hangen heb ik als klein manneke geleerd dat je een probleem (benen die zakken) niet altijd oplost met een (perfecte) oplossing voor het probleem.
• 4. ik ben ooit bijna letterlijk in de aap gelogeerd, omdat ik dacht dat die vriendelijke aap in de lokale dierentuin me echt gewoon een hand wilde geven.
• 5. Ik ben nooit echt beter geworden in armpje worstelen (al schijnt de truuk te zijn om even te trekken voor het wringen - had de aap voorkennis ?)
• 6. ik vond de zesde vinden de moeilijkste ... misschien een alternatief voor de recentelijk plotse reïncarnatie van de doodstraf, een diepe voor speleologen oninteressante grot met een levenslang rantsoen witloofzaden, lijkt me billijk.

Of nee, dit vind ik de moeilijkste : 'geef nu het stokje door aan 6 andere bloggers'; dan maak ik er maar een tripstick van voor de dagtrippers onder ons. Wie het stokje past trekke het aan.

Heeft vegetarisme wel genoeg sex-appeal ? Volgens sommigen heeft het misschien wel teveel van dattum. Zo werd het filmpje van PeTA (als gaia) ter promotie van vegetarisme tijdens de superbowl verboden. Jammer. Gelukkig doet PeTA niet aan zelfcensuur. Hou vol tot op het einde, en beluister ook even de redenen waarom we vegetariër zouden moeten worden. Ze gaan me ooit nog eens zover krijgen.



Op de site van PeTA zelf vind je bv. nog een reden om nooit nog naar Kentuckey Fried Chicken te moeten, als je nog een reden nodig had. Niet voor gevoelige kijkers.