De wet van Moore, een 'wetmatigheid' die al van in 1965 zegt dat de capaciteit van een computerprocessor ongeveer elk jaar verdubbeld blijkt nog altijd redelijk te kloppen ook al wordt dat interval wel eens gerelativeerd (12mnd, 24 mnd, 18 mnd, 12 mnd,18mnd,...) en neemt men aan dat dat ooit wel eens wat gaat afvlakken. Wat voorlopig nog niet aan afvlakken denkt is de bloghype en die gaat wat aan een scherper tempo : elke 6 maand verdubbelt het aantal blogs en ook de inhoud. (Elektronische) kranten gaan er wat op achteruit. Maar waarom doet ne mens dat toch ? Slechts een handvol bloggers heeft respectabele inkomsten door het bloggen; zij zitten vaak in een niche die zeer veel traffiek trekt en daardoor wel wat reklameinkomsten kunnen vangen. Maar het merendeel verdient pindanoten of (zoals ikzelf) mooie ronde nougabollen. Het is voro de fun maar met een missie want zeg nu zelf wat je zelf groeit, groei je meestal beter...
Mama moet niet alleen multitasken, maar blijkbaar ook steeds meer multi-koken. Uit een engelse studie is gebleken dat er gemiddeld 2.4 verschillende maaltijden worden geserveerd tijdens het avondmaal om aan ieders wensen te voldoen. Dat betekent dus dat er plaatsen zijn waar nog meer dan 3 maaltijden worden geserveerd want ten huize villa Gelrose Place wordt het klassieke one-for-all dieet toegepast (saai blijkbaar maar het moet nog maar even zo). De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat er af en toe wel eens een apart potje groenten worden geserveerd omdat ik mijn vrouwtje haar gestoofde witloof, spinazielasagna, of 'robkuulschuiven' niet wil ontzeggen (met de beste wil van de wereld krijg ik die dingen niet voorbij de achterkant van mijn tong) - parels uit de keuken wellicht maar al te vaak onrecht aangedaan. Zoals spruiten bijvoorbeeld, meestal doorgekookt tot er een bittere, eigenlijk oneetbare bijna giftige, geelbruine pap overblijft; als een kind dat wel wil eten DAN heb je pas een probleem. Zo had ik zelf een spruitendegout tot ik ze zelf eens klaar gemaakt (ik kon niet geloven dat ik deze, streekgroente bij uitstek, niet lustte) en in mijn versie 'choux de Bruxelles entre Lyon et Dijon' met een sausje van stroop en mosterd maakt zelfs de spruitenhater krassen in de casserole wat volledig gepermiteerd door de vingers wordt gezien.
No comments:
Post a Comment