... dus in de serre begint stilaan de definitieve uittrede van de tomatenplanten op gang te komen, eerdaags zullen we maar eens met de (riante) peper en paprika oogst beginnen.
... dus de helft van de moestuin werd al winterklaar gemaakt, is ne keer wat anders bij 26° maar kom volgend weekend-en-wie-weet-voor-hoe-lang wordt het nog amper 13° overdag, en nat, en dat werkt een stuk minder prettig voor een weekendtuinier-van-te-moettes. Knoflook planten zal toch ook nog moeten, weer of geen weer.
... zaden oogsten, niet alleen van de tomaten en de pepers maar ook van de lange borders die fantastisch blijven doorgaan. Gaten hier en daar vallen niet erg op als je dat vanuit de lengte bekijkt.
... compostbakken doorgeschoven, zodat de rijpe compost mee onder de lasagna kan, en waardoor de bakken al de herfstopruim weer kunnen ontvangen.
... dus werd nog snel wat last-minute zomersnoei gedaan (onder het motto zachte snoei : "wat je nu wegneemt zal wegblijven" - ttz, er zullen wel ogen uitlopen maar veel minder dan bij de wintersnoei). Snel maar vooral maar heel even want ik werd bij boom drie gestoken door een wesp, en direkt daarna nog één en tegen dat ik onder het agressief gezoem van nog meer wespen 50m verder bij de keuken stond waren het er gelukkig 'maar' 4 (twee op de binnenkant van mijn dij waarvoor dank, één op mijn enkel en één op mijn pols). Wel weer een persoonlijke besttijd gelopen, mezelf onderwijl uitkledend om mijn weinig propulsieve armbewegingen met het weinige textiel toch wat meer slagkracht te geven (daarbij, een verdwaalde wesp in uw t-shirt, daar word je ook niet vrolijk van). Een aanrader. Was weer geleden van-als-klein ukkie (de klassieker : een dode wesp onder de blotevoetzool in de zandbak).
(misschien toch wat minder fruit laten vallen, en nog minder laten liggen, daar onder die bomen).
Snoeischaar hangt nog in de boom, heb ik niet gemist bij het molenwieken onderweg.
... en de kweepeer staat in bloei. Ik heb dus blijkbaar een oktober-bloeier. Wist ik niet, maar lijkt me ook niet echt handig. Verklaart misschien waarom ik nog nooit fruit heb gehad (en nog altijd kweepeerconfituur moet lenen), want in het voorjaar is hij bijlange zo actief niet.
De
laat-bloeiende notarisappel is helaas evenmin een goede kruisbestuiver.
... ook voor één van onze kippen. Kop eraf. Ik heb haar er meermaals mee bedreigd, als ze weer eens zat te schijnnesten, of als ze wat potshanerig aanviel. Maar ik zou hem er haar niet afgebeten hebben. Nu alle kippen bij de buren op-geplukt zijn, zijn de onze blijkbaar aan de beurt. Dit verhaal krijgt nog een staartje (en dan liefst één aan een sleutelhanger). Voorlopig gaat het deurtje van het slaaphok elke avond weer dicht ... vanaf morgen, want vandaag ben ik het weer vergeten. drukke drukke boem boem.