Iemand kreeg het idee om het zwaartepunt van het eindwerk tuinontwerpen dit jaar maar eens zo ergens rond deze tijd te leggen. Murphy schikte in en sloopte zoals het hoort mijn nieuwe printer. U leest het goed, nieuwe printer (Epson PX800FW) ongeveer een jaartje oud, en nochtans vrij zorgvuldig gekozen na het lezen van zowat elke review die er toen te vinden was jegens enkele vooraf gedefinieerde "specs". Als fotoliefhebber moest hij aardig foto's drukken, met een redelijke scanner aan boord maar ook een document feeder voor het digitaliseren van stapeltjes rondslingerende documenten die men vergat digitaal uit te delen, optioneel recto-verso printen, stil en mooi om naar te kijken (want in de living), wireless, ... maar bovenal een ecologische printer dus : zuinig, veel afzonderlijke patronen en ... makkelijk te hacken.
Niet te duur, ook dat nog.
Ecologisch printen, het lijkt bijna een contradictio in terminis, hoe doe je dat dan als het al kan ? Proberen niet te moeten printen spreekt uiteraard voor zich, maar ik ben een schermlezer van het eerste uur dus daar valt nog weinig winst te rapen.
Maar soms 'moet het' en papier sparen is dan zowat de eerste ecoreflex. Terecht (cfr.
de anti-reclamesticker), er worden teveel bomen kladpapiertjes en folders die niemand leest (geef dat onderschatte geheugen af en toe iets te doen).
Spelen met kantlijnen, lettergrootte, meerdere pagina's op een blad, browserplugins (Aardvark,..) die webpagina's strippen tot het blote minimum, of ctrl-C-ctrl-V ze zelf in stukjes... less is more, zonder comfortverlies.
Maar de inkt, en ook de hulzen, de hoesjes daarrond en niet te vergeten het doosje dat je er gratis bij krijgt, die lijken me eigenlijk nog erger dan het (gerecycleerde) papier ? Vooral omdat ze altijd maar een paar ml in zo'n cartouche duwen. Het Gilette-de-la-Tourette syndroom : geef de houder bijna gratis en laat
ze maar flink dokken voor de scheermesjes. Bij de Epson tussen de 8 en de 12 euro voor een originele patroon met 7.4 ml inkt; hoofdrekenen kan te ingewikkeld worden met die nieuwe telsleutels van tegenwoordig dus we ronden voor het gemak af op 1500 euro/liter. Ik blijf schrikken van dat bedrag, vloeibaar goud.
Dus, minder inkt.
Zuunneg-en-rap is meestal de standaard, maar er is ook dat
(gratis) font met gaatjes, een beetje Verdana - achtig, prima font en minstens 25% minder inkt (betalende versies perforeren de rest van uw lettertypes). De meeste bovenstaande papersavers sparen ook nog eens inkt. Maar dan blijft het dure inkt in vuile doosjes.
Daarom printen we nu toch al een paar printers zonder problemen met nep-inkt. En daar was deze Epson bijzonder geschikt voor : de koploze patronen zitten stil in een hoekje van de printer en de losse printkop loopt zijn kilometers op z'n eentje. Dus, een CISS (Continuous Ink Supply System) erop met 6 bussen van 100ml en juu. Afdrukken amper te onderscheiden van 'de echte', zelfs de foto's niet, en na profilering nog veel minder. Beter dan de gemiddelde Blokjes of Hé-maar fotocentrale. Hoe ze er over 200 jaar uitzien zal me worst wezen (maar kom het me gerust aan de zerk vertellen - breng een USB kabeltje mee, dan upload ik mijn negatiefjes naar je visuele cortex); die garantie is me dus geen 1500 euro/liter waard.
Maar kijk : al snel mochten de bussen worden nagevuld (slik!)! Niet zo zuinig blijkbaar want zoveel had ik nu toch nog niet geprint. Spoedig kwam de aap uit de mouw ... en het was weer ne lelijke.
De meeste printers spuiten
'een beetje inkt' om de printkop spic-en-span te houden (bij aan- en/of uitschakelen). Dat 'beetje inkt' verdwijnt in
een speciaal bakje (zappen naar de 44ste seconde voor het hoogtepunt) waar je nooit iets over leest in de handleiding (ahneenatuurlijknie) : de waste ink container. Meestal is de printer versleten voordat het bakje vol is en merk je er dus niks van, in de andere gevallen roept de hersteldienst wel dat het goedkoper is om een nieuwe printer te kopen en waarschijnlijk hebben ze nog gelijk ook.
In mijn geval riep de printer het zelf : 'inktkussentjes bijna vol' en even later 'inktkussentjes vol - 'ink pads end of service life', ga naar de Epson gevangenis maar ga niet via start, u ontvangt geen 4000 Bef". Station terminus voor de printer, want de software liet geen enkele print meer doorgaan. Eén jaar, out.
Tijd voor een nieuwe hack : de inktbak eruit (één schroefje!) en de aanvoerslang voor
vuile inkt verlengen tot in een tupperbakje buiten de printer. Reset van de software via andere software (die Epson liever voor zichzelf had gehouden) et voila, onze 'eco printer' bolt weer. In principe kan dat 'afval' opnieuw worden gebruikt als zwarte inkt, maar de navulinkt is gelukkig zo goedkoop dat het niet loont om onzekere resultaten te krijgen met dit "bijna zwart".
Wat hebben wij geleerd vandaag Pete :
- soms zit bedrog (that's what I call it) veel beter verborgen dan in belspelletjes.
- online reviews mogen met een korrel zout genomen worden, zeker voor de langetermijnevaluaties. De meeste expertreviewers kennen overduidelijk hun vak maar beschikken vaak maar enkele weken over de testprodukten.
- koop CISS of navulinkt, je portemonnee en het milieu worden er beter van (13 patronen en de rest van de verpakkingen tegenover één bus van 100ml; 130 vs. 5 euro!!)
- heb je ook een Epson Artisan/PX700FW/PX800FW/... zet dan je automatische printkopreiniging uit, en doe eventueel sporadisch zelf een koptest. Dan kom je veel langer toe met gelijk welke inkt.
[Don't print this tutorial, thanks]