vlag zonder naam ...

... maar vooral gewoon verder doen. De Bond zonder Dinges had het niet mooier kunnen zeggen.

* rent weer naar de keuken -gewoon verder doen- en denkt "hoe verzeilt zo'n handdoek van de Friessche Vlag eingelijk in m'n keuken ??" *

maak het wat gezellig vanavond ... tot zover, tot morgen.

zaadzwiepen ...

... aka seed swapping. De "nieuwe" tomaten en peperzaden beginnen weer binnen te rollen (de leukste pakjes onder de kerstboom, al heb ik dit jaar niet te klagen gehad), het moeilijkste van het (moes)tuinseizoen kan dus weer beginnen : het kiezen tussen al die beloftevolle rassen.



Dat dat zo al zo moeilijk is, is meteen ook de reden waarom ik wel eens wat zwieps laat passeren, daar moet je verder niks achter zoeken (#dtv hebben ze daarop verzonnen in tweet-land, #durftevragen voor wie niet zo krap bij letters zit maar wel nog gaten heeft in z'n moestuinplan).

We zullen maar eens richting d(r)uivenkot trekken zeker, het nieuwe jaar wat op gang trekken ...

Sint Salami ...

... al die aandacht voor de goedheilig man pre-6 december, wat moet die grijsaard zich verwaarloosd en minderwaardig voelen de rest van het jaar (en dan ook nog aan zijn pensioen en z'n buskaartjes zitten morrelen). En dat is helemaal niet nodig want van hem, door hem en met hem draaien we gewoon keilekkere (overschot)worsten.
Van de Sint zelf zijn er zelden bruikbare restjes, maar van de chocolade, spekken en koeken soms des te meer, en nu is zowat het moment gekomen dat we het wel weer gehad hebben met dat snoepgoed.
Moeilijkheidsgraad : kind-kan-de-was-doen (maar echte kinderen even helpen bij het smelten van de chocolade). En zoals dat met "restjeskoken" hoort te zijn : het resultaat is beter dan de som van de delen.



150g (fondant)chocolade
50g roomboter, eventueel een beetje room (om de worst niet bikkelhard te laten opstijven me dunkt)
125g noten (hier 2/3 hazelnoten en 1/3 pistache)
50g rozijnen (optioneel laten trekken in wat likeur)
150g snoepgoed (koekjes, spekken, guimauvekes, pepernoten,..) en/of 1 pak Pim's chocolade koekjes
(optioneel wat peperkes, want dat food-paired altijd goed met chocolade)

poedersuiker voor het (eetbare) 'pellekevel'.

Stap 1 : Laat boter, room en chocolade zachtjes smelten en snij/klop/breek ondertussen het snoepgoed in stukjes die niet groter moeten zijn dan de hazelnoten.
Stap 2 : alles onder elkaar zetten (laat chocolade eerst wat afkoelen, of laat het om te beginnen niet te warm worden)
Stap 3 : in worstenporties verdelen over huishoud- of zilverpapier, oprollen (sushi matjes zijn handig als je ze liggen hebt), uiteinden "dichtschroeven" voor een mooie punt.
Stap 4 : laten opstijven in de koelkast en afhankelijk van de hoeveelheid "verzachters", even op voorhand uitzetten om te snijden. klaar dus.

Op voorhand niet verklappen welke aperitiefworst het is, is een deel van het plezier.
En lekker dat dat is, weer veel te lekker voor de onklopbare nieuwjaarsresolutie #1. Oproep aan de Sint (en de Paashaas) : meer chocolademennekes volgend jaar ...

ikja, ik hack ... pakjes ...

In mijn kine-verleden was ergonomie één van mijn stokpaardjes. In mijn IT-bestaan nog altijd maar op een andere manier.
En zo mogen sommige dingen al perfect-van-hun-eigen zijn (zoals ook jij), alles kan altijd nog een tikkeltje beter.
Neem nu de laptop-stand van de blauwgele Zweud. Zou inderdaad zo onder de laptop of tablet kunnen. Zou ook zo mijn collectie geïnclineerde leesplanken hebben kunnen aanvullen, of nu meteen zijn nut kunnen bewijzen in de keuken.

Maar met een oude analoge camera in de buurt en een niet te lichte hamer in der Nähe ...

... breid je de mogelijkheden van dit bescheiden plankje zelfs nog verder uit zonder aan zijn oorspronkelijke functie te raken : de iPepiter, de laptoploze partituur houder, mijn eerste ikea hack.

Want zeg nu zelf, je wil toch niet weer zo'n ding dat vooral heel goed is in één functie laten rondrijden in huis.
Zo eenvoudig dat ikea eigenlijk gewoon zijn productiemal zou moeten aanpassen. En dat alles voor amper 4 euro (of 2,5 dollar hoe flatpack je dat verschil Anna ?), wie moet er hier nog een pakje (en/of statief) voor onder de kerstboom ?
In de betere ijzerwinkel vind je tijdterwijl trouwens schroefdraadpluggen of je kan een gewone moer gebruiken met de juiste draad (meestal amerikaanse 1/4inch, 20 windels), en vraag het anders toch even na of het mag, voor je de camera van papa tussen de bankschroef hangt. Je kan uiteraard ook je snelkoppeling permanent tegen de plaat verlijmen maar dan wordt het al een dure hack.

"Sinds wanneer lees jij muziek ?", hoor ik sommigen denken. Sinds zij muziek lezen. Meteen ook één van de redenen waarom de planningen weer aardig overlopen, naast iets met een Franse jury die zich nu toch maar eens wat mag reppen al was het maar voor de verlossing, en iets op wielen maar dat is ondertussen van op de baan.

Als dat allemaal blijft doorgaan belooft 2012 een zeer spannend tuinjaar te worden, niet eens meer zo veraf want met dit weer zou ik al met de tomaten durven beginnen (dat gras blijft precies ook maar doorgroeien en mijn appelboomkes zijn eindelijk van hun blad vanaf). Maar we hebben ondertussen onze wijze lessen wel geleerd en zullen het eerdaags maar bij de uitjes (Kelsae) en de reukerwten (Lathyrus odoratus) houden.

Update:
"Leuke ikea-hack, maar of ik ook nog eens kon zeggen hoe het zat met die instrumentenhouders op de achtergrond...". Wel, ook niet moeilijk. Gewoon de vorm van de instrumenten in kwestie traceren op een krant, en aan weerszijde van de vorm een marge van ongeveer 5 cm uitzetten. Die 5 cm komt ongeveer overeen met de borstelsteel+pijpisolatie die gebruikt werd om de vormen aan elkaar te zetten op een drietal plaatsen in de buitenste marge. Geluidsisolerende mousse beschermt de instrumenten tegen beschadigen, en waar de gitarenbak redelijk auto-stabiel was kon de ronde cello basis wel wat voetsteunen gebruiken (de f-gaten-poten houden de bak in elke gewenste positie). Nog wat materiaalhaken om de violen aan op te hangen en klaar is kees : oefensessies waren nog nooit zo vlot toegankelijk ;-) (in- en uitpakken in zakken en kisten zonder te onstemmen is bijna niet te doen)