hurray, hurray, it's a holi-holi-day...

The ant is knowing and wise, but he doesn't know enough to take a vacation

Huisje-, doggy- en tomatensitter zijn besteld maar de blog zal het even alleen moeten doen, tenzij er een draadloos netwerkje hangt te hangen ergens EN ik de moed vind om mijn glas rode wijn alleen te laten (wijn en 32°, 't zijn niet de beste vrienden). Ik ga wat neuzen in vreemde tuinen (ideëen en nog wat zaad fourageren?), nog wat keukentoestelletjes zoeken en als ik een uva fragola vind dan moet hij mee...

ciao ragazze ;-)

alles is nep...

analoogkaas. De naam alleen al. Fabrikanten en pizzabakkers gebruiken de 'kaas', een mengsel van palmvetolie, zetmeel, melkeiwit en zouten omdat het goedkoper is dan echte kaas. Er wordt geschat dat 25 tot 40% van de kaas in kant-en-klaarmaaltijden, snacks, pizza's en pasta's al nep zijn. (zucht) Donderdag 28 aug. een reportage hierover bij de keuringsdienst van waarde (22u Ned 3) "KVW, dingen waarvan je niet weet dat je ze niet weet". Als dit programma nog niet geprogrammeerd staat in je recorder dan is het nu de moment (alle episodes). Woensdag 27 augustus is het trouwens de laatste "klootwijk aan Zee" van dit seizoen ook een eye-opnener (20u50 Ned 2).

Amerikaanse boeren zijn op zoek naar alternatieven om de koeien te voeren. De prijs van graan en maïs zijn door de groeiende bio-ethanol markt sterk gestegen en het wordt te duur om de koeien 'klassiek' te voeren dus wordt er andere spijs door gemengd. Ze hebben blijkbaar van Belgische boeren geleerd dat oude motorolie wel werkt maar niet geliefd is bij de consument dus proberen ze het met chips en M&M's, omdat ze goedkoper zijn dan maïs... (zucht)

De kleinste roltrappen ter wereld gaat toch al een trap of 5 omhoog (zucht). Akkoord onze voorgeslachten moeten zich ook kunnen verplaatsen in de winkelketens, en roltrappen zijn waarschijnlijk goedkoper voor die kleine verschillen dan een kokerlift maar bij zo'n klein verschil heeft meneer ingenieur-architect niet aan z'n bomma gedacht en waarschijnlijk gewoon zijn "creativiteit" niet meer in de hand kunnen houden. Dat maakt de kans bijzonder groot dat hij buiten de deur poept want vreemdgaan en flirten zou de creativiteit stimuleren. Als je partner weer een creatieve bui krijgt, je bent gewaarschuwd...
Als oma geen 5 trappen kan nemen, bespaar haar dan het 'genot' van het shoppingcenter, en koop haar een boom, zodat ze thuis rustig in de schaduw van haar tuin kan genieten. En blijft fitter dan je oma door de roltrap niet te nemen.

Ondertussen komt de serre op kruissnelheid en volstaat voorgerecht met tomaten, tomatensoep gevolgd door een  hoofdgerecht met tomaten en tomaten als bijgerecht niet meer om ze verwerkt te krijgen. Dan maar aan het nagerecht begonnen : tomatensorbet. Bij mijn eerste poging naar mijn gevoel te veel suiker in de siroop, tomaten zoet + suiker zoet = nagerecht zoetzoet. Maar verwacht je wel aan een smaakbom (tenzij je tomaten uit de winkel gebruikt natuurlijk). Nog niet voor op een "horeke met drie bollen" maar in de huidige vorm toch al bruikbaar als 'accenttoets'.
Tomatenessence maakt dan komaf met de te vochtige tomatenpuree bij het inmaken. Misschien ga ik door het italiaanse tomatenmolentje de essence nog missen.

Lasagna...

Rosemarie werd twee jaar en dat mocht de familie komen vieren met wat schotels lasagna. All-the-way-Home-made-lasagna uiteraard, van de tomatensaus (en de tomaten) tot de pastabladeren. Was best een uitdaging voor het lichaam om die 1,5 kg pasta (900g bloem, 9 eieren,wat olijfolie en wat zout) door de pastamachine te zwengelen; misschien moet ik voor een volgend familiefeestje toch maar eens een motortje aanschaffen. Weer iets om op te jagen in Italië, net als de tomatenpureerder, nog zo'n zwengelding.

Het wordt ook weer bijna tijd om te lasagna-tuinieren. De light-versie weliswaar (hier de XXL). In de boomgaard heet dat dan de boomschijf/boomspiegel openen, en in de moestuin een uit de kluiten gewassen mulchlaag die er voor moet zorgen dat de perken wat sneller vrij zijn aan de start van het seizoen terwijl de grond vanzelf werd voorbereid door al wat in en op de grond leeft. Door de grond goed af te dekken met organisch materiaal krijgt onkruid niet enkele maanden de tijd om zich te vestigen, bestaande vegetatie wordt verstikt en ter plekke gecomposteerd. Het bodemleven maakt de grond los en brengt al wat van dat organisch materiaal in de grond. Eigenlijk wordt er dus bijna een half jaar geploegd en gefreesd zonder dat de grond de kans krijgt om weer dicht te slagen, zonder dat de voedingsstoffen al te sterk uitspoelen, en warmt de grond wat sneller op na de winter. Niets dan voordelen want buiten het op elkaar gooien van wat materiaal heb je daar zelf weinig aan moeten doen. Begin dus al maar kranten, karton, bladeren, gras, ... te sparen. Ik kon het afgelopen weekend weer niet laten om eens snel en oppervlakkig door het gras te kammen dus ik had weer 'hopen' materiaal voorhanden, een perfecte mengeling van droog en vers materiaal...

Voor wie tegen de chemische insecticiden is, de groene alternatieven te soft vindt en niet gelooft in de sterk ruikende gieren is waterstofperoxide misschien een optie. Stond thuis in de kast voor als er een bomma het paars beu was op haar haar (moeder was kapster als zou je dat soms niet zeggen aan de manen van zoneke) maar zou dus blijkbaar in het tuinhok ook niet misstaan. Voor wie geen tijd heeft om het artikel te lezen : 1L Water + 30ml  waterstofperoxide (35%) + 20 ml of Alcohol (Old style mouth wash,...) + 2ml 'plakmiddel' (detergent). Planten kunnen 5% waterstofperoxide verdragen maar beestjes (insecten, virussen, schimmels...) niet. Water met wat extra zuurstof, wie kan daar tegen zijn.

meneer de producent, welterusten ...

De eco-hype is precies weer gaan liggen, misschien omdat 'de opwarming van de aarde' niet te voelen is aan een gemiddelde temperatuur van 20°C. Jammer, want laat nat en winderig nu net het echte gevolg zijn van die opwarming - zij die wachten op de zuiderse temperaturen kunnen beter beginnen sparen voor hun ticket naar het zuiden.
Dus blijven we maar etiketten plakken op glazen flessen die al twintig jaar bedrukt zijn op het glas en nog een hele hoop van die onnozele verkwistingen. Trouwens die oude bedrukking is veel mooier dan het dwaze etiket dat ze erover plakken...

De tomaten hebben het nog altijd niet echt naar hun zin in de serre. Ik kan ondertussen wel al wat oogsten :

De tomaten worden genummerd zodat ik het zaad kan nemen van northern lights, caro rich, schmmeig striped hollow,earl faux, dr. wyche's yellow, big rainbow, burgese stuffing, great white, marianna's peace, giant belgium, neves azonean red, blaby, roma, black plum, citron russe, brandywine, anna russian, white beauty, white queen, black trifele, merveille de marches, stump of the world, noire de crime, lucky cross, granny cantrells german pink, cherokee purple, arkansas traveler, reisetomate, aunt ginny purple, howard german, russian rose, prudence purple, kentucky beefsteak, san marzano II, tonnelet, siberian early, rose quartz, kellog breakfast, peche blanche, polish (Ellis), black sea man, tlacolula ribbed.
Een aantal soorten zullen aardig uit hun pijp moeten komen of ze zijn er volgend jaar niet meer bij. Noire de crime bijvoorbeeld die elk jaar zeer ontvankelijk blijkt voor de ziekte, en reisetomate : visueel een hoge x-factor maar nogal aan de droge kant (misschien daardoor wel een goede kandidaat om een carrière 'zongedroogde' tomaat te beginnen).
De oogst van gisteren is voor het feestje van morgen, wanneer Rosemarie haar tweede verjaardag mag vieren (lasagna).

in de ban van de ring...

Het is ondertussen weer een tijdje geleden dat ik nog een berichtje heb gelaten. Het strontweer van de afgelopen weken gaf me niet echt veel tijd en soms ook niet al te veel zin om in de tuin te werken (gevaarlijke combinatie), laat staan de goesting om altijd meer te moeten schrijven : 'ik kon deze week weer niet veel doen in de tuin'.

Maar ik kon dus niet superveel doen in de tuin. Van de paar mooie dagen heb ik geprofiteerd om de achterstand wat in het halen (lees onkruid wieden); plots zag je weer rijtjes selder staan, en verrezen de dahlia stekken naast de aardappelen.
De buitentomaten hebben zo goed als allemaal 'de ziekte' gekregen, je zou voor minder als je een tomatenplant was en al die stortregens over je hebt gekregen. In de serre valt de schade voorlopig mee, ik heb nog geen plant de deur moeten wijzen maar met een doorsnee-zomer-2008-dag die zelden boven de twintig graden is geweest valt het rijpen van de tomaten niet mee.
Van de eerste rijpe tomaten wordt traditiegetrouw het zaad gewonnen en in het onderstaande filmpje staat hoe je de fruitvliegjes, die dat proces met zich meebrengt, kan 'vangen'. Moeder de vrouw zal blij zijn...

Ik heb al een aantal notenporto's gemaakt met het recept van Iris, nu 3 maanden wachten of het ook iets wordt. Ik had wel geen pure alcohol staan dus ik heb voor de eerste pogingen wat geïmproviseerd en gewoon wat overschotjes sterke drank gerecupereerd uit de kast (aquavit voor de eerste, rum voor de tweede), kan ook niet slecht zijn.

Maar het meest memorabele moment van de afgelopen dagen vind je hier :

Caroline wilde me verrassen door de kolen, waarvoor ik maar geen tijd vond om ze in de grond te steken, dan maar voor mij in de grond uit te zetten. Toen ze daar stond besefte ze dat het geen goed idee was om haar ringen aan te laten en ze legde ze netjes op de buggy waar ze ze bijna ook allemaal terugvond als ze weer aan het huis kwam. Eén ring van bij de geboorte van ons Rosemarie was spoorloos. Ze had ocharme al heel de dag gezocht toen ik stond na te speuren met mijn speelgoed metaaldetectorje (mannen en hun speelgoed, vondsten : een heel oud kroonkurkje van Duvel en een oud hangslot) ... en ook niks vond. Dan maar een berichtje gelaten op een forum dat ik had gevonden : detectorvrienden-vlaanderen. Een uurtje later hadden we al een afspraak met onze speurder van dienst en die knaap (14 jaar) had ongeveer 5 minuten nodig om hem te vinden met zijn semi-professionele detector (diepte 20 cm). Kus van de juffrouw (en vooral wat zakgeld) en een bank vooruit. Een aanrader voor al wie eens iets verliest en met een bang hart de volgende maaibeurten tegemoet gaat.