what's in a name ...

Blueberry, de blauwe tomaat. Dat hij blauw wordt dat staat al vast maar of hij zijn naam eer aan zal doen schijnt weinig waarschijnlijk want er is vermoedelijk een naamswissel in het spel. Waarschijnlijk, vermoedelijk, hopelijk zelfs een beetje.

Er zijn namelijk twee bloedlijnen in de familie der blauwe tomaten. De echte "Blueberry, genaamd Blueberry" is een (Europese) genetisch gemanipuleerde (!) tomaat waarvan de zaden nog niet vrijgegeven zouden mogen geweest zijn (bij wet verboden zelfs maar mag ik u vertrouwen meneer mevrouw de ruilende partij?). De andere blauwe tomaat (OSU, naar Oregon State University, aka P20) is eveneens een vrij jong project, volledig old school handmatig gekruist maar nog niet helemaal stabiel (want, hier zeer mooi uitgelegd : dat ongeveer maar vanaf F8). Van die laatste zijn wel al zaden in omloop geraakt maar die waren eigenlijk alleen bedoeld voor 'a happy few' voor verdere "kruistochten", als ik tussen de regels lees vooral omdat de smurf nog niet te vreten is -lees- er nog wat smaak in gekruist mag worden. Wat beide varianten zo bijzonder maakt is dat ze een stof bevatten (anthocyanines) die zeer effectief zou zijn tegen kanker, waar tomaten sowieso al redelijk wat antioxidanten bevatten en daardoor al in de top 10 van "health (super) foods" zitten, moest je nog een reden nodig hebben om ze in je moestuin te zetten (an apple a day keeps the doctor away, maar een tomaat op het dagmenu gezet houdt de oncoloog van 't bed - van bij/naast het bed natuurlijk, wat had je gedacht...).

Eigenlijk hoop ik dus toch een beetje dat mijn blueberry inderdaad geen Blueberry is, want dan kan ik dit jaar van geen enkel ras zaden oogsten (alhoewel, voor beide bloedlijnen zijn er wel al liefhebbers). De "echte" blueberry zou door en door blauw kleuren (vlees inclusief), de OSU variant alleen het vel dus qua determinatie kan het nog meevallen.



Een ander anoniempje dat dit jaar weer van de partij is is ... u zegt het maar, ik heb geen flauw idee (had geen flauw idee, zie commentaren). Vorig jaar zagen we net voor we half juni op reis vertrokken een klein onbekend plantje in de border opgroeien, en vreemde vogels krijgen hier altijd (meestal) wel een kans. Wat de plant zo bijzonder maakte waren de dikke, gesloten, hangende knotsen die wel leuke bloemen moesten gaan opleveren. Onze verbazing kon bij thuiskomst niet groter zijn want het kleine plantje was ondertussen Groot, wel 150cm+, met gigantische, sterk maar fris zepig ruikende "bloemtrossen". Ik had wel duizend zaden geoogst voor ik aan het eind van het seizoen de rest van de plant wegdeed, en oh ja, voor ik struikelde met de bak en alle zaden tussen de kiezel zag verdwijnen. Ik ben dus maar al te blij dat hij dit jaar aan de andere kant van het huis (?) de kop opstak.
Hij heeft wat weg van Salvias maar verder dan de familie Lamiaceae (het lila lipje, het typische zaaddoosje,...) durf ik voorlopig niet gokken. Anyone ??



Trouwens wie "de wolk" heeft mag ze weer doorgeven, het begint hier stilaan fataal droog te worden en dat is niet goed voor mijn luie tuinstijl met overvolle kalender...

Meanwhile in the green greenhouse ...

nee, ik ga voorlopig nog wel even in de moertaal blijven bloggen en ik ben geen dactylododdelaar maar sinds dit jaar is het groene huis (ziedewel dat bekt niet EN het slaat nergens op) echt wel groen.
5600L soep had ik moeten drinken (industriële soep dan nog, van het merk met de Kip die knort) om genoeg lege emmers te hebben maar gelukkig hebben anderen dat voor mij gedaan.

Ik kweek mijn pepers graag op in containers, omdat ze in volle grond nogal groot worden en daarenboven (en dat vind ik misschien nog 'vervelender') een permanente plek in de serre opeisen, lastig als je naast een dertigtal pepersoorten ook nog tomaten (42 stuks), meloenen (12x2 stuks), paprika's (14 stuks) en komkommers (4 stuks) in diezelfde serre wil proppen. Mobiele pepers to the rescue dan maar.
Een traiteur had een redelijk grote afvalberg en deed z'n lege emmers (uitgewassen en al) weg voor een prikje, beter dan de (bedel)Ronde Van Belgische Frituren. En een flauwe geurzweem van alle soepen uit het gamma ruikt nog altijd stukken beter dan de weeë geur van lauwe mayonnaise. Stevige emmers ook en staat wel mooi zo strak in het groen. Perfect dus.

Drainagegaten aan de zijkant gemaakt deze keer (op een vinger van de bodem), want met gaten aan de onderkant liep er altijd al een deel weg - dwars door en vooral langs de uitgedroogde kluit - als ik weer eens te laat was met een gietbeurt. "Niks erg he" zou rosemarie zeggen, zolang er water is toch niet, 't is alleen dat ik mijn water te ver moet kruien om gewoon de mulchlaag onder de potten water te geven.

Sommige pepers dragen al vruchten zo groot als pink en duim, de rest zal nu wel gaan volgen als de temperatuur stijgt (en wel vanaf morgen zeggen ze). Ook de tomaten doen het goed (papa-666 vindt dat die van hem mooier staan, maar hij lust geen tomaten en dan zijn die tweekoppige F1 monsters van de markt natuurlijk ideaal speelgoed ;-)). Veel vorken zoals eerder gezegd, waarvan ik er de meeste heb gehouden. Met het lange koude voorjaar wilde ik het 'verlies' een beetje compenseren door op twee paarden te wedden en die vorken geven al snel grotere wonden als je ze wegneemt; bij de planten die geen vorken hadden heb ik zelfs hier en daar een tros bloemen geleend van de dieven. Snoeien daar zijn voor- en tegenstanders van. Bekijk deze beelden of blader eens door die van Chuck om te zien hoe extreem sommigen het doen (opgelet : not for the faint-hearted). Zo zou ik het zelf nooit doen, maar het heeft wel het geweten gezalfd om eerder een blad te vroeg weg te nemen dan te laat.



Wat zien we verder in de serre ? Om te beginnen dat de plastiek vuil is en dringend nog een sopje moet krijgen. Eén procent afname van het licht zou één procent minder opbrengst leveren en dat kunnen we niet laten gebeuren.
De deur staat overdag bijna altijd open : het CO₂ gehalte valt in een gesloten kas kort na de middag in een flinke dip, en dat broeikasgas is een belangrijke gratis "meststof". In een open kas is er ook minder condensatie (drogere planten, dus minder snel ziek) en als het waar is wat ze voor de komende periode voorspellen, dan wordt het in de gesloten kas seffens al snel te warm. Dus : ventileren, ventileren, ventileren, ...
Mulch uiteraard, waardoor ik amper moet bezig zijn met onkruid wieden, alleen nog op de open stukken rond de stammen.
Achteraan een luidspreker voor de fakePod, best plezierig bij het dieven, zelfs als daar per ongeluk alleen nog de start-to-run lessen van the999bbq op staan. Ge moet het eens proberen, Evy Gruyaert die roept "amai, goe bezig", "gij kunt dat", of "let op uw tempo", en als ge de laatste les neemt krijgt ge zelfs een kus, welverdiend zegt ze zelf. The999bbq heeft haar start-to-run-examen trouwens net uitgelopen met de loopclub van het dorp, 27'44" op 5km, netjes al zeg ik het zelf.
De aandachtige kijker ziet misschien ook nog net de elektrische tandenborstel die al eens gebruikt wordt om de bloemetjes een beurt geven. Niet echt noodzakelijk, maar je moet het toch eens proberen (misschien heb je wel een gsm met trilfunctie of ander speelgoed dat vibratoreerd), best wel indrukwekkend zo'n toef sterrenstof die recht naar beneden valt.
En helemaal achter de serre zien we al een stuk van de bloemenweide waar de grassen flink in zaad staan, tijd om er op advies van AnneTanne alsnog korte metten mee te maken. Zonde wel van de bloemen die er al in staan... tuinders zijn soms toch watjes.



Ik kijk al uit naar de blueberry (de tomaat, niet de bes) want die gaat toch blauwer zijn dan dat ik durfde te vermoeden. To be continued...

due (pom pom pom) limoncellos per favore ...

limoncello di grappa e classico ...



Limoncello is een heerlijk digestief voor bij een (italiaans getint) maal uit eigen hof. Bij een reisje naar Italië belanden ze al eens in de kofferbak (110 liter bier, 90 liter wijn, 20 liter likeurwijn als sherry of port, 10 liter sterke drank, zonder taksen te versassen binnen de eurozone ??) want doorgaans wat meer keuze dan het fluo spul in onze supermarkten wat de kans vergroot dat je er ook eentje vindt die je lust. Maar gelukkig is het ook (weer) poepsimpel om het zelf te maken.

Het klassieke recept gebruikt alcohol van 94° maar in één van m'n inmaakboeken stond een recept met grappa of wodka. Van die laatste had ik horen zeggen dat het de smaak van de citroenen toch niet helemaal laat uitkomen en grappa leek me sowieso al een meer voor de hand liggende keuze voor deze Italiaanse lekkernij. Voor de kleur neem je denk ik beter een "witte" grappa.

De hoeveelheden in de recepten waren ongeveer gelijk met uitzondering van de suiker :

- 0,5L sterke drank op de schil van ongeveer 4-5(-8) citroenen (met de dunschiller, liefst zonder wit van de schil want dat maakt de drank bitter)
- schillen een week (tot drie weken) laten trekken (zoals altijd, donker, af en toe schudden)
- siroop maken van de suiker (400g voor de 94° alcohol en 150g voor de grappa) op 0,5L water (paar minuten koken en laten afkoelen)
- drank gefilterd bij de siroop (twee weken wachten) en klaar

Limoncello is nog beter als het (inclusief de glaasjes) uit de diepvries komt, met de alcholol erin bevriest het toch niet (dus geen accidenten in de vriezer tenzij je echt onhandig bent).
De 94° versie zal aan het einde van de rit wel nog meer alcohol bevatten (perfect om de miserie van het weer te verdrinken, morgen begint de zomer btw voor we het vergeten en naadloos overgaan in de herfst), de grappa versie misschien iets meer zuren.

Ik had minstens verwacht dat ook het sap van de citroenen gebruikt zou worden (niet dus) maar het dozijn naakte citroenen zal uitgesapt gebruikt worden voor een sorbet, een granite of een "gewone" gelato. De gefilterde schillen kunnen later trouwens ook nog gebruikt worden dus gooi ze niet meteen weg. Uiteraard neem je voor deze bereiding ongeblonken bio-citroenen als je zeker(der) wil zijn dat je geen chemische-water-zooi van je drankje maakt (meubellak en een rits sproeistoffen bv. weet je nog !)

Ik ben benieuwd in elk geval, gelukkig mogen we iets minder geduld aan de dag leggen dan met de rabarberwodka aka rabarbercello. Salute!

kijk eens rond ...

Bangelijk, video-videopanorama's, dus niet gewoon een reeks statische beeldjes geplakt tot een bol waarin je kan ronddraaien. Klik en sleep om uw positie te veranderen. Zoomen met het muiswielke en pauseer al eens om op het gemak rond te kijken. Port-au-Prince, Haïti, na de aardbeving maar uiteraard ook leuk voor uw gewone vakantiefilmpjes (meer Haïti).

How they did it ? Met een lenske en wat software, en tegen het einde van het jaar zouden ze zelfs een versie hebben van rond de 100 USD. Guess what Santa Clause is bringing this year! Hmm, maar dan moet ik wel een body hebben met video, guess what Sinterclause is bringing this year. Papa's en hun speeltjes. Alhoewel meneer, kijk eens rond, het weer is bij 120° zicht al om te huilen, wat wordt dat dan aan 360° : met z'n allen de winterblues in, putteke zomer ?? (Maar dus ook : één foto in de tuin van een "klant" en klaar!)

en mijn stem gaat naar ...

(ik kon niet meestemmen op 13 juni, vandaar deze surrogaatstem) Reuzenschaafstro ofte Equisetum hyemale L. var. robustum (A. Braun ex Engelm.) A.A. Eaton. Uit Noord-Amerika maar ik denk dat de prehistorische familie van de paardenstaarten (waaronder heermoes) ooit wel zowat overal hebben vertoefd. De paardenstaarten hebben hun imago wel een beetje tegen maar veel "last" heb ik er zelf eigenlijk niet van, ik vind het zelfs leuk om ze af en toe uit te trekken (lijkt een beetje op drop 'knappen') en hier om de hoek maakt een ander lid van de familie deel uit van het trilveen van de Vorsdonk; ook een belevenis om zo over een waterplas te lopen (wel oppassen want daar steken nog Duitsers onder zeggen ze).
Deze is wel bevalliger dan de gewone heermoes maar ik denk wel niet dat je hem in elk plantencentrum zal vinden.

De twee minder extreme uitschieters in de tripartite zijn Nigella damascena (juffertje-in-'t-groen) en Astrantia major (zeeuws knoopje) geworden.





Die scoren altijd dus zet ze maar in je ploeg.

Een leuke kruidtuin, die van Amsterdam. Met 7,5 euro kan je hem wel duur in zijn soort noemen, want niet zo heel groot en zonder moestuin (dat alleen zijn al minstens twee punten aftrek), wel mooi onderhouden en met een rijke collectie. Mooie kassen ook waaronder een vlinderkas vol met onder andere, hoe kan het anders, vliegende hollanders en aan paar joekels die wel wat emoties losmaken bij een mens. De "plant eens een plant in zijn eigen container" (paprika in een zak paprika chips, tomaat in een blik tomatenpuree, aardbeien in aardbeiyoghurt,...) vond ik wel geestig, misschien nog iets voor met de kinderen (of de MOS, Milieu op School). Misschien nog even wachten voor de tuin echt losbarst (de natuur houdt zijn adem in), maar Glasnevin National Botanic Gardens Dublin wordt voorlopig dus nog niet van z'n troon gestoten.



Bij het buitengaan nog een handig boek gekocht, "onkruiden herkennen van Ing. H. Glas, tirion natuur", determineren van planten vanaf hun jongste kiemvorm want the999bbq "weet niet altijd wat wat is, bij het wieden". Enorm handig zo bleek toen we uit de winkel kwamen en recht op de gele morgenster (Tragopogon porrifolius L. aka witte schorseneer) liepen die sinds deze week niet meer in onze tuin schijnt te staan (voor mijn vertrek toch nog wel). "Oh, ik heb die uitgetrokken, lijkt zo op een paardebloem, niet mooi toch ? ". Misschien niet zo'n spectaculaire bloem ondanks z'n meter twintig (de paarse valt al wat beter mee) maar wel een knappe grote wat grauwe pluizebol om naar te knipperen met het derde oog. Volgend jaar dan maar. Tegen dan kent ze het boek vanbuiten heeft ze me beloofd ;-)

Citytrip Amsterdam ? Doen ! Don't go dutch en ga zeker voor 'the full Amsterdam experience' : op de fiets, dat maakt je actieradius in de stad toch wat groter (er zijn zoveel leuke plekken en ik zit liever op een terraszadel dan dat ik kilometers moet lopen). Je moet er misschien wel even bijnemen dat de (hotel|winkel)bediende je een fiets probeert uit te leggen alsof je alle verplaatsingen nog achterstevoren op een geit maakt maar verder went het snel het Amsterdamse systeem moet ik bekennen.
Oh, en een gezellige boekenmarkt op zondag, waar ik (wafelijzerpolitiek want ik ben tenslotte een Vlaamse Belg) ook nog een barbecueboek meenam. Het honderd-en-zoveelste ondertussen, maar ze moeten er maar geen ondertitel 'vooral voor mannen' en een belachelijk lage prijs op hangen. Nu nog bbq weer, dat zal niet voor direkt zijn.

kan ik je wel vertrouwen ?

De meeste planten die in onze tuin en moestuin terecht komen zijn zelf opgetrokken uit zaden. Dat is meestal niet alleen goedkoper maar ook veel leuker want dat schept een band en je kan al eens wat (nieuwe) variëteiten uitproberen. Het wordt pas echt goedkoop als je ook weer zelf zaden kan oogsten voor de volgende seizoenen. En het wordt nog spotgoedkoper als je zaden kan ruilen, met andere liefhebbers/verzamelaars over de hele wereld (en gewoon gratis als je zaden 'leent' uit 'de natuur'). Het aantal soorten dat je dan voor een habbekrats kan uitproberen is bijna grenzeloos (200+ tomatenrassen, 100+ pepers en paprika's,... in de schoendoos en ik-weet-niet-hoeveel rassen nog niet). Maar. Al die open-source biodiversiteit, daar schuilt ook een gevaar achter.

In Duitsland is 'per ongeluk' bij ons verboden genetisch gemanipuleerd maïs (NK603) ingezaaid (bron BBC). Twee- à drieduizend hectaren grond moeten opnieuw geploegd worden vooraleer de maïs 'in bloem' komt zodat de genen zich niet met de wind kunnen verspreiden. Door kruisbestuiving zouden die dan in de genenpool terecht kunnen komen waar ze wellicht nooit nog uitgeraken. An accident waiting to happen.
"Maar als je die nieuwe zaden dan niet opnieuw gebruikt, dan is er toch geen probleem ?". Dat klopt, maar die windbestuiving stopt natuurlijk niet bij de geaccidenteerde perceelsgrenzen. Alle omliggende boeren zouden hun zaden dan ook niet mogen oogsten voor hergebruik (en vanaf waar weer wel?).
"Maar een gewone boer koopt misschien sowieso altijd nieuwe zaden ?". Een gewone boer misschien wel (misschien ook niet), maar de hobbytuinder misschien niet. En die goedbedoelende amateur ruilt al eens, soms zelfs over de hele wereld. Of korrels uit zo'n gekruiste voederkolf vallen bij de veeboer 'per ongeluk' op een stukje vruchtbare grond waar ze kiemen, groot worden en ... de verspreiding verderzetten.

Ik heb vorige winter weer een aantal internationale seedswaps gedaan, en bij één daarvan kreeg ik als extraatje maïs. Ik geloof dat de moderator van de swap wel te vertrouwen was, maar zijn alle deelnemers aan zo'n swap te vertrouwen ? Misschien moet ik de maïs ook maar weer uittrekken.
Bekijk de video 'The world according to Monsanto' waar ik vroeger al eens over schreef, en oordeel zelf over vork en steel (genetische manipulatie, patenten, chemische bestrijding,...). Met 100 minuten beeld, nederlands ondertiteld en gesproken, komen jullie de week wel door (leerrijk, echt de moeite, er is toch niks op tv, nu zeker met de verkiezingen); Ik moet even naar Amsterdam (work and pleasure, not that pleasure, and not that pleasure either ... alhoewel, misschien in het weekend samen met the999bbq).
Last-minute uit-tips zijn nog altijd welkom.

wat valt er te zien misschien ...

open (eco)tuinen, niet bijzonder goed voorbereid en vooral ingegeven door een verplaatsting die we toch moesten maken werden het "weer twee kastelen met Limburgers" (in de reeks "hoe verleng ik een vakantie", ken je die nog!) : abdij Herkenrode bij Hasselt en kasteel Nieuwenhoven bij Sint-Truiden. Allebei uit hetzelfde eco-kamp van de Velt open tuin dagen dus, maar de verschillen konden toch niet groter zijn. De één een wat afgeborstelde doorsnee magere tuinhappening (met roofvogels maar ook met een kruidtuin die al een tijdje op de verlanglijst stond), de andere het eerste "ecodorp" (in wording) volgens de permacultuur.



De kruidtuin van de abdij is zeker een bezoek waard (normale prijs van een bezoek 4 euro), al de rest errond had eigenlijk niet gehoeven (vooral die opdringerige wijnverkopers niet). De tuin is wel mooi, met een aantal leuke thematuinen waaruit je zeker een ideetje kan 'stelen', het riviertje bijvoorbeeld, of het partijtje blauwe vlas (Linum perenne).



Het kasteel Nieuwenrode is iets kompleet anders. De moestuin is het kloppend hart van de levensvisie van de permaculturist, en hier over het algemeen geen rechte lijntjes, de cirkel is de basis van hun methode. Wat voor hen een methode is kan voor een ander misschien 'hier moeten ze nog beginnen precies' betekenen. Boeiend als je al een beetje van de achtergrond kent maar voor de meeste anderen weet ik niet of ze de kiesdrempel zouden halen. Toen één van de bewoners aan de moeder van een gezinnentje vroeg wat ze van de moestuin vonden (hun hart, weet je nog) zei ze dat de kinderen daar niet de juiste schoenen voor aanhadden, tja ja, ook dat nog.
Lekkere soep was het zeker, 'iets met bladgroenten' is dan handiger dan het opnoemen van de 101 groensels die in de pan zijn gegaan (waarvan je er als bezoeker waarschijnlijk 98 niet kent, of wel kent maar nooit zou gebruiken), en vlierbloesemlimonade natuurlijk. En alpaca's, die rare vergeten inheemse schapen ;-) (als we al dertig jaar naast schorpioenvliegen en boomblauwtjes kijken, wie weet hoeveel alpaca's zijn er ons dan al ontgaan).



De kieswijzer van de standaard gedaan en 20 op 30 voor bijna alle partijen. Eentje minder voor groen, dat zal geweest zijn omdat ik tegen de particuliere zonnepanelen ben, vooral diegene die op het oosten liggen, en ook diegene die die architecturale kakafonische diarree verzorgen op daken die verder bij stedebouw nogal eens van redelijk wat kanten worden gemiereneukt (Kom'ma neuken schijnt een sport te zijn bij de overheid waarvoor ze speciale 'archiefkamertjes' hebben ingericht). Het is misschien een idee om ze coöperatief op een onvruchtbare zuidhelling in de Ardennen te leggen, als het toch per se 'particulier' moet, en in België.
Bref, ik ben dus een modeljongen, perfect geland in het democratische centrum waar iedereen tegenwoordig wil gaan zitten dus als u mij toestaat dan leg ik mij neer bij wat de democratische massa zondag komt te beslissen (dat doe ik subiet trouwens al bijna 20 jaar, mij neerleggen bij die 6 miljoen andere stemmen), ik ga volgend jaar wel opnieuw zelf. Als jullie goed voor mij kiezen, dan doe ik mijn uiterste best om ook goed voor jullie te kiezen, welke de mooiste plant is in de botanische tuin van Amsterdam bijvoorbeeld, of welke van de dertien Amsterdamse Ierse pubs nu echt de beste is. Ja, ik kijk echt uit naar zondag 13 juni. Maar eerst even bijslapen.

rabarberen is een werkwoord ...

Echt de waarheid. In de film werd de figuranten al eens gevraagd alleen maar rhubarb rhubarb rhubarb te rhubarben, zodat de set toch een beetje op een bruine kroeg leek zonder dat het kijkpubliek de schunnige moppen van nonkel Jos begon te volgen in plaats van de stevige parolen van het hoofdpersonnage. Zouden ze er rabarberlikeur gehad hebben ? Het zou zonde geweest zijn wanneer van niet.
Het is nu zowat de moment om de rabarberwodka te maken wil je straks een gezellig aperitief bij de barbecue (minimum 6 weken geduld), breng dus morgen nog wat wodka mee (1 liter wodka, 600g rabarber, 300 suiker, gewoon in stukken en samenvoegen, donker wegzetten en af en toe eens schudden).
Zoals bij de meeste huisbrouwsels moet dat absoluuuuut geen dure wodka zijn, maar dan ook weer niet de goedkoopste.
Hier moet hij nog 5 weken maar mag hij er waarschijnlijk nog hoogstens 8. Op tijd het vlees eruit halen wel, anders wordt hij snel grauw.



(Nee dat zwelt niet zo hard, ik heb de bokaal nog wat bijgevuld na de eerste foto ;-) )

Het leuke aan bloggen en blogs is dat ze je niet alleen voorzien van recepten, uit-tips en een hele boel goede raad, ze doen dat meestal ook een beetje op voorhand of met net genoeg maar niet teveel vertraging zodat je er toch nog iets aan hebt. Niet zoals de reguliere pers dus, waar ze meestal met het verslag van dat-ForMiDabele-evenement-van-eens-om-de-dertien-jaar-waar-je-Had-moeten-zijn komen aandraven, de avond nadat het is geweest ... een beetje pro-actiever kan geen kwaad mensen.
Zo staat ondertussen de vlierbloesemsiroop alweer af te koelen, maar de vlierbloesems zijn nog ver van te ver dus pluk er een paar maar vergeet dan morgen ook niet wat citroenzuur uit te halen (dat zit niet in alle recepten maar toch in een aantal), van bij de apotheek want ik heb het nog nergens anders gevonden. Het gemiddelde recept (google is your friend) gebruikt ongeer 1.5 liter water, 30 bloemschermen, 1 kilo suiker, 40 g citroenzuur en/of wat citrusvruchten, maar het is geen patisserie dus ook niet verboden om nog wat te freewheelen met de aromaten (hier is er op 60 schermen ook nog een citroen, een appelsien, wat pompelmoes en gember in verwerkt). Een beetje oppassen wel dat het de vlierbloesem niet naar de achtergrond verdringt, ik weet niet of het zou lukken, maar met dingen als kaneel weet je nooit.
Regelmatig roeren is geen karwei als je ook al af en toe mag proeven en het huis ruikt er heerlijk van. Perfect voor een snelle limonade, om een foute wijn te redden of een kirr paysanale met of zonder broebels ... gewoon doen zou ik zeggen.



Ik heb vandaag de eerst coloradokever van het seizoen gevangen, het begint dus stilaan (misschien ook in uw tuin) de moment te worden om wat regelmatiger door de aardappelen te wandelen om die "gasten", en hun nazaten, in 't oog te houden (je kan natuurlijk ook gewoon spuiten, als je moet, van iemand). Kijk als je kever of larve vindt ook eens onder het blad naar de eitjes, je kan er niks mee maar het is toch goed dat je ze klutst. De rest gewoon wegplukken en afvoeren (hou er een bakje of zo onder want die nozems trekken hun pootjes in en dan gaan ze aan 9,81 m/s² naar de grond). Ik bracht die eerste kever naar de kippen alsof het een bakje primeurbessen was, maar hij was even snel weer uit de snavel als erin, toch maar gewoon platduwen dan.
Aanaarden van de aardappelen ? Allez ja dan (de knollen waren in een vorig leven nog een stengel dus er is iets voor te zeggen), maar maak u toch maar niet te moe.

Ik heb vandaag ook mijn eerste schorpioenvlieg gezien en dat onthoud je wel : met z'n kop van een alien, lijf van een wesp en staart van een schorpioen zag hij er wat griezelig, gemuteerd, en zonder verdere informatie ook gevaarlijk uit, gelukkig veilig aan de andere kant van het autoglas.
Een zoekrobot en twee zoektermen later (schorpioen + wesp) stond het antwoord al weer op het scherm. Panorpa communis, ongevaarlijk en zeer "communis" in onze streken (dan heeft hij toch nog lang gewacht om zich eens te laten zien vind ik). Geweldig toch he, tinternet.

De tomaten, pepers en meloenen zijn nu (eindelijk) uit de startblokken geschoten (één paprika moet ik nog vervangen, de rest doet het prima), er mag dus weer gediefd worden. Ook aan de druivelaars trouwens waar alle dieven al weg zijn en enkel de eerste tros bewaard (en dan meestal nog "den duim" van die eerste tros mee opgeofferd). Meer dan de helft dus zeker weg, ik kan er nog altijd niet aan wennen aan die drastische snoei maar meestal blijft er toch nog de helft hangen dus gewoon verstand op nul en weg ermee. De witte druiven blijven nog een beetje achter, die laat ik nog maar even gerust. Ahja, de aardbeidruiven niet vergeten...
Wel heel veel "vorken" bij de tomaten (je zou bijna zeggen aan alle planten maar kom toch meer dan de helft schat ik zo zonder te tellen, en dat is al meer dan normaal) en nee dat zijn niet gewoon over het hoofd geziene dieven - dat vorkt ook maar toch net iets anders - fasciated stems heten die "echte" vorken officieel. Gevolg van de koude stress ?
Je kan ze wegnemen zoals de dieven maar ik laat ze meestal staan (wegens anders toch te grote wonden); net als de knopjes van sommige dieven want door het slechte weer is er ook wat uitval van de eerste bloemen - samen vormen ze voor een beetje overschot en dat mag misschien wel (alhoewel, daar ga ik toch weer spijt van hebben straks ;-)
Wat ik ook vreemd vind is dat de kant van de serre die ik wat slechter inschatte (wegens veel natter en kouder) het eigenlijk merkelijk beter doet dan de goede kant. Daar staan nochtans willekeurige planten, allemaal op dezelfde manier groot geworden en op dezelfde dag, op dezelfde manier geplant. De natuur is iet raar ...

En voor de rest ... çavakes jaja ... is het OORLOG. Met die obeze duiven en onnozele hangkraaien die zich eerst komen overeten, zich dan op de tunnel vleien, daar natuurlijk met hun ongeknipte nagels onder hun overgewicht al eens doorzakken en soms zelfs, half dronken of gewoon onhandig, afschuiven tot beneden. Oorlog zeg ik u. Is het heel illegaal om ze te vangen, soit, vertel me gewoon hoe en naar wat smaakt dat zo een beetje ?