Geluk in een notendop...

... Zeldzamer dan een klavertje vier ... en zoals alle kleine dingen in het leven, aan het oog voorbij voor je er erg in hebt (en toch een beetje erg, als je de notekraker er al zou hebben in gezet).

(sing along) We're up all nut to get Lucky (x13). Eat this, Daft Punk. Not.
Klaver, konijnepoot of hoefijzer worden toch ook niet geconsumeerd om van het geluk te genieten, waarom dan deze wel ?

Misschien moet ik hem maar planten, en groeit hij uit tot mijn eigen geluksboom. Kan ik, net zoals de moe, ook eens gniffelen als één van mijn kleinkinderen die wilde-in-de-voortuin mag komen uitsteken - met zijn penwortel al dieper dan de boom hoog is (grmbl). Maar hij staat toch maar mooi bij ons nu, met de best smakende noten (ooit) EN geluksnootjes (af en toe). En als de moe hem nu terug wil, mag ze hem zelf komen uitschuppen ;-) X marks the spot ...

Gezien ? 4 "doppen", da's niet normaal he...

home is where my veggies are ...

"Zottem nog leven?", "schrijf nog eens iet!", "zijde gestopt?", een greep uit de gehoorde differentiaal diagnoses op het symptoom : 'blogpostdatumovertijd'.



Andere prioriteiten en besoignes, wordt dan "hij die er wat minder over spreekt, is hij die ervan kan blijven eten". Reizen en boeren zijn inderdaad niet zo compatibel, zeker niet als dat, work and/or pleasure, ongeveer één keer per maand mocht in een al 'challenging gardening season' op z'n eigen, maar hoor je me klagen ? (dan hoorde je het verkeerd).

En na wat sporadische verkennende trekjes van kleine koppeltjes ganzen over de vaste route du soleil, trok gisteren heel de familie weer in formatie voorbij in wat minstens een voorteken mag zijn van de naderende winter (nature knows best, alsof de Hibiscus het al niet zachtjes had ingefluisterd). Helaas. Want iemand heeft de tomatenverf gepikt, alle kleuren (uitgezonderd blauw en wit) zijn welkom. Want er valt nog wel wat te rijpen voor de winter prikt. Met een klimaat dat uitvlakt naar een jaarrond 18° en ietwat nazomer kan het meevallen maar anders was het geen grellig geweldig tomatenseizoen : later begonnen (laat koud), veel blossom drop (warmte stress), langzaam kleuren (warmte stress), maar we eten dus no stress... En de rest van de moestuin ligt bijna winterklaar, chill!! ;-)

gij zult nooit ...

...uwe zaailingen vergeten. stupid. Tenzij gij uwe tijd gebruikt om muziek te maken, Ik danke u het offer.
En weer geen foto's, tranen achter de lens maken toch geen heldere plaatjes. misschien een voor en na, als het ooit nog goedkomt.
Eén dagje zon. verdomme.

Er zit schot in ...

... Onder het motto : "in het najaar is het hier toch te nat" op de valreep nog een haagje (38m Italian renaissance classic and all time favorite : Carpinus betulus), en een klein bosje op de achterhof.
Semi-volwassen boompjes met een aardige draadkluit, bevorderlijk voor de aanslag en als je maar niet alleen bent eigenlijk makkelijker te planten dan 'een blote wortel'.
Beetje duurder maar combineer voorgaande voordelen met enige maturiteit en weg is mijns inziens die meerprijs.
Ook wel wat langer schuppen aan het plantgat, en bij voorkeur een wat kortere schuine boompaal (die door de helpers misschien niet in de ideale richting werd geslagen toen ik even niet oplette, maar je moet zo'n boom ook niet teveel pamperen, integendeel, een klein beetje wiggel is goed voor het stamdikken - maar niet teveel want dat is dan weer niet goed voor het inwortelen).
Elk veertje van de spil-haagbeuk nog bijgesnoeid zodat ze zo snel mogelijk dicht kan, als je op een helling woont doe je dat niet voor de privacy maar voor de wind en de mooie achtergrond voor de rest van de border ;-)

Instant make-over, zo wat hoogte op het voorheen vlakke erf. En ongelooflijk maar ik stond ze nog maar goed aan te wateren en er kwamen meteen vogels op verkenning die ik nog nooit in de tuin had gespot (waaronder een uiterst franke goudvink).
Waarom heb ik er toch zo lang mee gewacht ... ahja hierom : omdat je bomen niet vaak (ver)plant, en je dus goed moet kiezen en ik niet kon kiezen.
Kon eigenlijk nog altijd niet kiezen en heb dan maar bijna al mijn lievelingen (hier en daar gekleurd als souvenirke) in de tuin gezet. Cercidiphyllum japonicum, Cercis siliquastrum, Ginkgo biloba, Liquidambar styraciflua, Nyssa sylvatica, Pyrus calleryana 'Chanticleer', Sophora japonica, Prunus serrulata 'Amanogawa' (die laatste begreep meester-kameraad-tuinarchitect niet zo goed, zo jaren '80 vond hij, maar zo'n schattig zuiltje vond ik ;-) Nog een paar (die niet leverbaar waren) en we kunnen stoppen (Suggesties altijd welkom, er is nog een beetje plaats), maar dat zal toch voor volgend seizoen zijn.
Eentje moest er al in de voortuin (make a guess), en daar moest dan eerst nog een verloren buxus parterre worden verplaatst naar 'de wolk'. Daar komt nog een sierkersje bij maar mijn variëteit (as seen @Ninfa) was er niet.

Koude kas verder gebricoleerd met recuperatiematerialen, klaar voor een patatje of twee, voorzaaien en kort-bij-huis-salades.

Verder nog tuinbonen, erwten en plantjuin in de grond geduwd, compost gedraaid, tomaten, pepers, paprika's op schema en zowaar een eerste (moes)tuinkleurke gevangen. Ik zou zeggen : we zitten weer op schema. (Maar te plat nog om een fototoestel te tillen en er een kiekje bij te maken ... sorry, sorry, sorry ;-).

mijn zaden zijn van mij ...

...maar daar besliste De Muis anders over



Alle zaden op het d(r)uivenkot moesten er aan geloven, en dat waren er nogal wat, meer dan genoeg om een winter mee door te komen als klein onderkruipertje dus dat moet daar nogal een feest geweest zijn (op kosten van een ander). Met name de honderden dikke pompoenzaden moeten bijzonder gesmaakt hebben. Hoog of laag gelegen speelde ook al geen rol, als het maar niet te moeilijk was om er bij te komen (in elkaar geschoven potjes bv. niet), of te klein en de moeite van het peuzelen niet waard. De verzameling reukerwten, toch een twintigtal zakjes vette kluiven, werd ongemoeid gelaten; misschien wel uit oprechte compassie.

De tomatenzaden, met uitzondering van de oogst van vorig jaar, lagen gelukkig allemaal binnen ... misschien moet ik dat vanaf nu maar met alles doen behalve het met difenacoum geïmpregneerd graan, daarvan krijgen ze de all-you-can-eat-buffetformule.

Het voor de verandering niet-bijna-gratis moestuinseizoen trekt zich dus met enige vertraging op gang ...

composteerbare batterijen ...

De wetenschap doet het goed de dag van tegenwoordig, eentje die ons leven kan veranderen (tot in de moestuin)

tomatenvoetafdrukken, in eigen blad ...

... van voetafdrukken in sneeuw op bergen, tot voetafdrukken op rijm in gazonnetjes, voetafdrukken van alle aard in de wachtruimte naar een nieuw seizoen; maar hoe koel is deze verkleinde voetafdruk van Wageningen weer niet :

verpakt worden in uw eigen afval, en nog steeds composteerbaar
vetkoeljong, riep Bram als vierjarige tussen zesjarigen, aan de voet van elke piste...

Zouden we eerdaags maar eens niet met de peperkes en zo beginnen, kdenk van wel wa denktegelle (x schijnt door de bomen ;-) ?

kleur je leven, oud en nieuw ...

... 12 maanden aaneengesloten kleur in Eden je leven, 't is niet altijd even gemakkelijk als tijdens de Hoogzomer met je favoriete drankje in de hand. Maar zelfs uit je puinhopen tover je met wat creativiteit nog fleur.



Familie bbq wenst je een kleurrijk -met uitzondering van alle tinten lichtzwart- nieuw jaar ... te beginnen met een borrelke op je favoriete tuin(werk)plek. schol.

niks te foefelen, gewoon slim ...

want pensioenen, het werkwoord - niet het meervoud van het mindervoud dat we ooit eventueel gaan kunnen oprapen als we maar oud genoeg mogen worden en dan nog lenig genoeg zijn om te bukken - dat verdient een taart met letters. En voor al uw andere taarten : la-même-chose ... bakpapier, zo simpel, waarom kwamen we daar zelf niet eerder op ??

weekendprojectje : muis vangen op het d(r)uivenkot want die eet heel mijn bibliotheek aan zaden op haar dooie gemak leeg, ook al brengt ze ze - zij het in keutels - netjes weer binnen. Stoveke in brand, mezelf opsluiten met boekske en borrel, en twee killer-poezen, dat moet lukken.

scherven brengen geluk ...

... om te beginnen door eens-een-keer-geen-buikpijn bij het zien van weer een schanskorf in een tuinontwerp "omdat-het-hip-schijnt-te-(moeten)-zijn". Op veel tenen trappen is dan weer niet gegarandeerd bevordelijk voor het geluk ;-)